Υιοθεσία αντί έκτρωσης;

(Νομίζω ότι το θέμα αυτό ταίριαζε καλύτερα στην κατηγορία "Οικογένεια" μα δε μου επιτρέπεται καμία δραστηριότητα σε 'κεινη την ενότητα. Οι υπεύθυνοι ας το μετακινήσουν όπου είναι καλύτερα).

Αναρωτιόμουν λοιπόν για τις επιλογές μιας κοπέλας η οποία αντιμετωπίζει μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και αφενός δε θέλει να προβεί σε άμβλωση αφετέρου δεν αρέσκεται καθόλου στην ιδέα της μητρότητας. Στην Αμερική είναι εφικτό για μια κοπέλα, μέσα από μία καλά οργανωμένη διαδικασία, να επιλέξει ένα ζευγάρι το οποίο θα υιοθετήσει άμεσα το παιδί της. Στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό ή τα ιδρύματα και οι λίστες αναμονής είναι μονόδρομος;

Φυσικά και υπάρχει αυτη η πρόβλεψη από το νόμο και στην Ελλάδα και μάλιστα γνωρίζω οικογένεια που απέκτησε παιδί με αυτόν τον τρόπο. Είναι πάρα παλύ καλό για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να αποφευχθεί η παραμονή σε ίδρυμα, και κυρίως φυσικά για το μωρό.

Φίλες μου το θέμα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο. Μιλάμε για την ιδιωτική υιοθεσία που συχνότατα κρύβει πίσω της μια παράνομη αγοραπωλησία. Σπάνια η θετή οικογένεια δέχονται να τη γνωρίζει η φυσική μητέρα, για ευνόητους λόγους. Όλοι όσοι θέλουν να αποκτήσουν παιδί δεν είναι κατάλληλοι για γονείς κι αυτό πρέπει να το κρίνει μια κοινωνική υπηρεσία μέσα από χρονοβόρες διαδικασίες. Οι λίστες αναμονής για υιοθεσία είναι τεράστιες. Ας μην είμαστε αφελείς. Με ξεκάθαρα διάφανες διαδικασίες, το να γίνει ιδιωτική υιοθεσία είναι εξαιρετικά σπάνιο κατά τη γνώμη μου.

Αυτό είναι λυπηρό. Έστω όμως σ' αυτή τη σπάνια περίπτωση, με τι φορείς πρέπει να έρθει σε επαφή η κοπέλα για να βρει το κατάλληλο ζευγάρι;

κι εγω ξερω γνωστη μου που πηρε το παιδι δυο ημερων....αλλα δεν ξερω τι και πως!!!

παντως αυτο που ακουω οτι ισχυει σχετικα με τις υιοθεσιες,δηλαδη να περνας εξονυχιστικη εξεταση και κυριως για τα περιουσιακα σου στοιχεια το θεωρω απαραδεκτο....

δηλαδη ειναι καλυτερο ενα παιδι να μεγαλωνει στο ιδρυμα παρα σε μια μικροαστη οικογενεια χωρις χλιδες αλλα με πολλη πολλη αγαπη;

αλλα τι λειτουργει σωστα σ'αυτο τον τοπο για να λειτουργει κι αυτο;

Στο ίδρυμα θεσσαλονίκης Αγιος Στυλιανός ξέρω αρκετές περιπτώσεις οικογενειών που δηλώσαν ότι επιθυμούσαν να υιοθετήσουν παιδί και τα κατάφεραν. Νομίζω ότι το καλύτερο είναι ένα ίδρυμα που θα φροντίσει στη συνέχεια τα της υιοθεσίας

Στην περίπτωση που ανέφερα εγώ, η θετή μητέρα δούλευε σε φορέα κοινωνικής αλληλεγγύης και γνώριζε την οικογένεια, στην οποία ο φορέας αυτος παρείχε τακτικά βοήθεια, λόγω απορίας.

Κάποια στιγμή η φυσική μητέρα πήγε στον φορέα σε απόγνωση, γιατί ο σύζυγος την είχε εγκαταλείψει και η ίδια είχε συνειδητοποιήσει ότι ήταν έγκυος στο 3ο της παιδί. Η φυσική μητέρα, που ζούσε σε άλλη πόλη από αυτή της εργασίας της, ήταν 40 χρονών, υγιής κι ευκατάστατη αλλά οι γιατροί της είχαν αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο να αποκτήσει δικό της παιδί, της πρότεινε να κρατήσει το παιδί και να της το δώσει μόλις γεννηθεί. Η φυσική μητέρα το δέχτηκε γιατί ήταν πολύ κατά των αμβλώσεων. Οι θετοί γονείς ανέλαβαν όλα τα έξοδα της εγκυμοσύνης, της γέννας και των νομικών διαδικασιών και πήραν το μωρό αμέσως μόλις βγήκε από το μαιευτήριο. Δεν δημιουργήθηκε ποτέ κανένα πρόβλημα- το παιδί τώρα σπουδάζει.

Δεν γνωρίζω σίγουρα αν υπήρξε κάποια άλλη οικονομική συναλλαγή, αλλά έχω την αίσθηση πως όχι. Το καλύτερο είναι μια ερώτηση σε δικηγόρο που να γνωρίζει τα διαδικαστικά.

Απ' όσο ξέρω, είναι απαραίτητη η ανάμειξη δικηγόρου που γνωρίζει τα σχετικά και αναλαμβάνει τέτοιες υποθέσεις με το αζημίωτο. Το παν είναι να βρεθεί μητέρα η οποία επιθυμεί να δώσει άμεσα το μωρό που κυοφορεί για υιοθεσία. Αυτό συντομεύει πολύ τις διαδικασίες. Γνωρίζω περίπτωση που μέσω δικηγόρου υιοθέτησε μωρό αμέσως μετά τη γέννησή του, έναντι 10000 ευρώ. Συμπεριλαμβανόταν η αμοιβή του δικηγόρου και τα έξοδα της μητέρας. Η υιοθεσία καθ' όλα νόμιμη.

ξερω κ εγω ζευγαρι (48 ετων η γυναικα 53 ο αντρας) υιοθετισαν ενα αγορακι 4 ημερων και ενα χρονο μετα ακομη ενα αγορακι 6 ημερων.τωρα πως και τι εκαναν δε ξερω αλλα τουλαχιστον εκαναν ενα καλο σε 2 αθωες ψυχες!κ τα λατρευουν οσο δεν παει!

(Νομίζω ότι το θέμα αυτό ταίριαζε καλύτερα στην κατηγορία "Οικογένεια" μα δε μου επιτρέπεται καμία δραστηριότητα σε 'κεινη την ενότητα. Οι υπεύθυνοι ας το μετακινήσουν όπου είναι καλύτερα).

 

Αναρωτιόμουν λοιπόν για τις επιλογές μιας κοπέλας η οποία αντιμετωπίζει μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και αφενός δε θέλει να προβεί σε άμβλωση αφετέρου δεν αρέσκεται καθόλου στην ιδέα της μητρότητας. Στην Αμερική είναι εφικτό για μια κοπέλα, μέσα από μία καλά οργανωμένη διαδικασία, να επιλέξει ένα ζευγάρι το οποίο θα υιοθετήσει άμεσα το παιδί της. Στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό ή τα ιδρύματα και οι λίστες αναμονής είναι μονόδρομος;

tzoutzy,

άνοιξες ένα πολύ σημαντικό και δύσκολο θέμα που ελπίζω να τύχει από όλους μας της καλύτερης αντιμετώπισης.

Το μύνημά σου ήταν σύντομο κι επιφυλακτικό και ειλικρινά δεν ξέρω αν έθεσες ρητορικό ερώτημα ή πραγματικό - αν είσαι δηλαδή σε μία από τις δύο θέσεις - της φυσικής μητέρας ή της ανάδοχης. Όπως και νάχει όμως, εγώ θα σου μεταφέρω την εμπειρία μου. Κι ας είμαστε προσεχτικοί σε ότι λέμε. Γιατί άλλο τι φανταζόμαστε κι άλλο τι συμβαίνει. Και το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο.

Ξέρω τουλάχιστον δύο οικογένειες που έχουν υιοθετήσει παιδιά.

Η μία οικογένεια, μέσω κρατικού ιδρύματος, έχει μια πανέξυπνη τσαχπίνα περίπου 4 χρονών!

Η άλλη οικογένεια, μέσω ιδιωτικής υιοθεσίας, έχει ένα μπέμπαρο κομάντο περίπου 14 μηνών!

Στη πρώτη περίπτωση, η φυσική μητέρα είχε αφήσει το παιδί στο ίδρυμα κι από κει και πέρα τα πράγματα πήραν το δρόμο τους σύμφωνα με τους κανονισμούς (δηλαδή το ίδρυμα αποφάσισε κάποια στιγμή από τη λίστα με τους υποψήφιους γονείς).

Στη δεύτερη περίπτωση, η φυσική μητέρα είχε βρει τους ανάδοχους γονείς μέσω προσωπικής επαφής, τους παρέδωσε το βρέφος αμέσως μετά την έξοδό της από το μαιευτήριο και την όλη διαδικασία μετά ανέλαβε η οικεία Πρόνοια.

Και στις δύο περιπτώσεις, καθόλου πρωτεύοντα δεν ήταν τα εισοδηματικά ή οικονομικά γενικώς κριτήρια και φυσικά, δεν υπήρξε περίπτωση χρηματισμού! Τις διαδικασίες -εκτός από τους αρμόδιους φορείς- παρακολουθούσε και συντόνιζε δικηγόρος.

Αν με ρωτούσε κάποιος τις εντυπώσεις μου από αυτές τις δύο οικογένειες, θα σου πω μόνο ότι για μένα οι συγκεκριμένοι άνθρωποι αποτελούν πρότυπα γονιών. Και εννοώ τις λέξεις.

Ελπίζω να σου φάνηκα χρήσιμη στο τυπικό κομμάτι.

Αν μπορώ δε να απαντήσω θεωρητικά στον τίτλο του μηνύματός σου, απερίφραστα απαντώ - υιοθεσία κι όχι έκτρωση!

Αρκεί όλοι οι εμπλεκόμενοι να είναι σοβαροί, αξιοπρεπείς, αποφασισμένοι και στη νόμιμη οδό.

Υ.Γ. Μήπως το θέμα πρέπει να μεταφερθεί στην ενότητα Οικογένεια?

δυστυχώς ο σιιγεκριμένος θεσμός δεν είναι καθόλου διαδεδομένος στη χώρα μας

αν αναλογιστεί κανείς ότι στην Ελλάδα γίνονται ετησίως 250.000 εκτρώσεις (πρώτη στην ευρώπη τρίτη παγκοσμίως) και πόσοι υποψήφιοι γονείς για να υιοθετήσουν υπάρχουν και πόσα διαθέσιμα μωρά είναι κατανοητό πόσο θεμιτό θα ήταν η προαγωγή του εν λόγω θεσμού

αλλά οι έλληνες είμαστε αρκετά εγωιστές για να κάνουμε τέτοια βήματα

Υιοθεσία αντί έκτρωσης! Η καλύτερη λύση όταν δεν μπορείς να κρατήσεις το παιδί σου κατά τη γνώμη μου!

Το θέμα "ιδιωτική υιοθεσία ή ίδρυμα" είναι δίκοπο μαχαίρι. Στην πρώτη περίπτωση ναι μεν το μωρό δεν περνάει από ίδρυμα και πάει κατευθείαν σε ζευγάρι ΑΛΛΑ ποιος ελέγχει αν αυτό το ζευγάρι είναι ικανό να έχει παιδιά; Άλλο το αν θέλει, κι άλλο το αν μπορεί. Στη δεύτερη περίπτωση το ζευγάρι ελέγχεται εξονυχιστικά αλλά το παιδί μένει σε ίδρυμα τουλάχιστον 2 χρόνια. Ξέρω γονείς που θα έπρεπε να μην έχουν παιδιά, κατά τη γνώμη μου. Κι έχω δυο υιοθετημένα παιδιά που έχουν ζήσει και σε ίδρυμα και ξέρω καλά τι σημαίνει αυτό. Έχω ζήσει και τη μια πλευρά και την άλλη. Πολύ δύσκολες καταστάσεις για πολύ γερά στομάχια. Γι' αυτό προσέχουμε και δε μένουμε έγκυες κατά λάθος, γιατί αυτά δεν είναι λάθη, είναι άνθρωποι.