καισαρικές

στελινούλα προτείνω να μιλήσεις για το θέμα της βουβουνοκοίλης με γιατρό φιλικό στο φυσιολογικό τοκετό... γιατί κάτι μου λέει πως δεν κινδυνεύεις απο τη φυσιολογική γέννα αλλά από την εγκυμοσύνη αυτή καθ εαυτή....

τώρα οι υπόλοιπες αιτίες που σε οθούν στην καισαρική νομίζω πως αν σκευτείς λογικά μπορείς να τις αντικρούσεις....

ο πόνος αντιμετωπίζεται εντιποσιακά με επισκληρίδιο... (ξέχνα δηλαδή ταλαιπορία και ουρλιαχτά, και την επόμενη μέρα είσαι μια χαρά)

έχω κάνει και φυσιολογικό τοκετό και καισαρική

στο φυσιολογικό πονάς ναι μεν πολύ (όταν έκανα επισκληρίδιο δεν πονούσα καθόλου) αλλά ο πόνος δεν είναι συνεχώμενος, ακόμα και στους τελευταίους πόνους υπάρχει διαλειμα κανα δυο λεπτών

ενώ στην καισαρική γυρίζεις στο κρεββάτι - πονάς, περπατάς - πονάς, κατουράς - πονάς πολύ, σε πιέζουν για τα λόχια - πεθαίνεις στον πόνο, γελάς - πονάς, βήχεις - πονάς, αν σου ξεφύγει κανένα φτέρνισμα - παρακαλάς να πεθάνεις, σου φέρνουν το μωρό - από τον πόνο δεν μπορείς να συκωθείς για να το πάρεις κ.τ.λ.

στο τρίτο θα κάνω vbac

Να γράψω και εγώ τις δικές μου εμπειριες.......1η καισαρικη λογω διδύμων που το 1ο ερχόταν με ισχιακή προβολη......το άνχος μεγάλο!!!!!ο πόνος......μιδαμηνος......σηκωθηκα την 2η μέρα και πήγα σπίτι την 5η......η δευτερη καισαρική ακριβως δύο χρόνια μετά την πρώτη......εδω δεν κατάλαβα απολύτως τίποτα σηκώθηκα το απόγευμα της ιδιας μέρας και εφυγα για το σπίτι τη 4η μέρα........και οταν πήγα για τριτη φορα.....πίστευα πως θα ήταν παιχνιδάκι.....έλα όμως που η κατάσταση της μήτρας μου ήταν τέτιοα που ο γιατρός μου παιδευτικε πολύ για μα με ράψει(λογω του ότι η μητρα μου είχε γίνει πολύ ψιλη )και όσο για τον μετα πονο.....κορίτσια δεν έχω πονέσει ποτε τόσο πολύ στην ζωή μου...με είχαν με ισχυρά παυσιπονα.....το μαρτύριο κρατησε 2 24ωρα και μου είπε πως ο πονος οφείλεται στο ότι ήταν πού ψιλή και ταλαιπωριμένη η μήτρα μου........και οτι αλλή εγκυμοσύνη δεν θα μπορούσα να αντέξω......

Προσωπικά πιστευω πως με την καισαρικη ταλαιπωρήται περισσοτερο η γυναίκα με ένα σοβαρό χειρουργειο αλλά το παιδί δεν ζορίζεται καθόλου και αποφευγονται τυχων επιπλοκες.......

Εγω παλι δεν καταλαβα τιποτα. Τεταρτη απογευμα γεννησα Πεμπτη μεσημερι εκανα κ μπανιο με βοήθεια βεβαια κα απλα ηρθαν κ μου αλλαξαν γαζες, μεχρι την Παρασκευη περπατουσα κανονικα ενα τραβηγμα ενιωθα μονο οταν γυριζα πλαγια στο κρεββατι.Επιοης οταν μου πατουσαν την κοιλια δεν ποναγα ιδιαιτερα και δε ξερω μηπως μουχε κανει ο γιατρος τοπικη αναισθησια.Βεβαια περασα κ τους πονους της γςννας αφου εφτασα ναχω διαστολη 10 κ μετα μπηκα για καισαρικη!

Stellinula οσο για το θεμα του κρεβατιου να ζητησεις σκαμπουδακι να τοχεις σαν υποποδιο για να μπορεις να ανεβοκατεβαινεις εκτος αν χαμηλωνει το κρεβατι.

Και εγω εχω τις καλύτερες αναμνήσεις απο την καισαρική μου, μετριος πονος , οχι αβασταχτος, πηρα βεβαια δυο δοσεις επισκληριδιου...μια στο χειρουργειο και μια στο θάλαμο! αλλα ο υπολοιπος πονος περνουσε με ενα απλο παναντολ εξτρα.

Σηκώθηκα την ιδια μερα απο πεισμα, πρωι στις 10 γεννησα το απογευμα στις 8 νομιζω ειχα σηκωθει! Μονο την πρωτη μερα ηθελα να ειμαι διπλωμενη....Απο την επομενη μερα βολταρα στο καφε!! Οι πονοι στην τομη αναμενόμενοι...και οχι τραγικοι.

Αλλα οντως απο οργανισμο σε οργανισμο διαφέρει!

Εγω πχ δεν φοβαμαι την δευτερη καισαρικη...

Εγω πχ δεν φοβαμαι την δευτερη καισαρικη...

Ούτε εγώ!

Τη δεύτερη εγκυμοσύνη "φοβάμαι". Άντε πάλι!!!

Για αλλη μια φορα συμφωνουμε....την δευτερη εγκυμοσυνη ναι και εγω την "φοβάμαι"

την καισαρικη οχι!

αν και πιστεύω πως ποτέ δεν θα ξεπεράσω το γεγονός ότι έκανα καισαρική έχω να πώ πως μόνο η δεύτερη μέρα ήταν τραγική όπου μου έβγαλαν την επισκληρίδιο και τα φάρμακα βέβαια ήθελα να το παίξω δυνατή και δεν έκανα καμία παυσίπονη όπως μου συνέστησε ο γιατρός..

πάντως όταν και αν έρθει δεύτερη εγκυμοσύνη το μόνο που δεν θα σκεφτώ είναι η καισαρική ;)

Προσωπικα πιστευω οτι καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος. Εκανα το πρωτο μου παιδακι με καισαρικη κ σηκωθηκα απ τη πρωτη μερα οι πονοι ηταν φυσιολογικοι θελω να πω οχι κατι τραγικο αφου η μαμα μου δε μπορουσε να πιστεψει γιατι θυμαται απο παλια απο θειες οτι πονουσαν πολυ στις καισαρικες..

Το δευτερο θα γινει κι αυτο με καισαρικη γιατι ειναι συντομο το χρονικο διαστημα που εμεινα εγκυος οποτε δε με παιρνει για vbac (ετσι λεει τουλαχιστον ο γιατρος)

Με λιγα λογια η δικη μου εμπειρια απο καισαρικη ηταν με λιγα πονακια ααα τωρα που το θυμηθηκα το πιο τραγικο ηταν που την πρωτη μερα ερχοντουσαν οι μαιες κ με πατουσαν στην κοιλια για να βγουν τα υπολλειματα αιμα κτλ εκει πονεσα...

Οσο για το ποσες καισαρικες μου ειπε ο γιατρος μεχει κ 4 μπορω αλλα παλι σας λεω αναλογα τον οργανισμο κ σε τι κατασταση βρισκεται η μητρα, το σωμα.

αχ τι μου θυμησες τωρα................απο το να σφιγκο τα χερια για να μην βαρεσω κανεναν μου ειχαν βγει τα νυχια μου στο δερμα ,απιστευτος πονος.......

το να κανεις καισαρικη τελικα ειναι το μονο ευκολο σημερα απλα σκεφτειτε το ,γιατι καθε οργανισμος αντιδρα διαφορετικα.ποτε μην ταυτιζεστε με αλλες περιπτωσεις ιδιως αν ειστε πρωταρες ,δεν παυει να ειναι χειρουργειο και ειδικα τις πρωτες 40 μερες και καλα να εισαι θελει πολυ προσοχη με τοσα ραματα που εχεις.

mpoumpoula με το καλό το τρίτο μωράκι!πως βίωσες την δεύτερη καισαρική;πως ένοιωθες το σώμα σου πονούσες στο σημείο της τομής κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης;έχω κάνει μια καισαρική και σκεφτομαι να κάνω και δεύτερο παιδάκι,αλλά φοβάμαι την καισαρική...ψάχνω για vbac αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω.

Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές... Λοιπόν, τί να σου πω;;;; Η τομή δε με πονούσε καθόλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εξάλλου ούτε τώρα με πονάει που είμαι στον έβδομο και έχει περάσει μόνο ένας χρόνος από τη δεύτερη καισαρική. Τώρα για το μετά... Πραγματικά δεν είχα καλύτερη ανάρρωση! Καθόμουν από την πρώτη ώρα στο κρεβάτι και θήλαζα το μωρό μου άνετα και σε ένα 24ωρο που μου έβγαλαν καθετήρες κατέβηκα και ήπια καφέ!!!!!!!!!!! Έκανα μπάνιο μόνη μου και γενικά δεν αισθάνθηκα καθόλου πόνο! Μόνο λίγο τράβηγμα για κανα δυο μέρες! Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, οπότε όλα είναι σχετικά. Τώρα για το vbac... θα ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά αλλά επειδή σε καμία εγκυμοσύνη μου τα πράγματα δεν είναι τόσο ιδανικά ώστε να το προσπαθήσω, δε με νοιάζει πλέον... Με νοιάζει μόνο να πάνε όλα καλά για μένα και το μωρό μου.

Και μια σημείωση... Και στις δύο προηγούμενες γέννες μου είχα δίπλα μου στο δωμάτιο λεχώνες από φ.τ. , τις οποίες πραγματικά λυπήθηκα από τους πόνους που είχαν, το πρήξιμο και άλλα , λόγω ραμμάτων κ πολύωρου τοκετού! Ειδικά η περσινή έκλαιγε και βόγγαγε όλη την ώρα! Οπότε θα το ξαναπώ! Κάθε περίπτωση είναι μοναδική και κάθε οργανισμός διαφορετικός....

ενώ στην καισαρική γυρίζεις στο κρεββάτι - πονάς, περπατάς - πονάς, κατουράς - πονάς πολύ, σε πιέζουν για τα λόχια - πεθαίνεις στον πόνο, γελάς - πονάς, βήχεις - πονάς, αν σου ξεφύγει κανένα φτέρνισμα - παρακαλάς να πεθάνεις, σου φέρνουν το μωρό - από τον πόνο δεν μπορείς να συκωθείς για να το πάρεις κ.τ.λ.

αχ βαχ!ποσο δικιο εχεις και εγω ειχα ασχημη πολυ ασχημη εμπειρια απο την αναρρωση...σηκωθηκα μετα βιας την τριρη ημερα, αφου δεν ενιωθα το ποδι μου απο την επισκληριδιο...μαυρα χαλια...το φταρνισμα δε...α πα πα...πονος αβασταχτος.........δε θα ηθελα με τιποτα να το ξαναζησω Παναγια μου!!!!!!

Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές... Λοιπόν, τί να σου πω;;;; Η τομή δε με πονούσε καθόλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εξάλλου ούτε τώρα με πονάει που είμαι στον έβδομο και έχει περάσει μόνο ένας χρόνος από τη δεύτερη καισαρική. Τώρα για το μετά... Πραγματικά δεν είχα καλύτερη ανάρρωση! Καθόμουν από την πρώτη ώρα στο κρεβάτι και θήλαζα το μωρό μου άνετα και σε ένα 24ωρο που μου έβγαλαν καθετήρες κατέβηκα και ήπια καφέ!!!!!!!!!!! Έκανα μπάνιο μόνη μου και γενικά δεν αισθάνθηκα καθόλου πόνο! Μόνο λίγο τράβηγμα για κανα δυο μέρες! Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, οπότε όλα είναι σχετικά. Τώρα για το vbac... θα ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά αλλά επειδή σε καμία εγκυμοσύνη μου τα πράγματα δεν είναι τόσο ιδανικά ώστε να το προσπαθήσω, δε με νοιάζει πλέον... Με νοιάζει μόνο να πάνε όλα καλά για μένα και το μωρό μου.

 

Και μια σημείωση... Και στις δύο προηγούμενες γέννες μου είχα δίπλα μου στο δωμάτιο λεχώνες από φ.τ. , τις οποίες πραγματικά λυπήθηκα από τους πόνους που είχαν, το πρήξιμο και άλλα , λόγω ραμμάτων κ πολύωρου τοκετού! Ειδικά η περσινή έκλαιγε και βόγγαγε όλη την ώρα! Οπότε θα το ξαναπώ! Κάθε περίπτωση είναι μοναδική και κάθε οργανισμός διαφορετικός....

Συμφωνώ απόλυτα. Μία από τα ίδια γέννησα με καισαρική με ολική νάρκωση βράδυ και την επόμενη μέρα το πρωί σηκώθηκα και περπάτησα, θήλασα το μωρό μου και επειδή γέννησα σε δημόσιο νοσοκομείο το είχα δίπλα μου και μέχρι πάνες του άλλαζα. Πιό πολύ με πόναγε το έντερο μου παρά η τομή. Η τομή το πρώτο εικοσιτετράωρο με ενόχλησε παραπάνω μετά σιγά σιγά άρχισε να περνάει. Τώρα έγκυος στο δεύτερο μωράκι μου δεν νοιώθω καμία ενόχληση στην τομή μέχρι στιγμής. Αλλά όπως πολύ σωστά είπε η προλαλλήσασα:" κάθε περίπτωση είναι μοναδική και κάθε οργανισμός διαφορετικός"

Κορίτσια είμαι όπως βλέπετε εγκυούλα στο πρώτο μου παιδάκι και θέλω να κάνω ασυζητιτί καισαρική με επισκληρίδιο για προσωπικούς λόγους...Η ερώτηση μου είναι:

 

Είναι τραγική σαν διαδικάσία??? Δηλαδή δικαίως αγχώνομαι και φοβάμαι? Με έχουν πιάσει οι φόβοι μου για το άγνωστο είναι φυσιολογικό???

κοριτσακι μου οντως οι κοπελες εχουν δικιο ο καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος και εγω με καισαρικη γεννησα και δεν καταλαβα τιποτα στισ δυο ωρες αφου περασε η ναρκωση σηκωθηκα μονη μου και ολη την ημερα εκοβα βολτες στην καφετερεια και τουλαετα και μπανιο ολα κανονικα μονη δεν λεω οτι ηταν σαν να μην ειχα κανει τιποτα αλλα δεν ηταν τραγικο ενιωθα βεβαι μερικες μερες τα ραμματα να τραβανε σε καθε αποτομη κινηση αλλα μετα τιποτα.εμενα μου ειχαν πει βεβαια να προσπαθησω να σηκωθω οσο πιο γρηγορα γινεται για να μην ποναω αργοτερα περισσοτερο και μαλλον ειχαν δικιο. λογικο ειναι να φοβασε ολες φοβομασταν ειναι σιγουρο αυτο εγω ηθελα να φυγω οταν μπηκα στο χειρουργιο αλλα δεν μου κανανε την χαρη με το καλο να γεννησεις λοιπον και μην αγχωνεσαι ολα θα πανε καλα και να ξερεις δεν θα πονας για μια ζωη μερες ειναι θα περασουν!

Πραγματικά ο καθε οργανισμος αντιδρα διαφορετικα΄και αναρρώνει με διαφορετικο ρυθμο.

Εγω εκανα καισαρική και τη δευτερη μερα σηκωθηκα απο το κρεβατι. Βεβαια χρειαζομουν βοηθεια τις πρωτες μέρες να κατσω, να σηκωθω κλπ. Καθε μερα ημουν και καλυτερα. Σε μια εβδομαδα ημουνα σχεδον οπως πριν, οκ χωρις κοιλια

Ηθελα ομως να ρωτησω κατι τις κοπελες που εκαναν καισαρικη. Οταν ημουν στο χειρουργιο ενιωθα ενα τρεμουλο. Το ειχατε νιωσει; το θυμαστε; Ειχα ρωτησει τον αναισθησιολογο που ήταν διπλα μου σε ολη τη διαρκεια της επεμβασης και το ειχε αποδοσει στην ενεση της αναισθησιας.

[(δεν εκανα επισκληριδιο αλλά ραχαια. δε θυμαμαι το λογο, παντως ο αναισθησιολογος μου ειχε πει οτι κατα τη διαρκεια του χειρουργιου ειναι το ιδιο, απλα μετα το χειρουργιο πρεπει να παιρνεις παυσιπονα γιατι δε συνδεεται με τον ορο οπως η επισκληριδιος)

Πραγματικά ο καθε οργανισμος αντιδρα διαφορετικα΄και αναρρώνει με διαφορετικο ρυθμο.

 

Εγω εκανα καισαρική και τη δευτερη μερα σηκωθηκα απο το κρεβατι. Βεβαια χρειαζομουν βοηθεια τις πρωτες μέρες να κατσω, να σηκωθω κλπ. Καθε μερα ημουν και καλυτερα. Σε μια εβδομαδα ημουνα σχεδον οπως πριν, οκ χωρις κοιλια

 

Ηθελα ομως να ρωτησω κατι τις κοπελες που εκαναν καισαρικη. Οταν ημουν στο χειρουργιο ενιωθα ενα τρεμουλο. Το ειχατε νιωσει; το θυμαστε; Ειχα ρωτησει τον αναισθησιολογο που ήταν διπλα μου σε ολη τη διαρκεια της επεμβασης και το ειχε αποδοσει στην ενεση της αναισθησιας.

 

[(δεν εκανα επισκληριδιο αλλά ραχαια. δε θυμαμαι το λογο, παντως ο αναισθησιολογος μου ειχε πει οτι κατα τη διαρκεια του χειρουργιου ειναι το ιδιο, απλα μετα το χειρουργιο πρεπει να παιρνεις παυσιπονα γιατι δε συνδεεται με τον ορο οπως η επισκληριδιος)

Eτσι ειναι ,απο την ναρκωση προκαλειτε αυτο το τρεμουλο...........

Σαν κοπρισερ πηγαινα ,τα δοντια μου κοντευαυν να σπασουν απο το τρεμουλο, ουτε εγω θυμαμαι ποσες κουβερτες ειχα επανω μου και ομως εγω ετρεμα σαν το ψαρι.Ευτυχως δεν κρατησε και πολυ καμια ωριτσα αλλα την πρωτη φορα τα ειχαν παιξει ολοι γυρω μου που αντεδρασα ετσι,στην δευτερη το ξεραμε και ειμασταν πιο ηρεμοι.

Πραγματικά ο καθε οργανισμος αντιδρα διαφορετικα΄και αναρρώνει με διαφορετικο ρυθμο.

 

Εγω εκανα καισαρική και τη δευτερη μερα σηκωθηκα απο το κρεβατι. Βεβαια χρειαζομουν βοηθεια τις πρωτες μέρες να κατσω, να σηκωθω κλπ. Καθε μερα ημουν και καλυτερα. Σε μια εβδομαδα ημουνα σχεδον οπως πριν, οκ χωρις κοιλια

 

Ηθελα ομως να ρωτησω κατι τις κοπελες που εκαναν καισαρικη. Οταν ημουν στο χειρουργιο ενιωθα ενα τρεμουλο. Το ειχατε νιωσει; το θυμαστε; Ειχα ρωτησει τον αναισθησιολογο που ήταν διπλα μου σε ολη τη διαρκεια της επεμβασης και το ειχε αποδοσει στην ενεση της αναισθησιας.

 

[(δεν εκανα επισκληριδιο αλλά ραχαια. δε θυμαμαι το λογο, παντως ο αναισθησιολογος μου ειχε πει οτι κατα τη διαρκεια του χειρουργιου ειναι το ιδιο, απλα μετα το χειρουργιο πρεπει να παιρνεις παυσιπονα γιατι δε συνδεεται με τον ορο οπως η επισκληριδιος)

Ναι, το τρέμουλο συνδέεται με την αναισθησία.

Εγώ δεν το ένιωσα στην καισαρική, αλλά στην εγχείρηση που έκανα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όταν έφευγε η επίδραση της - ολικής - νάρκωσης έτρεμα συνέχεια.

Είναι συνηθισμένο, όλοι οι γιατροί και οι νοσοκόμες αυτό μου είπανε.

Κι εγώ ραχαία έκανα, αλλά θα προτιμήσω επισκληριδιο αν ξανακάνω! Κρατάει περισσότερο!

Λοιπόν!!! θα σας πώ κι εγώ τη δική μου εμπειρία.γέννησα το παιδάκι μου με καισάρική και υποψιάζομαι οτι ο γιατρός το έκανε γιατί φοβήθηκε οτι θα τον γυρνούσα απο ένα συνέδριο που είχε σε λίγες μέρες στη Θεσσαλονίκη.Δε με έβαλε κάν για τεχνητούς.εγω άν και υποψιασμένη είχα κουραστεί και ταλαιπωρηθεί τόσο που δεν έφερα αντίρησση όταν ο άντρας μου είπε γιατρέ μην την ταλαιπωρήσετε(πιάστικε και ο γιατρός ασπο εκεί).Τεσπα,

μπήκα με μια διάθεση στα ύψη.Εκανα πλάκα στο γιατρό να κάνει χαμηλά την τομή γιατί μέχρι το καλοκαίρι θα είμουνα κορμάρα και θα φόραγα μπικίνι(ναι καλά).

Το πρώτο κι όλας βράδυ μετά το χειρουργείο,μου έφυγε το σωληνάκι της επισκληρηδίου.Η αναισθησιολόγος και οι μαίες πανικοβλήθηκαν και με πανικόβαλαν κι εμένα λίγο λεγοντάς μου ότι θα παιθάνω στον πόνο(έμμεσα βέβαια).παρόλαυτά με ένα υπόθετο βολταρέν και δύο ενέσεις κοιμήθηκα σαν πουλάκι.Να μην τα πολυλογό,τον μόνο πόνο που ένιωσα ήταν την δευτερή μέρα που με σήκωσε ό άντρας μου(γιατί έπερεπε να κάνω βόλτες)και μου κόπηκε η ανάσα απο τον πόνο.Απο εκεί και πέρα το τρίτο βράδυ αφού μου βγάλανε τους ορούς,δεν ήθελα κανέναν μαζί μου.Μόνη μου άλλαζα τάιζα το μωρό μου(το είχα δίπλα μου).Το ίδιο και στο σπίτι που εκτός απο ένα τράβηγμα ενοχλητικό δεν ένιωθα πόνους τρελούς.τα έκανα όλα μόνη μου.

Οποια με ακούει με καισαρική δεν με πιστεύει κι όμως η εμπειρία δεν ήταν τραυματική.Παρόλαυτά αν με πέρνει στο δευτερο θα επιχειρήσω φυσιολογικό κι ας λεεει ο άντρας μου οτι αφου τα πήγα τόσο καλά γιατί να ταλαιπωρηθώ.

Γέννησα και εγώ με καισαρική μεσημέρι και το βραδάκι της ίδιας μέρας με σήκωσαν. Εγώ πάλι δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα. Εντάξει πονάει η τομή αλλά δεν έδινα σημασία μπροστά στη θέα της κορούλας μου όταν μου την έφερναν μέσα στο πυρεξάκι!!!!!!!!! Τί να σας πώ, σουλατσάριζα στους διαδρόμους, μέχρι για καφέ είχα πάει...... Αυτό που με πόνεσε πραγματικά ήταν το πάτημα στην κοιλιά, μου κοβόταν η ανάσα για δευτερόλεπτα αλλά και πάλι δεν έβγαζα κιχ!!!!!!!! Ίσως γιατί πέρασα και 8 ώρες πόνους (ξεκίνησα για φυσιολογικό τοκετό) και μετά δεν με τρόμαζε τίποτα!!!!!!!! Και εγώ πάντως θα ήθελα να κάνω και άλλα παιδιά αλλά δυστυχώς ο γιατρός μου λέει ότι μετά από καισαρική ο φυσιολογικός τοκετός είναι παρακινδυνευμένος, δημιουργούνται πολλές επιπλοκές. Δεν ρώτησα τους λόγους, όταν με το καλό ξαναμείνω έγκυος θα το ψάξω καλύτερα.