Περίεργα συμπτώματα

καλημερα σας,

 

η Κορη μου είναι 11 ετων. Προσφτα εκδηλωσε την ανησυχια της για πονους στη κοιλια και εσωτερικο βαρος στο στηθος. Απευθυνθηκαμε σε Παιδοψυχιατρο ο οποιος διαπιστωσε στοιχεια καταθλιψης τα οποια οφειλονται κατά τη γνωμη του σε μερική ελλειψη παρουσιας του πατερα (μονογονικη οικογενεια). Το παιδι παιδι μεχρι φαινοταν να αποδεχεται τη κατασταση χωρις ιδιαιτερο προβλημα. Συστηθηκε από το γιατρο φαρμακευτικη αγωγη καθώς επίσης και για διάστημα έξι μηνών συμμέτοχη σε συνεδρίες . Το παιδί παρόλο που μέχρι σήμερα ήταν πολύ καλή μαθήτρια και διάβαζε μόνη καθημερινά τα μαθήματα της, μετά την εκδήλωση του ως άνω αντιδρά στην ιδέα να διαβάσει μόνη και ακόμα χειρότερα αντιδρά στην ιδέα στο να πάει σχολείο. Αποδεδειγμένα δεν έχει συμβεί κάποιο αρνητικό γεγονός στο σχολείο της ώστε να την αποτρέψει να πηγαίνει απλά είναι καθαρά συνώνυμο του προβλήματος που έχει παρουσιάσει. Θα ήθελα εάν κάποιος/α από εσάς είναι γνώστης παρόμοιας κατάστασης να με διαφωτίσει διότι με ξενίζει το γεγονός ότι το παιδί μου θα πρέπει να πάρει φαρμακευτική αγωγή, ειδικά σε τέτοια ηλικία. Θεωρώ πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού.

 

Σας ευχαριστώ .

Επεξεργάστηκαν 20 Σεπτεμβρίου,2011 by del.nena
προσθηκη

Χωρίς να έχω παρόμοια εμπειρία, συμφωνώ μαζί σου. Θα πήγαινα και σε άλλον παιδοψυχολόγο

Χωρίς να έχω παρόμοια εμπειρία, συμφωνώ μαζί σου. Θα πήγαινα και σε άλλον παιδοψυχολόγο

 

Να επισημάνω πως τα συμπτώματα αυτά τις περισσότερες φορές τα εμφανίζει όταν είναι να πάει σχολείο η όταν είναι να διαβάσει.

Ακούγεται πως υπάρχουν ψυχίατροι (δεν γνωρίζω για το δικό σας) που βιάζονται να δώσουν φαρμακευτική αγωγή...

 

Σωστά πιστεύω προβληματίζεσαι για τα φάρμακα, ίσως πρέπει να δοκιμάσετε κάποιον ψυχολόγο...

 

Η ηλικία αυτή σίγουρα είναι ιδιαίτερη και πιστεύω υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ'όψη:

 

Ποιά είναι η μεταξύ σας σχέση;

Ποιά είναι η σχέση με φίλους/φίλες;

Ποιά είναι τα ενδιαφέροντα του παιδιού (αν υπάρχουν);

Ο πατέρας υπάρχει στη ζωή του παιδιού; Με ποιόν τρόπο;

Της έχει έρθει περίοδος;

Αλλαγές, έρωτες, απογοητεύσεις στο σχολείο; κτλ...

Χωρίς πάλι να γνωρίζω, νομίζω πως είναι διαφορετικός γιατρός ο ψυχίατρος και διαφορετικός ο ψυχολόγος. Η διαφορά του ενός από τον άλλο είναι πως ο ψυχίατρος γράφει και φαρμακευτική αγωγή. Μπορεί να κάνω και λάθος. Γενικώς θα προσπαθούσα να δω τι φταίει και όχι να δώσω φάρμακα. Δοκίμασε να πάρεις τηλ. και στην γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης. Το τηλ. θα το βρεις στην αρχική σελ. του forum.

 

 

Η ηλικία αυτή σίγουρα είναι ιδιαίτερη και πιστεύω υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ'όψη:

 

Ποιά είναι η μεταξύ σας σχέση;

Ποιά είναι η σχέση με φίλους/φίλες;

Ποιά είναι τα ενδιαφέροντα του παιδιού (αν υπάρχουν);

Ο πατέρας υπάρχει στη ζωή του παιδιού; Με ποιόν τρόπο;

Της έχει έρθει περίοδος;

Αλλαγές, έρωτες, απογοητεύσεις στο σχολείο; κτλ...

συμφωνω απολυτα με αυτα...κανε μια συζητηση με το παιδακι σου ισως να μην χρειαστουν οι ψυχολογοι..και ειμαι καθετη στο να δωσεις φαρμακο τετοιου ειδος σε παιδι αυτης της ηλικιας...αν δεις οτι μετα απο συζητηση δεν βγαζει πουθενα να βρεις εναν καλο παιδοψυχολογο να μιλησει με το παιδι και να σας βοηθησει...απαραδεκτο να δωσει φαρμακο επειδη εχει καποιο πονο στη κοιλια...εχεις παει σε παθολογο να αποκλεισεις καποιο αλλο αιτιο;;;δες αν το παιδι οργανικα ειναι καλα και μετα δες το ψυχολογικο θεμα...ειναι κριμα τοσο μικρο παιδι να μπει σε αυτην την διαδικασια...ψαξτο καλα το θεμα...παρε και αλλες γνωμες...ευχομαι καλη τυχη και συντομα καλα νεα

Δεν είμαι γιατρός αλλά μου φαίνεται περίεργο που προτείνει φάρμακα σε 11 χρονών παιδάκι!Έχουν βρει και οι γιατροί την εύκολη λύση.

Όλα λύνονται με τον διάλογο.Προσπάθησε να την κάνεις να σου ανοιχτεί.Μήπως την αγχώνει κάτι στο σχολείο,σχετικά με τα μαθήματα.Κάποιος δάσκαλος,ενδεχομένως.Είναι στο προεφηβικό στάδιο και σίγουρα σε μια ευαίσθητη φάση.Μπορεί να την ενοχλούν πολλά.

Στην απουσία του πατέρα αφού δεν αντέδρασε αρνητικά τόσα χρόνια,είναι παράξενο να το κάνει τώρα.Κάποτε που είχα ψυχοσωματικό πρόβλημα,ήταν αποτέλεσμα άγχους/φοβίας προς μια συγκεκριμένη δασκάλα.Από αυτό με έπιαναν ''κρίσεις'',στράβωνε το στόμα μου,ένιωθα περίεργα και δεν μπορούσα να ελέγξω τη ροή του σάλιου μου.Μόλις άλλαξα δασκάλα,σταμάτησε.

Να επισημάνω πως τα συμπτώματα αυτά τις περισσότερες φορές τα εμφανίζει όταν είναι να πάει σχολείο η όταν είναι να διαβάσει.

σε αυτη ακριβως την ηλικια αντιμετωπισε προβλημα μια ξαδερφη μου. αριστη μαθητρια. ξαφνικα παρουσιασε συμπτωματολογια παραξενη και απιστευτο αγχος σε σημειο που η κατασταση δεν αντιμετωπιζοταν. εκανε θεραπεια με παιδοψυχολογους απο οτι ξερω χωρις φαρμακα στο παιδων και μαλιστα για ενα διαστημα απαγορευσαν στους γονεις να τη βλεπουν, δηλαδη εμενε μεσα στο νοσοκομειο. εχασε ολη τη σχολικη χρονια. υπηρχε μεγαλη υποστηριξη απο τους καθηγητες της και εδωσε ΟΛΑ τα μαθηματα τον σεπτεμβριο για να παει στην επομενη ταξη.εκτοτε το προβλημα λυθηκε και η κοπελκα περασε στο πολυτεχνειο τωρα τελειωνει...καλυτερα να παρετε και 2η γνωμη!!

Ε[ΕΙΔΗ λες οτι τα αναφερει πριν παει σχολειο...μηπως ειναι εντονη στρεσσογονος κατασταση,κατι εχει γινει σχολειο και το παιδι εκδηλωνεται ετσι?με συμμαθητες,με καθηγητες,αγχωθηκε εντονα,....