Τι θα γινει επιτελους με αυτην την κατασταση

Ο μεγαλος μου γιος εχει κολλημα με την εμφανιση του.Οταν λεμε κολλημα εννοουμε μεγαλο κολλημα.Συνεχως πηγαινει αγοραζει ρουχα κολωνιες κτλ κτλ.Ολη μερα κανει γυμναστικη η ασχολειται με το μαλλι του.Πριν βγει εξω κανει ενα 2ωρο να ετοιμαστει.Κανει πολυ ωρα στο μπανιο,μετα αλλαζει 10 φορες ρουχα βαζει 5 κιλα κολωνια κ μετα κοιταζεται 1 ωρα στον καθρευτη κ θαυμαζει τον εαυτο του κ γυρναει κ μας λεει συνεχεια "δεν ειμαι κουκλος?" "δεν θα με κοιτανε ολες οι κοπελες εξω?" κτλ κτλ.Κ ο αντρας μου καμαρωνει κιολας.Καλα ως εδω.Αλλα αν καμια φορα φαει απορριψη απο καποια κοπελα τοτε μετα πεφτει σε "καταθλιψη" δεν μπορει να το αποδεχτει το κανει αυτο για 2-3 μερες κ μετα παλι τα ιδια .Στο facebook ολες οι κοπελες του γραφουν κατω απο τις φωτο του κοπλιμεντα κ μας τα δειχνει σε ολους (σε μενα,τον ανδρα μου,τον αδερφο του κτλ).Ολη την ωρα ασχολειται με το ποσες τον κοιτανε,ποσες κοπελες ειχε κτλ.Δεν λεω,ολα τα αγορια σε αυτην την ηλικια ετσι κανουν αλλα φοβαμαι καμια φορα μην προσγειωθει αποτομα.

Κατα την γνωμη μου κοιτα να τον προσγειωσεις δεν ειναι το παν η εμφανιση ειναι και αλλα πραγματα που μετρανε.Και ο γιος μου περασε εφηβεια και ωραιο παιδι ειναι(κουκουβα) τοσες ωρες οπως περιγραφεις για την εμφανιση του δεν αφιερωσε ποτε,οκ το καθημερινο μπανιο το ωραιο ντυσιμο και το μαλλι,και η γυμναστικη ολα καλα αλλα μεχρι εκει.

Ασ'τον να προσγειωθει αποτομα!Θα του κανει καλο,μονο ετσι θα καταλαβει οτι η εμφανιση δεν ειναι το παν!

Δεν το κανει μονο με την εμφανιση.Γενικα του χει κατσει στο μυαλο οτι θα γινει διασημος (παιζει ποδοσφαιρο κ θελει να γινει ποδοσφαιριστης) θα εχει οποια κοπελα θελει,θα τον βλεπουμε στην τηλεοραση κτλ.Βλεπει αγωνες στην τηλεοραση κ λεει "σε λιγα χρονια εκει θα ειμαι κι εγω".Κ ολη την μερα ασχολειται με το ποσες κοπελες τον παιρνουν τηλεφωνο στο κινητο,ποσες του κανουν add στο facebook,ποσες τον κοιτουσαν στο club κτλ.Πηρα αφορμη κ εγραψα το θεμα επειδη την Παρασκευη φευγει 4 μερες διακοπες με κατι φιλους του κ εχουμε 2 βδομαδες ασχολουμαστε με το τι θα φοραει οταν πηγαινει για clubbing.Αγορασε παρα πολλα ρουχα τωρα στις εκπτωσεις κ εγω πλενω κ σιδερωνω συνεχεια μεχρι να αποφασισει τι θα παρει μαζι του στις διακοπες.Γενικα ειναι πολυ δημοφιλης κ στο σχολειο κτλ κ ρο χει παρει πανω του.Γι αυτο κ δεν μπορει να δεχτει την αποτυχια.Εστω κ μια μικρη αποτυχια μπορει να τον στεναχωρεσει υπερβολικα.Γι αυτο δεν ειμαι σιγουρη αν η αποτομη προσγειωση του κανει καλο η κακο.Οσες φορες δεν τα εχει καταφερει σε κατι ειδαμε κ παθαμε να τον ηρεμησουμε.Απο κει που λεει "ειμαι τελειος" παει στο ακριβως αντιθετο κ λεει "ειμαι αχρηστος".Κ μετα απο λιγες μερες που συνερχεται αρχιζει παλι να περηφανευεται.

Οφφ τόπικ -

(Ξέρεις κορίτσι μου πόσο μάρεσε ειλικρινα η κινηση σου να ενδιαφερθεις για αυτο το πράγμα??? Αλλες μανούλες θα χαν καμάρι την ΤΟΣΗ ΥΠΕΡΒΟΛΗ του γιόκα τους...Εσυ σκέφτεσε και αν ο γιός μου φάει απόρριψη και πάει κατάθλιψη που θα μορούσε να τον οδηγήσει???

Μπράβο και πάλι μπράβο....)

Στο θέμα τώρα....Συνηθως και λέω συνήθως απο αυτα που έχω ζήσει εγώ, γιατι ήμουν ότι ο γιός σου σε θυληκό.....Προσγειονώμαστε ή απο απόρριψη (όχι απλή απόρριψη. Απόρριψη απο κάποιον που θέλαμε τρελά και αυτος μας έφτυσε) ή από σοβαρό πρόβλημα υγειας μακρυα απο σας και χαλάσει ένα σημείο του σωμάτος του που θεωρουσε ακαταμάχητο (στην περιπτωση μου).....

Τότε υπάρχουν πολλές μα πολλές πιθανότητες να προσγειωθεί αλλά ΑΠΟΤΟΜΑ και με πολλές προσκρούσεις....

Προς το παρών είναι πολύ δύσκολο να σας καταλάβει και να βάλει απλά μυαλό και να κατέβει απο το καλάμι έτσι απλά!!!

Το εχω καταλαβει οτι ειναι δυσκολο κ παλι δεν ξερω πως ακριβως να το χειριστω γιατι φοβαμαι οτι αν του πω κατι μπορει να τον στεναχωρησω.Αν κ ολα αυτα δεν τα κανει απο μονος του.Εχει βρει καταλληλο εδαφος για να τα κανει.Στο σχολειο κανει παρεα σχεδον με ολους,ειναι συνεχως μεσα σε πενταμελη-δεκαπενταμελη κ οσες φορες δεν εβαλε υποψηφιοτητα τον παρακαλουσαν ολοι να βαλει.Τα κοριτσια τον κηνυγανε (ναι εχει συμβει κ περιστατικο οταν πηγαινε γυμνασιο να ξεμαλλιαζονται 2 κοριτσια στην αυλη για χαρη του κ να τρεχουν καθηγητες να τις χωρισουν κ ολο το σχολειο ειχε μαζευτει γυρω τους να δει το "show" κ ο γιος μου αυτην την ιστορια ακομα την διηγειται παντου κ ακομη περισσοτερο την διηγειται ο αντρας μου).

ΚΑΛΑ εγω γελάω με την στάση του άνδρα σου!! χαχαχα

Ο αντρας μου καμαρωνει για τις κατακτησεις του γιου του!!!

Ειχαμε κ αλλο περιστατικο φετος.Στο λυκειο που παει ο γιος μου ειναι διπλα το γυμνασιο κ συστεγαζονται.Κ οταν γυρνουσε μια μερα απο το σχολειο με τους φιλους του τον πλησιαζει μια κοπελα απο το γυμνασιο,πρωτη γυμνασιου (δεν την ηξερε ο γιος μου) κ του λεει "γεια σου τι κανεις?ξερω οτι δεν με εχεις παρατηρησει αλλα εγω σε βλεπω στο λυκειο κ μου αρεσεις κ αν δεν θελεις να τα φτιαξεις μαζι μου τουλαχιστον να βγαλουμε μια φωτογραφια μαζι να την δειχνω στις φιλες μου κ να ζηλευουν" κ εβγαλε το κινητο της να βγαλουν φωτογραφια.Ηρθε ο γιος μου σπιτι με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια.

To παθαίνουν και τα αγόρια αυτό; Εγώ νόμιζα μόνο στα κορίτσια συμβαίνει. Στην κόρη μου που είναι μικρότερη από το γιο σου την παινεύω για να ενισχύω την αυτοπεποίθησή της γιατί στην ηλικία αυτή η ανασφάλεια είναι μεγάλη αλλά έμμεσα την αποτρέπω από το να ασχολείται πολύ με την εμφάνισή της. Π.χ. οι αγορές της είναι σχετικά μετρημένες, φοράει second hand ρούχα, δεν αγοράζουμε μάρκες, ο χρόνος που αφιερώνει στην εμφάνισή της επίσης ψιλοελέγχεται (δεν την αφήνω να κάνει κατάληψη στο μπάνιο, την απασχολώ αλλού όπως να κάνει καμιά δουλειά στο σπίτι, κάνουμε Αγγλιικά, κλπ). Της λέω συνέχεια ότι αφού είναι ωραία (2η Μακρυπούλια) δεν χρειάζεται να κάνει και πολλά και άλλα τέτοια. Μετά τα παιδιά πρέπει να είναι καλά και σε κάτι, μαθήματα, αθλητισμός, καλλιτεχνικά, χόμπυ για να ενισχύεται η αυτοπεποίθησή τους και από εκεί και να μην κολλάνε στην εμφάνιση. Οπότε πρέπει να υπάρχουν αντιπερισπασμοί και βοήθειά μας.

Εχετε καποιον γνωστο με επιχειρηση να τον στειλετε κανα 15νθημερο λιγο να δουλεψει; Μπορειτε να κανετε συμφωνια να πληρωσετε εσεις στον ανθρωπο τα μεροκαματα του και να τον πληρωνει μετα εκεινος

Ισως δει μια αλλη οψη της ζωης Θα νιωσει πραγματικα αξιος που θα βγαλει με τον "ιδρωτα" του χρηματα

Εχει στηριξει ολη του την προσωπικοτητητα στην εμφανιση Ολη αυτη η "λατρεια" απο τον περιγυρο δημιουργει και υψηλες προσδοκιες

Αν δουλεψει θα δει οτι αξιζει και σε αλλα πραγματα που η εμφανιση δεν μετραει

εσυ να μανα βαλια πρεπει να τον προσγειωσης ....και να του λες τα πραγματα πως εχουν ...σιγουρα ο μπαμπας θα καμαρωνει .... σαν γυφτικο σκερπανη....εννοητε αλλα εσυ σα μανα θα πρεπει να του εξηγησεις οτι το σημαντικοτερο στην ζωη δεν ειναι ποσες γκομενες εχουμε καλο ειναι να περιποιηται τον εαυτο του αλλα πρεπει να υπαρχουν ορια διοτι θα φαει τα μουτρα του και συντομα ειμαι σιγουρι οτι το βλεπεις και εσυ κατα βαθος ....πιαστον στην κουβεντα καθε μερα και ταρακουνησε τον μονο εσυ μπορεις να κανεις κατι ...εστωκαι καθε φορα που σου λεει για κοριτσια να του εξιγεις οτι υπαρχουν και σημαντικοτερα πραγματα .....

morchelina:Καλα αυτο με την καταληψη στο μπανιο ο γιος μου το εχει συνεχεια.Αφου το πρωι πριν παει σχολειο κανει τουλαχιστον 1 ωρα στο μπανιο (φανταζεσαι τι θα γινεται οταν εχει να βγει).Κ επισης δεν υπαρχει περιπτωση να βαλει κατι που δεν ειναι μαρκα.Κ ουτως η αλλως δεν βγαινουμε μαζι για ρουχα βγαινει μονος του οποτε δεν μπορω να του πω κατι.Μεχρι 3η γυμνασιου το ελεγχα λιγο.Βεβαια δεν εχω παραπονο δεν μας ζηταει λεφτα,μαζευει μονος του κ αγοραζει ρουχα.Βεβαια του δινουμε αρκετα μεγαλο χαρτζιλικι κ παππουδες κτλ του δινουν αρκετα.Ενταξει δεν ειναι μονο η εμφανιση,ειναι κ το ποδοσφαιρο που εχει ταλεντο κ αυτος ειναι ο μονιμος καυγας μεταξυ του γιου μου κ του αντρα μου γιατι ο αντρας μου δεν θελει με τιποτα ο γιος μας να γινει ποδοσφαιριστης χωρις να τελειωσει καποιο τει-αει.

marchalina:αυτο με την δουλεια δεν ξερω αν πρεπει να το κανω συγκεκριμενα φετος γιατι τον περιμενει δυσκολη χρονια (3η λυκειου)

τον:σιγουρα το βλεπω οτι θα φαει τα μουτρα του συντομα.Αυτο αλλωστε με απασχολει.Αν δεν υπηρχε αυτην η περιπτωση δεν θα ειχα τετοιο προβλημα.Οχι βεβαια οτι θα μου αρεζε αυτην η υπερβολη.Αλλα οταν βλεπω οτι με το παραμικρο στεναχωριεται υπερβολικα (εστω κ για λιγο καιρο) δεν θελω να φανταζομαι οταν γινει κατι πιο σημαντικο πως θα το αντιμετωπισει.Βεβαια ισως κατι πιο σημαντικο να τον ταρακουνησει κ να τον κανει πιο δυνατο.

Βεβαια ισως κατι πιο σημαντικο να τον ταρακουνησει κ να τον κανει πιο δυνατο.

Θα τον προσγειώσει....κατά κύριο λόγο!!! Αλλά σκοπός είναι να μην την πάθει για να μάθει...

Βεβαίως επειδη αυτος είναι ΚΥΡΙΩΣ ο κανόνας παθαίνεις για να μαθαίνεις, τότε θα έρθει και αυτουνου ΚΑΠΟΙΑ στιγμή η σειρά του....

Θα τον προσγειώσει....κατά κύριο λόγο!!! Αλλά σκοπός είναι να μην την πάθει για να μάθει...

 

Βεβαίως επειδη αυτος είναι ΚΥΡΙΩΣ ο κανόνας παθαίνεις για να μαθαίνεις, τότε θα έρθει και αυτουνου ΚΑΠΟΙΑ στιγμή η σειρά του....

Τουλαχιστον να προσγειωθει οσο πιο ομαλα γινεται.

Τουλαχιστον να προσγειωθει οσο πιο ομαλα γινεται.

εξαρτάτε από το τι έδαφος θα έχει οργώσει, κορίτσι μου...Αυτο πρεπει να μάθει και στην ζωή του, ότι σπέρνει θερίζει και όπου στρώνει κοιμάτε....

Προσέχει ΚΟΙΝΩΣ για να έχει....ΟΜΩΣ τωρα αυτο ΔΥΣΤΗΧΩΣ δεν το καταλαβαινει....Μόνος του θα το καταλάβει!!!

Εσυ όμως θα του μιλάς συνέχεια και ας φαινετε ότι σε γράφει...Πιστεψε με απο τα 100000 που του λες τα 2 αν του μείνουν στο κεφάλι του θα εισαι ευτυχισμένη...ΟΛΟ και κάτι του μένει....Συνεχισε να του μιλάς...

Και θα σου πω και το άλλο...Να ειστε ευτυχισμένοι που σας τα λέει ΟΛΑ και τις αποτυχιες του και τις επιτυχιες του και τι θα κάνει στις διακοπες και τι θα βάλει και ποια γνωρισε...κλπ κλπ...το πρόβλημα θα ήταν να είναι τόσο πολύ εγωκεντρικός και ΚΡΙΨΙΝΟΥΣ μαζί, τότε θα είχατε τρελαθει!

Καλησπέρα κι από μένα!

Βάλια.. δεν έχω να πω κάτι στο θέμα σου, μόνο κάποια ερωτήματα να θέσω:

- Αυτή την ανησυχία σου, τη συμμερίζεται ο σύζυγός σου;

Μου φάνηκε (από τα γραφόμενά σου) πως το "καμαρώνει". Μήπως το ενισχύει συνειδητά ή έστω και ασυνείδητα;

- Πότε άρχισε να παρατηρείται αυτή η ενασχόλησή του με την εμφάνισή του; Γενικά πρόσεχε τον εαυτό του και απλά τώρα που αυτονομήθηκε "φαντάζει" εντονότερο; Ή εμφανίστηκε στην εφηβεία;

- Φαίνεται (στα μάτια μου), σα να αναζητά επιβεβαίωση. Μήπως αφού τη λαμβάνει από τους άλλους με αυτό τον τρόπο, "δίνεται" σε αυτή;

- Όταν λες ότι το χαρτζιλίκι του είναι "μεγάλο", αν δε σε πειράζει, μπορείς να πεις τι ποσά διαχειρίζεται;

- Η μεταξύ σας σχέση πώς είναι; Έχετε συχνά μικροκαβγάδες; Σε μικρο-ζητήματα, ζητά τη γνώμη σου;

- Με το μπαμπά του; Τσακώνονται, είναι αδιάφοροι, "τα βρίσκουν" σα κολλητοί φίλοι... γενικά πώς είναι η σχέση τους;

Δεν έχω απάντηση να σου προτείνω... απλά διαβάζοντας τα μηνύματά σου, μου δημιουργούνται αυτά τα ερωτήματα. Τα έθεσα, χωρίς να θέλω να φανώ αδιάκριτη. Όμως πραγματικά θα με ενδιέφερε πολύ να μας "φωτισεις" αυτές τις πτυχές ή και όποιες άλλες εσύ κρίνεις απαραίτητες.

Η προοπτική των πανελλήνιων μπορεί να τον αγχώνει υπερβολικά και ξορκίζει το άγχος του στρεφόμενος εξολοκλήρου κάπου αλλού. Θα κάνει προετοιμασία για την Γ' Λυκείου; Αυτό θα τον κρατούσε αρκετά απασχολημένο.

Καλησπέρα κι από μένα!

 

Βάλια.. δεν έχω να πω κάτι στο θέμα σου, μόνο κάποια ερωτήματα να θέσω:

 

- Αυτή την ανησυχία σου, τη συμμερίζεται ο σύζυγός σου;

Μου φάνηκε (από τα γραφόμενά σου) πως το "καμαρώνει". Μήπως το ενισχύει συνειδητά ή έστω και ασυνείδητα;

 

- Πότε άρχισε να παρατηρείται αυτή η ενασχόλησή του με την εμφάνισή του; Γενικά πρόσεχε τον εαυτό του και απλά τώρα που αυτονομήθηκε "φαντάζει" εντονότερο; Ή εμφανίστηκε στην εφηβεία;

 

- Φαίνεται (στα μάτια μου), σα να αναζητά επιβεβαίωση. Μήπως αφού τη λαμβάνει από τους άλλους με αυτό τον τρόπο, "δίνεται" σε αυτή;

 

- Όταν λες ότι το χαρτζιλίκι του είναι "μεγάλο", αν δε σε πειράζει, μπορείς να πεις τι ποσά διαχειρίζεται;

 

- Η μεταξύ σας σχέση πώς είναι; Έχετε συχνά μικροκαβγάδες; Σε μικρο-ζητήματα, ζητά τη γνώμη σου;

 

- Με το μπαμπά του; Τσακώνονται, είναι αδιάφοροι, "τα βρίσκουν" σα κολλητοί φίλοι... γενικά πώς είναι η σχέση τους;

 

 

 

Δεν έχω απάντηση να σου προτείνω... απλά διαβάζοντας τα μηνύματά σου, μου δημιουργούνται αυτά τα ερωτήματα. Τα έθεσα, χωρίς να θέλω να φανώ αδιάκριτη. Όμως πραγματικά θα με ενδιέφερε πολύ να μας "φωτισεις" αυτές τις πτυχές ή και όποιες άλλες εσύ κρίνεις απαραίτητες.

1)Γενικα καμαρωνει για τις κατακτησεις του γιου μας κ τον προτρεπει να ασχολειται με την εμφανιση του.Αυτην την ανησυχια που εχω δεν την πολυκαταλαβαινει.Μου λεει οτι δεν χρειαζεται να ανησυχω κ οτι ο γιος μας θα τα καταφερει οτι κ να του συμβει.

2)Παντα προσεχε με την εμφανιση του αλλα απο καλοκαιρι 1ης λυκειου προς 2α το κανει πιο πολυ.Δηλαδη απο τοτε που αρχισε να βγαινει σε κλαμπ,απο τοτε που πηρε κινητο (καλα αυτο το κινητο εχει γινει προεκταση του εαυτου του),που αρχισαμε να του δινουμε περισσοτερα λευτα κτλ

3)Επειδη γενικα λαμβανει επιβεβαιωση οπου κ αν παει ισως το ζηταει κ απο μας.Αυτο δεν το ξερω.Αυτο το ξερει μονο ο γιος μου.

4)Του δινουμε 40 ευρω την εβδομαδα αλλα του δινει κ η πεθερα μου γυρω στα 5 ευρω καθημερινα.

5)Εχουμε πολυ καλη σχεση αλλα τσακωνομαστε καποιες φορες που οκ φυσιολογικο ειναι.

6)Με τον μπαμπα του ειναι "κολλητοι".Ολα σε εκεινον τρεχει να τα πει (σε οτι αφορα κοπελες συνηθως).Ομως εχουν κ αρκετους καυγαδες.Γενικα ο αντρας μου θελει να γινεται οτι λεει κατι που ο γιος μου δεν το δεχεται.Ας πουμε ο γιος μου θελει να χτυπαμε την πορτα πριν μπουμε στο δωματιο του ενω ο αντρας μου λεει "γιατι να χτυπαμε την πορτα?οσο ειναι ανηλικος εχω δικαιωμα να τον ελεγχω".Βεβαια ο μονιμος καυγας ειναι οτι ο αντρας μου τωρα που ο γιος μας θα παει 3η λυκειου θελει να του σταματησει τις προπονησεις για να προλαβαινει και αυτο κανει τον γιο μου εξαλλο.Βεβαια σε αυτο εχει κ ο αντρας μου καποιο δικιο.Αν εχει 7 ωρες σχολειο,4 ωρες φροντιστηριο,3 ωρες προπονηση κτλ ποτε θα προλαβαινει να διαβαζει.Φετος που πηγε ετσι η χρονια ο γιος μας δεν τα πηγε πολυ καλα στο σχολειο.

Η προοπτική των πανελλήνιων μπορεί να τον αγχώνει υπερβολικά και ξορκίζει το άγχος του στρεφόμενος εξολοκλήρου κάπου αλλού. Θα κάνει προετοιμασία για την Γ' Λυκείου; Αυτό θα τον κρατούσε αρκετά απασχολημένο.

Δεν νομιζω να αγχωνεται κ πολυ.Το εχει παρει αποφαση να γινει ποδοσφαιριστης.Ειδαμε κ παθαμε να τον πεισουμε να δωσει πανελληνιες.Προετοιμασια δεν θα κανει.Ουτως η αλλως τα φροντιστηρια φετος θα αρχισουν 18 Αυγουστου οποτε ας μην του φαμε ολο το καλοκαιρι.

Ταπεινη μου γνώμη....άφησε τον να ζήσει και αυτή τη φάση και σταμάτα εσύ να αγχώνεσαι...μη σου πω ξεκίνα και εσύ να τον καμαρώνεις

Δεν το βρήσκω ανησυχιτικό για την ηλικεία του, συν του ότι του κάνει καλό η αυτοπεποίθηση που φαίνεται πως έχει...

Στο κάτω κάτω λίγο πολύ όλοι πέρασαν από αυτή τη φάση...και από αυτούς που ξέρω εγώ τουλάχιστον δεν έμεινε σε κάποιον κανένα κουσούρι

Βάλια μου, για μένα η υπερβολή σε οποιοδήποτε τομέα δεν ωφελεί πουθενά και όλη αυτή η συμπεριφορά του γιου σου μου φαίνεται υπερβολική και σαφώς ενισχύεται και από τον άντρα σου (θεωρώ κακώς). Το ότι είναι σήμερα δημοφιλής και ο "ωραίος του σχολείου" δε σημαίνει ότι θα είναι και στο μελλον έτσι εύκολα και ευνοϊκα τα πράγματα. Πρέπει με καποιο τρόπο να μαθει ότι τα πάντα στη ζωή θέλουν αγώνα και προσπαθεια και δεν σου χαρίζεται τίποτα επειδή είσαι π.χ. ωραίος. Ξέρεις πόσους και πόσες ωραίους και δημοφιλείς του σχολείου μου συνάντησα μετά από χρόνια και δεν είχαν κάνει τίποτα στη ζωή τους; Πολλούς, και η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα. Και είδα και κατι άλλους που δεν τους έβαζε το ματι τους και σπούδασαν και καλές δουλειές βρήκαν και φαίνονταν μια χαρά ευχαριστημένοι από τη ζωή τους. Γι 'αυτο, χωρίς καβγάδες και με ηρεμία προσανατόλισε τον και προς άλλες κατευθύνσεις και προσπαθησε να ταρακουνήσεις και το σύζυγο λίγο γιατί άθελά του μαλλον περισσότερο κακό του κανει παρά καλό!

Valia40, σ' ευχαριστώ για τις απαντήσεις σου!

Δυστυχώς εγώ δεν έχω απαντήσεις μιας και χρειάζονται μεγάλη εξειδίκευση.

Το να πει κάποιος, πήγαινε για δουλειά το παιδί ή κόψε το χαρτζιλίκι ή άστο φάση είναι ή οτιδήποτε άλλο, είναι αρκετά παρακινδυνευμένο για να βασιστείς μόνο στις γνώμες ενός φόρουμ.

Αφού είναι πολύ συγκεκριμένα τα πράγματα που σε απασχολούν και έχεις εστιάσει πάνω τους, καλό θα ήταν να ρωτήσεις κάποιον ειδικό, που θα μπορέσεις να του δώσεις όλες τις λεπτομέρειες και να έχει μια σαφή εικόνα της περίπτωσης καθώς και τις ιδιαιτερότητες των χαρακτήρων σας (ως γονιών).

Έτσι θα βρεις μια λύση που να ταιριάζει στο δικό σας χαρακτήρα. Στο φόρουμ, από την παρόρμηση να βοηθήσουμε, πολλές φορές δίνουμε λύσεις που βασίζονται στο χαρακτήρα το δικό μας και όχι αυτού που ρωτάει. Κι έτσι δεν είναι πρακτικά εφαρμόσημες ή γίνονται αναποτελεσματικές.

Εύχομαι τα καλύτερα για την οικογένειά σου.

Καλησπέρα.

Στους εφήβους είναι πολύ δύσκολο να κρίνουμε κάτι ως φυσιολογικό/μη φυσιολογικό /υπερβολικό ή έμμετρο!όλη τους η συμπεριφορά είναι λίγο υπερβολική για να μπορέσουμε να κατανομάσουμε καταστάσεις ή να κολλήσουμε ταμπέλες.

Πιστεύω ότι ατή η συμπεριφορά μπορεί να έχει διάφορες αιτίες...για παράδειγμα μήπως ο γιός σας έχασε πρόσφατα κιλά..??έχω δεί αρκετές φορές παιδιά τα οποία αρχικά ΄ταν πολύ μαζεμένα και ντροπαλά στην συνέχεια να αδυνατίζουν και να περιποιύναι υπερβολικα τον εαυτό τους ή να κοιτάζονται στον καθρέφτη για ώρες ή να μιλούν συνέχεια για την ομορφιά τουςκτλ.Απο την άλλη έχω γνωρίσει ανθρώπους οι οποίοι είναι έτσι στην ζωή τους και είναι σε ηλικία πολύ μεγαλύτερη όως 23-24!

Βέβαια η συγκεκριμένη περίπτωση την οποία περιγράφετε έχει κάποια ιδιαιτερότητα ως προς το γεγονός ότι δεν είναι μόνο η περιποίηση και οι πολλές ώρες στο μπάνιο και οι μάρκες των ρούχων αλλα είναι και οι διαρκείς ερωτήσεις το τύπου είμαι όμορφος ??δεν είμαι κούκλος??κτλ.Έτσι λοιπόν εγω βγάζω το εξής συμπέρασμα...ο γιός σας δεν τα λέει όλα αυτά επειδή πραγματικά τα πιστέυει αλλα επειδή θέλει να τα πιστέψετε εσείς...με όλες αυτές τις ερωτήσεις φαίνονται οι ανασφάλιες που πραγματικά έχει και η ανάγκη που έχει για επιβεβαίωση ...ένας άνθρωπος που θεωρεί τον εαυτό του όμορφο δεν κάνει ερωτήσεις του τύπου είμαι κούκλος?κτλ γιατί ήδη γνωρίζει τις απαντήσεις ή επειδή δεν τον αφορά στην πραγματικότητα τι πιστεύει ο άλλος(έχει ολοκληρωθεί ως προσωπικότητα και έχει φτάσει στο σημείο αυτός είμαι και σε όποιον αρέσει).Απο έναν έφηβο φυσικά δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε τέτοια συμπεριφορά γιατί το χαρακτηριστικό των εφήβων είναι "η αναζήτηση του εαυτού τους ".Θεωρώ πως αυτή η περίπτωση είναι περίπτωση χαμηλής αυτοπεποίθησης...δηλαδή στην ουσία το αντίθετο απο αυτό που πιστεύετε...η χαμηλή αυτοπεποίθηση φαίνεται και απο το γεγονός ότι πέφτει τόσο πολύ ψυχολογικά όταν απορρίπτεται απο μία κοπέλα.Τα άτομα που έχουν διάφορα κόμπλεξ για τηνεμφάνιση και όχι μόνο και τα άτομα που θεωρούν πως δεν αξίζουν σαν προσωπικότητες συνήθως τείνουν να μιλούν συνέχεια για τον εαυτό τους ,να εισχωρούν σε οποιαδήποτε συζήτηση και να αφηγούνται ένα προσωπικό τους γεγονός πολλές φορές ψεύτικο(π.χ κάποιος μπορεί να αφηγείται κάτι αστείο που του έχει συμβεί και αυτό το άτομο να τον διακόπτει και να λέει ..."πώ πω και εγώ το είχα πάθει έτσι κτλ"το παράξενο σε αυτό είναι ότι δεν θα γίνει μία φορά αλλα συνέχεια),να λένε ιστορίες απίθανες να συμβούν στην πραγματικότητα και να ισχυρίζονται ότι της έχουν πάθει και αρκετές φορές όλα αυτά περιγράφονται με ένα δυνατό γέλιο..που έχει ως σκοπό να κινήσει την προσοχή των άλλων.Τα άτομα που έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση ή κόμπλέξ θέλουν να είναι στην εντέλεια μόλις βγούν έξω..να απαιτούν απο γονείς ή απο την γυναίκα τους τα ρουχα να είναι σιδερωμένα και να μην έχουν ούτε μία τσαλάκα ,μπορεί κάποιες μπλούζες να έχουν ένα μικρό ελάττωμα σε μέρος που δεν φαίνεται και εκείνα να μην τις φορούν γιατί ντρέπονται.Αυτά τα άτομα όχι μόνο δεν πρέπει να προσπαθείς να τα προσγειώσεις αλλα πρέπει να τα ενθαρρύνεις.Δεν ξέρω αν κάτι απο αυτα που ανέφερε σχετίζεται με τον γιό σας αλλα με την περιγραφή σας εγώ αυτό υπέθεσα..όλα αυτά αποτελούν προσωπική μου άποψη .Αυτό που θα πρότεινα να κάνετε με σιγουριά είναι να πάρετε ένα τηλέφωνο σε γραμμές δωρεάν ψυχολογικής υποστήριξης(με χρέωση σαν σταθερό όχι κάτι ιδιαίτερο)και να κάνετε μία ερώτηση...αυτά τα τηλέφωνα με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ και τα χρησιμοποιώ πάντα καθώς και στην δουλειά μου έχει μεγάλη σημασία η ψυχολογία (κάνω ιδιαίτερα μαθήματα σε νεαρές ηλικίες (6-15))και έχω τηλεφωνήσει αρκετές φορές για συμβουλές κυρίως και το πώς να αντιμετωπίσω κάποια παιδιά και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η ευγένεια με την οποία με αντιμετώπισαν οι διάφορες τηλεφωνήτριες που έχω πετύχει κατα καιρούς και το πόσο ομιλητικές είναι με σκοπό να δώσουν συμβοή η να εξηγήσουν ένα γεγονός.Άμα ενδιαφέρεστε θα μπορούσα να δώσω το τηλέφωνο.Όπως και να έχει και ότι και να κάνετε ελπίζω να βρείτε μία λύση σε όσα εξιστορείτε.

συγνωμη,ενα 17χρονο παιδι εχει χαρτζιλικι 75 ευρω την εβδομαδα???χαρτζιλικι???320 ευρω το μηνα??

μονο εμενα μου φαινεται οτι το παιδι ειναι τρομερα ανασφαλες και ζητα συνεχεια επιβεβαιωση για να δειξει οτι "μετραει"?

ενταξει,ειναι ομορφο,και?η ομορφια σου ανοιγει πορτες μονο στα επαγγελματα με ημερομηνια ληξης..μετα τα 30,τι?θα τελειωσει η ζωη του?

ξερει ποσοι περιμενουν σαν αυτον να γινουν ποδοσφαιριστες?!γιατι να προτιμησουν αυτον?παντα υπαρχει καποιος καλυτερος απ τον καθενα μας,θα πρεπε να το ξερει αυτο νομιζω και να προσπαθει να γινεται ολο και καλυτερος σε πολλα επιπεδα και οχι να επαναπαυεται σε 2 πραγματα που ειναι καλος..γνωμη μου παντα!