APATEONES GIATROI

Γεια σας και παλι. Κοριτσια σας ευχαριστω πολυ για την συμπαράσταση κ την κατανόηση. Πραγματι ηταν πολυ δυσκολο αυτο που συνεβη και οσες εχετε περασει κατι ανάλογο μπορείτε να καταλάβετε. Ακομα και αν δεν εχετε πέρασει ομως κατι ανάλογο ειμαι σιγουρη πως καταλαβαίνετε, εξάλλου εδω περα ειμαστε ολες μια παρέα και ακούμε και συμπάσχουμε η μια με την αλλη.

Κατερινουλα σε καταλαβαινω. Κι εγω στην αρχη τα έβαζα με όλους με μενα, τον Ύψιστο, τουε αλλους. Λαθος, λαθος,λαθος.. Οτι γινεται γινεται για καποιον λογο, μακαρι να ηξερα ποιον. Στιγμη δεν υποψιάστηκα τον γιατρο μου γιατι αν το ειχα κανει θα ειχα τρελαθει. Μίλησα μαζι του ηταν πολυ σκληρός αν μου επιτρέπει η έκφραση σκληρός. Συγκεκριμένα μολις μου ειπε πως το μωρο συγκεκριμένα εχει μεγαλο προβλημα υποπλαίσιο αριστερής κοιλιας δηλ το αριστερό μερος της καρδούλας δε μεγάλωνε, μου ειπε πως πρεπει να ειμαστε ορθολογιστές, αν γεννιέται κ δε πέθαινε στη κοιλια θα χρειαζόταν χειρουργεία με αμφίβολο αποτέλεσμα. Πιθανότητες επιβίωσης 5-10 τοις εκατό. Και αν τα κατάφερνε στα χειρουργεία τα επομενα στάδια ηταν εγκεφαλίτιδα, παράλυση, αναπηρικό καροτσάκι και 6-7 χρονων θα την έχανα. Στα λεω οπως ακριβως μου τα ειπε.εγω και ο αντρας μου χασαμε τον κοσμο ομως προσπαθήσαμε να παραμεινουμε ψύχραιμοι κ να σκεφτούμε αν θελουμε κατι τετοιο για εκεινη,αν θελουμε να της χαρίσουμε μια τετοια βάρβαρη ζωη. Δε το θέλαμε και ετσι δυο μερες μετα διακόψαμε την κύηση.

Δεν το έψαξα ποτε παραπανω αν εκανα λαθος που πίστεψα τον γιατρο.

Παντως τεσσερις μηνες μετα που ξανάμεινα εγκυος πηγα παλι στον ιδιο και τωρα κρατάω στην αγκαλια μου τον μολις 5 μηνων γιο μου υγιή και καλα.

Ευχομαι ολόψυχα καλη δυναμη και οτι καλυτερο.

Γεια σας και παλι. Κοριτσια σας ευχαριστω πολυ για την συμπαράσταση κ την κατανόηση. Πραγματι ηταν πολυ δυσκολο αυτο που συνεβη και οσες εχετε περασει κατι ανάλογο μπορείτε να καταλάβετε. Ακομα και αν δεν εχετε πέρασει ομως κατι ανάλογο ειμαι σιγουρη πως καταλαβαίνετε, εξάλλου εδω περα ειμαστε ολες μια παρέα και ακούμε και συμπάσχουμε η μια με την αλλη.

Κατερινουλα σε καταλαβαινω. Κι εγω στην αρχη τα έβαζα με όλους με μενα, τον Ύψιστο, τουε αλλους. Λαθος, λαθος,λαθος.. Οτι γινεται γινεται για καποιον λογο, μακαρι να ηξερα ποιον. Στιγμη δεν υποψιάστηκα τον γιατρο μου γιατι αν το ειχα κανει θα ειχα τρελαθει. Μίλησα μαζι του ηταν πολυ σκληρός αν μου επιτρέπει η έκφραση σκληρός. Συγκεκριμένα μολις μου ειπε πως το μωρο συγκεκριμένα εχει μεγαλο προβλημα υποπλαίσιο αριστερής κοιλιας δηλ το αριστερό μερος της καρδούλας δε μεγάλωνε, μου ειπε πως πρεπει να ειμαστε ορθολογιστές, αν γεννιέται κ δε πέθαινε στη κοιλια θα χρειαζόταν χειρουργεία με αμφίβολο αποτέλεσμα. Πιθανότητες επιβίωσης 5-10 τοις εκατό. Και αν τα κατάφερνε στα χειρουργεία τα επομενα στάδια ηταν εγκεφαλίτιδα, παράλυση, αναπηρικό καροτσάκι και 6-7 χρονων θα την έχανα. Στα λεω οπως ακριβως μου τα ειπε.εγω και ο αντρας μου χασαμε τον κοσμο ομως προσπαθήσαμε να παραμεινουμε ψύχραιμοι κ να σκεφτούμε αν θελουμε κατι τετοιο για εκεινη,αν θελουμε να της χαρίσουμε μια τετοια βάρβαρη ζωη. Δε το θέλαμε και ετσι δυο μερες μετα διακόψαμε την κύηση.

Δεν το έψαξα ποτε παραπανω αν εκανα λαθος που πίστεψα τον γιατρο.

Παντως τεσσερις μηνες μετα που ξανάμεινα εγκυος πηγα παλι στον ιδιο και τωρα κρατάω στην αγκαλια μου τον μολις 5 μηνων γιο μου υγιή και καλα.

Ευχομαι ολόψυχα καλη δυναμη και οτι καλυτερο.

petrina μου εσενα ειχα στεναχωρεσει?χιλια συγνωμη κοπελα μου!!!

εμας ειναι η δεξια κοιλια.η αριστερη ειναι πιο σοβαρο προβλημα απο οσα εχω διαβασει.μας ειπαν οτι με τρεις εγχειρησεις θα εχει μια φυσιολογικη ζωη απλα δεν θα μπορει να αθληθει.ουφ ουφ!!!δεν αντεχω αλλο συνεχεια κλωτσαει την αγαπαω τοσο πολυ!να σου ζησει το μωρακι!

petrina μου εσενα ειχα στεναχωρεσει?χιλια συγνωμη κοπελα μου!!!

εμας ειναι η δεξια κοιλια.η αριστερη ειναι πιο σοβαρο προβλημα απο οσα εχω διαβασει.μας ειπαν οτι με τρεις εγχειρησεις θα εχει μια φυσιολογικη ζωη απλα δεν θα μπορει να αθληθει.ουφ ουφ!!!δεν αντεχω αλλο συνεχεια κλωτσαει την αγαπαω τοσο πολυ!να σου ζησει το μωρακι!

Δεν πειραζει κατερινουλα.

Τωρα σε τι στάδιο βρίσκεστε?ποια εβδομαδα διανύεις?

Δεν πειραζει κατερινουλα.

Τωρα σε τι στάδιο βρίσκεστε?ποια εβδομαδα διανύεις?

29 εβδομαδων.δεν ειμαι καλα θα γεννησω εκει δεν εχω που να μεινω και πρεπει να ερθω 3 βδομαδες πριν

29 εβδομαδων.δεν ειμαι καλα θα γεννησω εκει δεν εχω που να μεινω και πρεπει να ερθω 3 βδομαδες πριν

Τι εννοεις δεν εισαι καλα πρεπει να γεννήσεις? κ τι εννοεις πρεπει να ερθεις τρεις εβδομαδες πριν?

Όταν γεννιέται ένα μωράκι με πρόβλημα υγείας που δεν είχε φανεί σε όλο τον προγεννητικό έλεγχο (γιατί δεν φαίνονται και όλα) φταίνε οι αλήτες, άχρηστοι γιατροί που μας ξεπετάνε, που δεν μας προσέχουν και νοιάζονται μόνο να μας φάνε τα λεφτά. Όταν βρίσκουν κάποιο πρόβλημα και μας προειδοποιούν και προσπαθούν να μας βοηθήσουν, είναι κλίκα και συντεχνίες και απατεώνες που πάλι προσπαθούν να μας φάνε τα λεφτά. Ε τότε τι τους θέλουμε; Ας γεννάμε μόνες μας, χωρίς εξετάσεις, χωρίς έλεγχο και οτι θέλει ας γίνει.

Αυτό.

Καλή τύχη σε όλες τις μανούλες και τα παιδάκια τους, γεννημένα και αγέννητα.

katerinoulaaa;

Αποφασισες να κρατησεις το μωρακι σου , να του δωσεις μια ευκαιρια να γεννηθει και να παλεψετε μαζι. Σου ευχομαι δυναμη γιατι μπροστα σου εχεις αγωνα.

Και για τη διαμονη σου στην Αθηνα να απευθυνθεις στην εκκλησια η σε χριστιανικες οργανωσεις .

Ισως μπορεσουν να σου βρουν μια λυση.

Σχετικα με την συνομωσια γιατρων η αληθεια ειναι οτι σε ολους μας εχει τυχει να εθελοτυφλουμε καποιες φορες γιατι δεν εχουμε τη δυναμη να αποδεκτουμε την πραγματικοτητα και θελουμε χρονο για αυτο. Ευχομαστε να εχουν κανει λαθος οι γιατροι η να θελουν να μας εκμεταλλευτουν.

ddddddddddddd

..........

Καλή μου Κατερινα είναι πολύ δύσκολη η κατασταση που περνάς.. Δεν ξέρω αν βοηθά, αλλά εγώ στη θεση σου θα προσπαθούσα να σκέφτομαι τη ζωή μου 5 χρόνια μετα.. Όταν θα έχουν πια τελειώσει όλα τα χειρουργεία και θα έχω πλέον ένα υγιεστατο παιδάκι στην αγκαλιά μου που θα γεμίζει τη ζωή μου φως.. Αυτή η εικόνα δεν αξίζει όλες τις θυσίες του κόσμου? Ίσως αυτή η σκέψη σου δίνει κουράγιο να αντέξεις όλες τις δυσκολίες που έχεις να αντιμετωπίσεις.. Καλό κουράγιο!!

Συνελθε και στασου στα ποδια σου. Τα παιδια σου σε χρειαζονται. Μιλησε με τον γιατρο σου και θα σε παραπεμψει σε ειδικο οσον αφορα την καταθλιψη που πιστευεις πως εχεις. Θα πρεπει να αντιμετωπιστει αμεσα. Ο γυναικολογος σου που βρισκεται? Κρητη ήΑθηνα? Εχετε καποιο σχεδιο για την γεννα του παιδιου, που θα μετεφερθει και πως? Δεν υπαρχει καποιος συγγενης να σε φιλοξενησει? Εαν οχι μηπως πρεπει να βρεις καποια στεγη να σε φιλοξενησει? Ισως αν παρεις ενα τηλεφωνο στο χαμογελο του παιδιου να σε κατατοπισουν για το που μπορεις να απευθυνθεις? Η μηπως να ρωτησεις τον γιατρο σου που μπορεις να φιλοξενηθεις... Επισης προσωπικα θεωρω οτι μια μανα δεν λεει στο παιδι της οτι θα αυτοκτονησει επειδη θα φερει ενα παιδι στον κοσμο με καποιο προβλημα, αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα.. Δεν σε ενδιαφερει τι κανει και τι λεει ο καθενας. Προετοιμασου οσο πιο σωστα μπορεις για τον ερχομο του παιδιου.

Κατερινα ποσο χρονων εισαι αν επιτρεπεται?

Λυπαμαι πολυ για οτι περνας...νομιζω καθε μανουλα στη θεση σου θα ηταν σαστισμενη και μπερδεμενη.Το περι συνομωσιας γιατρων δε θα το σχοκιασω μιας και απ οσο καταλαβα εχεις πλεον καταλαβει κι εσυ πως αυτα ηταν στο μυαλο σου.

Πηρες μια δυσκολη αποφαση να κρατησεις το παιδακι σου...μπραβο σου.Πραγματικα δεν ξερω εγω τι θα αποφασιζα στη θεση σου.Απο τη στιγμη που πηρες την αποφαση σου θα πρεπει να την στηριξεις στο επακρο.Αρχικα ηρεμησε...παρε λιγο χρονο να σκεφτεις μονη σου χωρις να συζητας με τριτους.Ξεχνα τους ολους και σκεψου μονομεσενα και το μωρο.Αναμεσα στους δυο σας αυτο που εχει αναγκη ειναι το μωρο...και πρωτιστως εχει αναγκη απο μια μαμα δυνατη να το στηριξει, να το αγαπαει και να το βοηθησει.Αυτη η μαμα εισαι εσυ και πρεπει καλο μου να βρεις τη δυναμη να πατησεις γερα τα ποδια σογ στη γη...να πεισμωσεις...να σταματησεις να κλαις και να απελπιζεσαι και να δωσεις αυτη τη δυναμη και στο μωρο σου.Η δυναμη ειναι μεσα σου πρεπει απλα να ηρεμησεις και θα τη βρεις.Δε θα γεννησεις ενα μισοπεθαμενο μωρο...μη το ξαναπεις αυτο.Θα γεννησεις ενα ομορφο μωρακι που αντιμετωπιζει ενα σοβαρο προβλημα στην υγεια του και που εσυ...η μαμα του...θα κανεις οτι μπορεις για να το ξεπερασει...οπως θα εκανε και καθε μανουλα στη θεση σου.

Αν οι γυρω σου διαφωνουν με την αποφαση σου ειναι δικομτους θεμα.Οφειλουν να σεβαστουν την αποφαση σου και να σταματησουν να σε στεναχωρουν.Χρειαζεσαι τη στηριξη και βοηθεια τους...θα τους εξηγησεις λοιπον πως αν θελουν να σε βοηθησουν θα τους ευγνωμονεις...αν ομως δε θελουν να μη σε ενοχλουν...τοσο απλα.Προτεραιοτητα εχει το μωρο και το μωρο αυτο σε λιγο θα ειναι στην αγκαλια σου και θα ξεκξνησετε μαζι ενα δυσκολο αγωνα.Ευχομαι οτι το παιδακι σου θα ξεπερασει το προβλημα και θα συνεχισετε τη ζωη σας ευτυχισμενοι.Πιστεψε το κι εσυ και ετοιμασου να δωσεις τον αγωνα σου.Οπως ειπε και καποια κοπελα παραπανω ολα γινονται για καποιο λογο.

http://www.kvmhtera.gr/index.php?detail_id=22

Koiτα εδω σε παρακαλω, ψαξε στο ιντερνετ γενκα για ξενωνες φιλοξενιας εγκυων/γυναικων/κοριτσιων.

Γραφεις εδω κ λες τα παραπονα σου κ τον καημο σου και το καταλαβαινω γιατι απο αυτα που γραφεις για την οικογενεια σου προφανως αποζητας στηριξη που δεν εχεις.

ομως αρνουμαι να εχεις εναν υπολογιστη στα χερια σου κ να μην κανεις το πιο απλο, γραψε στο google και θα σου βγαλει ενα καρο αποτελεσματα για κοινωφελεις οργανωσεις, αντιθετως γραφεις σε εμας λεγοντας ξανα κ ξανα δεν εχω που να παω να γεννησω Ψαξε λοιπον επιτελους αφου στενευουν τα περιθωρια σου, μεγαλη κοπελα εισαι για κινησου λιγο σε παρακαλω.

Τωρα που θα το δεις, τωρα ομως οχι αυριο , μπες και ψαξε για το καλο ολω ειναι

Τα βασανα δυστυχως ειναι για τους ανθρωπους.Υπαρχουν πολλα παιδακια που γεννιουνται υγειη και στην πορεια αρρωσταινουν...γιατι? Δεν ξερω...ξερω ομως πως καθε μανουλα που το παιδακι της αντιμετωπιζει το οποιοδηποτε προβλημα γινεται σκληρη σαν πετρα και δινει τον αγωνα της οσο δυσκολος κι αν ειναι για χαρη του παιδιου της...ετσι θα δωσεις κι εσυ μια μαχη μαζι με το μωρακι σου και ευχομαι η Παναγια να σας βοηθησει.Ηρεμησε...ειναι βασικο να εισαι ηρεμη.Μονο οταν ηρεμησεις θα μπορεσεις να σκεφτεις με καθαρο μυαλο.

Οσο για τα χρηματα μιλα με την εκκλησια, με το χαμογελο του παιδιου, με το γιατρο...καπου θα μπορεσεις να μεινεις για λιγο καιρο μεχρι να γεννησεις.Μην απελπιζεσαι.Αλιμονο αν σε καθε δυσκολια το βαζουμε κατω.Ζητα βοηθεια απο οπου μπορεις και στο τελος θα τη βρεις τη λυση.

ευχαριστω πολυ.το περισσοτερο αγχος μου το προκαλουν οι γονεις μου.

η μανα μου φοβαται οτι θα πεθανω πανω στην γεννα .που κολαει αυτο/?επειδη το μωρακι εχει προβλημα σητν καρδια?εγω φοβαμαι μην πεθανει το μωρο μου και γυρησω κομματια στην Κρητη.

εχω και αλλο παιδι που θα το αφησω ?θα λειπω πολυ καιρο.15 μερες μεχρι να γεννησω,5-6 μερες το μωρο στην εντατικη ΑΝ εγχειρηστει σιντομα και δεν χρειαστει να περιμενουμε κανενα τριμηνο εκει πανω,15-20 μερες αναρωση το μωρ?τι θα τρωμε?ποιος θα κοιταει το αλλο μου παιδι?

ειδα το λινκ παρακατω και εχω ακουσει οτι οι συνθηκες στο ΜΗΤΕΡΑ που φιλοξενει παιδια και λεχωνες και εγκυους ειναι αθλιες.αλλα θα παρω να ρωτησω δεν εχω να χασω κατι.ρωτησα κ μπορει και μεσα στο αλεξνδρα να με φιλοξενισουν εφοσον ειναι τοσο αναγκη.

niki ειμαι 35.γριουλα.

ευχαριστω πολυ.το περισσοτερο αγχος μου το προκαλουν οι γονεις μου.

η μανα μου φοβαται οτι θα πεθανω πανω στην γεννα .που κολαει αυτο/?επειδη το μωρακι εχει προβλημα σητν καρδια?εγω φοβαμαι μην πεθανει το μωρο μου και γυρησω κομματια στην Κρητη.

εχω και αλλο παιδι που θα το αφησω ?θα λειπω πολυ καιρο.15 μερες μεχρι να γεννησω,5-6 μερες το μωρο στην εντατικη ΑΝ εγχειρηστει σιντομα και δεν χρειαστει να περιμενουμε κανενα τριμηνο εκει πανω,15-20 μερες αναρωση το μωρ?τι θα τρωμε?ποιος θα κοιταει το αλλο μου παιδι?

ειδα το λινκ παρακατω και εχω ακουσει οτι οι συνθηκες στο ΜΗΤΕΡΑ που φιλοξενει παιδια και λεχωνες και εγκυους ειναι αθλιες.αλλα θα παρω να ρωτησω δεν εχω να χασω κατι.ρωτησα κ μπορει και μεσα στο αλεξνδρα να με φιλοξενισουν εφοσον ειναι τοσο αναγκη.

Ελα βρε Κατερινα...εισαι 35 χρονων μανουλα ηδη και μιλας λες και εισαι 22.

Συνεχισε να ψαχνεις και να ρωτας τροπο να βοηθειθεις οσο θα εισαι στην Αθηνα.Μεινε στα πρακτικα αυτη τη στιγμη γιατι αυτα πρεπει να εχουν λυθει μεχρι να ερθει το μωρο.Θα επρεπε ηδη να εχεις παρει τηλεφωνο και να εχεις ρωτησει.Παρε και στο χαμογελο, απευθυνσου και στην εκκλησια.Καντο ομως τωρα..μην αφηνεις τις μερες να περνανε.Τι περιμενεις.Οσο πιο γρηγορα διευθετηθουν αυτα τοσο πιο γρηγορα θα ξεαγχωθεις και θα μπορεις να επικεντρωθεις στο μωρο.Το αλλο παιδακι σου ποσο ειναι? Οι γονεις σου θα το κοιταξουν.Θελουν δε θελουν, μπορουν δε μπορουν λυπαμαι αλλα θα πρεπει να κρατησουν το παιδι.Οποτεωκαι η μανουλα σου αντι να ανησυχει μη πεθανεις στη γεννα...ας επικεντρωθει στο οτι πρεπει να κρατησει ενα παιδακι για καποιο καιρο...το εγγονι τηςωειναι στην τελικη.Το τι θα τρωτε? Προσωπικα οταν χρειαστηκε να νοσηλευτει ο γιος μογ 10 μερες με τοστ και κανα φρουτο την εβγαλα.Δε χρειαζεται να σε αγχωνει και αυτο νομιζω.Υποθετω εξαλλου αν βρεις καποια στεγη να φιλοξενηθεις θα σου παρεχουν κι ενα πιατο φαι.Αρα για αρχη βρες που θα μεινεις...συγκεκριμενα πραγματα οχι γενικοτητες.Κανοξισε και κλεισε που θα μεινεις.Παρε τηλεφωνα χθες και μη χρονοτριβεις χωρις λογο.

Κατερίνα ρίξε μια ματια σε αυτο http://www.kardiapaidiou.gr/ . Ισως μπορουν να σε βοηθησουν και να σε κατατοπισουν.

Καλησπερα σας

ειμααι7 εβδομαδων εγκυος στο 2ο παιδι μου και εχω αποκοληση. Ο γιατρος μου που εμπειστευομαι κ γεννησαμε μαζι ειναι στην βορεια ευβοια. Ομως εχω και εναν απο πηγαινω περιστασιακα αν χρειαστω κατα εκτακτως. Το προβλημα ειναι οτι προσφατως διαφωνησαν μεταξυ τους στο εξης θεμα,που αποτελει και το ερωτημα μου. Επειδη κατα την πρωτη εβδομαδα κατακλεισης μου η αποκοληση δεν μειωθηκε καθολου, ενω επαιρνα ustrogestan, ο χαλκιδαιος μου ειπε να κανω ενεσεις καθε μερα για 15μερες lentogest, ενω ο γιατρος μου, μου ειπε οτι ειναι παρα πολυ μεγαλη δοση, πιθανον κ επικινδυνη, και μου ειπε να κανω 1 ενεση καθε 10 μερες το λιγοτερο. Ολα αυτα παραλληλη με την ληψη του utrogestan. Τελικα πιο ειναι το σωστο? Τι πρεπει να κανω? 1 καθε 10 μερες ή 1 καθε μερα για 15 μερες?

Σας ευχαριστω εκ των προτερων!

Καλησπερα σας

ειμααι7 εβδομαδων εγκυος στο 2ο παιδι μου και εχω αποκοληση. Ο γιατρος μου που εμπειστευομαι κ γεννησαμε μαζι ειναι στην βορεια ευβοια. Ομως εχω και εναν απο πηγαινω περιστασιακα αν χρειαστω κατα εκτακτως. Το προβλημα ειναι οτι προσφατως διαφωνησαν μεταξυ τους στο εξης θεμα,που αποτελει και το ερωτημα μου. Επειδη κατα την πρωτη εβδομαδα κατακλεισης μου η αποκοληση δεν μειωθηκε καθολου, ενω επαιρνα ustrogestan, ο χαλκιδαιος μου ειπε να κανω ενεσεις καθε μερα για 15μερες lentogest, ενω ο γιατρος μου, μου ειπε οτι ειναι παρα πολυ μεγαλη δοση, πιθανον κ επικινδυνη, και μου ειπε να κανω 1 ενεση καθε 10 μερες το λιγοτερο. Ολα αυτα παραλληλη με την ληψη του utrogestan. Τελικα πιο ειναι το σωστο? Τι πρεπει να κανω? 1 καθε 10 μερες ή 1 καθε μερα για 15 μερες?

 

Σας ευχαριστω εκ των προτερων!

σε λθος ποστ εγραψες κοπελια

και εγω ειχα αποκοληση μην φοβασε δεν ειαι τπτ.

Έλα βρε Κατερινούλα.... διαφωνώ με όλα αυτά δεν είναι απατεώνες οι γιατροί.... δεν λέω όμως και ότι δεν υπάρχουν! Σίγουρα είναι κάποιοι που εκμεταλευονται καταστάσεις για το χρήμα, δεν είναι όλοι έτσι όμως. Εγώ τον δικό μου, του εμπιστευομαι την ίδια μου την ζωή και κόβω το κεφάλι μου ότι αν μου πει κάτι αρνητικό θα είναι όντως έτσι....τον εμπιστεύομαι απόλυτα.

Αν δεν έχεις βρει τον σωστό γιατρό ψάξτο λίγο καλύτερα γιατί δεν παίζουν με αυτές τις καταστάσεις.

Έυχομαι να πάνε όλα καλά στην εγκυμοσύνη σου και με το καλό ένα υγιέστατο μωράκι, θετική σκέψη, υπομονή και κουράγιο.

Έλα βρε Κατερινούλα.... διαφωνώ με όλα αυτά δεν είναι απατεώνες οι γιατροί.... δεν λέω όμως και ότι δεν υπάρχουν! Σίγουρα είναι κάποιοι που εκμεταλευονται καταστάσεις για το χρήμα, δεν είναι όλοι έτσι όμως. Εγώ τον δικό μου, του εμπιστευομαι την ίδια μου την ζωή και κόβω το κεφάλι μου ότι αν μου πει κάτι αρνητικό θα είναι όντως έτσι....τον εμπιστεύομαι απόλυτα.

Αν δεν έχεις βρει τον σωστό γιατρό ψάξτο λίγο καλύτερα γιατί δεν παίζουν με αυτές τις καταστάσεις.

Έυχομαι να πάνε όλα καλά στην εγκυμοσύνη σου και με το καλό ένα υγιέστατο μωράκι, θετική σκέψη, υπομονή και κουράγιο.

εδω κρητη δεν εχουμε και πολλες επιλογες.ε ενταξη δεν θα ειναι ολοι τους λαθος.μακαρι με τις εγχειρησεις να φτιαξουν τα πραγματα .εχω ηρεμισει καπως.