Κάταγμα κνήμης σε 6χρονο

Γειά και χαρά σας!

Αρχικά να απευθυνθώ στον διαχειριστή. Δεν είδα παρόμοιο θέμα ενεργό και δημιούργησα νέο. Αν υπάρχει παρακαλώ ενημερώστε με.

Λοιπόν....

Ο γιός μου έσπασε το ποδαράκι του πριν δυο μήνες και έβαλε γύψο. Δεν ξέρω το σύστημα την Ελλάδα αλλά εδώ στην Σουηδία φόρεσε ολόκληρο γύψο (μέχρι τον μηρό) για τρείς εβδομάδες και στη συνέχεια το αντικατέστησαν με έναν κοντύτερο (μέχρι πιό κάτω από το γόνατο) για άλλες τέσσερις εβδομάδες.

Στις 2 Απριλίου αφαιρέσαμε το γύψο και ο γιατρός μας είπε ότι το κάταγμα έχει επουλωθεί πλήρως. Μπορεί να περπατήσει και να τρέξει ελαφρώς αλλά απαγορεύεται το ποδόσφαιρο και η ποδηλασία για τις επόμενες τρείς εβδομάδες.

Γυρίσαμε στο σπίτι με την αναπηρική μας καρέκλα μιας και μένουμε μακριά από το νοσοκομείο και πήραμε τρένο και αφήσαμε περιθώριο μερικές ημέρες να ξεπεράσει τη φοβία του ο γιός μου και να αρχίσει να στέκεται και πάλι στα πόδια του (να σημειώσω ότι ο γιατρός είπε δεν απαιτείται κανενός είδους γυμναστική ή φυσιοθεραπεία).

Σήμερα που μιλάμε έχουν περάσει 8 μέρες και ο μικρός μου αρνείται πεισματικά να σηκωθεί!

Όχι να περπατήσει, ούτε καν να σταθεί με όλο του το βάρος στα δύο πόδια.

Ή που θα πάρει τις πατερίτσες του και θα πηγαίνει με το ένα πόδι πηδώντας ή που θα μπουσουλάει σε όλο το σπίτι σαν μωρό... Παρ'όλα αυτά κυλιέται στο πάτωμα και παίζει με αμείωτη ενεργητικότητα, ''πολεμάει'', στριφογυρίζει, περιστρέφεται και τρέχει μπουσουλώντας ή κουτσαίνοτας στο ένα πόδι και δεν τον απασχολεί να περπατήσει ξανά!

Όταν του λέω ''δε σου λείπει το να σηκωθείς πάλι να βρεις τους φίλους να παίξετε κυνηγητό?'' ούτε καν ζηλεύει, μου απαντάει ''όχι''.

Και τί επειχειρήματα δεν χρησιμοποίησα?! Τα πάντα κυριολεκτικά!

Είναι και ξεροκέφαλος και δεν ακούει τίποτα. 'Εφερα φίλους του για να παρακινηθεί με το παιχνίδι να σηκωθεί. Του έταξα δώρα (λάθος το ξέρω, αλλά είχα εξαντλήσει τα πάντα). Του μίλησα για το σχολείο του, για το ποδήλατό του που τον περιμένει, για για για... ΤΙΠΟΤΑ!

Πήγαμε χτες σε τοπική κλινική για να συμβουλευτώ έναν φυσιοθεραπευτή και δεν τα κατάφερε ούτε εκείνος! Ένα σωρό όμορφα βοηθήματα για παιδάκια είχε για να κάνει το παιδί να σταθεί, ο μικρός τίποτα... Τσίριζε και γκρίνιαζε ότι θέλει να πάει σπίτι και ισχυριζόταν ότι πονάει στον αστράγαλο. Εκείνος μου είπε ότι όλα τα παιδιά αντιδρούν παρομοίως αλλά το πολύ μια εβδομάδα και αφού έχουν σταθεί. Δηλαδή φοβούνται να περπατήσουν, αλλά ο δικός μου ούτε καν το πατάει.

Πραγματικά έχω σηκώσει τα χέρια ψηλά.......

Οι εμπειρίες και οι γνώσεις σας ίσως με βοηθήσουν να διαχειριστώ αυτή την τόσο στρεσογόνα κατάσταση και για τους δυό μας.

Είναι τόσο δύσκολο να βλέπεις το σπλάχνο σου μετά την αφαίρεση του γύψου να συνεχίζει να φέρεται σαν να έχει αναπηρία..

Μετά από τόσον καιρό, είναι φυσικό να μη μπορεί να χρησιμοποιηθεί το ποδαράκι αμέσως. Πρέπει να το ενισχύσει σταδιακά. Στην αρχή να στέκεται και σιγά σιγά να κάνει τα βηματάκια του. Φυσιοθεραπείες ένα παιδάκι σίγουρα δεν τις χρειάζεται, αλλά αν υπάρχουν δεν κάνουν κακό. Συνήθως βοηθάνε. Κάπως έτσι τα έχω βιώσει εγώ.

Στη θέση σου, μιας και δεν ξέρω το σύστημα υγείας της χώρας που βρίσκεσαι, θα σου πρότεινα να μιλήσεις με το γιατρό και να του εξηγήσεις την αντίδραση του παιδιού και να τον ρωτήσεις πώς μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Σίγουρα δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο παιδάκι που αντιδρά έτσι. Άρα, θα έχουν ξαναδεί τέτοια περιστατικά.

Περαστικά σας. Υπομονή και όλα θα γίνουν!

Είχα σπάσει το πόδι μου πριν επτά χρόνια και ακόμη θυμάμαι πόσο αδύναμο ένιωθα το πόδι μου. Μου έβγαλαν το γύψο και έτρεμε από την αδυναμία ακουμπισμένο στο κρεβάτι, ούτε έτσι δε μπορούσα να το στηρίξω.

Μην τον πιέζεις, άστον λίγο να νιώσει ότι έχει κανονικό πόδι ξανά. Φοβάται κιόλας μην πονέσει. Αν υπάρχει δυνατότητα φυσιοθεραπείας καλώς, διαφορετικά άστον και θα το βρει μόνος του.

Σας ευχαριστώ για τα μηνύματά σας.

Μέχρι στιγμής αρνείται πεισματικά ακόμα και να σταθεί όρθιος για μερικά δευτερόλεπτα.

Ο γιατρός ήταν ξεκάθαρος, πως για να δυναμώσουν οι μύες πρέπει να το γυμνάσει περπατώντας έστω και με αστάθεια.

Έχουν περάσει δέκα μέρες. Προσπαθώ με τις πατερίτσες του να κάνει μερικά βηματάκια αλλά στραβώνει την μέση και γέρνει το σώμα προς τα εμπρός.

Επιμένουμε και αναμένουμε...

Είναι αρκετά μεγάλος για να το συζητήσετε. Αλλά όχι για να του πεις, κυρίως για να ακούσεις τους φόβους και τις ανησυχίες τους, τι χρειάζεται, κλπ Βοήθησέ τον να καταστρώσει ένα πλάνο, αλλά πρώτα άστον δυο μέρες χωρίς να του λες τίποτα και χωρίς ταυτόχρονα να εξυπηρετείς κάθε ανάγκη του (δηλ άστον να σε φωνάξει μια δυο φορές, μην ανταποκριθείς αμέσως.) Νιώθει πολύ μεγάλη ανασφάλεια και επίσης φοβάται ότι δε θα τα καταφέρει ή ότι θα πονέσει ή και όλα αυτά μαζί....

Μίλα μαζί του.

"Ξεχάστε" το λίγο... και παίξτε!

Γαργαλίστε τα πατουσάκια σας... εσύ τα δικά του, αυτός τα δικά σου... επιστρατεύστε ένα μακαδόρο (ή ότι άλλο βγαίνει εύκολα) και φτιάξτε φατσούλες... κάντε τα ποδαράκια παιχνιδάκια... Φατσούλες που θα κάνουν θεατράκι και θα πατάνε σε χαλί ή πλακάκι για να δουν αν το ... ποτάμι είναι κρύο ή ζεστό ... αν είναι σκληρό ή μαλακό... κτλ

Επιστράτευσε τη φαντασία και το παιχνίδι... Ίσως κάτι γίνει...

Και ρώτα για φυσιοθεραπείες... αν μπορούν να δικαιολογηθούν, θα βοηθήσουν πολύ στο να ξεπεραστεί η ανασφάλειά του.

Περαστικά!

"Ξεχάστε" το λίγο... και παίξτε!

Γαργαλίστε τα πατουσάκια σας... εσύ τα δικά του, αυτός τα δικά σου... επιστρατεύστε ένα μακαδόρο (ή ότι άλλο βγαίνει εύκολα) και φτιάξτε φατσούλες... κάντε τα ποδαράκια παιχνιδάκια... Φατσούλες που θα κάνουν θεατράκι και θα πατάνε σε χαλί ή πλακάκι για να δουν αν το ... ποτάμι είναι κρύο ή ζεστό ... αν είναι σκληρό ή μαλακό... κτλ

 

Επιστράτευσε τη φαντασία και το παιχνίδι... Ίσως κάτι γίνει...

 

Και ρώτα για φυσιοθεραπείες... αν μπορούν να δικαιολογηθούν, θα βοηθήσουν πολύ στο να ξεπεραστεί η ανασφάλειά του.

 

Περαστικά!

Πολύ ευρηματική Alcyon! Σ'ευχαριστούμε!!!

Οι φυσιοθεραπείες παρέχονται δωρεάν στα παιδιά εδώ οπότε και θα το καναπροσπαθήσουμε.

Αν και δε κάνουν καμιά ιδιαίτερη άσκηση. Τα ίδια πράγματα κάνουν απλά διαθέτουν βοηθήματα για παιδιά, πιό πολύ για διασκέδαση, για ψυχολογικούς λόγους.

Ένα παράδειγμα είναι η μπάλα πιλάτες στην οποία μπορεί το παιδί να στηριχτεί και να τη σπρώχνει προς τα εμπρός ώστε να κάνει βηματάκια. Άλλο παράδειγμα είναι οι πλαστικές πατούσες τις οποίες βάζουν κάτω και πρέπει να πατάει το αντίστοιχο κάθε φορά πόδι και να τις ακολουθεί. Ή και μαλακά πλαστικά μαξιλαράκια για να ξαναβρεί την ισορροπία του πάνω τους. Αλλά ο γιός μου τα απέρριψε όλα με τη μία και ήθελε να φύγει σπίτι. Θα προσπαθήσουμε ξανά. Και εκεί και στο σπίτι με τις ιδέες σου alcyon.

Κορίτσια σήμερα που μιλάμε έχουν περάσει τέσσερις μήνες από την ημέρα που έβγαλε το γύψο. Περπατάει και τρέχει μάλιστα αλλά παρατηρώ ότι κάποιες φορές κουτσαίνει ή χοροπηδάει όταν κυρίως κουράζεται. Επίσης κάποια πρωινά νιώθει ότι δεν έχει δυνάμεις να περπατήσει μέχρι να περάσουν λίγες ώρες. Πολύς δεν είναι ο καιρός? Σωστά δεν ανησυχώ ή μήπως μετά από κάθε κάταγμα περνούν μήνες ολόκληροι για πλήρη αποκατάσταση??