Μερική αποκόλληση πλακούντα 1ο τρίμηνο

Καλησπέρα σας! Διαβάζω τα θέματά σας με μεγάλη ευλάβεια, πολλά απο τα οποία μου έμαθαν πάρα πολλά μέσα σε μια βδομάδα και με καθησύχασαν. Ετσι, αποφάσισα να γραφτώ να σας πω το πρόβλημά μου μήπως μπορείτε να με βοήθησετε. Είμαι 28 στην πρώτη μου εγκυμοσύνη με όλο τον προγεννητικό μου καθαρό, έπιασα αμέσως. Είχα όμως την ατυχία να ξυπνησω ενα πρωι(11η βδομαδα)και να δω μια σταγόνα μεγάλη κόκκινο αίμα. Στο σκούπισμα για δυο μερες είχα καφέ. Στον υπέρυχο ο γιατρός βρήκε μικρή απικόλληση, μου δωσε ουτροζεσταν 600mg ημερησίως, κομμένα όλα η δουλειά τα πάντα και κρεβάτι. Τα καφέ έχω να τα δω απο τότε(5μέρες πέρασαν) και την δευτερα εχω την αυχενικη. Φοβαμαι πολυ... Γενικα υπηρξα νευρικη τσακωνομουν με ολους (τα χω βαλει 3 μηνες με τον αντρα μου, οτι κανει μου φταιει- ειναι κι αυτος αμαθος μικρος και δεν ξερει να φερεται καμμια φορα και τωρα εχει παθει αμοκ!) τσιτωνομουν πολυ κ στη δουλεια, η δουλεια μου απαιτει αμαξι μετακινησεις καθημερινα, δε φανταζομουν οτι θα εκανα τετοια ζημια δε μου χε πει κανεις ποσο ευκολο ειναι να το παθω αυτο... Φοβαμαι και το μετα... Θα ξαναπαρω αμαξι; Θα εγκλωβιστω στο σπιτι; Ξανακολλαει ο πλακουντας; Καπου διαβασα δεν ξανακολλαει.. Ειναι σπανιο αυτο που επαθα; Το μωρο στον υπερηχο ηταν υπερκινητικο. Ο γιατρος το θεωρησε καλο. Εμενα γιατι με αγχωσε που το ειδα να κανει ετσι;

Αφου το παθα μια φορα, δεν ειμαι πιο επιρρεπης στο να το ξαναπαθω;

Σας κουρασα με τις ερωτησεις μου...

Σας ευχαριστω για τον χρονο σας...

Βοηθεια ζηταω συμπαρασταση γιατι ψυχολογικα ειμαι πολυ χαλια....

Νεφέλη

Νεφελη μου ηρέμησε!!Δεν είσαι η μονη.Βιωσα ακριβως τα ιδία πριν λίγο καιρό.Ειμαι 26 χρονων στην πρωτη μου εγκυμοσυνη.Είχα και εγώ νεύρα και τα εβαζα με τον άντρα μου που και αυτός δεν ήξερε πως να μου φερθεί.Πέρασα και στεναχώρια και ταραχτηκα αρκέτα.Οτάν πήγα στο γιατρό βρήκε μικρή αποκόλληση.Μου έδωσε ουτροζεσταν.Πρεπει να κανεις υπομονή και να μείνεις ξάπλα.Εγώ έμεινα στο σπίτι ξαπλωνα στον καναπε και πηγαινα μονο τουαλετα.Μετα απο 10 μέρες η αποκόλληση είχε μικρύνει και μετα απο αλλες 10 δεν υπήρχε καθόλου.Βεβαια ξανακολλαει.Τώρα προέχει το μωρο.Οτάν θα περάσει η αποκόλληση σου θα κανεις πολλα πραγματα ξανά αλλά βεβαία θα προσέχεις περισσότερο.Ολά θα πάνε καλά.Είμαι παρα πολύ αγχωδης αλλά προσπαθώ να τα ξεπερναω για το μωρο μου.Εκανα μια μεγάλη συζήτηση με τον άντρα μου που μας βοηθησε αρκετα,κατάλαβε ο ένας τον άλλο και με υποστηριζει πολύ.Γενικά έχω ηρεμήσει.Αφου ο γιατρος ειδε οτι δεν εχω αποκολληση μας εδωσε αδεια να κανουμε ταξιδι στους δικους μου για τις γιορτες.Μην κατηγορεις τον εαυτο σου για ο,τι συνεβη αλλα κανε το καλυτερο για να περασει.Σου εύχομαι τα καλυτερα και καλά αποτελεσματα στην αυχενική!

Σε ευχαριστω Μαρινα για την απαντηση σου, μακαρι και η δικη μου περιπτωση να ναι καλη γιατι καθε οργανισμος διαφερει..

Ειναι κατι που μου ηρθε πολυ ξαφνικα ενω ειχα τετοια χαρα γιαυτα τα Χριστουγεννα, η κατακλιση με εχει κουρασει τοσο πολυ.. Εχω πιαστει παντου.. Όποτε παω τουαλετα φοβαμαι να κοιταξω μην δω κατι.. Δυο μερες εχω φοβερες αναγουλες, ο γιατρος μου ειπε οτι ειναι καλο σημαδι γιατι η εγκυμοσυνη εξελισσεται... Σκεφτομαι το μετα, τι θα κανω με την δουλεια πωσ θα τα ρυθμισω χωρισ αγχοσ...Ανυπομονω για τη δευτερα παρα πολυ, πως θα περασουν αυτες οι μερες... Πρωτη φορα κρεβατωνομαι, προσπαθω να μαι ηρεμη, βλεπω παιδικα.. Σκεφτομαι το μωρο.. Του μιλαω.. Νομιζω ειναι αγορακι... Χωρις να ξερω...

Σου ευχομαι και εσενα τα καλυτερα απο καρδιας να τα περασετε ομορφα και ησυχα.... Σε ευχαριστω και παλι...

Γειά σου Νεφέλη και με το καλό το μωράκι σου!

Όλα καλά θα πάνε! Πέρσι τέτοια εποχή στις γιορτές κι εγώ τα ίδια είχα, οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα... Τελικά έμεινα ένα μήνα στο κρεββάτι και μετά όλα καλά. Ξαναγύρισα και στη δουλειά κανονικά, απλά μέχρι το τέλος απέφευγα βαριές δουλειές και πρόσεχα λίγο παραπάνω.

Τώρα έχω τον μπεμπούλη μου και τα έχω ξεχάσει όλα πιά!

Να σκέφτεσαι θετικά και θα πάνε όλα τέλεια!

Καλά Χριστούγεννα!

Kat-kat δε φανταζεσαι ποσο κουραγιο μου δινεις... Μακαρι μακαρι, καθε μερα το ευχομαι! Δυστυχως περναω μια φαση δυσκολη απο το πουθενα, πιασμενη παντου κι εγκλωβισμενη... Αλλα αν ειναι να παει καλα η εγκυμοσυνη μου σκεφτομαι δε θα πρεπει να με νοιαζει καθολου! Ανυπομονω να ρθει η δευτερα...

Σου ευχομαι τα καλυτερα και χρονια πολλα στην οικογενεια σου με υγεια!!!

κοπέλα μου όλα καλά θα πάνε..δύο παιδιά έχω δύο αποκολλήσεις..στην πρώτη μόλις έγινε καλά άρχισα και γιόγκα ως τον ένατο..και στις δύο γύρισα στη δουλειά..κάνε ό,τι σου λένε και όλα θα περάσουν..καλά χριστούγεννα..

Σε ευχαριστω babycobra για την εμψυχωση, μου δινετε πολυ κουραγιο! Καταφθανει η δευτερα, θαρθω κ θα σας πω!

Να χαιρεσαι τα παιδακια σου! Θελω κι εγω δυο παιδακια!!!

Εμενα δε μου φτανε αυτο, εχω και τα συμπτωματα... Προχθες εκανα πρωτη φορα στους 3 μηνες εμετο και σημερα σηκωθηκα απο 24 ωρη ξαπλα να κανω μπανιο και μολις τελειωσα το μπανιο μεπιασε σκοτοδυνη, ευτυχως ηταν η μητερα μου που μακουσε κ επεσα πανω της, λιποθυμησα για 2 λεπτα πρωτη φορα κι αυτο. Ορθοσταστικη υποταση, μετρησα πιεση ολα οκ.

Πρωτη εγκυμοσυνη, ολα παραξενα!...

Γεια σας μανουλες!!!! μολις γυρισα κ ηθελα να σας γραψω! Εκανα την αυχενικη ολα καλα! Ο εμβρυολογος ειδε την αποκολληση ηταν μικρη κ ηταν αρκετα χαλαρος. Ο γιατρος μου μετα που ηρθε μου πε θρεφει ναι μεν αλλα ενα μηνα τουλαχιστον ξεκουραση, οχι αμαξι κ δουλεια κ στον επομενο υπερηχο θα το ξαναδουμε! Αυτο που με αγχωσε ειναι οτι ειναι κεντρικη η αποκολληση 29χ19mm. Μεγαλο ειν αυτο; Μικρο; Κακο; Εσεις που ξερετε τι λετε; Κι οταν λεει ξεκουραση δλδ τι να κανω κ τι να μην κανω; Γιατι 12 μερεσ ηδη ειμαι κρεβατι-τουαλετα κ πισω. Φαι μου το φερνουν στο κρεβατι. Ο γιατρος ειπε ολα σε λογικα πλαισια. Οχι δουλειες, γενικως να τεμπελιαζω αποτι καταλαβα. Πιο συγκεκριμενα; Να παω μια βολτα ωσ το παρκο μπορω; Η να μην περπαταω καθολου; Τον ρωτουσα τοσα που τα υπολοιπσ τα ξεχασα... Φοβαμαι πολυ αλλα ειμαι τοσο μα τοσο ευτυχισμενη που ειδα το αγγελουδι μου!!!! Σας ευχαριστω πολυ!!!

Κοριτσια;

Καμμια;

Χθες πριν μπει ο χρονος ειδα αιμα σκουρο... Μετα απο 15 μερες κατακλισης...

Δεν ξερω που εφταιξα... Επειδη εκατσα λιγο παραπανω; Μα εθρεφε... Ποναει η μεση μου, νιωθω χαλια, νιωθω δυστυχισμενη, φοβαμαι μηπως χασω το μωρο... Ο γιατρος ειπε μολις καθαρισω να παω να το δουμε... Ειμαι ξαπλωμενη, δεν αντεχω το κρεβατι... Δεν ξερω πως να κατσω... Ολοι προσπαθουν να με κανουν να νιωσω πιο ανετα... Κι εγω δεν τους αντεχω! Δε με καταλαβαινει κανενας.. Θελω να κλαψω τοσο... Αλλα κρατιεμαι για να μην πιεστει η κοιλια μου... Δε θελω τιποτα. Θελω να γινω καλα, να κλεισει η πληγη, να γινω φυσιολογικη... Να περπατησω... Να κανω ονειρα για το κοριτσακι μου... Ουτε αυτα μπορω πια να κανω..

Παρακαλαω τον θεο..

Μακαρι να μου απαντουσατε... Αν το χετε περασει... Αν ξερετε απαυτα...

Χρειαζομαι βοηθεια.. Πρωτη φορα στη ζωη μου νιωθω ετσι... Εγω η δραστηρια... Που ολα μπορω να τα ελεγξω...

Τιποτα δεν μπορω...

Καλή χρονιά!!!

Εύχομαι να σου πάνε όλα τέλεια και η επόμενη πρωτοχρονιά να σε βρει αγκαλιά με το μπεμπάκι σου!

Το σκούρο αίμα ήταν κόκκινο ή καφέ?

Σχετικά με τα συναισθήματα που περιγράφεις, ακριβώς τα ίδια ένιωθα κι εγώ και τα έχω διαβάσει και άπειρες φορές από άλλες μανούλες που πέρασαν τα ίδια... Όταν περάσει ο καιρός δεν θα θυμάσαι τίποτα

Ως προς το πρακτικό της υπόθεσης, τις ακριβείς οδηγίες για το τι να κάνεις θα στις δώσει ο γιατρός σου. Εγώ είχα δύο επεισόδια με αιμορραγίες (διαφορετικές αποκολλήσεις) λόγω χαμηλού πλακούντα. Μέχρι να καθαρίσω ήμουν κρεββάτι-τουαλέτα. Στο κρεββάτι καθόμουν όπως με βόλευε για να ξεπιάνομαι, είχα βέβαια μιλήσει με τον γιατρό και δεν είχε αντίρρηση... Αφού σταμάτησε το αίμα (είχα για 15 μέρες περίπου) άρχισα να κινούμαι και να κάθομαι μέσα στο σπίτι και στον ένα μήνα πήγα δουλειά. Ήταν πραγματικά ατέλειωτος μήνας αλλά πέρασε.

Το κρεββάτι ναι δεν αντέχεται αλλά τελικά για το μωράκι αντέχονται όλα!!!

Στην τελική, δες το και σαν μια ευκαιρία ξεκούρασης. Μόλις γεννήσεις με το καλό θα γίνεις ακόμα πιο δραστήρια από όσο φαντάζεσαι...

Όλα καλά θα πάνε!

Καλησπερα και καλη χρονια.. Σε ευχαριστω παρα πολυ που μου απαντησες!!

Ηταν τετοιο το σοκ μου που φωναξα κ η μητερα μου ειδε πως ηταν σκουρο καφε. Απο χθες εχω λιγο, σαν καθαρισμα..

Ειμαι εντελως ξαπλωμενη..

Αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι συνεβη παλι; Η αληθεια ειναι πως ξεθαρρεψα λιγο αλλα εγινε με προτροπη του γιατρου, δηλαδη δε μου απαγορεψε να καθομαι, να κανω κι ενα μπανιο. Οχι βεβαια δουλειεσ και σουρτα φερτα. Εγω ισως το παρακανα, εκατσα παραπανω με το λαπτοπ και λιγη ωριτσα ορθια στο σπιτι, αλλα δεν εκανα υπερβολες... Μου ειπε έπειτα απαυτο, εντελως ξαπλωμενη να μεινω κ να παω σε μια βδομαδα να το δουμε.

Τι εφταιξε; Τι στο καλο.. Μηπωσ δεν επρεπε καθολου να ξεθαρρεψω τελικα; Αλλα Αφου 15 μερες τιποτα δεν ειχα...και φαινοταν να θρεφει...

Στο πλαι μου επετρεψε να κοιμαμαι.. Μου πε πως αυτη η πληγουλα ξανανοιξε προφανως με κάποια κινηση μου, κ πως δεν εχει σημασια γιατι εγινε αλλα τι κανουμε τωρα. Με καθησυχασε πως αν παραμεινω ξαπλωμενη θα διορθωθει..

Και πες πως σταματανε τα καφε... Κι αμα γινει παλι το ιδιο; Υπαρχει περιπτωση να πανε 6,5 μηνες ετσι; Δουλεια δεν ξαναπαω, αυτο ειναι σιγουρο...

Καλημέρα και καλή χρονιά σε όλες!

Nefeli2014 με το καλό να έρθει το μωράκι σου και να το κρατήσεις γερό και δυνατό στην αγκαλιά σου! Τα ίδια είχα περάσει και γω το καλοκαίρι, μια αιμορραγία στην 8η εβδομάδα η οποία ευτυχώς δεν επηρέασε το μωράκι μου και η εγκυμοσύνη συνεχίζεται κανονικά. Αν και η αιμορραγία δεν κράτησε πολύ για αρκετές εβδομάδες είχα καφέ υπολείμματα και ήμουν ξάπλα μέχρι και που έκλεισα τον 4ο.

Από φάρμακα έπαιρνα και γω utrogestan και trofocard (είναι μαγνήσιο που περιορίζει τις συσπάσεις της μήτρας ώστε να επουλωθεί και ο πλακούντας πιο γρήγορα, ρώτησε το γιατρό σου αν δεν παίρνεις κάτι τέτοιο). Φυσικά η ψυχολογία μου ήταν στα πατώματα και τα νεύρα μου στα ύψη! Μάλωνα με όλους, με τον άντρα μου, με την μάνα μου και μετά αισθανόμουν και τύψεις μήπως η ταραχή μου έχει κάνει κακό στο μωρό! Φοβόμουν να σκεφτώ την εγκυμοσύνη μου, να κάνω όνειρα για το μπεμπάκι μου... αλλά σιγά σιγά όλα πέρασαν. Υπομονή χρειάζεται και πίστεψε με θα την κάνεις για το μωράκι σου! Βρες κάτι να περνάει η ώρα σου, δες τηλεόραση, διάβασε βιβλία, κάλεσε φίλες σου να σου κάνουν παρέα. Ξέχνα τις βόλτες στο πάρκο που λες μέχρι να πάρεις το οκ απο τον γιατρό σου. Για λίγο καιρό δεν γίνεται αλλιώς.

Υπομονή και όλα θα πάνε καλά!

Καλημέρα!

Ναι, τα καφέ είναι υπολείμματα και μπορεί να τα έχεις για πολύ καιρό ακόμα... Κι εγώ έπαιρνα utrogestan και μαγνήσιο για τους λόγους που λέει και η elen_m παρακάτω.

Κατά τα άλλα, υπομονή και μόνο αυτό! Και μην σκέφτεσαι από τώρα τους 6.5 μήνες μαζεμένους, βδομάδα-βδομάδα να το βλέπεις, να διαβάζεις πως μεγαλώνει το μωράκι σου και θα περάσει ο καιρός!

Εμένα λόγω της θέσης του πλακούντα με είχε προετοιμάσει ο γιατρός ότι μπορεί τους τελευταίους τρεις μήνες να χρειαζόταν να τους περάσω στο κρεβάτι. Τελικά, δόξα το Θεώ, όχι μόνο δεν χρειάστηκε αλλά στο μήνα μου πήγα και σε πέντε γάμους!

Η αγωνία για το αν θα το ξαναπάθεις δεν φεύγει ποτέ (μειώνεται λίγο με τον καιρό), αλλά τι να κάνουμε... Σε καταλαβαίνω απόλυτα να ξέρεις.

Σου φαίνεται βουνό τώρα, αλλά θα κάνεις όση υπομονή χρειάζεται και όλα καλά θα πάνε...

Α και μόλις αρχίσεις να καταλαβαίνεις το μωράκι τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα!

Γεια σας κοριτσια,

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας..

Τι να κανω, θα κανω υπομονη... Εχω και δεν εχω ιντερνετ εν τω μεταξυ.. Αλλο κι αυτο... Μου αγορασαν περιοδικα, ταινιες μπας κ ξεχαστω... Το καφε-κιτρινο συνεχιζεται... Αφηστε δε το θεμα της τουαλετας.. Ημουν που ημουν δυσκοιλια τωρα με αυτο απογινα... Τι να σας γραφω.. Δραμα... Ουτε στον εχθρο μου αυτο που τραβαω στην τουαλετα...

Σκεφτομαι ομως ποσα χειροτερα υπαρχουν και προσπαθω να το βλεπω αλλιως, οσο μπορω...

Μαγνησιο παιρνω, τροφοκαρντ 4/ημερα..

Σας ευχαριστω πολυ κοριτσια, μου δινετε πολυ κουραγιο, μακαρι να τα καταφερω κι εγω οπως κι εσεις! ...

Γεια σας κοριτσια,

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας..

 

Τι να κανω, θα κανω υπομονη... Εχω και δεν εχω ιντερνετ εν τω μεταξυ.. Αλλο κι αυτο... Μου αγορασαν περιοδικα, ταινιες μπας κ ξεχαστω... Το καφε-κιτρινο συνεχιζεται... Αφηστε δε το θεμα της τουαλετας.. Ημουν που ημουν δυσκοιλια τωρα με αυτο απογινα... Τι να σας γραφω.. Δραμα... Ουτε στον εχθρο μου αυτο που τραβαω στην τουαλετα...

Σκεφτομαι ομως ποσα χειροτερα υπαρχουν και προσπαθω να το βλεπω αλλιως, οσο μπορω...

 

Μαγνησιο παιρνω, τροφοκαρντ 4/ημερα..

 

Σας ευχαριστω πολυ κοριτσια, μου δινετε πολυ κουραγιο, μακαρι να τα καταφερω κι εγω οπως κι εσεις! ...

Κορίτσι καλησπέρα και Καλή Χρονιά!

Το καφέ αίμα δεν είναι ανυσυχητικό..το ζωηρό κόκκινο που συνοδεύεται από πόνους περιόδου να φοβάσαι....τώρα πιθανόν καθαρίζει η μήτρα σου..αν σε παρηγορεί είχα πάνω από δύο μήνες αίμα, όλων των αποχρώσεων, με δύο αποκολλήσεις σοβαρές, και χωρίς να έχω την δυνατότητα κατάκλισης.....παίρνε τα φάρμακα σου, ξεκουράσου και όλα θα πάνε καλά.Θετική σκέψη

Φιλικά.......

Γεια σας κοριτσια,

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας..

 

Τι να κανω, θα κανω υπομονη... Εχω και δεν εχω ιντερνετ εν τω μεταξυ.. Αλλο κι αυτο... Μου αγορασαν περιοδικα, ταινιες μπας κ ξεχαστω... Το καφε-κιτρινο συνεχιζεται... Αφηστε δε το θεμα της τουαλετας.. Ημουν που ημουν δυσκοιλια τωρα με αυτο απογινα... Τι να σας γραφω.. Δραμα... Ουτε στον εχθρο μου αυτο που τραβαω στην τουαλετα...

Σκεφτομαι ομως ποσα χειροτερα υπαρχουν και προσπαθω να το βλεπω αλλιως, οσο μπορω...

 

Μαγνησιο παιρνω, τροφοκαρντ 4/ημερα..

 

Σας ευχαριστω πολυ κοριτσια, μου δινετε πολυ κουραγιο, μακαρι να τα καταφερω κι εγω οπως κι εσεις! ...

Πωπω αυτό με την τουαλέτα το είχα ξεχάσει! Δράμα πραγματικά. Πιο πολύ ψυχολογικό είναι επειδή ξέρεις ότι δεν πρέπει να ζορίζεσαι. Εμένα μου είχε δώσει ο γιατρός και ένα σιρόπι και ήμουν πολύ καλύτερα. Μίλα με το γιατρό σου μήπως σου δώσει τίποτα να βοηθηθείς. Επίσης πολύ νεράκι, δημητριακά και φρούτα εκτός μπανάνας, βοηθάνε πολύ!

Σας ευχαριστω κοριτσια, σας ευχαριστω πολυ..

Μολις ξυπνησα απο εφιαλτη.. Βλεπω συχνα τελευταια.. Θα προσπαθησω να ξανακοιμηθω για να μην σκεφτομαι...

Εχω παθει φοβιες..

Καλημερα...