Άουτς Δαγκώνει !!!!

Περίπου 1,5 μήνα πριν η Σωτηρία άρχισε αυτό που εγώ λέω δαγκωνιάρικα σαλιωμένα φιλιά. Το διασκέδαζα απίστευτα όταν κόλλαγε το στοματάκι της στο μάγουλό μου και προσπαθούσε να με "φιλήσει" γεμίζοντας με σάλια.

Τώρα τα δοντάκια της έχουν μεγαλώσει και πονάει όταν το κάνει. Μας έχει τρελλάνει στην δαγκωνιά όπου βρει πλέον. To "μη πονάει" δεν πιάνει γιατί με το που το λέω σκάει στα γέλια (οκ δεν έχω και το πιο σοβαρό υφος όταν το λέω).

(οκ δεν έχω και το πιο σοβαρό υφος όταν το λέω).

Εσύ την έδωσες την απάντηση

πυρανχακι ! εχει γινει ενα μικρο πυρανχακι, χωρις λογο και αιτια. απο την Πεμπτη, με εχει καταδαγκωσει οχι μονο αν τυχει και εκνευριστει αλλα και οταν την ντυνω ή την κραταω αγκαλια.

Η διαφορα ειναι οτι οταν με δαγκωνει χωρισ να ειναι θυμωμενη το καταλαβαινει και μετα μου κανει χαρουλες. τι κανω κοριτσια?

Υποθέτω ότι της εξηγήσεις ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό γιατι κάνει τους άλλους να πονάνε.Χωρίς όμως να την τρομάξεις ή να αισθανθεί άσχημα,το κάνει για να παίξει μωρέ..αλλά βέβαια πρέπει να μαθαίνει τα όρια..κι εμένα το έκανε αλλά της το εξήγησα και το έχει μειώσει κατα πολύ.

πόσο είναι η μικρή σου?

γιατί αν είναι 5 μηνών.... απλά βγάζει δόντια...

αν είναι χρονών... θέλει άλλη αντιμετώπιση

πόσο είναι η μικρή σου?

γιατί αν είναι 5 μηνών.... απλά βγάζει δόντια...

αν είναι χρονών... θέλει άλλη αντιμετώπιση

Σωστό!!

εχετε δικιο βρε κοριτσια. δεν σας ειπα ηλικια. ειναι σχεδον 11 μηνων. της εξηγησα ( αλλα δεν ξερω ποσα μπορει να καταλαβε) οτι η μαμα ποναει και με ηρεμο τροπο και πιο αγριεμενο. Μεχρι και μια ελαφρια στον πισινουλι της εδωσα αλλα πονεσα βρε κοριτσια

δεν το έκανε συνειδητά τότε....

ετοιμάσου για νέο δόντι

Καταλαβα! μεχρι να βγουνε οοοολα τα δοντακια εγω θα εχω γινει πουα σαν πασχαλιτσα. Τι να κανουμε, υπομονη

αντί να της δίνεις το χέρι σου να σε δαγκώνει, δώστης την κάτω κόρα από ψωμί ή δώστης τα ειδικά για τα δόντια

νομίζω όμως ότι με το ψωμί θα σε λατρέψει

εμ, εκει ειναι το ωραιο! δεν μου δαγκωνει το χερι. με δαγκωνει στον ωμο και στο μπρατσο! και σκεψου τι δυναμη εχουνε τα σκατουλικα που με δαγκωνει πανω απο την μπλουζα και μου κανει σημαδι. και της εχω και ξυστρες για τα δοντακια και οτι θες. μαλλον προτιμαει το ψαχνο της μαμας

Και η δικιά μου στην ίδια ηλικία είναι.

Τώρα μας φιλάει, με πολλά σάλια και μάλιστα εμένα με δαγκώνει και μετά κάνει παλαμάκια. Μόνο εμένα δαγκώνει και δίνει μεγάλα φιλιά. Τους υπόλοιπους τους σαλιώνει για ένα δευτερόλεπτο και τέλος.

Επίσης, τώρα με τα κοντομάνικα νομίζω ότι την έχω βάψει.

Μόλις δει ώμο δαγκώνει.

'Οπως είπαν και τα άλλα μέλη, το κάνει κυρίως επειδή βγάζει δοντάκια, παρόλα αυτά πρέπει να ξεχωρίσει το 'δαγκώνω τα παιχνίδια μου' από το ΄δαγκώνω τη μαμά/μπαμπά κτλ.'. Κάθε φορά που σε δαγκώνει θα της λες με ήρεμο τρόπο αλλά αποφασιστικά 'όχι καλό' και να την αφήνεις κάτω για λίγο. Μη νομίζεις, το καταλαβαίνει και ας είναι μικρούλα, αρκεί να μην παρασύρεσαι από τυχόν κλάμμα. Τον υπόλοιπο χρόνο, να φροντίζεις να την επαινείς επειδή παίζει μόνη της χωρίς να κλαίει, επειδή δε δαγκώνει, επειδή κάθεται ήρεμη κλπ. Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο, το μύνημα θα περάσει όμως και θα δεις ότι θα το σταματήσει. Το ίδιο έκανε και ο δικός μου, 14 μηνών τώρα. Αν τυχόν το κάνει, γυρίζει και μου κάνει μόνος του όχι-όχι και μου κουνάει και το δάκτυλο, τρομάρα του...καλή τύχη, είμαι σίγουρη ότι θα την ξεπεράσετε αυτή τη φάση με επιτυχία!!

Και εμείς αποκτήσαμε αυτήν την συνήθεια. Δαγκώνει συνηδειτά και δεν καταλαβαίνει τίποτα. Συνήθως παίρνω αυστηρό ύφος και του λέω ότι αυτό δεν μου άρεσε καθόλου και τον αφήνω κάτω. Αυτός λες και δεν έγινε τίποτα. Μέσα σε δύο λεπτά ή θα με ξαναδαγκώσει ή θα δαγκώσει κάποιον άλλον (μπαμπά, γιαγιά, παππού).

Χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια απ'όλους...αν εσύ του λες όχι και πάει στους άλλους που δεν του λένε τίποτα ή το βλέπουν σαν παιχνίδι και τον αφήνουν, μπερδεύεται και φυσικά δεν καταλαβαίνει ότι κάνει κάτι που δεν είναι σωστό. Πρέπει όλοι να τηρούν την ίδια στάση. Καταλαβαίνω τη θέση σου, και εμείς για κάποιο διάστημα όταν του λέγαμε 'όχι' μας κοιτούσε και γελούσε...περνάει φάση που πιστεύω ότι οι περισσότεροί μας περάσαμε σαν παιδιά. Όταν ανακαλύψει κάτι άλλο, πχ το περπάτημα να δεις πού θα στραφεί η προσοχή του όλη!!!

Ευλογημενο το ψωμακι που δαγκωνει και ηρεμει!!!

Δεν σε δαγκώνει.. παιζει..

Το κανουν σχεδον όλα σε αυτη την ηλικία. Οταν σε δαγκώνουν αντιδρας με εναν τροπο που μαλλον τους φαινεται αστειος. Οπότε συνεχίζουν και το κανουν. Προσπαθησε απλα να την απο,ακτυνεις χωρις να αντιδρας εντονα.. και δωσε της καποιο αλλο ερεθισμα στο αποίο θα αντιδρας πιο εντονα και πιο αστεια..

πχ οταν αυτη σε δαγκωνει εσύ λεγε της "μα.. κανε μα τη μαμα" και δινε της φιλακια.. ϊσως το επαναλαβει, εσυ όμως μπορεις να συνεχίσεις με τον ιδιο τροπο και αν το κανει φροντισε η αντιδραση να ειναι τετοια που να την κανεις να γελασει.. πχ στον δικο μου του αρσει να τον κραταμε αγκαλια και να τον γυρναμε γυρω γυρω.. ξεκαρδιζεται στα γελια.

Καπως ετσι εκοψε το δαγκωμα.

Όταν θα με βλέπουν στο δρόμο θα λένε πως ο άντρας μου με σπάει στο ξύλο....ή ότι είναι τόσο παθιασμένος μαζι μου..... αλλά πέρα απ' την αστεια πλευρά το θέμα είναι πολύ σοβαρό... με έχει τρελάνει στο δάγκωμα...κυριως όμως όταν τον κρατάω αγκαλια...αλλά δεν έχει προβλημα και στα χερια και στα πόδια όπου προλάβει.

Στην αρχη που δεν είχε τόσα δόντια το έβρισκα αστείο, προσπαθούσα όμως να μην γελάω. τώρα είναι απελπίστικο...ΠΟΝΑΩ!!! Δαγκώνει και τραβάει...δεν το κάνει συγκεκριμένα όταν είναι θυμωμένος ή χαρούμενος...έτσι του 'ρχετε καποια στιγμη και με ταράζει...προσπαθώ να τον αποφύγω αλλά επειδή το περιμένει....κανει βουτια και με προλαβένει...(που και που μου ξεφευγει και κανα αααου- τι να κάνω; άνθρωπος είμαι κι εγω!)

δεν καταλαβένει τίποτα, τι αυστηρο ύφος...τι πονάει η μανουλα...τι αλλάζουμε θέμα και κάνω την αδιαφορη...κανενα αποτελεσμα!!!! Κανένα!!!

ααααα.... είμαι μάλον η πιο ευγευστη...τον μπαμπα του δεν τον δαγκώνει.

Tα παιδιά μετά τους 9 μήνες είναι σε θέση να καταλάβουν το όχι, απλώς τα περισσότερα προτιμάνε να το παίξουν τουρίστες (δεν είδα, δεν άκουσα). Χρειάζεται λίγο επιμονή. Συνέχισε να του λες όχι, με το κατάλληλο ύφος φυσικά. Βοηθάει να τον κοιτάς και στα μάτια (πάλι με το ανάλογο βλέμμα). Καμιά φορά όσα δεν πετυχαίνει κανείς με τη φωνή, τα πετυχαίνει με ένα απλό βλέμμα αποδοκιμασίας. Μπορεί να πάρει λίγο καιρό να κόψει τη συνήθεια, αλλά μη σταματήσεις να τον μαλώνεις. Ακόμη κι όταν φαίνεται ότι μας γράφουν, το παίρνουν το μήνυμα.

Και εμένα με δαγκώνει μερικές φορές με μανία (και ότι άλλο βρει μπροστά της). Εϊναι συνήθως όταν την ενοχλούν τα ούλα της γιατί το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται κάποιες μέρες έντονα και μετά το ξεχνάει.

Έχει τύχει όμως να με δαγκώσει και επειδή θύμωσε ή για παιχνίδι (σε περίπτωση που της πω ΟΧΙ, το κάνει μετά επίτηδες). Και πάλι όμως δεν το κάνει συνέχεια.

Κοριτσια καλημερα.Θελω την βοηθεια σας!!!!!!!!Η κορουλα μου ειναι τωρα 12 μηνων και καποιες φορες θελει να δαγκωνει οταν την κραταμε η παιζουμε στο κρεβατι.Το κανει χωρις λογο και δεν ξερω πως να της το κοψω.Την εχουμε μαλωσει και δεν καταλαβαινει τιποτα.Θα μου πειτε βεβαια ειναι μικρη ακομα αλλα τι να κανω?Να την αφησω να δακγωνει?Εχετε καμια ιδεα?

Και ο δικος μου δαγκωνε πολυ και δυνατα.Μαλλον το βρισκουνε παιχνιδι

Παρ' όλο που το κάνουν για παιχνίδι, η δική μας αντίδραση θα πρέπει να είναι.... αυστηρή, χωρίς γέλια κτλ...

"Αου! Πονάω!" και ένα σταθερό "όχι!"

Φυσικά δεν το αφήνουμε να μας πονάει.

Αυτό είναι απαραίτητο γιατί αργότερα το δάγκωμα γίνεται πιο επώδυνο και περισσότερο επικίνδυνο (ανάλογα την ηλικία).

Το σταματάμε νωρίς... Είναι καλύτερα για όλους.

Αααα και κάτι ακόμα... μια χαρά καταλαβαίνουν! Τα παιδάκια μας είναι έξυπνα... μην κοιτάτε που μας το κρύβουν για να μας "μάθουν" πρώτα!

Χαιρετώ!

Το καλοκαίρι τον γυιο μου που είναι 15 μηνών τον δάγκωσε ένα γλυκύτατο παιδάκι ίδιας ηληκίας μπροστά στα μάτια μου και τα μάτια του πατέρα του άλλου μικρού σε χρόνο που δεν προλάβαμε να αντιδράσουμε και ανάμεσα σε αγκαλιές και χαρούλες.

Ο γυιος μου έπαθε σοκ - εγώ μεγαλύτερο. Ο άλλος μπαμπάς ο καημένος τα έχασε, ο δικός μας ήταν μεταξύ λιποθυμίας και εγκεφαλικού. Σε μια απλή βόλτα βρεθήκαμε με τον μικρό μας ταραγμένο για καμιά ώρα, με πρησμένο και ματωμένο το χεράκι του και τα δοντάκια του πιτσιρικάκου αποτυπωμένα για κάνα διήμερο.

Το αναφέρω όχι ως κάτι τρομερό, αλλά σκεφτείτε:

• πόσες βόλτες χαλάρωσης καταφέρνουμε να βγούμε για να τις περάσουμε με κλάματα και έγνοιες;και οι δυο πλευρές εννοώ;
  
• αν τον είχε δαγκώσει στο πρόσωπο αντί στο χέρι;
  
• αν ο δικός μου δεν είχε μείνει στήλη άλατος και τραβιόταν και είχαμε κανένα μεζεδάκι στα δόντια του άλλου πιτσιρίκου;
  

Και πόσα άλλα που δεν μπορέις να προβλέψεις.

Μην παρεξηγηθώ, θα μπορούσε να ήταν και το δικό μου παιδάκι στην αντίστροφή περίπτωση, ο οποίος δεν δαγκώνει αλλά δεν ξέρω και τον λόγο που δεν το κάνει - δηλαδή δεν ακολούθησα κάποια γραμμή για να μην μάθει να δαγκώνει- απλά έτυχε.

Θέλω να καταλήξω - δεν ξέρω πως κόβεται αυτή η συνήθεια αλλά έμαθα από το γεγονός αυτό ότι είναι κρίσιμο να κοπεί.

Καλησπέρα!Έχουμε ένα θέμα με το μικρό μας τερατάκι,όπου και αν μας βρει μας δαγκώνει.Δεν εννοώ λίγο και όλα καλά,αλλά δαγκώνει με πολύ δύναμη σε σημείο που έχουμε γεμίσει μελανιές!Τα δοντάκια του είναι κοφτερά και μας δαγκώνει ακόμα και στο προσώπο!Πραγματικά πονάει πολύ και έχω απογοητευθεί γιατί δεν ξέρω πως να το σταματήσω.Εχετε αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσειςκαμιά ιδέα για να το σταματήσουμε:confused: