θηλασμός άλλου παιδιού!!!

Θελω να μοιραστω με ολες που αγαπουν το θηλασμο τη σημερινη μου απιστευτη για μενα εμπειρια . Θηλαζω τον σπορακο μου εδω και 9 μηνες και θηλαζει και η κουνιαδα μου το 6 μηνων μωρο της . Αυτες τις μερες βρεθηκα στην Αθηνα , οπου μενει η οικογενεια του αγαπημενου μου και εκει μενουμε κι εμεις οταν ανεβαινουμε στην πρωτευουσα . Η κουνιαδα μου εχει αδεια μητροτητας , θηλαζει αποκλειστικα , δεν εχει μπει ακομη στις στερεες και για μια βδομαδα θα παει στη δουλεια . Σημερα ηταν η πρωτη μερα , κατα τις 9 το πρωι φερνει τον μπεμπη της για να τον κρατησει η πεθερα μου , ο μικρος απο οταν γεννηθηκε τρωει ανα 2 ωρες για πολυ λιγη ωρα , αλλα εννοειται ολα καλα , χαρη στο φορουμ ξερουμε οτι δεν υπαρχουν ωραρια στο θηλασμο . Ο μικρουλης ειχε θηλασει κατα τις 9 παρα και κατα της 11 παρα πεινασε οπως ηταν αναμενωμενο , η μαμα του δεν ειχε αντλησει γαλα , απο τη μια χρειαστηκε να παει αναπαντεχα στη δουλεια και δεν ειχε νοιαστει για τραπεζα γαλακτος και απο την αλλη δεν τα παει καλα με τα θηλαστρα , οποτε ειχε δωσει την οδηγια στην πεθερα μου να του δωσει ξενο γαλα . Περιττο να σας πω οτι δεν το ηθελε καθολου και πως με το ζορι ηπιε 70 ml , ημουν μπροστα και παρακολουθουσα να δω πως θα κανει και εβλεπα πως ξινιζε το μουτρακι του οταν ρουφουσε το γαλα . Μετα απο μιαμιση ωρα , αρχισε να κλαιει παραπονιαρικα και πεινουσε και η πεθερα μου ετοιμαστηκε να φτιαξει γαλα . Οση ωρα τον κρατουσα μεχρι να ερθει η πεθερα μου με το γαλα που αντιπαθω και δεν εχω δωσει ποτε στον μικρο μου , σκεφτομουν πως θα μπορουσα εγω να του προσφερω το γαλατακι που του αρεσει , αλλα ενιωθα και καπως αμηχανα , θα το δεχοταν το μωρο ; η μαμα του μηπως θα ειχε αντιρρηση ; οποτε ρωταω την πεθερα μου - να τον θηλασω; και η πεθερα μου χωρις δευτερη σκεψη μου απαντησε καταφατικα . Κοριτσια επρεπε να βλεπατε πως αρπαξε το στηθος και γαντζωθηκε πανω μου ακομη και τωρα που γραφω ανατριχιαζω , επαθα πλακα , πιστευα πως πρωτα θα εκανε αναγνωριση και μετα ισως να θηλαζε , αλλα ο μικρουλης που δεν με βλεπει συχνα , γιατι μενω επαρχια , και που ενω θηλαζει για το πολυ 5 λεπτα , αρχισε να θηλαζει με μανια για περιπου 10 ολοκληρα λεπτα .Ηταν τοσο συγκινητικη και τρυφερη η σκηνη , που και η πεθερα μου συγκινηθηκε με μενα που προσφερθηκα ,αλλα και με τον μικρο που ενω λιγο νωριτερα δε δεχοταν το ξενο γαλα , δεχτηκε τοσο ευκολα το ξενο στηθος . Αναρωτιομουν μετα πως θα το ελεγα στην κουνιαδα μου και πως θα το επαιρνε και ομως οταν επεστρεψε απο τη δουλεια και της το ειπα , με ευχαριστησε και συγκινηθηκε παρα πολυ , ειναι εξαλλου απιστευτο κοριτσι και ισως υποσυνειδητα αν δεν ηταν να μην ειχα το θαρρος να θηλασω τον μικρουλη της . Δεν ξερω εαν εχει τυχει ποτε καμια σας να θηλασει αλλο παιδακι , απλα ηθελα να μοιραστω μαζι σας αυτη την υπεροχη εμπειρια . Αληθεια εχει τυχει ποτε να θηλασετε αλλο παιδακι ; Ελπιζω να μη σας κουρασα !!!!!:smile:

Αρχοντούλα, απίστευτο!!! Τυχερή που είσαι

Πολύ συγκινητικό πραγματικά!!!ν Έχω ακούσει για αυτό του είδους θηλασμο και είμαι υπέρ. Μάλιστα η ξαδέρφη μου έμεινε έγκυος όταν γέννησα και μεταξύ μας το είχαμε κουβετνιάσει.Αφου γέννησε λοιπόν ,είχε πετρώσει το στήθος της και η μικρή της δεν έπινε πόλύ. Βάλαμε το γιομου να θηλάσει...όμως προς μεγάλη μας έκπληξη γύρισε αλλου..δεν του άρεσε η μυρωδια!! Αλλά αν κάποια στίγμή τύχαινε να θηλάσω ξένο παιδάκι ή να θηλάσει ο δικόςμου από άλλη γνωστή μαμά δε θα με πείραζε καθόλου ίσα ίσα που θα μου φαινόταν και πολύ όμορφο που κάποια άλλη μαμά θα δεχόταν το μωράκι μου για θηλασμό!

εισαι τυχερη που δεν θυμωσε η κοπελα..

μη πω ψεμματα.. εμενα θα με πειραζε τρομερα να εδινε η πεθερα μου το οκ, να θηλασει το παιδι μου καποια αλλη γυναικα!!

χωρις την αδεια μου.... οχι.... θα ειχαμε προβλημα

Στη προκειμενη περιπτωση το οκ το εδωσε η μαμα της κουνιαδας μου και οχι η πεθερα της . Με την κουνιαδα μου εχουμε αριστες σχεσεις και ειμαστε στην κυριολεξια σαν αδερφες . Θηλαζει επειδη εγω της μιλησα για τα υπερ του θηλασμου και ξεπερναει παντα τα προβληματα που αντιμετωπιζει χαρη σε αυτα που της μεταφερω μεσα απο αυτα που διαβαζω και εδω , αλλα και απο βιβλια , μιλαμε καθε μερα στο τηλεφωνο και οταν ειμαστε μαζι κανουμε απιστευτη παρεα . Αν δεν ειχα αυτη την ιδιαιτερη σχεση μαζι της και δεν ειχα αυτο το καλο προαισθημα που με ωθησε να το κανω , πιστευω πως δεν θα το εκανα ουτε κι εγω ,τυχαινει να ειναι ενα παρα πολυ συναισθηματικο και καλοκαρδο κοριτσι με το οποιο ταιριαζω παρα πολυ . Την στιγμη που θηλασα τον μικρουλη της δεν μπορουσα να πιστεψω πως ο μικρος αρπαξε με τετοια μανια το στηθος και επινε τοσο λαιμαργα και σκεφτομουν και το δικο μου το σπορακι , που κοιμοταν εκεινη τη στιγμη , πως θα αντιδρουσε αν θα εβλεπε να του πινουν το γαλατακι που τοσο λατρευει :p:p .

εμενα δεν θα με πειραζε καθολου!εξαλλου για μια φορα τωρα σιγα και τι εγινε???θα το εβλεπα πολυ ευχαριστα και θα ημουν ευγνωμων!Αναλογως και ποιος το κανει βεβαια.Ισως να ζηλευα λιγο..αν ειχα σταματησει να θηλαζω εγω...λεμε τωρα

μπραβο σου αρχοντουλα μου!!!

Εγώ πάντως συγκινήθηκα! Ήταν πολύ γενναιόδωρο από τη μεριά σου. Μπράβο σου

το οτι εισαι φοβερο ατομο το εχουμε ξαναπει, αλλα τελικα εχεις και φοβερες εμπειριες!!!!ΜΠΡΑΒΟ κοριτσακι μου!!ησουν τυχερη!!ουτε εμενα θα με πειραζε μια στενη μου φιλη η συγγενης να θηλασει το μωρο μου...πιο πολυ θα με πειραζε να επινε το ξενο γαλα!!!

Το μονο που θα με πειραζε ηταν αν η μητερα ειχε καποιο προβλημα υγειας ή επαιρνε φαρμακα και παθαινε κατι το μωρο. Κατα τ αλλα δεν θα με πειραζει αλλα θα ηθελα να με ρωτησουν πρωτα και να μην το μαθω μετα. Πολυ συγκινητικο παντως μπραβο σου.

Το μωρό πάντως σίγουρα σε ευχαριστεί που του γέμισες την κοιλίτσα του με νόστιμο γαλατάκι! Πάντως από όσο ξέρω από τη γιαγιά μου παλιά στα χωριά ήταν συνηθισμένο να θηλάζει η μια μάνα το παιδί της άλλης (αδερφές, κουνιάδες κτλ) ή υπήρχαν και οι "τροφοί" που θήλαζαν παιδάκια που η δική τους μητέρα είτε είχε απεβιώσει είτε δεν μπορούσε για κάποιο λόγο και θεωρείτω μεγάλη αμαρτία για γυναίκα να έχει γάλα και να το πετάει αντί να το δίνει σε παιδάκια που είχαν ανάγκη... Εγώ πάντως σίγουρα θα το έκανα, θα θήλαζα δηλ άλλο μωρό αν χρειαζόταν... και το δικό μου αν πεινούσε μακάρι να βρισκότανε μια άλλη καλή μανούλα να του δώσει (αρκεί να την αγαπάω κι εγώ... χι, χι...)

Σε καταλαβαίνω και φαντάζομαι πώς νοιώθεις!

Δε μου είχε τύχει, αλλά το είχαμε συζητήσει με τη γειτόνισσά μου (έχει 8 παιδιά) πως αν χρειαστεί να λείψει κάποια μας... το αφήνουμε στην άλλη για θηλασμό. (Αν λείψει π.χ. εκείνη... το θηλάζω εγώ και το αντίστροφο). Μέχρι στιγμής δε χρειάστηκε κάτι τέτοιο (γιατί όπου πάμε τα έχουμε μαζί μας) αλλά δε θα μας ενοχλούσε καθόλου.

edit: Μετά το "δικό σου" γεύμα.... σε πόση ώρα ξαναζήτησε τροφή; Παρατήρησε κάποια διαφορά η κουνιάδα σου; Έτσι από περιέργεια ρωτάω....

Ολα μια χαρα εγω τον θηλασα στις μια παρα το μεσημερι , η κουνιαδα μου ηρθε κατα τις τρεις , τον πηρε αγκαλιτσα και μετα απο 20 λεπτα αρχισε να ζουζουνιζει για γαλατακι , οπως κανει παντα και τον θηλασε κανονικοτατα . Ο μικρος τρωει ανα 2 ωρες για λιγο , οταν τον θηλασα εγω ειχε χασει ενα γευμα θηλασμου νωριτερα στις 11 , οπου του ειχε δοθει ξενο γαλα και το αρνιοταν το μπιμπερο , σε μενα θηλασε περισσοτερο και θηλαζε λαιμαργα επειδη πεινουσε και τωρα που γραφω δακρυζω , δεν μπορω να ξεχασω το πως αρπαξε το στηθος και θηλαζε με τοσο παθος το καημενο , ηταν σαν να βρηκε τη ζεστασια της μαμας και το γαλατακι του , οπως εχει μαθει τοσο καιρο να τρεφεται . Πριν απο κανενα μηνα μου λεει η κολλητη μου για μια κουμπαρα που εχει που θηλαζει το 4 μηνων μωρο της και πως μαζι με την πρωτη της ξαδερφη θηλαζουν εναλλαξ το μωρο της αδερφης της ξαδερφης της.............η κολλητη μου που δεν εχει παιδια ειχε φρικαρει στην ιδεα του να θηλαζουν 2 το μωρο της αλλης(ειχε πετρωσει το στηθος της κοπελας και για να μην μαθει το μωρο στο ξενο γαλα προσφερθηκαν η αδερφη της κοπελας και η ξαδερφη) και μου το ελεγε για να ακουσει και τη δικη μου γνωμη . Η αληθεια ειναι πως ενω θηλαζω φανατικα ποτε δεν ειχα σκεφτει πως θα ηταν εαν θα θηλαζα αλλο παιδακι εστω και μια φορα και η φιλη μου με εβαλε στην διαδικασια να το σκεφτω . Με το ανηψακι μου ηταν κατι το αυθορμητο που βγηκε μεσα απο την ψυχη μου εκεινη τη στιγμη , μηπως να ηθελε να τo θηλασω και ετσι προσφερθηκα , βεβαια τα λατρευω ολα τα παιδακια και λογω επαγγελματος και ποσο μαλλον αγαπαω το ανηψακι μου . Σας ζαλισα!!!!!!

μπραβο κοριτσι αυτο παει να πει μεγαλη καρδια.παραδειγμα προς μιμηση.μπραβο και παλι.

ναι θα θηλαζα αλλο παιδακι πολυ ευχαριστως και φυσικα αν πεινουσε ουτε συζητηση....αλλα τωρα που το σκεφτομαι,αυτο που δεν θα μου αρεζε ειναι να θηλασει καποια αλλη γυναικα τον χοντρουλη μου...νομιζω πως ο θηλασμος ειναι κατι το ιδιατερο ..ενα συναισθημα που σου βγαζει κατι σε στυλ...''αυτο ειναι δικο μου''....γνωμη μου παντα ε..

μπραβο στην αρχοντουλα , αλλα και ενα μεγαλυτερο μπραβο στη μαμα του μωρου ....... (αν ηταν αλλη, θα την εβρισε )

εχει τυχει σε φιλη μου που θηλασε το μωρο της αδερφης της (ενω της ειχε πει πως αν ποτε συνεβαινε δεν θα ειχε προβλημα )

μολις λοιπον το εκανε (γιατι ελειπε και της ειχε αφησει το μωρο το οποιο ειχε λυσσαξει στο κλαμα ) και της το ειπε , αφενος την εβρισε απο το τηλεφωνο και μετα δεν της μιλουσε ενα μηνα !!!!

εμενα μου ετυχε το εξης..

μεχρι να 40ντησω , ειχα τοσο πολυ γαλα , που πριζοταν τα στηθη μου και αναγκαζομουν και το εβγαζα με θηλαστρο .

μου ειχε πει η παιδιατρος να μην το φυλαξω στην καταψυξη πριν 40ντησω (και δεν ξερω γιατι το ειπε και γιατι εγω το ζωο την ακουσα )

ετσι λοιπον πεταγα 300-500 ml την ημερα !

την ιδια στιγμη που της κολλητης μου το μωρο ( 1 μηνα μεγαλυτερο ) αλλαζε τα γαλατα το ενα μετα το αλλο , ειχε δυσκοιλιοτητα, παλλινδρομηση και ενα σωρο αλλα προβληματα!!!!!

οταν με εβλεπε να το πεταω μου ελεγε πωπω τι κριμα ...μακαρι να ειχα γαλα και εγω κτλ κτλ .

οταν της ειπα να το δωσει στο μωρο ...... επεσε να με φαει !!!!

δεν πινω , δεν καπνιζω , δεν παιρνω φαρμακα (ειχα γεννησει φυσιολογικια χωρις επισκληρηδιο )

το τι μου ειπε ...... δεν λεγεται ! το πιο κουφο ηταν οτι αν εγω εχω προδιαθεση να παθω κατι.....θα το παθει και το μωρο της !!!

και της ειπα να το δωσει με μπιμπερο .... φανταστειτε να ελεγα να το θηλασω κιολας !!!!!!!

απο τοτε η σχεση μας ειναι τυπικη !!!

καλο πηγα να κανω γιατι λυπομουν το παιδακι να περνει τα υποθετα για να ενεργηθει απο 30 ημερων και τελικα βρηκα το μπελα μου !!!!!

Το να θηλάζουν γυναίκες παιδιά άλλων γυναικών, ήταν κοινή πρακτική παλιότερα (τουλάχιστον απ' όσα μου έχουν εξιστορήσει). Η γιαγιά μου για παράδειγμα, μου είχε πει ότι θήλαζαν μαζί με την αδελφή της τα παιδιά τους που ήταν κοντά στην ηλικία. Έτσι έδινε η μία χρόνο στην άλλη για να ανταπεξέλθει στις δουλειές του σπιτιού και στα μεγαλύτερα παιδιά.

Βέβαια αυτό στις μέρες έχει χαθεί και είναι αλήθεια ότι κι εγώ θα έπαιρνα πρώτα την άδεια της μητέρας για να κάνω κάτι τέτοιο (με μεγάλη μου χαρά ομολογουμένως). Όμως δεν μου κάνει εντύπωση καθόλου που μαμάδες δεν μπορούν ούτε να το φανταστούν (όπως η δικιά σου περίπτωση GEMAKOAL). Ας σκεφτούμε μόνο ότι οι περισσότερες δεν έχουν δει - άρα εξοικειωθεί - μητέρες να θηλάζουν τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ παιδιά, πόσο μάλλον ξένα!

σε μενα θηλασε περισσοτερο και θηλαζε λαιμαργα επειδη πεινουσε και τωρα που γραφω δακρυζω , δεν μπορω να ξεχασω το πως αρπαξε το στηθος και θηλαζε με τοσο παθος το καημενο , ηταν σαν να βρηκε τη ζεστασια της μαμας και το γαλατακι του , οπως εχει μαθει τοσο καιρο να τρεφεται .

Δάκρυσα εγώ που το σκέφτομαι, πόσο μάλλον εσύ που το έζησες! Και πάλι μπράβο σου κοπέλα μου!

Πάντως εκτός κι αν η θηλάζουσα μητέρα έχει ενεργή λοίμωξη (είναι δηλ άρρωστη εκείνη τη στιγμή) από το γάλα της δεν κινδινεύει να πάθει ή να κολλήσει τίποτα κανένα βρέφος. Ίσα-ίσα που και αποστειρωμένο είναι το γάλα και αντισώματα περιέχει... το ξένο ενδεχομένως και σε όχι τόσο καλά αποστειρωμένο μπιμπερό είναι πιο επικίνδυνο νομίζω... Ωραία να έχεις μια αδερφή ή κουνιάδα ή αγαπημένη φίλη να "μοιράζεσαι" την χαρά του θηλασμού!! Όμως νομίζω οτι μεγάλο ρόλο παίζουν και τα αισθήματα που τρέφει η μια μανούλα για την άλλη...

Να σας πω την αλήθεια δεν ξέρω τι να γράψω... έχω αντιφατικά συναισθήματα... Το ξέρω πως παλιά γινόταν, αλλά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα σε ανάλογη περίπτωση. Πιστεύω ότι θα ρώταγα τη μητέρα για να το κάνω εγώ... Αν το έκαναν στο παιδί μου μπορεί να στράβωνα, δεν ξέρω...

Κι εμένα θα με πείραζε αν δε με ρωτούσε..Αν με ρωτούσε πιθανόν θα έλεγα ναι.

λοιπον ειμασταν επανω για την βαπτιση του μικρου μου οι συνιφαδα που δεν πολυ συμπαθω προσφερθικε να κρατηση τον μικρο μου ο οποιος θηλαζει αποκλειστικα και ακομα για να κοιμιθει το αποζητα εγω επρεπε να παω στο κομοτηριο με τα θηλαστρα δεν τα καταφερνω ασε που δεν περνει ουτε μπουκαλι ουτε μπιμπιλα ετσι μου προτεινε να το θηλασει εγω αισθανομουν λιγο ασχημα δεν ηθελα να το κανει αισθανομουν λιγο περιεργα..εφυγα και οταν γυρισα στο σπιτι μου ειπε οτι τον θηλασε και μετα πεναιβοταν οτιεγινε μητερα του σε ολους... αυτη εχει ενα παιδακι 11\2 χρονων και θηλαζει ακομα τον δοκιμασαμε εαν ερθει να παρει απο μενα και δεν ηρθε παρολαυτα δεν θα το ξανα αφηνα τα συναισθηματα μου ειναι μπερδεμενενα...

Καλημέρα!!Βρίσκω πολύ γενναιόδωρο αυτό που έκανες με μία ένσταση. Κανονικά και για το τυπικό θα έπρεπε να ρωτήσεις την ίδια τη μαμά του. Εξάλλου στις μέρες μας η επικοινωνία μέσω κινητού είναι πολύ εύκολη θεωρώ. Πάντως μπράβο σου που πρόσφερες το γάλα σου. Εγώ ίσως και να ένιωθα ότι θα το στερούσα από το δικό μου αν και ξέρω ότι δεν ισχ'υει κάτι τέτοιο. Έχω νομίζω ξαναγράψει την ιστορία για το πως σώθηκε η γιαγιά μου πρόσφυγας από τη Μ. Ασία. Η προγιαγιά είχε μωρό και η γειτόνισσα πέθανε στη γέννα. Ό μπαμπάς του μωρού ψαράς στο επάγγελμα την παρακάλεσε να το θηλάσει μαζί με το δικό της για να μην πεθάνει (μπιμπερό δεν εκείνη την επόχή και αυτός μόνος του τι να ήξερε). Τελικα η προγιαγιά τα μεγάλωσε και τα δύο μέχρι που το ξένο παιδάκι ήταν 3 χρονών το θήλαζε μαζί με το δικό της. Όταν έγινε ο διωγμός ο ψαράς από ευγνωμοσύνη που έσωσε το παιδί του πέρασε την οικογένεια απέναντι στη Χίο με τη βάρκα του κι έτσι σώθηκαν. Πάντα συγκινούμαι όταν λέω αυτή την ιστορία. Ας το καλό!!!!!

μπραβο..και εφοσον με τη μητερα του παιδιου δεν υπηρχε προβλημα ακομη καλυτερα..θα σκεφτομουν να κανω ακριβως το ιδιο..

speaking of that παλιοτερα στα χωρια το να θηλαζεις ξενα παιδια ηταν ΚΑΙ επαγγελμα επι πληρωμη..

Κοριτσια ηταν κατι αυθορμητο , ειχα στην αγκαλια μου ενα μωρακι ενος πολυ δικου μου ανθρωπου , που εκλαιγε και εψαχνε για στηθος , εχωνε το κεφαλακι του μεσα στο στηθος μου , πανω απο την μπλουζα μου , η πεθερα μου εφτιαχνε το γαλα και μαλιστα το κρυωνε και το μικρο εκλαιγε παραπονιαρικα και εψαχνε ενω το ειχα αγκαλια , ηταν κατι το απεριγραπτο , αφου το λυπηθηκα με την καλη εννοια , εξαλλου το αγαπαω παρα πολυ και ενιωσα την φυση μου να με σπρωχνει να το κανω , ηταν κατι στο οποιο δεν μπορεσα να αντισταθω , με συνεπηρε το μωρακι που εψαχνε απεγνωσμενα , ειχα αφοσιωθει σε αυτο και δεν σκεφτηκα να παρω τηλεφωνο , αν δεν προσφερομουν , θα ειχα τυψεις για ολη μου τη ζωη , οτι μια φορα χρειαστηκε να προσφερω τον θηλαζων εαυτο μου σε ενα μωρακι που θηλαζει αποκλειστικα και δεν το εκανα , ειμαι και πολυ συναισθηματικη και θα το μετανιωνα εαν δεν το ειχα κανει . Ο,τι εκανα το εκανα για το μωρακι , εαν θα πειραζε τη μαμα , που ενθουσιαστηκε , θα της εξηγουσα και αν θα την ενοχλουσε θα το σεβομουν απολυτα και ισως να μετανιωνα που ειμαι τοσο συναισθηματικη και αντεδρασα ετσι.

Αρχοντούλα μου καταλαβαίνω πώς το σκέφτηκες, αλλά πάντα παίζει ρόλο η κάθε μια μας πως σκέφτεται τα πράγματα και τι σχέση είχες εσύ με τη μαμά που έλειπε.

Πχ εγώ δεν θέλω να μοιράζομαι τα δικά μου πράγματα κ τους δικούς μου ανθρώπους. Αν ήμουν στην δική σου θέση θα προσφερόμουν κι εγώ. Αν ήμουν στη θέση της κουνιάδας σου θα γινόμουν έξαλλη που δεν με ρώτησες, όχι επειδή το έκανες - αυτό το επικροτώ.

Σίγουρα βέβαια παίζει ρόλο το ότι είναι μικρό το μωράκι. Όσο μεγαλώνουν κ καταλαβαίνουν περισσότερα, ο θηλασμός γίνεται κ ανάγκη για την "μαμά", οπότε αν ήταν πιο μεγάλο μάλλον δεν θα δεχόταν να θηλάσει...

Anyway, μπράβο σου που το σκέφτηκες και το έγραψες εδώ να γνωρίζουν κ άλλες κοπέλες ότι μπορεί να γίνει κ ότι δεν έχει εκλείψει στις μέρες μας!