Πότε θα περπατησει;

Κορίτσια η κόρη μου κλείνει 15 μηνών σε μια βδομάδα κι ακόμη να περπατήσει μόνη της. Οταν την κραταμε περπαταει αλλά όχι πάρα πολύ σταθερά και όταν κρατάει σε επιπλα δεν φοβαται καθολου και περπαταει σταθερά. Μήπως πρέπει να ανησυχήσω? Η πρώτη ερώτηση όλων είναι αν περπάτησε το μωρό (((((

Μην δινεις σημασια στις ερωτησεις των αλλων..θα δεις μεσα σ ενα μηνα θα εχει φυγει Και η δικη μου 15,5 μηνων εφυγε (δειλα δειλά)

Όταν πρωτοπερπατάνε τί παπούτσια τους φορέσατε; Δεν ξέρω τί να του πάρω...

Όταν πρωτοπερπατάνε τί παπούτσια τους φορέσατε; Δεν ξέρω τί να του πάρω...

Μιλα με τον παιδιατρο και θα σου εξηγησει

Απ οτι θυμαμαι πρεπει να κρατανε τον αστραγαλο

Μην δινεις σημασια στις ερωτησεις των αλλων..θα δεις μεσα σ ενα μηνα θα εχει φυγει Και η δικη μου 15,5 μηνων εφυγε (δειλα δειλά)

 

Σ΄ευχαριστώ που μου δίνεις θάρρος! Καταλαβαίνω πως φοβάται μη χτυπήσει και γι αυτό δεν περπατάει μόνη της. Θέλει να την κρατάμε και με τα 2 χέρια. Προσπαθώ να την κρατάω με το ένα και μόλις το πάρει χαμπάρι σταματαει και αν την παρακινήσω για να περπατήσει, κάθεται για να ειναι σίγουρη πως δεν θα πέσει!!! Επίσης παρατήρησα πως πριν λίγο καιρό άρχισε να ανοιγει τα συρταρια και να τα κλείνει. Εκλεισε 1-2 φορές τα χέρια της μέσα (μη φανταστείτε ότι πόνεσε τρελλά) κι από τοτε τα ανοίγει και δεν τα κλείνει. Μάλιστα χτες πήρε το χέρι μου και το έβαλε στο συρτάρι για να το κλείσω εγώ!!!

 

Είναι φυσιολογική τέτοια συμπεριφορά; Νόμιζα πως τα μωρά δεν τα πολυκατέχει (έως καθολου!) η αίσθηση του κινδύνου.

εμενα οταν ηταν 16 μέχρι 17 μηνων περπατουσε κρατωντας της το 1χερι...δε το αφηνε με τπτ.....καθοταν κατω, οπως εσας.....17 μηνων μου αφησε το χερι (με προτροπη δική μου κ υπομονη εννοειται) κ περπατησε μονη της......την ιδια μερα επεσε, φοβηθηκε κ ξαναπερπατησε μετα απο 3 εβδομαδες.....σε αυτες τις 3 εβδομαδες δε τη βοηθουσα, ελεγα να το κανει μονη της, να μην την πιεσω.....ομως ο γιατρος ειπε να την βοηθησω πχ να βαλω ενα αντικειμενο που της αρεσει σε μια καρεκλα, κ να την κανω να παει μονη της.....ετσι κ εκανα....την κρατουσα στην αρχη απο το χερι κ μετα το αφηνα λιγο υπουλα κ βουρ πηγαινε μονη της κ το επιανε......κ ετσι περπατησαμε ολοκληρωτικα λιγο πριν κλεισει τους 18 μηνες......

Σ΄ευχαριστώ που μου δίνεις θάρρος! Καταλαβαίνω πως φοβάται μη χτυπήσει και γι αυτό δεν περπατάει μόνη της. Θέλει να την κρατάμε και με τα 2 χέρια. Προσπαθώ να την κρατάω με το ένα και μόλις το πάρει χαμπάρι σταματαει και αν την παρακινήσω για να περπατήσει, κάθεται για να ειναι σίγουρη πως δεν θα πέσει!!! Επίσης παρατήρησα πως πριν λίγο καιρό άρχισε να ανοιγει τα συρταρια και να τα κλείνει. Εκλεισε 1-2 φορές τα χέρια της μέσα (μη φανταστείτε ότι πόνεσε τρελλά) κι από τοτε τα ανοίγει και δεν τα κλείνει. Μάλιστα χτες πήρε το χέρι μου και το έβαλε στο συρτάρι για να το κλείσω εγώ!!!

 

Είναι φυσιολογική τέτοια συμπεριφορά; Νόμιζα πως τα μωρά δεν τα πολυκατέχει (έως καθολου!) η αίσθηση του κινδύνου.

Καλε γιατι να μην ειναι φυσιολογικη συμπεριφορα αυτη;;;πλακα κανεις;;;το οτι καταλαβε το παιδακι σου πως οταν κλεινουμε το συρταρι υπαρχει περιπτωση να χτυπησουμε τα δαχτυλακια μας και σταματησε να το κανει δεν ειναι φυσιολογικο;;;;;;ολα τα καταλαβαινουν και εχουν την αισθηση του κινδυνου και αυτοματα ενεργοποιειται το αισθημα της αμυνας κλπ...απο μωρα...δεν θυμασαι απο μωρο που της εκαναν καποια τεστ....εμας ας πουμε η παιδιατρος τον αφησε ελαφρως και καλα πως παει να πεσει, μην φανταστεις τιποτα τραγικο ομως αυτος αμεσως ανοιξε τα χερακια του σαν ναζηταει να τον πιασεις...ηταν ημερων...αρα καταλαβαινουν τα παντα αναλογα με την ηλικια βεβαια...μια χαρα ειναι το παιδακι σου..σουπερ....οσο για το περπατημα εγω θα σκεφτομουν μπας και επεσε το παιδι πουθενα και χτυπησε και γιαυτο φοβαται και κανει δειλα δειλα τα βηματακια της...την παιδιατρο τν ρωτησες;;;αν και δεν νομιζω να ειναι κατι ,λιγη υπομονη και μετα θα τρεχεις εσυ απο πισω της και οχι δειλα δειλα αλλα με ταχυτητααααααα......κατσε και θα δεις.

Να ΄στε καλά βρε κορίτσια... αυτό με την καρέκλα και το αντικείμενο το έκανα αλλά η κόρη μου κοιτάζει γύρω της να δει από που μπορεί να πιαστει για να φτάσει μέχρι εκεί. Και τα καταφέρνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο!

Στο γιατρό όταν το ανέφερα δεν έδειξε να ανησυχει... μου είπε όλα οκ. Απλά όταν βλέπεις τα άλλα μωράκια στην ίδια ηλικία να έχουν ήδη περατήσει... σου μπαίνουν ιδέες!

Σαν να εγραφα εγω Νικουδακι το μηνυμα σου.Και εγω αγχος τρελο με το θεμα περπατημα.Σε λιγες μερες γινομαστε 17 μηνων.Ε λοιπον προχθες καθομαι κατω(σε σημειο που εκεινος να μην μπορει να πιαστει πουθενα) τον βαζω ορθιο και του λεω "ελα πιασε τη μανουλα".Οσο αυτος περπαταγε (σιγα,σιγα και δειλα) τοσο εγω πηγαινα πιο περα και του ελεγα συνεχεια "στρατα,στρατουλα".Ε του αρεσε τοσο πολυ που το καναμε 4-5 φορες.Απο προχθες ειναι ανετος και προσπαθει και μονος του.

Μπράβο σας!!! Με το καλό!!! Θα κάνω κι εγώ ότι μπορώ για να την αφυπνήσω! Δεν ξέρω αν αυτό αληθεύει αλλά λόγω του ότι δεν έχουμε άλλα μωράκια-παιδάκια στο στενό οικογενειακό περιβάλλον μου είπαν ότι παίζει κάποιο ρόλο και πως όταν δει και τα λλα παιδάκια να περπατούν θα θελήσει κι αυτή να το κάνει. Αντε τώρα που "άνοιξε" λίγο κι ο καιρός να κοινωνικοποιηθούμε περισσότερο μπας και!!!

"απερπατητο" δεν προκειται να μεινει. μην αγχωνεσαι. απο τη στιγμη που παει παντου με το κρατιεται, θα φυγει. και εμενα 15 μηνων και 10 ημερων εφυγε. απο 8 μηνων μπουσουλησε και σηκωθηκε, απο 10 μηνων αρχισε να πιανεται γυρω γυρω και απο 12 απιατιυσε να τον κραταμε αποτο χερι και να πηγαινουμε. μεχρι σκαλια ανεβοκατεβαινε αλλα μονος του δεν εφευγε. ε, ενα απογευμα ημουν ξαπλωμενη στο κρεβατι και αυτος πιανοταν στην πορτα. του λεω "ελα αγαπη μου στη μανυλα, μπορεις" πολυ χαμογελαστα και ηρεμα. αφησε τα χερια και ηρθε. και απο τοτε δεν επεσε, δεν σκονταψε, δεν κουραζοταν μετα απο 2 βηματα. εφυγε για τα καλα, αλωνιζε ολο το σπιτι. οταν παψει να φοβαται και νιωσει ετοιμο το παιδι θα φυγει μονο του και μετα ποιος το πιανει.

 

καλα ολοι ρωτουσαν αμα περπατησε, ελεγαν οτι αργησε να περπατησει, το συγκριναμε και εμεις. ασε το παιδι ελευθερο και θα φυγει. μη στεναχωριεσαι γιατι το καταλαβαινει και αγχωνεται και αυτο

"απερπατητο" δεν προκειται να μεινει. μην αγχωνεσαι. απο τη στιγμη που παει παντου με το κρατιεται, θα φυγει. και εμενα 15 μηνων και 10 ημερων εφυγε. απο 8 μηνων μπουσουλησε και σηκωθηκε, απο 10 μηνων αρχισε να πιανεται γυρω γυρω και απο 12 απιατιυσε να τον κραταμε αποτο χερι και να πηγαινουμε. μεχρι σκαλια ανεβοκατεβαινε αλλα μονος του δεν εφευγε. ε, ενα απογευμα ημουν ξαπλωμενη στο κρεβατι και αυτος πιανοταν στην πορτα. του λεω "ελα αγαπη μου στη μανυλα, μπορεις" πολυ χαμογελαστα και ηρεμα. αφησε τα χερια και ηρθε. και απο τοτε δεν επεσε, δεν σκονταψε, δεν κουραζοταν μετα απο 2 βηματα. εφυγε για τα καλα, αλωνιζε ολο το σπιτι. οταν παψει να φοβαται και νιωσει ετοιμο το παιδι θα φυγει μονο του και μετα ποιος το πιανει.

 

καλα ολοι ρωτουσαν αμα περπατησε, ελεγαν οτι αργησε να περπατησει, το συγκριναμε και εμεις. ασε το παιδι ελευθερο και θα φυγει. μη στεναχωριεσαι γιατι το καταλαβαινει και αγχωνεται και αυτο

 

Έχεις ΑΠΟΛΥΤΟ δίκιο!!! Καλά να ΄ναι το κοριτσάκι μου κι όλα θα γίνουν! Να χαίρεσαι κι εσύ τα μωράκια σου!!!

Geia sas kopels m...i kori m ine 13 minon stekete me stirixi apo 6-7 minon oloi m legane oti tha perpatisi grigora...arxise na kmi mni ts vimatakia xoris stirigma alla exoume akm ena moro sto soiti ts adelfis m k mpousoulise autos k tn akoloutha i kori m apo kino tn kero dn pl kni vimatakia pari aoo kanape se kanalr i alithia...epese k xamo 2 frs eklapse alla dn xtipise...esis t lete gia pote m tn gnomi sas...lete na fovithike?

Geia sas kopels m...i kori m ine 13 minon stekete me stirixi apo 6-7 minon oloi m legane oti tha perpatisi grigora...arxise na kmi mni ts vimatakia xoris stirigma alla exoume akm ena moro sto soiti ts adelfis m k mpousoulise autos k tn akoloutha i kori m apo kino tn kero dn pl kni vimatakia pari aoo kanape se kanalr i alithia...epese k xamo 2 frs eklapse alla dn xtipise...esis t lete gia pote m tn gnomi sas...lete na fovithike?

 

Καλημέρα,

1ον Γράφεις σε greeklish, κόβεις και ενώνεις τις λέξεις, σημεία στίξης δε χρησιμοποιείς οπότε εγώ που στροφάρω και λίγο αργά έπρεπε να συγκεντρωθώ διαβάζοντας το post σου λες και διάβαζα άλγεβρα.

2ον Η κόρη σου έχει να πέσει πολλές φορές ακόμα, μη σε προβληματίζει καθόλου. Προσπάθησε να την ενθαρρύνεις όσο γίνεται, να περπατάτε και λίγο σπίτι χεράκι χεράκι και κάποια στιγμή θα κάνει βηματάκια μόνη της.

Καλημέρα,

1ον Γράφεις σε greeklish, κόβεις και ενώνεις τις λέξεις, σημεία στίξης δε χρησιμοποιείς οπότε εγώ που στροφάρω και λίγο αργά έπρεπε να συγκεντρωθώ διαβάζοντας το post σου λες και διάβαζα άλγεβρα.

2ον Η κόρη σου έχει να πέσει πολλές φορές ακόμα, μη σε προβληματίζει καθόλου. Προσπάθησε να την ενθαρρύνεις όσο γίνεται, να περπατάτε και λίγο σπίτι χεράκι χεράκι και κάποια στιγμή θα κάνει βηματάκια μόνη της.

Περπαταμε συνεχως ολη μερα με ενα χερακι