Παιδικός και δωράκια.

Πιστευω ειναι ωραιο να προσφερει ενα παιδακι δωρο στην δασκαλα του !!! Καταρχας χερεται το ιδιο το παιδι και δευτερο εισπραττει και η δασκαλα την ευγνωμωσυνη .

Εμεις φετος πειραμε ενα μικρουλι ελατακι γεματο με glitters μεσα σε μικρη ασπρη γλαστρουλα ..

Ειχαν ενθουσιαστη και οι δυο δασκαλες

Εγώ πάλι γιατί το θεωρώ λίγο "ανάρμοστο" το δωρο στο δάσκαλο? Μου φαίνεται σωστό μόνο εάν είναι κάποια χειροτεχνία που κάνει το ίδιο το παιδί, αλλιώς δεν μου φαίνεται σωστό. Δεν έχει να κάνει με πελατειακές σχέσεις, δεν συμφωνώ δηλ. με την άποψη ότι είμαστε οι πελάτες και γιατί να κάνουμε δώρο, απλώς μου φαίνεται λίγο περίεργο. Οταν το δώρο το φτιάχνει το παιδί, έστω και εάν είναι μια κακότεχνη ζωγραφιά, τότε δεν με ξενίζει. Το να είναι όμως κάτι "αγοραστό", έστω και φτηνό, μου φαίνεται ότι δεν ταιριάζει στη σχέση γονέα-δασκάλου. Νομίζω ότι εάν ήθελα να πω ένα ευχαριστώ θα πήγαινα απλώς ένα μεγάλο κουτί γλυκά ή ένα λουλούδι και μέχρι εκεί. Φοβάμαι ότι αλλιώς φέρνεις και το δάσκαλο σε δύσκολη θέση.

Εγώ πάλι γιατί το θεωρώ λίγο "ανάρμοστο" το δωρο στο δάσκαλο? Μου φαίνεται σωστό μόνο εάν είναι κάποια χειροτεχνία που κάνει το ίδιο το παιδί, αλλιώς δεν μου φαίνεται σωστό. Δεν έχει να κάνει με πελατειακές σχέσεις, δεν συμφωνώ δηλ. με την άποψη ότι είμαστε οι πελάτες και γιατί να κάνουμε δώρο, απλώς μου φαίνεται λίγο περίεργο. Οταν το δώρο το φτιάχνει το παιδί, έστω και εάν είναι μια κακότεχνη ζωγραφιά, τότε δεν με ξενίζει. Το να είναι όμως κάτι "αγοραστό", έστω και φτηνό, μου φαίνεται ότι δεν ταιριάζει στη σχέση γονέα-δασκάλου. Νομίζω ότι εάν ήθελα να πω ένα ευχαριστώ θα πήγαινα απλώς ένα μεγάλο κουτί γλυκά ή ένα λουλούδι και μέχρι εκεί. Φοβάμαι ότι αλλιώς φέρνεις και το δάσκαλο σε δύσκολη θέση.

Δεν ερχόμαστε σε δύσκολη θέση....

Ίσα ίσα προσωπικά χαίρομαι να μου δίνει το παιδί κάποιο δωράκι (ό,τι και αν είναι αυτό, από μια ζωγραφιά μέχρι ό,τι άλλο)....

Βέβαια, όπως είπα και παραπάνω, ποτέ δεν ζήτησα (και ούτε πρόκειται να το κάνω) ΤΙΠΟΤΑ από τους γονείς....(από παιδιά έχω ζητήσει ζωγραφιές σε άσχετες στιγμές) και φυσικά δεν πρόκειται να παραπονεθώ ή να δείξω δυσαρέσκεια αν δεν μου φέρουν κάτι!!!!!!!

Εγώ πάλι γιατί το θεωρώ λίγο "ανάρμοστο" το δωρο στο δάσκαλο? Μου φαίνεται σωστό μόνο εάν είναι κάποια χειροτεχνία που κάνει το ίδιο το παιδί, αλλιώς δεν μου φαίνεται σωστό. Δεν έχει να κάνει με πελατειακές σχέσεις, δεν συμφωνώ δηλ. με την άποψη ότι είμαστε οι πελάτες και γιατί να κάνουμε δώρο, απλώς μου φαίνεται λίγο περίεργο. Οταν το δώρο το φτιάχνει το παιδί, έστω και εάν είναι μια κακότεχνη ζωγραφιά, τότε δεν με ξενίζει. Το να είναι όμως κάτι "αγοραστό", έστω και φτηνό, μου φαίνεται ότι δεν ταιριάζει στη σχέση γονέα-δασκάλου. Νομίζω ότι εάν ήθελα να πω ένα ευχαριστώ θα πήγαινα απλώς ένα μεγάλο κουτί γλυκά ή ένα λουλούδι και μέχρι εκεί. Φοβάμαι ότι αλλιώς φέρνεις και το δάσκαλο σε δύσκολη θέση.

συμφωνω σε καποια πραγματα.εγω θα παω στις δασκαλες λουλουδια και μια κατασκευη που φτιαξαμε(εφτιαξα) με τον γιο μου.εμενα τα δωρα στις δασκαλες μου φαινονται λιγο για να προσεξουν περισσοτερο το παιδι μου κλπ.δεν κατηγορω ομως αυτους που παιρνουν και ακριβα δωρα,μπορει αυτο να θελουν χωρις καποιο συμφερον,εγω δεν μπορω να το κανω

Eγω κοριτσια εβαλα στις δασκαλες απο μια χριστουγεννιατικη ζωγραφια του παιδιου με αφιερωση για την καθεμια που την εγραψε μονος του, μια καρτα δικια μου με ευχες, μια κουπα μεγαλη απο το τζαμπο και ενα κουτι σοκολατακια........δεν ειχα δυναμη για πιο πολλα και ειμαι σιγουρη οτι δεν τους πειραξε, εξαλλου μονο δυο μαμαδες πηραμε κατι απ οτι ειδα στη γιορτη τουλαχιστον.Το καταχαρηκαν και με ευχαριστησαν και την αλλη μερα τηλεφωνικα.

Εγώ τελικά πήγα σοκολατάκια (κεράσματα)....ήταν αυτό που είχα σκεφτεί από την αρχή. Απλό λιτό και νοστιμότατο. Είναι ένα ευχαριστώ για όλους όσους ασχολούνται με την μικρή μπουμπού. Μια σκέψη αγάπης για τις γιορτινές αυτές μέρες.

εγω εκανα απο ενα δωρο, καλουτσικο σχετικα, στις 2 δασκαλες στον παιδικο της μικρης..

ετσι ενιωθα, ετσι εκανα

εγω τους εκανα απο ενα κερι και απο μια πιατελα με γλυκα που εφτιαξα μονη...;)

δεν νομιζω πως το δωρο ειναι για να προσεξουν πιο πολυ το παιδι θεωρ οτι ειναι κινηση αγαπης και ενα ευχαριστω για ολα οσα του προσφερουν...εγω οταν ημουν στο μαιευτηριο και γεννουσα το δευτερο για την μικρη δεν ειχα σχολικο ομως οι ανθρωποι του σχολειου με εξυπηρετησαν και πηγαιναν με σχολικο και επαιρναν την κορη μου απο την μαμα μου σε πιο μακρινη περιοχη και την γυριζαν παλι εκει το μεσημερι και καθε φορα που θελω κατι η να μεινουν τωρα και τα 2 πια λιγο παραπανω τα κρατανε χωρις αντιρρηση και χωρις χρηματα επιπλεων...ενα δωρο νομιζω ειναι το λιγοτερο ευχαριστω...οπως νοιωθει ο καθενας κανει παντα δεν υπαρχει πρεπει