Συμβολικό παιχνίδι

Ο 6χρονος γιος μου ζητάει καθημερινά να παίζουμε παιχνίδια ρόλων και να δημιουργούμε φανταστικές ιστορίες.Έχω καταλάβει ότι είναι πολύ σημαντικό γιαυτόν και τον κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο γιατί προφανώς έχει ενεργό ρόλο και οδηγεί όπως αυτός θέλει την ιστορία,σε αντίθεση με τα παραμύθια που δεν είναι και το καλύτερό του.Εξάλλου και για μένα είναι πολύ σημαντικό γιατί μέσα από το παιχνίδι αυτό μαθαίνω καλύτερα τον τρόπο που σκέφτεται και καταστάσεις που βιώνει εκτός σπιτιού.Το πρόβλημά μου τώρα είναι ότι έχω στερέψει από ιδέες...λίγο η δουλειά λίγο το άγχος κι όλο τα ίδια και τα ίδια λέω...Μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε και να μου δώσετε καινούργιες ιδέες ή να μου πείτε εσείς πώς παίζετε με τα παιδιά σας...κάθε συμβουλή ευπρόσδεκτη.Ευχαριστώ εκ των προτέρων

γεια

τι εννοείς έχω στερέψει από ιδέες και

στο παιχνίδι ρόλων εσύ και ο γιο σου ¨παίρνετε ¨ ρόλους ή τα μικρά παιχνίδια που έχει ;

Το συμβολικό παιχνίδι κατεμε είναι αστείρευτο !

εμείς ( για να καταλάβεις ) έχουμε ένα κουκλοθέατρο και κούκλες ( μερικές αγοραστές και μερικές που έχουμε φτιάξει εμείς ...)

εχουμε μικρά κουκλάκια ( στρουμφάκια winxs πριγκίπισες spiderman playmobile ...κοκ )

και τα βάζουμε να :

πανε βόλτα στο δασος

να πανε σχολείο

να πανε στους φίλους τους επίσκεψη

να μαγειρέψουν

να κάνουν περιπατο στην φύση

να καθαρίσουν το δωμάτιο τους

να πανε για μπάνιο

κοκ

και για επιμήκυνση της διαδικασίας κάνουμε σκηνικά :

δλδ

αποφάσισε ότι θέλει να παίξει το αυτοσχέδιο έργο " οι πριγκίπισσες πανε βόλτα στην θαλασσα¨

την βάζω να ζωγραφίσει πρώτα το σκηνικό ... σε Α4 να ζωγραφίσει καλοκαιρινό σκηνικό

μετά της το στήνω Και παίζει με τις κούκλες της !

Η αλήθεια είναι ότι στο συμβολικό παιχνίδι κατά 70% την αφήνω να το κάνει μόνη της

να παίρνει διάφορους ρόλους να αλλάζει την φωνή της και να παίζει μόνη της ...

(σενάριο ρόλοι σκηνοθεσία μόνη της )

πιο πολύ συμμετέχω στο κουκλοθέατρο !

αυτά εν τάχη

Και εμενα εχει λυσσαξει με το συμβολικο παιχνιδι οπως ειχα πει και αλλου. Με το που ξυπναει ξεκιναει παιχνιδι με τα κουκλακια της και δινει ρολους ΠΑΝΤΟΥ. Ακομα και στο χριστουγεννιατικο δεντρο. Απλα εμενα τα κανει μονη της και ουσιαστικα αναπαραγει τα παραμυθια που της διαβαζω ή κατι που ειδε σε dvd και τα αλλαζει οπως θελει ή με βαζει και τα αλλαζω εγω. Σημερα παιξαμε 500 φορες τον Νεμο που τον επερνε ο δυτης στην βαρκα και τον πεταγε στο ενυδρειο. Μαζι με ΟΛΑ τα αλλα παιχνιδια και μετα ερχοταν το μαγικο πουλι με την χρυσοσκονη τα ραντιζε και πετουσαν ολα εξω απο το ενυδρειο παλι, ΜΑΖΙ με εκεινη. Ε, δεν το βαρεθηκε. ΟΛΟ το πρωι αυτο παιζαμε. Κοινως αφηνω εκεινη να με οδηγει που θελει και απλα βαζω εδω και εκει δικες μου πινελιες (οταν ειμαι σε κατασταση, γιατι οπως λες και εσυ τα ιδια και τα ιδια και το πολυ το κυριε ελεησον το βαριεται και ο ......κλπ).

Και εμένα η άποψή μου είναι να του αφήσεις πρωτοβουλία. Η φαντασία τους είναι αστείρευτη και νομίζω ότι χρειάζεται να την φέρνουν σε επαφή με την πραγματικότητα γιατί αντιμετωπίζουν τις φοβίες τους. Ο γιος μου έχει συγκεκριμένους φανταστικού ήρωες που πάντα με κερδίζουν, φυσικά. Κάθε φορά που πάω να του το συνδέσω με κάτι ρεαλιστικό, αλλάζει το σενάριο και καταλήγει στο δικό του θέμα. Άλλωστε αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές. Εμείς απλά κομπάρσοι είμαστε!

Τις προάλλες έπρεπε να παίζω τον κακό που του έκλεβα το παιδάκι του καθώς κοιμόταν και μετά εκείνος με κυνηγούσε και μου το έπαιρνε πίσω;-).

'Οταν το είπα ότι εγώ δεν κλέβω παιδάκια, ούτε για παιχνίδι, μου είπε: Μα δεν καταλαβαίνεις? Θα το πάρω πίσω, σου λέω.