εγω τα βλεπω μαυρα?

ρε παιδια εχει ξεφυγει ο κοσμος? τοση κακια? τοοοοση κακια πια?

πολεμοι, σκοτωμοι, πεινα, δυστυχια, μιζες, κυκλωματα, ναρκωτικα, η αλλη εξεδιδε τη κορη της

τι γινεται σε αυτον τον κοσμο?

παντα ετσι ηταν? η μηπως εγω τα ειδα τωρα? μηπως φταιει η γεννα κ τα βλεπω τοοοοοσο χαλια?

εχω βαρεθει να ακουω αποτροπαια πραγματα.

στο θεμα που ανοιξε η λεγκω ουτε καν μπηκα.... δε μπορω αλλο να τα ακουω ολα αυτα.

εχω χασει καθε μα καθε ελπιδα...καποτε πιστευα οτι κατι θα αλλαξει.

τωρα ειμαι πεπεισμενη για το αντιθετο...

καποιος ρωτουσε ποσα παιδια να κανει...ΚΑΝΕΝΑ???

Δεν φταιει η γένα...Ειναι μαυρα τα πράματα μικρή μου ΑΛΛΑ...αν σταμτίοσουμε να βλέπουμε το ουράνιο τόξο που ειναι κρυμένο πίσω απο την μαυριλα...τοτε...ΚΛΑΦΤΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΕ...

Μαυρίλα υπήρχε υπάρχει και- ευχομαι οχι άκόμα- θα υπάρχει.

Οτι οι καιροί μας, αλλάζουν, αυτό ειναι αλήθεια και οχι καταναγκη προς το καλό, αλλά τι να κάνουμε; Να κλεισουμε πόρτες, παράθυρα και να περιμένουμε;;;

Αυτή ειναι η κοινωνια μας, κάνουμε αυτό που λέει η συνειδηση μας "καλό" και ευελπιστούμε στο να καλυτερευσουν τα πράγματα.

Ο μηδενισμός ειναι το χειρότερο ολων...

Aggeloudia καλά τα λες...

αλλά κάποια στιγμή μας πέρνει όλους από κάτω....

τι να σε παρει απο κατω? εμενα με εχει παρει κ με εχει σηκωσει....

η αγγελουδια λεει οτι ελεγα κ εγω καποτε...

μα τωρα πραγματικα αναρωτιεμαι...

χαλεποι καιροι....

και αμα η οικονομια χειροτερεψει κ ο κοσμος δεν εχει να φαει,εκει να δουμε τι εχει να γινει

Σοφία Νεφέλη συμφωνώ μαζί σου.

Νοιώθω πολλές φορές ότι πνίγομαι από την σαπίλα γύρω μου. Υπήρξε μια εποχή που δεν έβλεπα ειδήσεις γιατί είχα εφιάλτες. Τώρα βλέπω σπάνια.

Μια γιαγιά που είπε κάτι που μου έκανε εντύπωση. Μου είπε πως αυτά πάντα γίνονταν αλλά τα παλιά τα χρόνια έμεναν κρυφά. Τώρα έχει φύγει η τσίπα και όλα είναι φόρα πέρα.

ειδικα όταν ειχα κ το "nova".................

ότι μαύρο υπηρχε με τραβουσε.....

επειδη μετα αεχισα να φοβάμαι ακομα κ τη σκια μου......

εδω κ αρκετο καιρό το πιο βαρυ που παρακολουθω.....

είναι "η Ντενυ Μαρκορά" για 10η συνεχη χρονια επανάλειψη,

αλλά γελάει εστω το χειλάκι μου.....

βαρέθηκα αυτη την μαυρίλα όλη την ωρα......

μονο ευχάριστα θέλω να βλέπω κ να ακουω...αλλιως ειμαστε όλοι να παθαίνουμε κατάθλιψη....

γιατι κ που τα επαιρνα μετρητοις κ στεναχωριόμουν γιατι θεωρω ότι ειμαι άτομο που με αγγιζουν αυτα δεν καταλαβα κ τιποτα!!!!

ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σοφια, λιγο μετα που γεννησα, τραβηξα μεγαλο ζορι με το θεμα της παιδεραστιας. Με αρρωσταινε. (ειχαμε συμπτωματικα αλλεπαλληλα κρουσματα εκεινη την εποχη). Οταν σου λεω με αρρωσταινε μιλαω κυριολεκτικα. Κοιταζα το παιδι μου κι εκλαιγα για καθε παιδι που υπεφερε. Το κοιταζα που κοιμοταν ηρεμο και σκεφτομουν: Ετσι ηρεμα κοιμουνται κι εκεινα μεχρι καποιος να τα ξυπνησει για να τα βασανισει. και δωστου κλαμα. Οταν αγγιξα τα ορια της καταθλιψης αποφασισα να σταματησω να βλεπω ειδησεις, ν' ανοιγω τοπικ που κατα διαστηματα αναρτωνται στο ιντερνετ. Και γενικα ολα οσα βλεπω που μιλανε για θανατους, κακοποιησεις, βασανισμους κτλ τα αποφευγω σαν ο διαολος το λιβανι. Γιατι δεν τα αντεχω. Μακαρι να τα αντεχα, μακαρι να μπορυσα να κανω κατι γι' αυτα μακαρι να μπορουσα να συνεισφερω οπως μπορω, αλλα δεν μπορω (οχι τωρα τουλαχιστον, οταν ξεπεταξω το παιδι μου το εχω ορκιστει στον εαυτο μου να ασχοληθω ενεργα οπου μου ζητηθει απο οποιαν οργανωση βρω). Προς το παρον προσπαθω να μεγαλωσω ενα ευτυχισμενο παιδι, υγιες και ισορροπημενο. Για την ωρα αυτη ειναι η μικρη μου προσφορα στην κοινωνια. Αποφυγε οτι σε αρρωσταινει. Κωμωδιες ειναι το γιατρικο.

γελαστε ειναι μεταδοτικο....κ σοφο κ σωστο

Δε θέλω να σκέφτομαι μερικές φορές τί θα αντιμετωπίσουν τα παιδια μας...

θα αντιμετωπισουν τα ιδια με αυτα που αντιμετωπιζουν τοσα χρονια θυμαστε εσεις μια χροναι να μην υπηρχε πολεμος καπου? ολα αυτα γινοντε χροοονια τωρα...αλλα οπως πολυ σωστα ειπατε το σημαντικο ειναι να μη σταματησουμε να ελπιζουμε κ να βλεπουμε το ουρανιο τοξο! Το κοσμο εμεις τον κανουμε καλυτερο...εμεις κ τα παιδια μας. ΤΟ να μη κανουμε παιδια δεν ειναι λυση...γιατι τοτε δε παλευουμε, δεν ελπιζουμε, δεν ονειρευομαστε...τι ειναι ο ανθρωπος χωρις ονειρα?

Δε ξερω βρε παιδια...μεχρι τωρα φωναζα στον αντρα μου γιατι τα βλεπει ολα πολυ απαισιοδοξα...τωρα εγω τα βλεπω πολυ πολυ χειροτερα...

μεχρι τωρα πιστευα οτι θα παω σε μια πορεια και καααατι θα γινει.

τωρα βλεπω οτι δε πα να χτυπιομαστε σαν τα χταποδια κανενος το αυτι δεν ιδρωνει...

κ το χειροτερο? εμεις που κατεβαινουμε σε μια πορεια αυριο οταν διαμαρτυρηθει καποιος αλλος μας βρισκει απεναντι να τον κατηγορουμε...

Βλεπω οτι ο κοσμος πραγματικα δεν εχει λεφτα...ξερετε ποσες ακαλυπτες επιταγες βλεπω? ανθρωποι αξιολογοι που πλεον δεν εχουν..κ ετσι καπως θα χασω κ εγω τη δουλεια μου...κ ο αντρας μου δε δουλευει 3 μηνες τωρα...κ σκεφτομαι ποσοι ακομα υπαρχουν σε χειροτερη θεση. τι θα κανουν ολοι αυτοι? θα πεινασουν! ε καποια στιγμη θα κλεψουν για να φανε...

βλεπω παιδια να τα σκοτωνουν...παιδια που πριν να ξεκινησουν να ονειρευονται τους εχουμε σκοτωσει τη μαμα κ το μπαμπα. τι ονειρα μπορει να εχουν εκτος του να σκοτωσουν τους δολοφονους?

τι ονειρα ειναι αυτα?

ξαφνικα τα ειδα κι εγω μαυρα..μολις..πριν απο λιγο..μολις μπηκα στο θεμα για τη λωριδα της γαζας..το απεφευγα μερες τωρα..δεν το αντεχω.. απογοητευση σκετη..τα παντα..

αι σιχτιρ..κοσμος ειναι αυτος?

Δεν τα βλέπω μαύρα!

Αλλά έχω οργή μέσα μου!

Και αυτό φοβάμαι ότι θα περάσει στο παιδί μου.

Επίσης, δύσκολα πλέον εμπιστεύομαι τους ανθρώπους ακόμη και τους κοντινούς.

Το μόνο που μας σώνει είναι να προσπαθεί κάποιος να κάνει κάτι από την πλευρά του. Ένα μικρό λιθαράκι!

Βλέπω την μπουμπού μου και κάνω όνειρα ότι θα έχει μια ευτυχισμένη ζωή γεμάτο υγεία.

Αυτό το όνειρο δεν θα το παρατήσω με τίποτα. Είναι αυτοσκοπός!

Πως θα τα καταφέρω; Δεν ξέρω όμως δεν τα παρατώ!

Ούτε εσείς! Κάντε ότι πρέπει ώστε τα παιδάκια μας να έχουν αυτή την ζωή!

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΑΝΕ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΔΩ ΟΛΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟ ΚΑΙ ΚΟΝΤΕΨΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ... Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΛΥΠΗΘΕΙ....