5 χρονών και κοιμάται με τους γονείς

Επίσης διάβασα πιο πάνω και ήθελα απο χθες να το σχολιάσω...έγραψε μια κοπελιά πως η παιδοψυχολόγος τους είπε πως "περισσότερο εμείς (οι γονείς) δημιουργούμε αυτή την κατάσταση διότι εμείς έχουμε αυτή την ανάγκη κι όχι τα παιδιά".

Εγώ θα της απαντούσα (της ψυχολόγου, όχι της κοπελιάς) πως προσωπικά δεν έχω καμία τέτοια ανάγκη, έχω ανάγκη ΓΙΑ ΥΠΝΟ και όχι για βραδυνές αγκαλίτσες. Εγώ απλά θέλω να ΚΟΙΜΗΘΩ και δεν μπορώ να καταλάβω πως ακριβώς την δημιουργώ αυτή την κατάσταση αφού έχω κάνει το παν για να την εξαλείψω και εν πάση περιπτώση δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα διότι κάνω και μετάνοιες άμα λάχει για να κοιμηθώ καμιά βραδυά με τον άντρα μου που έχει κατασκηνώσει στον καναπέ του σαλονιού κι έχουμε να δούμε το φως το αληθινό εδώ και πέντε χρόνια.:lol::lol:

χαχαχα ε οχι και έτσι βρε παιδιά, τουλάχιστον εμένα αν έρθει έρχεται κατά τις 4 το πρωί όχι από νωρίς... οπότε δεν έχουμε αυτό το πρόβλημα.. βέβαια αμάς δεν είναι πάγια κατάσταση αλλά το περνάμε φάσεις φάσεις και μετα οκ. αλλά κάπου ξαναέγραψα ότι αυτό που πιανει σε εμάς είναι που του λέω οτι μπορεί να έρθει αν δει απο το παράθυρο οτι έχει ξημερώσει και έτσι υπάρχουν κάποια όρια σε αυτό. βέβαια πολλές φορές έχει ερθει νωρίτερα κατα τις 3 αλλα του λεω πως δεν είναι η ώρα ακόμα και συνήθως γυρίζει στο κρεβάτι του χωρίς παράπονα, αν γκρινιάζει πολύ τον αφήνω.

πάντως θεωρώ οτι ειναι πιο πολύ θέμα συνηθειας ...

Κι εμεις στο κλαμπ σαντουιτς, ειμαστε 5,5 χρονων, ομως βρηκαμε τη λυση νωρις, πηραμε εδω και χρονια κρεβατι 2χ2,5!!!! Αμερικανικο

Βεβαια εμεις εχουμε θεμα με ΓΟΠ που δεν περναει, την εχω επιτηδες διπλα μου γιατι τη σηκωνω στον υπνο της και την χτυπαω στην πλατη. Πιστευα οτι καποια στιγμη, θα περασει και θα την παμε διπλα. Τελικα ομως θα την παω συντομα στο δωματιο της, γιατι μεχρι τα 5 ηταν ΟΚ, ομως τωρα πια ουτε κοιμαμαι καλα με κλωτσαει, ουτε περναει η ΓΟΠ οπως ηλπιζα....προφανως θα την εχει....

Εγω παντως αυτο που εχω να πω ειναι οτι το καλυτερο ειναι να γινεται παντα αυτο που εξυπηρετει την οικογενεια. Αν φτασει η μανα να ζηταει βοηθεια-συμβουλη για το πως να αλλαξει μια κατασταση σημαινει οτι δεν την εξυπηρετει-δεν την ευχαριστει και φυσικα αυτο θα εχει σαν αποτελεσμα καποια στιγμη να γυρισει μπουμερανγκ στο παιδι... (νευρα απο την αυπνια/απο τα πηγαινε-ελα...)

Δεν παθαινουν τιποτα ουτε τα παιδια που δεν κοιμουνται στο δωματιο τους ουτε ομως και αυτα που κοιμουνται.

Εγω ας πουμε, δεν θα μπορουσα ποτε να κοιμαμαι μαζι με το παιδι μου οποτε και επεδιωξα να μαθει να κοιμαται στο δωματιο της και να αισθανεται και ομορφα για αυτο. Δεν ξερω αν θα αλλαξει κατι στο μελλον αλλα ευχομαι να μπορεσω να το αντιμετωπισω.

Εγω παντως αυτο που εχω να πω ειναι οτι το καλυτερο ειναι να γινεται παντα αυτο που εξυπηρετει την οικογενεια. Αν φτασει η μανα να ζηταει βοηθεια-συμβουλη για το πως να αλλαξει μια κατασταση σημαινει οτι δεν την εξυπηρετει-δεν την ευχαριστει και φυσικα αυτο θα εχει σαν αποτελεσμα καποια στιγμη να γυρισει μπουμερανγκ στο παιδι... (νευρα απο την αυπνια/απο τα πηγαινε-ελα...)

Δεν παθαινουν τιποτα ουτε τα παιδια που δεν κοιμουνται στο δωματιο τους ουτε ομως και αυτα που κοιμουνται.

Εγω ας πουμε, δεν θα μπορουσα ποτε να κοιμαμαι μαζι με το παιδι μου οποτε και επεδιωξα να μαθει να κοιμαται στο δωματιο της και να αισθανεται και ομορφα για αυτο. Δεν ξερω αν θα αλλαξει κατι στο μελλον αλλα ευχομαι να μπορεσω να το αντιμετωπισω.

smak, από πόσων μηνών την πήγες στο δωμάτιό της; Ρωτώ για να μην κάνω τα ίδια λάθη με το μικρούλι μου και μετά να κτυπώ το κεφάλι μου!

ΑΝΝΑ24 κάπως έτσι το δουλέψαμε κι εμείς και πέτυχε, αλλά το όνειρο είχε ημερομηνία λήξης και δεν ξέρω το γιατί. Και όταν έμεινα έγκυος της λέγαμε -και ήταν αλήθεια- ότι δεν γίνεται να κοιμάται μαζί μας λόγω του ότι με κλωτσά στην κοιλιά και μπορεί να βλάψουμε το μωράκι. Εκεί συμβιβάστηκε και πήγε ξανά στο δωμάτιό της, αλλά προς το τέλος της εγκυμοσύνης άρχισαν πάλι οι φοβίες/ανασφάλειες και επέστρεψε κοντά μας. Την ἐβγαλα γυρισμένη στο ένα πλευρό για να μην με χτυπήσει, ώσπου να γεννήσω. Μάλιστα, τον καιρό που έμενε στο δωμάτιό της, μου έλεγε το πρωί ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ, αλλά βλέπει πότε θα φέξει το φως από το παράθυρό της για να σηκωθεί.

Γιατί όταν θέλει η οικογένεια να κοιμηθεί σε κοινό χώρο, επιλέγει το δωμάτιο των γονιών και δεν πάει ο γονιός στο δωμάτιο του παιδιού;

Είναι πολύ πιο εύκολο να φύγει ο γονιός από το δωμάτιο του παιδιού ακόμα κι αν κοιμάται για αρκετό καιρό παρά το αντίστροφο.

smak, από πόσων μηνών την πήγες στο δωμάτιό της; Ρωτώ για να μην κάνω τα ίδια λάθη με το μικρούλι μου και μετά να κτυπώ το κεφάλι μου!

Vkk εγω που το εκανα όπως η smak (τον φέραμε ατο κρεββάτι μας μονο δυο φορές, παντα πηγαίνουμε στο δωμάτιο του άμα ξυπνήσει, αε βαθμό που δεν μπορει καν να κοιμηθεί με μας) τον πήγα στη δωμάτιο του νωρίς απο δυο μηνων

Αυτο εκανα και με το καινούριο μωρο τωρα

Εννοείται απο σενα εξαρτάται αλλα στην θεςη σου δεν θα τα άφηνα πέρα απο οκτώ μηνες

Επίσης διάβασα πιο πάνω και ήθελα απο χθες να το σχολιάσω...έγραψε μια κοπελιά πως η παιδοψυχολόγος τους είπε πως "περισσότερο εμείς (οι γονείς) δημιουργούμε αυτή την κατάσταση διότι εμείς έχουμε αυτή την ανάγκη κι όχι τα παιδιά".

 

Εγώ θα της απαντούσα (της ψυχολόγου, όχι της κοπελιάς) πως προσωπικά δεν έχω καμία τέτοια ανάγκη, έχω ανάγκη ΓΙΑ ΥΠΝΟ και όχι για βραδυνές αγκαλίτσες. Εγώ απλά θέλω να ΚΟΙΜΗΘΩ και δεν μπορώ να καταλάβω πως ακριβώς την δημιουργώ αυτή την κατάσταση αφού έχω κάνει το παν για να την εξαλείψω και εν πάση περιπτώση δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα διότι κάνω και μετάνοιες άμα λάχει για να κοιμηθώ καμιά βραδυά με τον άντρα μου που έχει κατασκηνώσει στον καναπέ του σαλονιού κι έχουμε να δούμε το φως το αληθινό εδώ και πέντε χρόνια.:lol::lol:

Χαχα εχω πεθανει με αυτο το ποστ!!!

Κάτσε εχω φιλεναδα που το πεντάχρονο της παει στο κρεββάτι της πριν απο αυτη και την περιμένει!!! Απο τις 7:30 παρακαλώ και η κοπέλα παει στις 10!

Υπαρχουν και χειροτερα να λες!

Γιατί όταν θέλει η οικογένεια να κοιμηθεί σε κοινό χώρο, επιλέγει το δωμάτιο των γονιών και δεν πάει ο γονιός στο δωμάτιο του παιδιού;

 

Είναι πολύ πιο εύκολο να φύγει ο γονιός από το δωμάτιο του παιδιού ακόμα κι αν κοιμάται για αρκετό καιρό παρά το αντίστροφο.

Γιατί καλό μου - εδώ βέβαια είναι η δικιά μας ιδιαίτερη περίπτωση - εγώ ας πούμε, έχω πρόβλημα με τη μέση μου και έχω αγοράσει ειδικό στρώμα και μου είναι αδύνατον να κοιμηθώ σε άλλο στρώμα χωρίς να ξυπνήσω με πόνους, πράγμα που θα με εμποδίσει να φέρω εις πέρας την επόμενη ημέρα.

Ε και όταν δουλεύεις είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να τα βγάλεις πέρα χωρίς να βογκάς από τους πόνους.

Χαχα εχω πεθανει με αυτο το ποστ!!!

 

Κάτσε εχω φιλεναδα που το πεντάχρονο της παει στο κρεββάτι της πριν απο αυτη και την περιμένει!!! Απο τις 7:30 παρακαλώ και η κοπέλα παει στις 10!

Υπαρχουν και χειροτερα να λες!

ω θεε μου! από τις 7:30???? αααα οκ είμαι σε καλύτερη κατάσταση!:lol::lol:

Γιατί όταν θέλει η οικογένεια να κοιμηθεί σε κοινό χώρο, επιλέγει το δωμάτιο των γονιών και δεν πάει ο γονιός στο δωμάτιο του παιδιού;

 

Είναι πολύ πιο εύκολο να φύγει ο γονιός από το δωμάτιο του παιδιού ακόμα κι αν κοιμάται για αρκετό καιρό παρά το αντίστροφο.

Αυτο εχω να προτινω κι εγω.Εγω εβαλα διπλο κρεβατι στο παιδικο και οποτε ειναι παω εγω εκει...τα παιδια δεν ερχονται ποτε στο δωματιο μας...δε θελουν καν...με φωναζουν να παω εγω εκει.

Επισης αφου τα παιρνετε που τα παιρνετε στο δωματιο σας γιατι δε τα βαζετε ουλαχιστον σε δικο τους κρεβατι μεσα στο δωματιο σας και οχι ολοι στο ιδιο κρεβατι.

Παλιοτερα περασαμε κι εμεις πολλες φασεις...τους ειχαμε καποια εποχη και τους 2 στο δωματιο μας για μηνες...ο ενας μωρακι στο κρεβατι μας και ο μεγαλος διπλα στην κουνια του λογω προβληματος υγειας.Ευτυχως βγηκαν ευκολα δε μας παιδεψαν.Τωρα κοιμουνται μαζι σε ενα διπλο κρεβατι και αν καποιος ξυπνησει παω μεσα εγω.Οταν κοιμηθουν φευγω...εκτος κι αν με παρει ο υπνος εκει απο την κουραση.

smak, από πόσων μηνών την πήγες στο δωμάτιό της; Ρωτώ για να μην κάνω τα ίδια λάθη με το μικρούλι μου και μετά να κτυπώ το κεφάλι μου!

Την πηγα στο δωματιο της μολις μπηκε στους 6 μηνες. Αλλα μονη της αρχισε να κοιμαται απο τους 8. Προσπαθουσα να "διαβασω" τα δειγματα που μου εδινε το παιδι που μου ελεγαν οτι με παιρνει να προσπαθησω να την αφησω να κοιμηθει μονη της και με τον καιρο δικαιωθηκα. Χωρις κλαμματα και ιστοριες αλλα με μεθοδο και φυσικα με το ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΜΟΥ και μονο καταφερα να κοιμαται μονη της. Τωρα ξαναλεω, δεν ξερεις πως τα φερνει η ζωη (ακομα κοιμαται στην κουνια της-οταν θα εχει την ελευθερια της δεν ξερω τι θα κανει...) αλλα βλεποντας και κανοντας.

Φανταστείτε να ενέδιδα στο θέμα ύπνος, με τέσσερα παιδιά που τότε ήταν όλα κάτω από τα τρία χρόνια!! Δεν έπρεπε να έχω κρεβάτι αλλά γήπεδο. Επίσης θα ξύπναγα την άλλη μέρα σαν S-καλλιγραφικό.

Το να κοιμηθούν στο κρεβάτι ΔΕΝ αποτελούσε επιλογή. Με τον ίδιο τρόπο που δεν θα επέτρεπα σε ένα παιδί να κοιμηθεί στο πάτωμα επειδή επιμένει, έτσι δε μπορεί να κοιμηθεί στο χώρο του ζευγαριού. Μπορεί να χουχουλίσει το πρωί, μπορεί να χουζουρέψει κάποια στιγμή μαζί μας, αλλά στο τέλος... νάνι στο κρεβάτι τους.

Στο χώρο τους πήγαινα και μπορεί να λαγοκοιμόμουν καμιά φορά λόγω κούρασης. Αλλά με τον καιρό, έφυγα προς το κρεβατάκι μου. Είχα ένα ημίδιπλο κρεβάτι και ένα καλό στρώμα για αυτή τη δουλειά στο δωμάτιο των παιδιών.

Υπήρξε περίοδος (γύρω στις ηλικίες 4-6 ανάλογα το παιδί) που τη νύχτα έρχονταν και κοιμούνταν στο κρεβάτι μας χωρίς να τα πάρω είδηση. Ξυπνούσα και τα έβρισκα σε κάτι γωνιές του κρεβατιού, ενώ εγώ κι ο άντρας μου είχαμε πιαστεί. Εξήγησα στα παιδιά το πόσο σημαντικός ήταν ο ξεκούραστος ύπνος όλων μας... και σταμάτησε αυτό. Αλλά προϋπήρχε η συνήθεια του χωριστού κρεβατιού.

Νομίζω ότι είναι πιο εύκολο όταν είναι 2 παιδιά στο δωμάτιο, αφού το ένα κάνει παρέα στο άλλο.

Αν είναι μοναχοπαίδι και θέλει παρέα αρχίζουν τα βάσανα.

Ακόλουθησα την συμβουλή σου alcyon και πάω εγώ στο κρεββάτι του. Για να δούμε ...

Νομίζω ότι είναι πιο εύκολο όταν είναι 2 παιδιά στο δωμάτιο, αφού το ένα κάνει παρέα στο άλλο.

 

Αν είναι μοναχοπαίδι και θέλει παρέα αρχίζουν τα βάσανα.

 

Ακόλουθησα την συμβουλή σου alcyon και πάω εγώ στο κρεββάτι του. Για να δούμε ...

Αν είναι μοναχοπαίδι, πιθανολογώ πως θα είναι πιο ζόρικα τα πράγματα. Δεν είχα ποτέ ένα μόνο παιδί για να ξέρω... (ξεκίνησα με δίδυμα, οπότε... φυσικά δε μπορώ να είμαι απόλυτη).

Αλλά δε βλέπω το λόγο να μην πιάσει η επίσκεψη της μαμάς στο παιδικό δωμάτιο, αντί για το αντίστροφο. Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και ομαλά!

εγω δεν ανησυχώ καθόλου που τα παιδιά μας κοιμούνται μαζί μας. Ο μικρός πλεόν μόνο παρασκευή και σάββατο αλλά στεναχωριέται τις υπόλοιπες ημέρες που κοιμάται μόνος του λόγω σχολείου. Σε 5-6 χρόνια θα κλειδώνονται στο δωμάτιο τους και θα μας λένε "αη παράτα μας ρε μάνα" οπότε φιλήστε, χουχουλιάστε, δαγκώστε ότι μπορείτε τώρα χωρίς τύψεις!

Λοιπόν, νομίζω χρειάζεται υπομονή και μεθοδικότητα! Εύχομαι σε όλες καλή επιτυχία στο να πετύχουμε όμορφους και ξεκούραστους ύπνους για όλους!

εγω δεν ανησυχώ καθόλου που τα παιδιά μας κοιμούνται μαζί μας. Ο μικρός πλεόν μόνο παρασκευή και σάββατο αλλά στεναχωριέται τις υπόλοιπες ημέρες που κοιμάται μόνος του λόγω σχολείου. Σε 5-6 χρόνια θα κλειδώνονται στο δωμάτιο τους και θα μας λένε "αη παράτα μας ρε μάνα" οπότε φιλήστε, χουχουλιάστε, δαγκώστε ότι μπορείτε τώρα χωρίς τύψεις!

συμφωνώ απολύτως !θα έρθει η μέρα που θα μεγαλώσουν και δεν θα μας αφήνουν ούτε ένα φιλί στο μάγουλο να τους δώσουμε