Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

H πιο επώδυνη στιγμή στον τοκετό!


marcella

Recommended Posts

Όσο περνάει ο καιρός και όλες οι εξετάσεις μου βγαίνουν καλές και ο γιατρός μου λέει πως όλα πάνε περίφημα, έχω σχεδόν πειστεί ότι όλα θα πάνε καλά με τη γέννα και αρχές Γενάρη θα έχω ένα υγιέστατο μωράκι.

 

Σκεφτομαι όμως συνέχεια τον πόνο. Δεν έχω καθόλου αντοχή.

Πείτε μου εσείς που έχετε γεννήσει (είτε φυσιολογικά, είτε καισαρική) ποια ήταν η πιο επώδυνη στιγμή για εσάς μέχρι να γεννήσετε ή και μετά;

 

Εννοείται ότι θα κάνω επισκληρήδιο και εκτός απροόπτου φυσιολογικό τοκετό.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 108
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ...ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΤΙ ΕΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΕΣ ΩΡΕΣ ....ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ.....ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΠΟΝΕΣΩ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ???? ΤΙ ΛΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ...ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕΤΑ ΠΟΝΑΕΙ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ?

Link to comment
Share on other sites

Με την επισκληρήδιο δεν πόνεσα ούτε στο ελάχιστο, να φανταστεις την ώρα των πόνων έβλεπα τηλεόραση :lol: , οταν ειχα ηδη γεννήσει απορούσα γιατί η μητερα μου περιέγραφε οτι οταν γεννουσε πονουσε πολύ (δεν ειχε τοτε επισκληρήδιο). Πόνεσα μόνο αφότου πέρασε η επίδραση της επισκληρηδίου, αλλά οχι υπερβολλικά, σαν πόνο περιόδου.

Link to comment
Share on other sites

ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ τον τοκετο.

Εγω στο 1ο δεν εκανα επισκληριδιο και πρεπει να ημουνα η μονη που ουρλιαζα. Βεβαια ηταν διπλοτυλιγμενος με τον λωρο οποτε δεν θα το ελεγα ευκολο τοκετο.

Τωρα με επισκληριδιο δεν ξερω τι γλιτωνεις....

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Γέννησα με φυσιολογικό τοκετό, χωρίς επισκληρίδιο (δεν πρόλαβαν να μου κάνουν, η διαστολή εξελίχθηκε πολύ γρήγορα από ένα σημείο και μετά, αν και πρώτο παιδί). Δεν θα πω ψέμματα πως δεν πόνεσα, αλλά ως διά μαγείας με το που βγήκε η μικρή μου, με το που άκουσα το κλάμα της και την είδα, τα ξέχασα όλα.

Από όσο μπορώ να φέρω στο νου μου, η «χειρότερη» στιγμή, από άποψη πόνου, δεν ήταν η ώρα των εξωθήσεων, αλλά η αμέσως προηγούμενη φάση. Αλλά το άντεξα, χωρίς να καμφθώ ιδιαίτερα. Και ούτε ο πόνος ήταν τέτοιος που με εμποδίζει να θυμάμαι την ημέρα της γέννας ως μία συγκλονιστική και μοναδική εμπειρία.

Μετά τον τοκετό, δεν πονούσα, μόνο τις πρώτες ώρες περπατούσα κάπως... περίεργα (ίσως σαν μωρό που φορά πάνα), λόγω των ραμμάτων που μου είχαν γίνει (γύρισε απότομα την ώρα της εξόδου η μπουμπούκα μου και σχίστηκα). Οχι, όμως, κάτι τρομερό και κάτι που θα με έκανε να αποφύγω ένα νέο φυσιολογικό τοκετό αν με το καλό έλθει αυτή η ώρα. (Μη σας πω, ξανά χωρίς επισκληρίδιο...).

Πάντως, είναι στον άνθρωπο, ίσως μετρά το αν κάποιος είναι ανθεκτικός στον πόνο, ίσως μετρά η ψυχραιμία και συγκέντρωση εκείνης της στιγμής, δεν ξέρω. Σε ένα άλλο δωμάτιο απέναντι ήταν μία κοπελίτσα, η οποία είχε κάνει επισκληρίδιο, αλλά δεν είχε σταματήσει να «βογγάει» όλη την ώρα...

Link to comment
Share on other sites

Τους πονους της γεννας ουτε που τους θυμαμαι,θεωρω πως δεν ηταν ΤΙΠΟΤΑ παρ΄ολο που γεννησα με προκληση και ειχα πονους για αρκετες ωρες.Σιγα τους πονους ομως,δεν ειναι κατι που το θυμασαι κα λες "πωπω,τι ΄τανε τουτο μανα μου"!!! :D Για να καταλαβετε οτι δεν ειμαι και κανενας ανθρωπος υπερ-ανθεκτικος στον πονο,θα σας πω μονο οτι πρεπει να κανω ενα σφραγγισμα συντομα,και σκεφτομαι να το κανω με ολικη γιατι δεν τον αντεχω αυτον τον πονο!!! Της γεννας ομως κυριολεκτικα δεν ηταν τιποτα.Ουτε η επισκληριδειος με πονεσε,ειχα ακουσει κι εγω τερατα,οτι ποναει σα να σε χτυπαει ηλεκτρισμος και τετοια,αλλα σε μενα τουλαχιστον καμμια σχση.Δεν ηταν τιποτα,μη φοβαστε καθολου.

Ξερετε ποια ηταν η πιο επωδυνη στιγμη? Ο !@#$ορος!!! Ο απαισιος,φριχτος πονος στο χερι μου οσο ειχα τον !@#$%ορο ειναι απο τους χειροτερους πονους που θυμαμαι!!! Αφου οταν με πηγαν στην ανανηψη και μου τον εβγαλαν,ενιωσα μια απο τις μεγαλυτερες ανακουφισεις της μεχρι τωρα ζωης μου,κοριτσια!!!

Link to comment
Share on other sites

Με την επισκληρήδιο δεν πόνεσα ούτε στο ελάχιστο, να φανταστεις την ώρα των πόνων έβλεπα τηλεόραση :lol: , οταν ειχα ηδη γεννήσει απορούσα γιατί η μητερα μου περιέγραφε οτι οταν γεννουσε πονουσε πολύ (δεν ειχε τοτε επισκληρήδιο). Πόνεσα μόνο αφότου πέρασε η επίδραση της επισκληρηδίου, αλλά οχι υπερβολλικά, σαν πόνο περιόδου.

 

και γω, μονο που δεν ενιωσα πονο σε κανενα σημειο, γιατι μολις ενιωσα να περναει η επιδραση της επισκληριδιου, μου εκαναν συμπληρωματικη..

 

κανενα προβλημα,καμια ταλαιπωρια σε κανενα σημειο του τοκετου!! το χω ξαναπει, ενα εκατομυριο φορες!!! ΑΓΙΑ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟΣ

Link to comment
Share on other sites

Κι εγω χωρις επισκληριδειο και χωρις καθολου μα καθολου αντοχη στον πονο ( ειμαι πολυ φυγοπονη),η φαση που θυμαμαι οτι πονεσα πολυ ηταν το δεκαλεπτο πριν τις εξωθησεις. Αφου σκεφτομουν να πω στον γιατρο να κανουμε καισαρικη :shock::!::!::!: Οι εξωθησεις κρατησαν 5 λεπτακια,οποτε συνολο ενα τεταρτο! ΟΚ υποφερτο ηταν... Δεν μπορω να συγκρινω τον πονο με κανενα αλλο που εχω νιωσει ως τωρα. Αλλα να μου πεις δεν εχω σπασει ποτε ποδι,χερι,δεν με εχει πονεσει δοντι...

Εχω διαβασει οτι εκκρινεται και μια ορμονη (της "ληθης" αν θυμαμαι καλα) που βοηθαει την γυναικα να ξεχασει τους πονους της γεννας με σκοπο να αγαπησει το παιδι. Εγω παντως εμεινα 2 ωρες στην αιθουσα ανανηψης και μετα εκανα ντουζ μονη μου. Και απο την επομενη μερα ολα μια χαρα! Ουτε κοιλια,ουτε πονοι,ουτε τιποτα(ημουν τυχερη δεν ειχα και ραμματα)! Λες και δεν ημουν εγκυος ποτε...

Link to comment
Share on other sites

το χω ξαναπει, ενα εκατομυριο φορες!!! ΑΓΙΑ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟΣ

 

ΣΥΜΦΩΝΩ!!!!!!

 

Εγώ πόνεσα αρκετά όταν η διαστολή είχε κολλήσει στο 3 για κανα 2ωρο.

Μετά έφτασα 5, έκανα επισκλ. και στη συνέχεια ήταν περίπατος!!!! :cool:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Νομίζω ότι όσες ιστορίες και αν ακούσετε, τη στιγμή εκείνη τα ξεχνάς όλα!!! Είναι εντελώς υποκειμενικό αν πονάς ή όχι και παίζει ρόλο και ο κάθε οργανισμός!!!

 

Πάντως αν κάποια πονάει με το παραμικρό η επισκληρίδιος είναι μεγάλη εφεύρεση. Αν κάποια αντέχει χωρίς να κάνει, θα ζήσει και την εμπειρία της γέννας :shock::shock: ##^##@!$^^$^$^$

Link to comment
Share on other sites

marcella εγώ πάλι δεν κατάλαβα γιατι ρωτάς :lol::lol::lol: !!!!

 

Αντε και να σου πει κάποια απο εμάς οτι σε εκείνη τη φάση πόνεσα οικτρα... νομιζα πως δεν αντέχω άλλο κλπ ... να έρθει δεύτερη να σου πει εγω οχι σε κεινη αλλα στην αμέσως επομενη τα είδα όλα κ.ο.κ ... τι νοημα έχει καλό μου όλο αυτό ;;;

Κανένα κατα τη γνωμη μου .. τζάμπα θα πας μες το άγχος κοριτσάκι μου καλό και δεν θα μπορέσεις να χαλαρώσεις ουτε στιγμή ... μη σου πω θα αυθυποβάλλεις τον ευατό σου και ειναι κρίμα ...

Εξάλλου όπως ειπε και μια κοπέλα πριν ο πονος ειναι τελειώς υποκειμενικό πράγμα ... καποιος πονάει πολύ πιο εύκολα κάποιος αντέχει περισσοτερο ... οπότε πάλι ασφαλή συμπεράσματα δε θα βγάλεις αν ο στόχος σου ειναι η ενημέρωση ...

 

Μερικές φορές ειναι καλύτερο να αφήσουμε τα πραγματα να συμβαινουν και όπως έρθουν ...

1aLup3.png

 

BtUIp3.png

Link to comment
Share on other sites

Εγώ κορίτσια πήγα με πρόκληση κατά τη 1 το βράδυ και κατά τις 5 τα ξημερώματα ξεκίνησαν οι πόνοι, τους οποίους άντεξα ως τις 8, οπότε και είπα φτάνει, έκανα το χρέος μου, πόνεσα, καιρός τώρα να στραφούμε στην επιστήμη. Οι συσπάσεις μου είχαν φτάσει στο 80% και οι πόνοι ήταν ανά λεπτό. Ένα έχω να πω... άγιος όποιος βρήκε την επισκληρίδειο :!::!::!:

Το καλό ήταν ότι άντεξα τον πόνο σε μεγάλο βαθμό και είχα καλή συστολή και αφού μου κάναν 2 δόσεις επισκληριδείου και δεν σφιγγόμουν το μωρό μου ήρθε σε 3 ώρες. Στις 10.55 είχα το αντράκι μου στην αγκαλιά μου. Η γιατρός μου δεν περίμενε ότι θα γεννούσα τόσο γρήγορα, συνήθως τα πρώτα μωρά θέλουν το χρόνο τους, να κάνουν εντυπωσιακή είσοδο. :D:D

Αρχές Φεβρουαρίου περιμένουμε την κόρη και θα ήθελα με το καλό να έχω μια φυσιολογική γέννα (με επισκληρίδειο φυσικά!). Ακόμη καλύτερα με πρόκληση, γιατί δε χρειάζεται να ανησυχείς για τα νερά που θα σπάσουν κλπ.

Το αστείο ήταν μόλις μου δώσαν την 1 δόση όπως καθόμουν στο κρεβάτι, άρχισα να χάνω την ισορροπία μου και με κρατήσαν να μην πέσω. Δεν έχεις καμία συναίσθηση από τη μέση και κάτω, μόνο ένα μούδιασμα, το οποίο κρατά για κανά 3ωρο μετά τη γέννα. Χρειάζεσαι βοήθεια στο περπάτημα την πρώτη φορά.

Α!, ξέχασα...θα συμφωνήσω με την joe. Εκείνο που θυμάμαι με τρόμο είναι ο ορός. Με είχαν κατατρυπήσει και φλέβα δεν έβρισκαν. Τότε πόνεσα π ο λ ύ.. Αύτό το σημείο με τον ορό με φοβίζει πιο πολύ.

 

______________________________________________

c4a750929b.png

c766766ee0.png

Link to comment
Share on other sites

Η αίσθηση του πόνου και η ένταση της νομίζω είναι υποκειμενική.

εγώ έκανα καισαρική και πόνεσα όταν έπρεπε μετά απο 6 ώρες να σηκωθώ να περπατήσω και λίγο αισθάνθηκα έντονη πίεση όταν έβαζαν τα όργανα στην θέση τους αφού πήραν την μικρή, Αλλά τουλάχιστον για μένα ξεχνιούνται αυτοί οι πόνοι!!

Link to comment
Share on other sites

Για μένα η πιο επώδυνη στιγμή παραδόξως ήταν η επισκληρίδιος (για καισαρική)... Διαβάζω εδώ μέσα ότι δεν πονάει, αλλά για μένα ήταν ο πιο έντονος πόνος που έχω νιώσει ποτέ μου...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Στο γιό μου με έπιασαν οι πόνοι (οι δυνατοί) κατά τις 10:00 το βράδυ και γέννησα στις 1:50 με επισκληρίδιο. Υποφερτοί οι πόνοι και η γέννα ευτυχώς εύκολη. Αν είχα λιγότερο άγχος θα την είχα απολάυσει περισσότερο γιατίήταν και ο άντρας μου μέσα.

Την κόρη μου την γέννησα με καισαρική (ισχυακή προβολή) και δε νομίζω ότι θα ξεχάσω ποτέ τους πόνους της 2ης μέρας. Είχε περάσει η επίδραση της επισκληριδίου και είχα απίστευτα δυνατούς υστερόπονους. Έκανα καμιά 10αριά μέρες για να μπορέσω να περπατήσω με ίσια πλάτη και καμιά 20αριά μέρες να ηρεμήσω απ'τους πόνους των εντέρων. Χάλια μαύρα... Δε θέλω να τα θυμάμαι.

Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο απ'το φυσιολογικό τοκετό!!!

Με τα παιδιά μου, ξαναγεννιέμαι...

bUwEp2.png

Link to comment
Share on other sites

Η αίσθηση του πόνου και η ένταση της νομίζω είναι υποκειμενική.

εγώ έκανα καισαρική και πόνεσα όταν έπρεπε μετά απο 6 ώρες να σηκωθώ να περπατήσω και λίγο αισθάνθηκα έντονη πίεση όταν έβαζαν τα όργανα στην θέση τους αφού πήραν την μικρή, Αλλά τουλάχιστον για μένα ξεχνιούνται αυτοί οι πόνοι!!

 

Τονίζω την παραπάνω φράση που λες και σε προσκυνώ!!! Εγώ γέννησα με καισαρική και ολική νάρκωση και δεν μπορούσα να αλλάξω πλευρό για 24 ώρες όχι για να σηκωθώ! Βέβαια μπορεί να έφταιγαν τα περισσότερα κιλά μου, αλλά το απόγευμα της δεύτερης ημέρας που έπρεπε να σηκωθώ ΠΟΝΑΓΑ!

Αν είχατε επιλογή εσείς που κάνατε επισκληρίδιο θα την αλλάζατε με ολική ή το αντίστροφο;

Link to comment
Share on other sites

ωΧ . Σε τρομαξα :oops::oops:

Να πω επισης οτι εκανα τεχνητους πονους που ειναι πιο δυνατοι και αποτομοι. Γενικα δεν ειμαι καλο παραδειγμα.

 

Σε διαβεβαιω ομως οτι την αλλη μερα δεν θυμομουνα τιποτα απολυτως/

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites

μπηκα με προκληση στις 10,30 ημερα παρασκευη. αρχισα να εχω πονακια μετα απο 5 ωρες σαν περιοδο. η διαστολη ηταν 2. στις 9 το βραδυ εσπασαν τα νερα και μετα αρχισε το γλεντι. οποτε με επιανε πονος παρακαλουσα για καισαρικη. ως τις 12,30 το βραδυ η διαστολη 2 ωσπου σε δευτερολεπτα ενιωσα το παιδι να βγαινει και να θελω να σπρωξω. με εξεταζει ο γιατρος λεει στις μαιες ετοιμη 10 η διαστολη γενναει :shock: εσπρωξα 2 φορες και φωναξα απο τον πονο (με ακουσαν και οι δικοι μου αφου ημουν η τελευταια στα χειρουργεια) στην 3η εξωθηση εκλαψε η ζωη μου. ηταν12,55. :D

ελα ομως που πονεσα και στην εξοδο του πλακουντα :( και οσο με καθαριζε ο γιατρος. αφου ο ανθρωπος με παρακαλουσε να καθισω ησυχα να μην μεινει τιποτα στη μητρα και τον κυνηγαω :? αφου εγω δεν αντεχα μου εδεσαν τα ποδια με γαζα :cool: και εκανε την δουλεια του. στις 3 ημουν στο δωματιο και με τις ευχες του γιατρου εφαγα ενα κουτι κουλουρια γιατι πεινουσα τρομερα :D

τωρα τρεμω απο φοβο πως θα γεννησω :? καθε περιπτωση ομως δεν ειναι ιδια. αναλογα ποσο ανεχεται καθε ατομο τον πονο

Link to comment
Share on other sites

Μην ακούς κανέναν και τίποτα!!!Αυτή τη συμβουλή μου έδωσε μια φίλη μου όταν την πήρα πανικόβλητη να τη ρωτήσω για την εμπειρία της από τον τοκετό, και είχε απόλυτο δίκιο.Ό,τι και να γίνει, ακόμη και αν πονέσεις, μετά θα το ξεχάσεις.Πάντως αν σε ανησυχεί το θέμα του πόνου κάνε επισκληρίδιο.Εκείνη τη στιγμή όμως δε νομίζω ότι θα σκέφτεσαι τον πόνο αλλά το πότε θα δεις το μωρό σου. Εγώ πάντως με την επισκληρίδιο δεν κατάλαβα τίποτα.

Link to comment
Share on other sites

Κούκλα μου άκουγα όλα αυτά τα χρόνια ιστορίες γυναικών που γέννησαν και ιδιαιτερα της μανας μου που καταταλαιπωρήθηκε και είχα φρίξει! Μέχρι να φτάσει η ώρα μου είχα (σόρυ κιόλας) χεστεί επάνω μου... αλλά δεν μου άφησε επιλογή η μπουμπού! Εσπασαν τα νερά στις 4 τ'απόγευμα φεύγουμε για το νοσοκομείο και στις 5 είμαι στο δωμάτιο ωδινών, στις 6 με πιάνουν πόνοι (τεχνητοί) και στις 9 γέννησα την κόρη μου χωρίς επισκληρίδιο! Δεν μπορώ να πω ότι δεν πόνεσα αλλά για να θέλω να γεννήσω πάλι έτσι καταλαβαίνεις ότι είναι κάτι που δεν μου έμεινε στην μνήμη αρνητικά.

 

Αυτά που ενόχλησαν ήταν το ξύρισμα και το κλύσμα πρίν (μπλιαααααααχ), ο ορός στο χέρι (δεν θέλω δεν θέλω δεν θέλω :cry: ) και η περινεοτομή (η οποία δεν με πόνεσε αλλά 2 1/2 χρόνια μετά ακούω ακόμα αυτό το χρτς ξανά μπλιααααχ :? )

 

ΟΜΩΣ η πρώτη ματιά που θ'αλλάξετε με το μπεμπάκι σου θα είναι το καλύτερο φάρμακο απο όλα! Έρωτας με την 1η ματιά που λένε!!

Link to comment
Share on other sites

Οταν με σηκωσαν καποιες ωρες μετα την καισαρικη :cry::cry::mad: Τα ειδα ολα! Μου ελεγαν οι νοσοκομες περπατα αλλα εγω δεν μπορουσα καν να αναπνευσω....Αλλες ομως δεν ειχαν τετοιο θεμα και ηταν μια χαρα απο τις πρωτες κιολας ωρες. Εγω δυστυχως ακομα δεν μπορω να ξεπερασω τις στιγμες που εζησα :cry:

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Σπάσαν τα νερά μου αλλά το μωρό ήταν πολύ ψηλά. Μου βάλαν τεχνιτούς πόνους αλλά και πάλι δεν πονούσα. Πονεσα την ώρα που ήρθε η προισταμένη και έβαλε το χέρι της να δεί πού είναι το μωρό! Φυσικά το μωρό μου ήταν πολύ ψηλά και αυτή έστρωχνε το χέρι της μέχρι να το φτάσει! 3 φορές έγινε αυτό και το μωρό δεν είχε κατέβει καθόλου. Και αφού ο σάκος άδειαζε κάναμε καισαρική με επισκληρίδιο, αλλά στην ανάρωση δεν πονούσα πολύ.

Z1wgp3.png?2viAIhybxo82p3.png?qeXjQ4Ll
Link to comment
Share on other sites

Σπάσαν τα νερά μου αλλά το μωρό ήταν πολύ ψηλά. Μου βάλαν τεχνιτούς πόνους αλλά και πάλι δεν πονούσα. Πονεσα την ώρα που ήρθε η προισταμένη και έβαλε το χέρι της να δεί πού είναι το μωρό! Φυσικά το μωρό μου ήταν πολύ ψηλά και αυτή έστρωχνε το χέρι της μέχρι να το φτάσει! 3 φορές έγινε αυτό και το μωρό δεν είχε κατέβει καθόλου. Και αφού ο σάκος άδειαζε κάναμε καισαρική με επισκληρίδιο, αλλά στην ανάρωση δεν πονούσα πολύ.

 

Αυτο που λες με το χερι με πονεσε πααααρα πολυ! Κι εμενα ηταν ψηλα το μωρο και δεν κατεβαινε με τιποτα και ο γιατρος εβαζε και εσπρωχνε το χερι του με δυναμη που ηθελα να ουρλιαξω, και δυστυχως αυτο εγινε πολλες φορες :(

Καθε φορα που τον εβλεπα να βαζει τα γαντια και να ετοιμαζεται ελεγα μεσα μου 'οχι παλι'!

Και φυσικα οπως εχω πει κι αλλου, πονεσα πολυ κατα την διαρκεια της καισαρικης αλλα σ'αυτο πιστευω φταιει ο αναισθησιολογος.

binvp2.png ZVLBp2.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...