Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Δεν μπορει να μεινει εγγυος!Αλλοπροσαλλη συμπεριφορα!


Recommended Posts

Καλημερα σε ολους σας,

 

Χρειαζομαι επειγοντος δευτερες γνωμες, κυριως απο τις κυριες εδω, γιατι βρισκομαστε στα προθυρα χωρισμου με την γυναικα μου!

Προιστορια: εγω 45 χρονων με ενα παιδι απο προηγουμενο γαμο, αυτη 41 με μια εκτρωση στο παρελθον.

Εδω και 3,5 χρονια δεν καταφερνει να μεινει εγγυος. Στην αρχη δοκιμαζαμε κανονικα χωρις αγχος, πηγαμε σε διαφορους γιατρους για εξετασεις που ηταν ολες καλες μας ειπαν, και απλα επρεπε να συνεχισουμε την προσπαθεια. Ομως τιποτε. Τους τελευταιους 6 μηνες αρχισε να αγχωνεται φοβερα η γυναικα μου και εκτοξευει διαφορες κατηγοριες δεξια και αριστερα. Εχει εμμονη με το να μεινει εγγυος, μου λεει δεν μπορει να βλεπει εξω διαφορες με μωρα και αυτη να μην εχει.Σκεφτομαστε για εξωσωματικη ομως το κοστος ειναι μεγαλο και το αποτελεσμα οχι σιγουρο! Επιπλεον δεν θελει να ξοδεψει τιποτε αυτη απο την πλευρα της.

Γενικα ειναι πολυ αρνητικη, οτι της πω το χρησιμοποιει εναντιον μου, με κατηγορει οτι οι πρωην της ηταν καλλιτεροι απο μενα, οτι αν δεν της κανω παιδι δεν θα μπορεσω να την κρατησω, οτι ο γαμος μας ειναι μονο ενα χαρτι και αλλα "τρελλα".

 

Και ολα αυτα επειδη ειναι τοσο απεγνωσμενη και απογοητευμενη που δεν μπορει να μεινει εγγυος.

Οπως καταλαβαινετε αυτη η κατασταση εχει γινει ανυποφορη για μενα και εδω και 1 μηνα εφυγα απο το σπιτι και δεν μιλαμε!

 

Πεστε μου παρακαλω, υπαρχει εξηγηση και δικαιολογια για την παραπανω συμπεριφορα? Αναγνωριζετε τιποτε που περασατε και εσεις? Ευχαριστω

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Καλημερα σε ολους σας,

 

Χρειαζομαι επειγοντος δευτερες γνωμες, κυριως απο τις κυριες εδω, γιατι βρισκομαστε στα προθυρα χωρισμου με την γυναικα μου!

Προιστορια: εγω 45 χρονων με ενα παιδι απο προηγουμενο γαμο, αυτη 41 με μια εκτρωση στο παρελθον.

Εδω και 3,5 χρονια δεν καταφερνει να μεινει εγγυος. Στην αρχη δοκιμαζαμε κανονικα χωρις αγχος, πηγαμε σε διαφορους γιατρους για εξετασεις που ηταν ολες καλες μας ειπαν, και απλα επρεπε να συνεχισουμε την προσπαθεια. Ομως τιποτε. Τους τελευταιους 6 μηνες αρχισε να αγχωνεται φοβερα η γυναικα μου και εκτοξευει διαφορες κατηγοριες δεξια και αριστερα. Εχει εμμονη με το να μεινει εγγυος, μου λεει δεν μπορει να βλεπει εξω διαφορες με μωρα και αυτη να μην εχει.Σκεφτομαστε για εξωσωματικη ομως το κοστος ειναι μεγαλο και το αποτελεσμα οχι σιγουρο! Επιπλεον δεν θελει να ξοδεψει τιποτε αυτη απο την πλευρα της.

Γενικα ειναι πολυ αρνητικη, οτι της πω το χρησιμοποιει εναντιον μου, με κατηγορει οτι οι πρωην της ηταν καλλιτεροι απο μενα, οτι αν δεν της κανω παιδι δεν θα μπορεσω να την κρατησω, οτι ο γαμος μας ειναι μονο ενα χαρτι και αλλα "τρελλα".

 

Και ολα αυτα επειδη ειναι τοσο απεγνωσμενη και απογοητευμενη που δεν μπορει να μεινει εγγυος.

Οπως καταλαβαινετε αυτη η κατασταση εχει γινει ανυποφορη για μενα και εδω και 1 μηνα εφυγα απο το σπιτι και δεν μιλαμε!

 

Πεστε μου παρακαλω, υπαρχει εξηγηση και δικαιολογια για την παραπανω συμπεριφορα? Αναγνωριζετε τιποτε που περασατε και εσεις? Ευχαριστω

Έχεις ήδη ένα παιδί από πρώτο γάμο και το λατρεύεις φαντάζομαι.... η γυναίκα σου όμως θέλει να γίνει μάνα και τι σημαίνει ότι "Σκεφτομαστε για εξωσωματικη ομως το κοστος ειναι μεγαλο και το αποτελεσμα οχι σιγουρο! Επιπλεον δεν θελει να ξοδεψει τιποτε αυτη απο την πλευρα της." Να πληρώσει μόνη της την εξωσωματική??? ακούει και τέτοια η γυναίκα? Δηλαδή έχει δικό της εισόδημα? και τι το κάνει δεν μαπινει στο σπίτι σας αυτό το εισόδημα???? όλα μου τα λεφτά θα έδινα και την ζωή μου ακόμη για να σφύξω στην αγκαλιά μου ένα παιδί, αλλά αν ο άντρας μου έχει την απαίτηση να την πληρώσω μόνη μου.... ευχαριστώ..... θα πάω σε τράπεζα σπέρματος και θα κάνω το δικό μου παιδί και όχι το δικό του με δικά μου έξοδα... τρελό ακούγεται αλλά η απόγνωση όταν δεν έχεις συμπαράσταση στον καημό σου σε κάνει να τρελαίνεσαι.... Φυσικά σου έχει πει βαρυές κουβέντες αλλά δεν ξέρεις πάνω στον καβγά πως ειπώθηκαν κάποια πράγματα και με ποιά αφορμή.....

lRZRp3.png

 

Link to comment
Share on other sites

Αγαπητέ Φίλε,

Η κάθε γυναίκα αντιμετωπίζει το άγχος της εγκυμοσύνης με διαφορετικό τρόπο. Πιστεύω ότι συνήθως λέγονται «πολλά» ανάμεσα στο ζευγάρι αλλά λίγα εννοούνται.

 

Εφόσον έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και τίποτα δεν εμποδίζει μια εγκυμοσύνη τότε θα σου πρότεινα (εφόσον και εσύ θέλεις ακόμη ένα παιδάκι είναι δηλαδή επιθυμία και των δύο σας)

 

1. Να την υποστηρίξεις ψυχολογικά, έχει την ανάγκη του συντρόφου της (μην τα παίρνεις τις μετρητής όλα που σου λεει)

2. Να της λες ότι την αγαπάς όπως και να έχει

3. Να οργανώνεις ρομαντικές βραδιές που θα την βοηθήσει να χαλαρώσει και να αφεθεί (το άγχος είναι πολύ σημαντικός παράγοντας)

 

Τώρα θα μου πεις και εγώ πως θα τα καταφέρω με την συμπεριφορά αυτή? Εδώ, πρέπει να πάρεις απόφαση ότι θα είναι δύσκολο και πρέπει να οπλιστείς με υπομονή.

 

Νομίζω ότι με λίγη ακόμη υπομονή από μέρους σου θα έχει αποτελέσματα.

 

Εσύ αποφασίζεις αν αξίζει τον κόπο!

 

Ευχές για το καλύτερο!

Σας λατρεύω, είμαι τόσο τυχερή, σε ευχαριστώ Θεέ Μου!

 

cHmop2.png

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Πιστεύω ότι τις μεγαλύτερες αλήθειες τις λέμε τελικά πάνω στα νεύρα μας και στους τσακωμούς μας. Η αποψή μου είναι ότι προσωπικά εγώ δεν προχώραγα σε μια εγκυμοσύνη με όρους και απειλές. Θα έλυνα το πρόβλημα το σχέσης μου και μετά θα προχωρούσα. Γιατί και η σχέση είναι εξίσου σημαντική στο γάμο. Τι να το κάνω αν κάνω παιδί και ο άντρας μου τελικά με χωρήσει;......

Link to comment
Share on other sites

έχει δικό της εισόδημα? και τι το κάνει δεν μαπινει στο σπίτι σας αυτό το εισόδημα???? όλα μου τα λεφτά θα έδινα και την ζωή μου ακόμη για να σφύξω στην αγκαλιά μου ένα παιδί, αλλά αν ο άντρας μου έχει την απαίτηση να την πληρώσω μόνη μου.... ευχαριστώ..... θα πάω σε τράπεζα σπέρματος και θα κάνω το δικό μου παιδί και όχι το δικό του με δικά μου έξοδα... τρελό ακούγεται αλλά η απόγνωση όταν δεν έχεις συμπαράσταση στον καημό σου σε κάνει να τρελαίνεσαι....

 

Εγώ κατάλαβα πως δεν θέλει να μπει σε τέτοια διαδικασία, ψυχοφθόρα, η γυναίκα του και όχι πως της ζητάει να τα πληρώσει μόνη της... Μήπως τον αποπήρες λίγο; :lol::lol:

 

Τέλος πάντων, επειδή κι εγώ (παρόλο που δεν άργησα τελικά να μείνω έγκυος) αγχωνόμουν φοβερά σε κάθε αποτυχημένη απόπειρα είχε τύχει να πω στον σύζυγό μου, πάνω στην απογοήτευση και στα νεύρα μου "να φύγει και να μ' αφήσει. Να πάει να βρει μια γυναίκα ικανή να κάνει παιδιά"..... Σε κάτι τέτοιες καταστάσεις ανεξέλεγκτες, μετά από φοβερή απογοήτευση δεν λειτουργείς φυσιολογικά. Είμαι σίγουρη πως η γυναίκα σου χρειάζεται πολλή στήριξη και πολύ υπομονή και επιμονή από μέρους σου. Το ότι δεν θέλει να μπει στη διαδικασία να ψαχτεί με εξετάσεις και να σκεφτεί ακόμα και την εξωσωματική ...ίσως περνάει ακόμα μια φάση άρνησης. Να νομίζει πως πραγματικά φταίει αλλά να μην θέλει από την άλλη να το αντιμετωπίσει. Πρέπει με κάποιο τρόπο να την ηρεμήσεις (δεν ξέρω αν ένα ταξιδάκι ρομαντικό οι δυο σας θα βοηθούσε να χαλαρώσετε) και να την κάνεις να σκεφτεί λογικά. Να της δώσεις να καταλάβει πως αν ξεκινήσετε κάποιες εξετάσεις (και οι δυο, ας έχεις παιδί, για συμπαράσταση), θα σας βοηθήσει να βρείτε αν υπάρχει κάποιος λόγος που εμποδίζει τη σύλληψη. Μπορεί, πραγματικά να μην υπάρχει λόγος ανησυχίας πέρα από το πολύ άγχος. Ή μπορεί αν υπάρχει κάτι να αντιμετωπίζεται με απλή θεραπεία.... Κρίμα να χάνεται έτσι ο χρονος.

 

Εν, ανάγκη, αν δεν μπορείς να την πείσεις μόνος σου, πάρε και τη γνώμη ενός ψυχολόγου.

sL7ap2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Οι σχέσεις σας πριν πως ήταν ? εννοώ ότι ξαφνικά άρχισε αυτή την συμπεριφορά λόγω μή επίτευξης εγκυμοσύνης ή ήταν και πριν κάπως έτσι απλά τώρα η κατάσταση έγινε αφόρητη? :?:

Link to comment
Share on other sites

Πιστεύω ότι για να γράφεις εδώ και να ζητάς τη γνώμη μας, άρα θέλεις να τα ξαναβρείτε με τη γυναίκα σου, πράγμα που είναι πολύ σημαντικό. Επίσης, φαντάζομαι ότι αυτή τη συμπεριφορά την εμφάνισε τώρα, που πιέστηκε για ένα τόσο σοβαρό θέμα, δε συμπεριφέρεται έτσι κανονικά, σωστά; Γιατί αν φέρεται έτσι στους ανθρώπους, τότε πρέπει να το ξανασκεφτείς...

 

Αν και δεν έχω τέτοια εμπειρία, νομίζω ότι μπορώ να την καταλάβω. Είναι δύσκολο, φαντάζομαι ότι είναι φυσιολογικό να χάνεις την ψυχραιμία σου κάποιες στιγμές και εκείνες ακριβώς τις στιγμές χρειάζεσαι τον άντρα σου να σε στηρίξει.

 

"Ο γάμος μας είναι μόνο ένα χαρτί".

Μια απάντηση: "όχι, για μένα ο γάμος μας είναι πολύ σημαντικός και σε αγαπάω" (αφού φαντάζομαι ότι αυτό ισχύει, δε θα λες ψέματα, και μπορεί να το θεωρείς δεδομένο, αλλά αυτά χρειάζεται μια γυνάικα σε τέτοια κατάσταση, τα σταθερά, τα δεδομένα, να νοιώσει ότι υπάρχει μια σταθερή βάση να πιαστεί).

 

Επίσης, όταν απογοητεύεται ίσως μπορείς να τη στηρίξεις περισσότερο, να της λες όλα αυτά τα απολύτως αυτονόητα, ελπίζω να μη σε πειράζει το μελό γιατί είναι κι αυτό χρήσιμο :wink: . Να της δίνεις ελπίδες, να δείχνεις σίγουρος ότι θα τα καταφέρετε, να της δίνεις κουράγιο, να γελάς όταν λέει κουλαμάρες.

 

Βέβαια, ένα θέμα είναι αν είναι δίκαιο να τραβήξεις τέτοιο ζόρι εσύ. Όμως, πιστεύω ότι όταν αγαπάς έναν άνθρωπο μπορείς να βρεις το κουράγιο και να καταλάβεις ότι έχει πρόβλημα και χρειάζεται τη δική σου βοήθεια και αγάπη.

Link to comment
Share on other sites

Οπως καταλαβαινετε αυτη η κατασταση εχει γινει ανυποφορη για μενα και εδω και 1 μηνα εφυγα απο το σπιτι και δεν μιλάμε

 

Αυτό εμένα δεν μου δείχνει ώριμη συμπεριφορά που θέλει να βρει λύση!!

Μπορεί όμως και να κάνω λάθος :wink:

Το δικαίωμά σας να ομιλείτε,δεν περιλαμβάνει και υποχρέωσή μας να σας πάρουμε στα σοβαρά

Link to comment
Share on other sites

ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΨΥΧΟΦΘΟΡΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ. ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΘΕΛΕΙ ΑΡΑΓΕ ? ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΚΙΑ Σ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕ ΚΑΙ Η ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ. ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΣΟΥ. ΙΣΩΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Η ΦΙΛΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΔΩΣΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΙ ΑΣ ΕΧΕΙΣ ΗΔΗ ΑΛΛΟ ΕΝΑ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΦ ΟΣΟΝ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ. ΓΙΑΤΙ ΠΕΣΤΕΨΕ ΜΕ.....ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΙΔΙ, ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙ ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΑ, ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΓΑΠΙΕΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΤΕ. ΣΑΣ ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ.

gzTDp3.png
Link to comment
Share on other sites

Παιδιά να σας πω κάτι; Ας μπούμε γιά λίγο όλοι στη θέση του άντρα για και για μια φορά ας μην σκεφτούμε μια γυναίκα που θέλει να γίνει μάνα ας σκεφτούμε και έναν άντρα που θέλει και αυτός άλλο ένα παιδί , αλλά θέλει και μια ισοροπημένη σχέση για αυτό άλλωστε ξαναπαντρεύτηκε για να γίνει ευτυχισμένος. ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Θα συμφωνήσω κι εγώ με όσα έγραψαν οι φίλες παραπάνω.

Κατά πάσα πιθανότητα είναι πολύ αγχωμένη και της βγαίνει το άγχος με αυτόν τον τρόπο, επιθετικά. Δεν είναι και λίγο να προσπαθείς για παιδί για καιρό και να μην τα καταφέρνεις, πόσο μάλλον όταν ο αντρας σου έχει ήδη ένα παιδι (ομολογώ προσωπικά δεν ξερω αν θα το άντεχα, θα μ΄επαιρνε απο κάτω...) Και ως γνωστον, το αγχος είναι ανασταλτικός παράγοντας. Έχω γνωστό ζευγάρι που επί 10 χρόνια παιδεύονταν με εξωσωματικές χωρίς αποτέλεσμα, μέχρι που η κοπελα το πηρε αποφαση ότι δε θα μπορεσει να κάνει παιδια και μαλιστα είπε του άντρα της αν εκεινος θελει παιδιά να χωρίσουν. Μετά απ' αυτό λοιπόν έκαναν όχι μονο ένα, αλλά 3 παιδια!!!

Και για να επιστρέψουμε στο θέμα, αν την αγαπάς τη γυναίκα σου, πρέπει να κανεις υπομονη και να τη στηρίξεις. Στα ξεσπάσματά της να της υπενθυμίζεις το λόγο που παντρευτήκατε και να της τονίζεις ότι ένα παιδί είναι μεν σημαντικό, αλλά όχι πιο σημαντικό απ' όσο εκεινη για σένα. Πλησίασέ τη ξανά και πηγαίνετε ένα ταξίδι, θα κάνει καλό και στους δυό σας. Συζητήστε και εξήγησέ της ότι καταλαβαίνεις το άγχος της, αλλα δεν είναι σωστό να μειωνει εσένα, εξάλλου σ' αυτόν τον αγώνα είστε μαζί και όχι σε αντίπαλα στρατόπεδα!

Εύχομαι να πάνε όλα καλά και όπως εσείς τα θέλετε!

EXXQp3.pngAIzKp2.png
Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστο που απαντησατε τοσο γρηγορα ολοι σας.Θα προσπαθησω να απαντησω σε ολα.

 

Για να μην παρεξηγηθω, οχι δεν της ζητησα ποτε να πληρωσει την εξωσωματικη μονη της. Εννοειται οτι ολα θα τα καναμε μαζι. Ομως ειδικα σ'αυτο το θεμα, επιμενει οτι παροτι εχω οικονομικη στενοτητα αυτη τη στιγμη, οτι αυτο ειναι προβλημα μου και να παω να βρω λεφτα??? Η γυναικα μου εχει δικο της εισοδημα απο τη δουλεια της και ουσιαστικα το ξοδευει μονο για τις αναγκες της.

Η σχεση μας ηταν θα ελεγα τελεια, ολα μελι γαλα μεχρι μερικους μηνες πριν. Σχεδον ποτε δεν ειχαμε καυγαδες. Βεβαια που και που διεκρινα κατι τρελλα πραγματα ομως τα παραβλεπα γιατι δεν ξεπερνουσαν το οριο.

Ποτε δεν αρνηθηκα οτι θελω να κανω παιδι μαζι της, εξ αλλου αυτο προσπαθουμε τωρα 3 χρονια.

 

ΤΟ τελευταιο τεστ παπ εδειξε καποιο ινομυωμα 4εκ, και ο γιατρος συνεστησε να αφαιρεθει, ομως αυτη αρνηται πεισματικα.

 

Δυστυχως καθε προσπαθεια προσεγγισεις η υποστηριξης απο μερους μου ειναι ακαρπη.Υπαρχει μηδεν ανταποκριση!

Τωρα που εφυγα απο το σπιτι και την παιρνω τηλεφωνο, η δεν το σηκωνει η οταν το σηκωνει το αφηνει ανοιχτο για να γραφει μοναδες!!

Οταν την πετυχα μια φορα (πριν 2 βδομαδες) ηταν ακρως επιθετικη, αγενης,προσβλητικη, απαξιωτικη...με εκανε που λεμε σκουπιδι.

Και ολα αυτα η γυναικα μου που 1,5 μηνες πριν με ικετευε να κανουμε τα παντα για να εχουμε ενα μωρο μαζι. Δεν βλεπω λογικη, δυστυχως.

Μαλλον η Σωτηρια το ειπε σωστα, ...πανω στον θυμο μας λεμε αληθειες ... και αν αυτα που μου αραδειασε ηταν αληθεια, τοτε δεν υπαρχει αλλο παρα χωρισμος.

Ομως ειναι δυνατον πριν 1,5 μηνα να ικετευεις καποιον να κανετε μωρο μαζι και μετα απο 1,5 μηνα να θες διαζυγιο?

 

Ομως πριν κανω καποια απερισκεψια θα ηθελα την γνωμη σας, αν ολη αυτη η συμεριφορα της λογω του οτι δεν εμεινε εγκυος ακομη, μπορει να εξηγησει αυτο που περναω τωρα. Και ποσο θα διαρκεσει ακομη?

 

Εγω δεν βγαζω ακρη και δεν καταλαβαινω τιποτε απο ολα οσα συμβαινουν τωρα.

 

Δωστε μου σας παρακαλω τις αποψεις και εμπειριες σας και ελπιζω να με βοηθησουν.

Link to comment
Share on other sites

Επειδη βλεπω οι απαντησεις τρεχουν, μερικα επιπλεον δεδομενα.

Οι φιλοι μας δεν γνωριζουν ολες τις λεπτομερεις βεβαια αλλα απο την στιγμη που ειμαστε μαζι, μας ονομαζουν το "τελειο ζευγαρι".

Εγω εφυγα απο το σπιτι, για να μην κανω καμμια τρελλα. Δεν αντεχα αλλο, να εχω την εντυπωση οτι τα κανω ολα και να ακουω και το ευχαριστω απο πανω.

Το 1ο μου παιδι μενει στο εξωτερικο με την μητερα του. Δεν το εχει δει ποτε. Εγω διατηρω την επικοινωνια τακτικα γιατι ταξιδευω πολυ λογω δουλειας.

Εγω δεν νομιζω οτι με αγαπαει, μετα απο αυτα τα "αισχρα" που μου ειπε, αλλα απο την αλλη σκεφτομαι, ειναι δυνατον να θελεις να κανεις ενα μωρο με καποιον που δεν αγαπας? Εγω δεν θα μπορουσα!

Εγω την λατρευω ακομη, ομως αυτη η συμπεριφορα της καταστρεφει παρα πολλα.

 

Εγω βασικα αυτο που θα ηθελα να ξερω ειναι, και γι αυτο εξαλλου αυτο το ποστ:

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΡΕΛΛΑΘΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ (41 ετων) ΜΕ ΕΝΤΟΝΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΩΡΟ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΕΓΓΥΜΟΣΗΝΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ?

Link to comment
Share on other sites

ΑΚΡΑΙΑ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ. ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΕΠΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΤΟ ΛΕΩ ΕΓΩ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΟΛΟΕΣ ΤΙΣ ΑΤΥΧΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΙ. ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑΜΟΥ ΑΛΛΑ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΟΥΛΑ. ΑΝ ΤΥΧΟΝ ΣΥΜΒΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΛΛΑΘΩ. ΑΥΤΑ....

gzTDp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αγαπητέ φίλε πολλά τα μέτωπα!!

1. το 41 από μόνο του λέει πολλά. Το ρολόι χτυπάει,οι γιατροί φωνάζουν ΒΙΑΣΟΥ, τα στατιστικά δεν είναι με το μέρος μας μετά τα 40 και γενικά νοιώθεις οτι είσαι στη μέγγενη και σε ζορίζουν όλα.

2. Τα σημάδια ανεξέλεγκτου θυμού είναι πολύ φυσιολογικά και αναμενόμενα σε όλα τα ζευγάρια με θεματάκι υπογονιμότητας. εγώ να δεις τι έχω σούρει στον καλό μου που είναι κεράκι αναμένο τόσο καιρό! Είναι ο θυμός που όλοι οι άλλοι μπορούν και εγώ όχι, ο θρήνος για τα παιδιά που θα μπορούσα να έχω..υπήρχαν διαστήματα που αν και 32 ένοιωθα 52!

3. Γιατροί: ένα ωστόσο δεν το έχω καταλάβει από τη συμπεριφορά που περιγράφεις. Πως είναι δυνατό να φωνάζεις πόσο πολύ θέλεις ένα παιδί, πόσο πονάς που δεν έχεις και από την άλλη να αγνοείς επιδεικτικά τις συστάσεις του γιατρού; καταλαβαίνω την άμυνα τύπου "δεν έχω τίποτα και όλα θα γίνουν φυσικά" αλλά όταν βλέπεις οτι δεν τα καταφέρνεις συμβιβάζεσαι με την ιδέα και κοιτάς να το πολεμήσεις. Αν κοιτάξεις λίγο στο forum θα δεις πόσες φορές μας έχουν τρυπήσει οι βελόνες μας έχουν "ανοίξει" και "ξανακλείσει" μας έχουν βάλει στον υπέρηχο, στο χειρουργικό τραπέζι...στο φούρνο με πατάτες!!Και καλά μας έχουν κάνει αφού θέλουν να βρουν τι συμβαίνει.

 

Νομίζω πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο σχετικα με τη σχέση:

"Σ'αγαπάω και θέλω τα δικά σου παιδιά."

έπειτα, έστω και για να την ηρεμήσεις, να κάνεις ένα σπερμοδιάγραμμα:

"Κοίτα, εγώ προσπάθησα, το έψαξα"

τέλος, όπως μπήκες για δική σου ενημέρωση να δείξεις τέτοια site και στην ίδια:

"Τι κι αν έχεις ένα μικρό εμπόδιο, είναι χιλιάδες οι κοπελες με παρόμοιο πρόβλημα και ψάχνουν έτσι και έτσι"

 

Καλό κουράγιο και πολύ δύναμη!

Είναι δύσκολη μπαλιά!

Φαλαλ

Link to comment
Share on other sites

καλησπέρα και όλα θα πάνε καλά, σίγουρα θα βρεθεί κάποια λύση!!

την καταλαβαίνω απόλυτα, όσο και αν σου ακούγεται τρελό.

εγώ, αν και 27 χρονών, προσπαθούσα 20 μήνες να μείνω έγκυος.πέρασα από γιατρούς και εξετ'ασεις και δεν μου έβρισκαν τίποτα.από το άγχος μου είχα μπλοκάρει το σύστημα.

ο σύζηγος μου αν και είχε πολύ υπομονή, ήθελε πολύ μια κόρη, χωρίς όμως να μου λέει κάτι ξεκάθαρα.απλά το διαισθανόμουν :?:? όσο περνούσαν οι μήνες δεν ήταν να μου μιλήσει άνθρωπος, ειδικά για το θέμα αύτο.πάντα στυη ζωή μου είχα ότι ήθελα και αυτό μου είχε κακοφανεί πολλύ.α,να σου πω ότι το θέμα του παιδιού ήταν συνειδητή απόφαση και ήθελα πολύ να γίνω μανούλα..είχα γίνει πολύ επιθετική απέναντι του, όχι γιατί έφταιγε εκείνος αλλά γιατί ένιωθα τελείως ανίκανη να του προσφέρω αύτο που ήθελε και ήθελα και πως ακόμα και ο Θεός με είχε εγκαταλείψει,δυστυχώς :cry::cry: άρχισα να σκέφτομαι το διαζύγιο και κπ μέρα του είπα ότι είναι ελεύθερος να βρει κπ άλλη, να κάνει παιδάκια και ότι έγω δεν έχω κανένα πρόβλημα.με κοίταξε, με αγκάλιασε και μου είπε πως παιδάκια θα κάνει μόνο μαζί μου, άλλιως δεν τον ενδιαφέρει. :) ό,τι πιο τρυφερό είχα ακούσει :)

αφήσαμε το θέμα του παιδιού πίσω μας, πήγαμε εκδρομές και μπουζούκια :lol::lol: παράτησα τους γιατρούς και τα χάπια και σε 2 μήνες έμεινα έγκυος!!

ακραία η συμπεριφορά της γυναίκας σου αλλά εγώ την καταλαβαίνω απόλυτα,γιατί πέρασα από εκεί.αυτό που έμενα με ξεμπλόκαρε ήταν η κίνηση του άντρα μου να μου δείξει πως με αγαπάει και με θέλει όπως και να΄χει.και όχι μόνο με λόγια :cool::cool:

πραγματικά πιστεύω πως θα βρεθεί λύση γιατί σε αγαπάει σίγουρα..απλά νιώθει μειονεκτικά απέναντί σου και κυρίως απέναντι στον εαυτό της, ως γυναίκα.. :|

4Z1vp3.png

είμαι ερωτευμένη με την κόρη μου!!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Καλησπερα κι απο εμενα φιλε Knoeb. Θελω να σου πω οτι σαν γυναικα καταλαβαινω κι εγω απολυτα τη συζυγο σου-ισως οχι στην ακραια εκφραση των συναισθηματων της αλλα στα συναισθηματα της αυτο καθ΄αυτο. Τι εννοω; Θα σου πω αμεσως.Ξερεις τι ειναι για μια γυναικα να βλεπει τα χρονια να περνανε,ολες τις φιλες και τις γνωστες της να εχουν βιωσει την ολοκληρωση της μητροτητας κι εκεινη να νιωθει οτι χανει το τρενο;

Δεν ειμαι 41 ετων,ειμαι κατα πολυ μικροτερη,μπορω ομως ΑΠΟΛΥΤΑ να καταλαβω τον πανικο της. Ειχα μια συναδελφο η οποια δεν μπορουσε να κανει παιδια,το ειχε μεγαλο καημο,προσπαθουσε αλλα τιποτα.Καποια στιγμη προσεληφθη μια καινουρια,10 χρονια μικροτερη της, η οποια ειχε ηδη ενα παιδι και στον ενα μηνα που δυλευε μαζι μας εμεινε εγκυος στο δευτερο.Μαλιστα,δε δισταζε να μας "διαφημιζει" το ποσο γονιμη ειναι λεγοντας μας οτι ειχε κανει και 2 εκτρωσεις.Περιττο να σου πω πως η αλλη την απεχθανοταν τρελλα,και να σου πω κατι; ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ,ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΩ.Λιγο η γυναικεια ζηλεια,λιγο το καμπανακι της μητροτητας,λιγο αυτο το συναισθημα οτι φευγει ο χρονος και μενεις πισω,ε,δε θελει και πολυ να σε βγαλει εκτος εαυτου. Θελει συμπαρασταση τωρα η γυναικα σου,συμπαρασταση και βοηθεια,κι οχι να σηκωνεσαι να φευγεις απο το σπιτι και να την αφηνεις να βουλιαζει στην απελπισια της.Εσενα χρειαζεται περισστερο απο ποτε για συμμαχο της και αμα τη λατρευεις οπως λες ΟΦΕΙΛΕΙΣ φιλε μου να σταθεις βραχος διπλα της.

Εντωμεταξυ,γραφεις οτι εκεινη δεν μπορει να κανει παιδια.Με κινδυνο να με παρεξηγησεις και να με αντιπαθησεις,θα σου πω το εξης:εισαι σιγουρος οτι ειναι ΜΟΝΟ δικο της το προβλημα; Το οτι εχεις ηδη ενα παιδι απο αλλο γαμο δε σημαινει οτι εσυ φερεις την πιστοποιηση οτι μπορεις να τεκνοποιησεις.Δε σημαινει κατι αυτο. Ξερω αντρα με 2 παιδια απο τον 1ο του γαμο που στη συνεχεια απεκτησε προβλημα και με τη δευτερη του γυναικα κατεφυγαν στην εξωσωμ,ατικη επειδη ειχε εκεινος προβλημα,οχι εκεινη. Φυσικα ολοι πιστευαν πως το προβλημα το ειχε η γυναικα αλλα δεν ηταν ετσι. Δε θελω να με παρεξηγησεις γι΄αυτο που γραφω,αλλα επειδη καταλαβαινω τι περναει η γυναικα σου θα ηθελα συντομα να ακουσουμε ολοι καλα νεα απο εσας,οτι ειστε μαζι κι αγαπημενοι κι οτι η πολυποθητη εγκυμοσυνη εχει επιτευχθει.

Link to comment
Share on other sites

Θα θελα να συμπληρωσω κατι ακομη,εστω και αρκετες ωρες μετα το προηγουμενο post μου,γιατι πραγματικα απο την ωρα που διαβασα το topic σου νιωθω οτι καταλαβαινω τοσο πολυ τη γυναικα σου,που ειλικρινα θα ηθελα να την αγκαλιασω και να της πω πως ολα θα πανε καλα.

Ρωτας καπου αν μπορει να τρελλαθει μια γυναικα 41 ετων επειδη δε μενει εγκυος. Θα σου απαντησω μεσα απο δικο μουπαραδειγμα.Ειμαι 28 ετων και περισυ,στα 27 μου δηλαδη,ειχα κανει εναν υπερηχο ωοθηκων επειδη ειχα ενα πονακι.Απο λαθος της υπερηχολογου μου ειπαν οτι εχω πολυκυστικες ωοθηκες και οτι αυτο σημαινει πς θα δυσκολευτω να κανω παιδι. Τελικα δεν ισχυε αυτο,αλλα επρεπε να περασει σχεδον μιση μερα για να μαθω οτι ηταν λαθος. Περιττο να σου πω οτι με το που βγηκα απο τον υπερηχο,μπηκα στο αμαξι μου και σε κατασταση ΥΣΤΕΡΙΑΣ πηρα τηλεφωνο τη μανα μου και ωρυομουν,της το εκλεισα,μετα πηρα τον αντρα μου και χτυπιομουνα πανω στο τιμονι,περνουσε κοσμος και με εβλεπε,μια παλαβη να κοπανιεται και να ουρλιαζει μεσα σε ενα αυτοκινητο,κι εγω σε κατασταση υστεριας να συνεχιζω.Απορω πώς οδηγησα και πηγα σπιτι μου. Η σκεψη και μονο οτι ειχα προβλημα υπογονιμοτητας με ειχε κανει να καταρρευσω,κι ας ημουν μολις 27 χρονων. Σκεφτομουν κι αυτη την συναδελφο στο γραφειο που μας εκανε συνεχως,οπως εγραψα και πιο πανω,"διαφημιση της γονιμοτητας της" και τρελλαινομουν. Μονο τον αντρα μου ηθελα εκεινη τη στιγμη διπλα μου,να το αντιμετωπισουμε μαζι ενωμενοι.Αυτο θελει και η γυναικα σου τωρα.

Link to comment
Share on other sites

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΡΕΛΛΑΘΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ (41 ετων) ΜΕ ΕΝΤΟΝΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΩΡΟ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΕΓΓΥΜΟΣΗΝΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΡΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ?

 

 

ΕΙΝΑΙ και ΠΑΡΑΕΙΝΑΙ. Όταν χτυπάει το βιολογικό ρολόι της γυναίκας, παρεσέρνει και έρωτες και γάμους και προηγούμενα παιδιά μπορώ να σου πω!

Και αν χτυπήσεις στα 30, το λές υστερία. Το 41 είναι δικαιολογημένο. Λοιπόν, τί θα περίμενα εγώ από τον άντρα μου:

1. Να καταλάβει ότι είναι σημαντικό. Όχι μόνο για μένα αλλά και για την κοινή μας ζωή. Αυτό μεταφράζεται με τη φράση: 'Κι εγώ θέλω πολύ ένα παιδί μαζί σου'.

2. Να αποδείξει ότι το κατάλαβε. Αυτό μεταφράζεται με τη φράση: 'Θα κάνουμε τα πάντα, κι εγώ κι εσύ. Εσυ θα ταλαιπωρηθείς λίγο περισσότερο από μένα, αλλά θα είμαι κοντά σου.'

3. Να προσφέρει εναλλακτική λύση. Θα κάνουμε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό. Αν όμως δεν τα καταφέρουμε, εγώ θα σε αγαπάω και ε΄λπίζω κι εσύ.

Link to comment
Share on other sites

evangelia το κείμενό σου ήταν πάρα πολύ τρυφερό...Είσαι τυχερή που έχεις έναν τόσο καλό σύζυγο!

 

Αν και συμφωνώ με όσα ειπώθηκαν από τα κορίτσια, ομολογώ πως η συμπεριφορά της γυναίκας είναι εξτρεμιστική και αντιφατική.

Γιατί δεν απευθύνεται στον καλύτερο επιστήμονα, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία επίλυσης του προβλήματος?

Γιατί αρνείται να συνεισφέρει οικονομικά για μια εξωσωματική αφού έχει δικό της εισόδημα?

Γιατί δεν ζητά την συμβουλή κάποιου ειδικού, ώστε να κοντρολάρει το άγχος της και να αποκτήσει ελπίδες?

Γιατί, ενώ ο άνθρωπος της -σύμφωνα με τα λεγόμενά του- κάνει ενέργειες προσέγγισης και κατανόησης, αυτή δεν απαντά στα τηλέφωνα και απλά τον λούζει με βρισιές?

Αναρωτιέμαι αν είναι μια δύσκολη φάση που θα περάσει ή αν το πρόβλημα υπογονιμότητας έβγαλε στην επιφάνεια κάποια απωθημένα και κάποιες ανομολόγητες σκέψεις...

Αλλοίμονο αν κάθε υπογόνιμη κοπέλα συμπεριφερόταν έτσι... Τότε το σάιτ θα έπρεπε να λέγεται sxizofreneia και όχι parents.

Grow up and get a life!

Link to comment
Share on other sites

Παιδια σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας.

Οντως μου εχουν δειξει οτι αυτη η συμπεριφορα μπορει να χαρακτηριστει "φυσιολογικη" στην δεδομενη κατασταση, αν και δεν ειναι λογικη.

 

Εννοειται οτι εγω ολο αυτο το διαστημα που ειμαστε παντρεμενοι (4χρονια) ειμουν οσο μπορουσα διπλα της, της ελεγα οτι την αγαπω, της εδωσα να καταλαβει οτι οτι και να γινει, εμενα αυτη με ενδιαφερει πανω απ'ολα, με η χωρις μωρο. Αυτη ομως εχει εστιασει ολο το ειναι της στο να μεινει εγγυος με οποιοδηποτε κοστος, ακομη και αν αυτο στοιχισει την διαλυση της σχεσης μας, αυτο καταλαβα τελευταια, και αυτο ειναι που μου φαινεται τοσο τρελλο!!!

 

Εχουμε παει σε γιατρους οπως ειπα, και σκεφτομασταν σοβαρα την εξωσωματικη. Εχω κανει σπερμοδιαγραμμα και ολα ειναι ενταξι. Ποτε δεν ειπα οτι το προβλημα ειναι δικο της και οχι δικο μου. Δεν την κατηγορησα ποτε οτι το προβλημα ειναι δικο της. Οτι μου ζητησε σχετικα με ιατρικες εξετασεις το εκανα. Ετσι το βλεπω εγω τουλαχιστον απο την πλευρα μου.

 

Εγω εφυγα απο το σπιτι για να την αφησω να ηρεμησει καπως, επειδη η κατασταση δεν υποφεροταν πλεον και οχι για να την εγκαταλειψω. Οντος ειχα την εντυπωση οτι ειμουν μαζι με εναν σχιζοφρενη! Ξερετε τι σημαινει να ακους μονο κατηγοριες, απαξιωτικα σχολια, να σε πιεζουν για θεματα που δεν ελεγχεις, και αλλα χιλια δυο... Οπως και να το κανουμε εχω και εγω νευρα, αναγκες, αγχος, πιεση και ολα τα σχετικα και υπαρχουν και καποια ορια. Δεν μπορεις να πετας στον αντρα σου κουβεντες που πληγωνουν ανεπανορθωτα.

 

Εγω προσπαθησα να επικοινωνησω μαζι της οπως προανεφερα, αλλα με αποφευγει. Ουτε το τηλεφωνο σηκωνει, ουτε σε ΣΜΣ απανταει..

Απο την πλευρα της τον τελευταιο μηνα δεν εγινε η παραμικρη προσπαθεια για επικοινωνια, ειναι σαν να μην υπαρχω πλεον! Φοβαμαι αληθεια μην κανει και καμμια τρελλα! Εχω την εντυπωση οτι δεν την ενδιαφερει πλεον αν βρισκομαι διπλα της η οχι. Ισως και ενας μηνας να ειναι λιγος και να χρειαζεται περισσοτερο χρονο..ομως ο χρονος που περναει ειναι βασικα εις βαρος μας.

 

Και επειδη κρινεται το μελλον της σχεσης μας θα ηθελα βρε παιδια να μου πειτε ειλικρινα, θα θελατε εσεις να κανετε παιδι με καποιον που δεν αγαπατε, μονο και μονο επειδη εχετε φτασει σε καποια ηλικια, χωρις να σας νοιαζει τιποτε αλλο?Και αν ειναι δυνατον μεσα σε ενα μηνα να αναθεωρησει καποιος τοσο ριζικα της αποψεις του, που εκει που ηθελε τοσο απεγνωσμενα να κανει παιδι με καποιον, να μην τον ενδιαφερει αυτος ο καποιος πλεον?

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα..

αφού σου έστειλα το χθεσινο μήνυμα, γύρναγε στο κεφάλι μου η ιστορία σας..

Περνάτε δύσκολα, σίγουρα και οι δύο.

το να είσαι μαζί με κάποιον είναι δύσκολο από μόνο του, πόσο μάλλον όταν μπει το θέμα "δυσκολία στη σύλληψη" μέσα.

Πριν από κανα μήνα ο άνδρας μου έπρεπε να κάνει επανάληψη σε μια εξέταση (δεν έφτασε το αίμα στο εργαστήριο) και την ανέβαλλε από μέρα σε μέρα..είχε περάσει μία εβδομάδα έτσι και είχα φτάσει στο νευρικό κλονισμό! Κάπου στην 7η μέρα παίρνω φόρα και ποιος είδε το Θεό..."άμα δε σε ενδιαφέρει να μου το πεις και μένα","αν εσύ καθυστερείς εγώ θα βρω άλλο τρόπο", "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", "οι τράπεζες σπέρματος να είναι καλά" και άλλα τέτοια χαριτωμένα! Ξεκατινίάστηκα!

Εκείνες τις στιγμές έκανα το εξής λάθος: Δεν ήταν πρώτος ο άνθρωπός μου, ο οποίος επειδή έχει γίνει σουρωτήρι από τα τρυπήματα ήθελε ένα μικρό time - out, αλλά η εγκυμοσύνη. Δεν έβλεπα άνδρα, μόνο μια γεμάτη κοιλιά και τους τρόπους να την αποκτήσω. Και πίστεψέ με, εάν δεν ήταν εκείνος ο πιο ψύχραιμος, ή εάν τράβαγε τα πράγματα στα άκρα..ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα όταν το βάλει στο μυαλό της!

Στην ερώτησή σου λοιπόν, όσον αφορά σε εμένα, ναι, μπορεί μια γυναίκα να χάσει τον προσανατολισμό της,ναι μπορεί να αναθεωρήσει προτεραιότητες και ναι, είναι δυνατόν ο εκάστοτε σύντροφος να μην της αντισταθμίζει την ανάγκη για μωράκι. πολύ συχνά δε, (και χωρίς να είμαι περήφανη για αυτό) ο σύζυγος πληρώνει όλα τα σπασμένα και πάνω του προβάλλονται όλα τα δικά μας προβλήματα!

Εμείς περάσαμε ώρες συζητώντας το ήρεμα (με λίγο κρασί και κανα δυο τσιγάρα) και είδαμε πολλά από την άλλη πλευρά..αυτό κάνει καλό συνήθως.

Σε σας τώρα..γιατί δεν της γράφεις ένα γράμμα; μπορείς να εξηγείς ακριβώς τη θέση σου, μπορείς να διαλέξεις ωραία ή αυστηρά λόγια, να αναλύσεις όλα αυτά που με παράπονο λες σε εμάς χωρίς να σε διακόψει ή να σε βρίσει και μετά πλέον θα είναι το μπαλάκι στα χέρια της να δει τι θέλει να κάνει.

εύχομαι ο,τι είναι καλύτερο για σας..[/b]

Φαλαλ

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα και από μένα ξανά!!!! Ήμουν πολύ αυστηρή στην πρώτη μου απάντηση και σίγουρα όχι αντικειμενική, γιατί όταν δεν ξέρεις όλη την πραγματικότητα βγάζεις μονοδιάστατα συμπεράσματα.... :oops::oops:

Η προσπάθεια που κάνουμε για την απόκτηση παιδιού και μας τρελαίνει και μας κάνει παράλογες. όλες μας εδώ μέσα έχουμε ξασπάσει και στον άνθρωπό μας και στους γύρω μας. Και εγώ τις προάλλες βλέποντας τον άντρα μου να πίνει την 4η μπύρα παρακαλώ ξέσπασα και του είπα να μου το πει αν προσπαθώ μόνη μου να σταματήσω να ελπίζω και να μην γίνομαι κουρέλι κάθε μήνα που περιμένω και δεν έρχετε....

Το κυριότερο αν την αγαπάς να της μιλήσεις, ή να της γράψεις όπως είπε και μια φίλη πιο πάνω. Με ειλικρίνια όμως να της πεις τι αισθάνεσαι και αν συνεχίσει να αντιδρά έτσι σημαίνει ότι από την πλευρά της δεν θέλει πλέον να συνεχίσετε μαζί και θα το πάρεις απόφαση να μην τραβιέσαι και εσύ ψυχολογικά...

Δεν μπορούμε πραγματικά να σε βοηθήσουμε εμείς αλλά εσύ ο ίδιος θα βρεις την λύση...

Καλή επιτυχία!!!

lRZRp3.png

 

Link to comment
Share on other sites

Knoeb μην συνεχίζεις να κάθεσαι να σε ξεφτυλίζει έτσι η γυναίκα σου. Δηλαδή έτσι όπως φαίρεται σημαίνει τελικά ότι χωρίς παιδί της είσαι άχρηστος. Αν καταφέρεις να μιλήσεις μαζί της νομίζω πρέπει να της χτυπήσεις λίγο το καμπανάκι ότι θα σε χάσει με την συμπεριφόρα της. Αν η απάντησή της εξακολουθεί να είναι αρνητική ως προς εσένα τότε πρέπει να αρχίζεις να πιστεύεις ότι τελικά κρύβουμε τον πραγματικό μας ευατό και τον βγάζουμε κάποια στιγμή......

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...