SOS ΥΠΟΛΕΙΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΜΒΡΥΟΥ

αυτο που μπορεις να κανεις τωρα ειναι να διατηρησεις την ψυχραιμια σου (οσο ειναι αυτο εφικτο...) αν φταιει ο πλακουντας δεν μπορεις να κανεις και πολλα. να παρεις την αγωγη σου, να ξεκουραζεσαι ωστε να του δωσεις περισσοτερο χρονο μεσα στη μητρα σου.

αφου ο γιατρος σου ειναι αισιοδοξος να εισαι και εσυ!! παλεψε το ακομη δεν εχει τελειωσει τιποτα και γιατι να τελειωσει ασχημα?? οι γιατροι δεν ειναι Θεοι για να ξερουν καμμια εξελιξη το μελλον θα δειξει. εσυ στο υψος σου!!!

ευχομαι οτι καλυτερο!!

ΠΡΟΣΠΑΘΏ ΠΟΛΎ ΝΑ ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ ΘΕΤΙΚΆ Κ ΝΑ ΕΊΜΑΙ ΑΙΣΙΌΔΟΞΗ ΑΝ Κ ΕΊΝΑΙ ΑΡΚΕΤΆ ΔΎΣΚΟΛΟ...ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΛΎ ..

Σκέφτηκες να επαναλάβεις τη β΄επιπέδου σε άλλο γιατρό/κλινική; Ψυχραιμία, ξέρω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο αλλά για το καλό του μωρού πρέπει να είσαι όσο ήρεμη γίνεται και αισιόδοξη...

Kopela moy,exeis nea????Oson afora thn ypoleipolmenh anaptyksh den einai tipota....Ti ginetai me plakoynta ????Na eisai ksapla...

Έπειτα απο πολύ καιρό βρήκα το θάρρος ( επειδή ακόμη κλαίω καθέ φόρα που τα σκέφτομαι) να σας περιγράψω τη δίκη μου περιπτωση ελπιζοντας πως θα βοηθήσω καποιες μαμάδες και κυρίως αγεννητες ψυχουλες.

Η δίκη μου αυχενική (11 εβδομαδων) ηταν ενα εξωπραγματικό νουμερο 6,3! Η pap a άσχημο νουμερο άλλα οπώς μου ανέφερε ο γιατρος (πιστοποιημενος και με μεγαλη εμπειρια)το συστημα με μια τόσο υψηλη αυχενική δεν την λαμβάνει υπ, όψιν.η πρωτη απάντηση του γιατρου ηταν 70% να πρεπει να ρίξω το μωρο μου ( σύνδρομο turner, οχι down γιατί είχε ρινικό οστό. Δε θα περιγράψω καθόλου την ψυχολογία μου γιατί θέλω να παραμείνω στα γεγονότα ώστε να μην φλυαρω. Καναμε τροφοβλάστη και σε δυο μέρες βγήκε ο απλός καρυότυπος.φυσιολογικός....ο γιατρός δεν εφησυχαστηκε μου τόνισε πως εχουμε πολύ δρόμο μπροστά και ξεκίνησε η συζήτηση μαζί με την διευθύντρια του αντιστοίχου εργαστηριου για το τι ειδους περαιτερω εξετάσεις πρεπει να κάνουμε. Εν τω μετάξυ με έβλεπε ανα βδομάδα με έστειλε και σε άλλο γιατρό έδειξα και εγώ τις εξετάσεις αλλου άλλα όλοι καταληγαν πως η θεση του εμβρυου ηταν σωστη, δεν υπήρχε περιθώριο λάθους και τα πραγματα ηταν δύσκολα. Η αυχενική αρχισε να υποχωρεί και σε τρεις εβδομαδες είχε ερθει σχεδόν στα φυσιολογικά επίπεδα.

Η απόφαση ( τελικά αποδείχθηκε λάθος) ηταν μοριακός καρυότυπος υψηλής ανάλυσης και όχι χαμηλής. Τα αποτελέσματα μετα απο 15 ημερες, μικρό έλλειψη σε κάποιο γονίδιο άγνωστης κλινικής σημασίας καθως εχει παρατηρηθεί σε φυσιολογικά παιδια άλλα και παιδια με σωματικη και πνευματικη καθυστερηση. Η γνώμη της διευθύντριας να προχωρήσουμε σε dna ανάλυση των γονιών ώστε αν το έχουμε και εμείς πιθανόν να είναι ενα φυσιολογικό έμβρυο, διαφορετικά είναι ενα de novo εύρημα που θα την προβλημάτιζε πολύ. Ο γιατρός συνέχισε να με παρακολουθεί στενά μαζί και με αλλους ειδικούς χωρίς κανένα υπερηχογραφικό εύρημα. Η απόφαση έπρεπε να παρθεί απο εμας. Τελικά δεν προχωρήσαμε σε καμια περαιτέρω εξέταση φοβούμενοι την πιθανότητα του de novo ευρήματος και του αδιεξόδου που θα φταναμε. Πως να σκοτώσεις μια ψυχη η όποια δείχνει φυσιολογικοτατη αλλά ίσως να έχει πρόβλημα;φτάσαμε στη β επίπεδου φυσιολογική, ο Υπερηχος καρδιάς φυσιολογικός. Απο εκεί και πέρα ξεκίνησε νεος γολγοθας καθώς το μηριαιο οστο του μωρου ηταν στα κατώτατα φυσιολογικά και ενίοτε εκτός ορίων. Τον 7ο μηνά ο γιατρός μας μίλησε για πιθανη αχονδροπλασια και άλλα σκελετικά συνδρομα. Απορριψαμε καθέ σκέψη για περαιτέρω εξετάσεις λόγω της απόφασης μας να κρατήσουμε το μωρο.έπειτα ξεκίνησε η υπολειπόμενη αναπτυξη ( iugr), το μωρο ηταν ελλιποβαρες και καποιες μετρήσεις έκτος ορίων. Να σημείωσω οτι ο γιατρός με έβλεπε καθέ εβδομαδα σχεδόν και μετράνε το μωρο σχεδόν παντα.τελικά γεννησα (τη επομενη μερα βεβαια που γεννησα εκδηλωσα h1n1) στις 34 εβδομαδες ενα αγοράκι 1475 γρ υγιέστατο που νοσηλεύτηκε στη Μενν 24 βραδιά, 25 ατέλειωτες ημερες πόνου αγωνία και κλάματος ( χρειάστηκε μετάγγιση, είχε 14 ημερες ίκτερο σε επίπεδο οριακό για αφμ) αλλα που πήρε γρηγορα το βαρος του και απο τριων μηνων δεν υπολειποταν σε τιποτα απο τα αλλα μωρα και που μέχρι σήμερα είναι στο μέσο ορο των διορθωμενων καμπυλων ανάπτυξης. Για αυτό ευχαριστώ το θεό που μου έδωσε δυναμη να προχωρησω να πάρω τη σωστη απόφαση και αυτη την στιγμή να έχω δίπλα μου πραγματικα ενα πανέμορφο μωρο ( οπώς λένε οι αγνωστοι στο δρομο που μας συναντάνε στη βόλτα μας) και κυρίως πόλυ χαμογελαστό παρα τα Όσα πέρασε.