Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση


Recommended Posts

Στα χέρια της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου βρίσκεται το πόρισμα της επιτροπής Μπαμπινιώτη για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Πηγή: http://news.pathfinder.gr/greece/news/594751.html

 

Το πόρισμα βρίσκεται εδώ: http://panaretos.blogspot.com/2009/11/blog-post_24.html

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 136
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Ωραια τα λενε ολοι,Βαρεθηκαμε να τ ακουμε!!!Ας γινει λοιπον κατι ουσιαστικο επιτελους!!Ας κοιταξουμε γυρω μας να δουμε τι κανουν και οι αλλες χωρες επι του θεματος!!

Ζω στην Σουηδια και η εκπαιδευση εδω ειναι οντως μαθητοκεντρικη,ειναι εκπαιδευση με τα ολα της που λενε.Η κορη μου 8 χρονων λατρευει να πηγαινει στο σχολειο της.Δοκιμασε και για μια μονο εβδομαδα στο ελληνικο σχολειο και το αποτελεσμα ηταν δυστυχως το αντιθετο!!Ειμαι εκπαιδευτικος και ξερω πολυ καλα το τι συμβαινει μεσα στην εκπαιδευση στην Ελλαδα ,τα εχω ζησει κι εγω οταν δουλευα εκει!!

Οσο για την αξιολογηση,ναι να μπει επιτελους,οχι βεβαια με τον τροπο που θελουν να την εφαρμοσουν.Μπορει,λεω μπορει, ετσι να στρωσουμε!!Δυστυχως ο Ελληνας τον χρειαζεται τον βουρδουλα!!

θα σαι παντα μεσα στην καρδια μας...

Link to comment
Share on other sites

Φλορα, το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα δεν είναι από τα καλύτερα σίγουρα. Με το που μας παραθέτεις όμως τη μεμονομένη περίπτωση του σχολείου της κόρης σου στην αλλοδαπή δε σημαίνει ότι όλη η αλλοδαπή λειτουργεί σωστά. Το πρόβλημα ξεκινά από τους μη συνηδητοποιημένους εκπαιδευτικούς, που σίγουρα σαν εκπαιδευτικός, αν έχεις δουλέψει Ελλάδα, το έχεις ζήσει. Αν ο δάσκαλος καταλάβει ότι εκτελεί λειτουργημα και όχι επάγγελμα δημοσιουπαλλήλικο τότε ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Επειδή η ¨κουλτούρα" των εκπαιδευτικών που απαρτίζουν τα Ελληνικά σχολεία όσο πάει και χειροτερευει, εγώ ανακάστικα να στερηθώ άλλα πράγματα προκειμένου το παιδί μου να πάει σε ένα σωστό σχολείο και να μάθει γράμματα (και όχι μόνο) από εκπαιδευτικούς με θέληση για δουλειά και άλλης κουλτούρας. Το τι αλλαγές θα κάνει η εκάστοτε κυβέρνηση δεν με ενδιαφέρει, αν δε δουλέψουν όπως πρέπει οι εκπαιδευτικοί δυστυχώς θα ακυρωθούν οι καλές αλλαγές. Τον βούρδουλα τον χρειάζονται όλοι που και που αλλά ας μη το γενικευουμε για όλους τους Ελληνες. Δηλαδή, μη τρελαθούμε κιόλας, να βάλουμε πρότυπο τους Σουηδούς;

Link to comment
Share on other sites

Το μοντέλο που αναφέρει η Φλορα αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα μίας χώρας και όχι ένα συγκεκριμένο σχολείο. Παρόμοιο μοντέλο υπάρχει και στη Δανία, απ' όσο γνωρίζω.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13, αν το πρόβλημα βρισκόταν στους εκπαιδευτικούς, δεν θα ήταν απαραίτητη καμία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Απλά, θα γινόταν μία διαφορετική πρόταση αξιολόγησης του εκπαιδευτικού προσωπικού.

Link to comment
Share on other sites

ανακάστικα να στερηθώ άλλα πράγματα προκειμένου το παιδί μου να πάει σε ένα σωστό σχολείο και να μάθει γράμματα (και όχι μόνο) από εκπαιδευτικούς με θέληση για δουλειά και άλλης κουλτούρας.;

 

μην τρελαθουμε κιολας!αμαν πια που νομιζεται οτι στο ιδιωτικο δουλευουν καλυτερα οι εκπαιδευτικοι!πο περισσοτεροι ειναι αυτοι που δεν μπορουν να μπουν στο δημοσιο!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Φλορα, το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα δεν είναι από τα καλύτερα σίγουρα. Με το που μας παραθέτεις όμως τη μεμονομένη περίπτωση του σχολείου της κόρης σου στην αλλοδαπή δε σημαίνει ότι όλη η αλλοδαπή λειτουργεί σωστά. Το πρόβλημα ξεκινά από τους μη συνηδητοποιημένους εκπαιδευτικούς, που σίγουρα σαν εκπαιδευτικός, αν έχεις δουλέψει Ελλάδα, το έχεις ζήσει. Αν ο δάσκαλος καταλάβει ότι εκτελεί λειτουργημα και όχι επάγγελμα δημοσιουπαλλήλικο τότε ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Επειδή η ¨κουλτούρα" των εκπαιδευτικών που απαρτίζουν τα Ελληνικά σχολεία όσο πάει και χειροτερευει, εγώ ανακάστικα να στερηθώ άλλα πράγματα προκειμένου το παιδί μου να πάει σε ένα σωστό σχολείο και να μάθει γράμματα (και όχι μόνο) από εκπαιδευτικούς με θέληση για δουλειά και άλλης κουλτούρας. Το τι αλλαγές θα κάνει η εκάστοτε κυβέρνηση δεν με ενδιαφέρει, αν δε δουλέψουν όπως πρέπει οι εκπαιδευτικοί δυστυχώς θα ακυρωθούν οι καλές αλλαγές. Τον βούρδουλα τον χρειάζονται όλοι που και που αλλά ας μη το γενικευουμε για όλους τους Ελληνες. Δηλαδή, μη τρελαθούμε κιόλας, να βάλουμε πρότυπο τους Σουηδούς;

 

Ναι να βαλουμε προτυπο τους Σουηδους,καποιον πρεπει να βαλουμε σαν προτυπο αφου μονοι μας τα καναμε σαλατα!!

Κανεις πολυ μεγαλο λαθος αν νομιζεις οτι προκειται μονο για το σχολειο της κορης μου!!Ειναι ολο το εκπαιδευτικο τους συστημα προτυπο οσο κι αν αυτο πληγωνει!!Εγω σαν εκπαιδευτικος εμαθα παρα πολλα απο αυτους,εχω παθει πλακα στην κυριολεξια με την διαδικασια μαθησης και τα σχολεια τους!!

Δεν φταιει η κουλτουρα οπως ειπες των εκπαιδευτικων αλλα η κουλτουρα του Ελληνα!!

Το προβλημα ειναι πολυ πιο βαθυ!Για να μαθουν να δουλευουν οπως πρεπει οι εκπαιδευτικοι πρεπει καποιος να τους δειξει και οχι να τους ριχνει απλα να κολυμπησουν στα βαθια,γιατι ετσι γινεται!!!

Οσο για τα ιδιωτικα,θα σε στεναχωρησω,αλλα σιγουρα εκει δεν γινεται καλυτερη δουλεια.Εκει κι αν δεν υπαρχει βουρδουλας!!!Καθολου θεληση και αλλη ΄ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ΄!!

θα σαι παντα μεσα στην καρδια μας...

Link to comment
Share on other sites

Και τη Σουηδία να βάλουμε πρότυπο και τη Φινλανδία που είναι ακόμα καλύτερο το σύστημά της κι ας είναι μικρό κράτος όπως κι εμείς, γιατί όχι? Το καλύτερο πρέπει να βάλουμε στόχο μήπως και καταφέρουμε να βελτιώσουμε τα πράγματα. Κι εγώ εκπαιδευτικός είμαι και στ' αλήθεια δεν έχω την καλύτερη εντύπωση για την ιδιωτική εκπαίδευση, με ελάχιστες ίσως εξαιρέσεις ...

Link to comment
Share on other sites

Μα δεν προφανές ότι φταίει η τόσο βαθιά διαβρωμένη νοοτροπία μας; Όλων: Εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών, πολιτικών, διοικητικών κ.δ.σ.(και δε συμμαζεύεται...)

Οι εκπαιδευτικοί ξέρουν ότι μπορούν, αν θέλουν να δουλέψουν, επειδή το θέλουν όμως, αλλά μόνοι τους, χωρίς υποδομές (μα γίνεται δουλειά χωρίς βιβλιοθήκη σε ένα σχολείο;;;), με βιβλία απαράδεκτα, με ανύπαρκτη αναγνώριση, με διοίκηση αδιάφορη (στην καλύτερη περίπτωση, στη χειρότερη να αντιστρατεύεται ό,τι την ξεβολεύει), χωρίς κανένα σύστημα, αυτοσχεδιάζοντας, αντιμέτωποι συχνά πυκνά με χίλια μύρια προβλήματα που δε θα είχαν αν δε ασχολούνταν...

Ξέρουν όμως ακόμα ότι μπορούν, αν θέλουν, να μη δουλέψουν. Είναι πολύ βολικό: Τα παιδιά δε ζορίζονται, οι γονείς μένουν ικανοποιημένοι από την υψηλή βαθμολογία, η διοίκηση δεν προβληματίζεται ΄για το πώς να διαχειριστεί το απρόβλεπτο, τα φροντιστήρια θησαυρίζουν...

Αξιολόγηση; Μακάρι! Από ποιον όμως; Ποιον θα εμπιστευτεί ο φιλότιμος εκπαιδευτικός όταν βλέπει ότι προσόν ανέλιξης στην δίοίκηση είναι οι γνωριμίες και όχι οι ικανότητες;

Θέλω να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα σιχαθούμε τόσο τον εαυτό μας που θα το πάρουμε απόφαση ότι πρέπει να ξεβολευτούμε όλοι... Λέτε να κοντεύουμε;;;

660759jzef7rhw6w.gif
Link to comment
Share on other sites

Μα δεν προφανές ότι φταίει η τόσο βαθιά διαβρωμένη νοοτροπία μας; Όλων: Εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών, πολιτικών, διοικητικών κ.δ.σ.(και δε συμμαζεύεται...)

Οι εκπαιδευτικοί ξέρουν ότι μπορούν, αν θέλουν να δουλέψουν, επειδή το θέλουν όμως, αλλά μόνοι τους, χωρίς υποδομές (μα γίνεται δουλειά χωρίς βιβλιοθήκη σε ένα σχολείο;;;), με βιβλία απαράδεκτα, με ανύπαρκτη αναγνώριση, με διοίκηση αδιάφορη (στην καλύτερη περίπτωση, στη χειρότερη να αντιστρατεύεται ό,τι την ξεβολεύει), χωρίς κανένα σύστημα, αυτοσχεδιάζοντας, αντιμέτωποι συχνά πυκνά με χίλια μύρια προβλήματα που δε θα είχαν αν δε ασχολούνταν...

Ξέρουν όμως ακόμα ότι μπορούν, αν θέλουν, να μη δουλέψουν. Είναι πολύ βολικό: Τα παιδιά δε ζορίζονται, οι γονείς μένουν ικανοποιημένοι από την υψηλή βαθμολογία, η διοίκηση δεν προβληματίζεται ΄για το πώς να διαχειριστεί το απρόβλεπτο, τα φροντιστήρια θησαυρίζουν...

Αξιολόγηση; Μακάρι! Από ποιον όμως; Ποιον θα εμπιστευτεί ο φιλότιμος εκπαιδευτικός όταν βλέπει ότι προσόν ανέλιξης στην δίοίκηση είναι οι γνωριμίες και όχι οι ικανότητες;

Θέλω να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα σιχαθούμε τόσο τον εαυτό μας που θα το πάρουμε απόφαση ότι πρέπει να ξεβολευτούμε όλοι... Λέτε να κοντεύουμε;;;

Πολυ σωσταααα!!!Μακαρι να ξεβολευτουμε ολοι μας.....Δεν πρεπει?

θα σαι παντα μεσα στην καρδια μας...

Link to comment
Share on other sites

Έχω περάσει ως εκπαιδευτικός από αρκετά δημόσια σχολεία. Σε καθένα από αυτά γνώριζα πολλούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι όχι απλώς δούλευαν, μοχθούσαν... Τους θαύμαζα πραγματικά... Κάποιοι άλλοι έκαναν απλά τη δουλειά τους, τόσο όσο να δικαιολογούν το μισθό τους.... Κάποιοι ακόμα δεν έκαναν τίποτα. Ούτε καν να διασφαλίζουν κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους στην τάξη τις συνθήκες υπό τις οποίες θα μπορούσαν να εργαστούν οι διπλανές αίθουσες...

 

Στέλνω το γιο μου σε ιδιωτικό σχολείο: η περιοχή που ζω είναι πολύ επιβαρυμένη και κατέληξα σ' αυτή την επιλογή. Σ' ένα πολύ καλό ιδιωτικό σχολείο... Είμαι πολύ ευχαριστημένη... Ωστόσο,

-γνωρίζω στο σχολείο αυτό εκπαιδευτκό με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα (ανά καιρούς νοσηλεύεται βρίσκεται υπό συνεχή φαρμακευτική αγωγή). Πώς άραγε παραμένει ακόμα εκεί;

-διαπιστώνω με οργή ότι πάγια τακτική κάποιων εκπαιδευτικών είναι τις τελευταίες ώρες του ημερήσιου προγράμματος, όταν η διδακτική ώρα ονομάζεται ευέλικτη ζώνη ή δημιουργική απασχόληση ή άλλο παρόμοιο, να απασχολούν τα παιδιά με DVD, που τα ίδια φέρνουν από το σπίτι τους. Έχει τύχει και μέρα με 3 DVD... (το τι έκανα εγώ είναι άλλη ιστορία...) Το έχετε ακούσει αυτό για δημόσιο σχολείο; Εγώ όχι.

-έχει περάσει ολόκληρη σχολική χρονιά που σε ξενόγλωσσο μάθημα τα παιδιά χαζοαπασχολήθηκαν με την εκμάθηση ενός τραγουδιού... τίποτε άλλο. Αυτό, ναι, το φαντάζομαι άνετα να γίνεται παντού...

- και τέλος, πώς έχει τύχει, όποτε συζητώ με φίλες μου μαμάδες για τη σχολική εργασία των παιδιών μας, πώς γίνεται ν' ακούω για πολύ ευχαριστημένους γονείς, πολύ μεθοδικούς δασκάλους, πολύ συγκροτημένη δουλειά... σε δημόσια σχολεία; (Εγώ απ' την άλλη είμαι λίγο πιο συγκρατημένη για το δικό μας...)

 

Όσο ο καθένας από μας ζητά οι άλλοι να δουλεύουν, αλλά αυτός να κάθεται, ανέχεται να ακούει από τους πολιτικούς του γενικότητες και ασυναρτησίες και τους ψηφίζει κιόλας γιατί αυτοί θα τον βολέψουν, επιτρέπει στον εαυτό να νομιμοποιεί παράνομες συμπεριφορές, να δωροδοκεί για να εξυπηρετηθεί, να μην αντιδρά σε ό,τι σάπιο βλέπει,να αποδέχεται ότι αυτή είναι η κατάσταση... ε, ναι είναι κι αυτός τόσο σάπιος όσο το κατεστημένο που τον περιβάλλει.

Και μιλάω προφανώς και για μένα!...

Κι αν έχει νόημα να το πω, είμαι απ' αυτούς που δουλέυουν, πολύ, κυρίως για να μη σιχαίνομαι τον εαυτό μου...

και για να μπορώ να κοιτάζω τα παιδιά μου στα μάτια...

660759jzef7rhw6w.gif
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 αν ειδες τη μη επιτυχια στο πανεπιστημιο κ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕΣ οκ...σαφως ομως κ δεν ειναι μονο αυτο αλλα αφου αυτο το πετυχαινει το δημοσιο σχολειο γιατι να μην αναφερθει;; εγω οπως λες θα προτιμησω το σχολειο της γειτονια μου, γιατι γειτονια ειναι κ το κολωνακι γειτονια ειναι κ ο κολωνος!( τι προβλημα αραγε υπαρχει με το σχολειο της γειτονιας;;)κ εγω σε σχολειο της γειτονιας μου δουλεψα κ σε σχολειο πολυ μακρια απο τη γειτονια μου κ εχω να σου πω οτι ολοι οι εκπαιδευτικοι που ημασταν εκει δουλευαμε πολυ περα του ωραριου μας με ολες τις καινουριες μεθοδους,που επειδη δεν εισαι μεσα στα σχολεια μαλλον τις αγνοεις. επισης ποτε δεν θα ηθελα να γινουν τα παιδια μου ουτε στρατιωτακια ακουνητα αμιλητα αγελαστα στο ιδιωτικο,ουτε θα ηθελα το αριστα για να χαρει ο γονιος.εκανα παλια μαθημα σε παιδια ιδιωτικου κ ξερω πολυ καλα ποσες μαμαδες περνανε τηλ για να ανεβει ο βαθμος του παιδιου τους!καλα θα ηταν αφου ψαχνεσαι να αρχισεις να μιλας η να διαβαζεις σε φορουν εκπαιδευτικων το τι επικρατει απο μεσα στα ιδιωτικα κ πως φαινονται απ εξω. γιατι μην ξεχνας οτι αν το παιδι σου ερχοταν σε μενα στο δημοσιο θα ηταν ΜΑΘΗΤΗΣ ΜΟΥ κ στο ιδιωτικο ειναι ΠΕΛΑΤΗΣ ΤΟΥΣ.

Link to comment
Share on other sites

Κατά τη γνώμη μου, το κυριότερο πρόβλημα εστιάζεται στη δομή και το χαρακτήρα του σημερινού εκπαιδευτικού συστήματος.

Ο εκπαιδευτικός παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο, πρέπει όμως να έχει την υποδομή και τη καθοδήγηση για να δουλέψει δημιουργικά.

Το δημόσιο και ιδιωτικό σχολείο έχει ξανασυζητηθεί και τίποτα δεν είναι άσπρο μαύρο, ούτως ή άλλως κάτω από το ίδιο καθεστώς εκπαιδευτικού συστήματος λειτουργούν, οπότε οι διαφορές ΓΕΝΙΚΑ (όποιες και αν είναι) βρίσκονται στα ‘σημεία’.

ΕΡΕΥΝΑ – εκπαίδευση (από την εκπομπή του Π. Τσίμα)

O Γιαν είναι Φιλανδός. Μαθητής της δευτέρας λυκείου, σε ένα δημόσιο λύκειο (ιδιωτικά δεν υπάρχουν στην χώρα του) στο Ελσίνκι. Η Βανέσα είναι Ελληνίδα. Μαθήτρια της τρίτης Λυκείου, στο δημόσιο του Χολαργού. Συνομιλούν στο ίντερνετ.

Η Βανέσα, έκπληκτη, ανακαλύπτει ότι ο συνομήλικος της έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, ελάχιστη πίεση, κανένα άγχος για την μαθητική του ζωή και για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο κι ότι το σχολείο του- δημόσιο- έχει μέχρι και μικρό στούντιο τηλεόρασης για να κάνουν το μάθημα δημοσιογραφίας! Κι όμως, αυτός ο «χαλαρός» νέος, που πιέζεται ελάχιστα από το σχολείο και βασανίζεται σπάνια από τον βραχνά των εξετάσεων, φοιτά σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έρχεται σταθερά πρώτο στον κόσμο, με βάση τις αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ, ενώ εκείνη, που βασανίζεται δέκα και δώδεκα ώρες την ημέρα σε σχολείο και φροντιστήριο και την πνίγει το άγχος, ζει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είχε αξιολογηθεί στην 25η θέση το 2000 κι έχει ήδη πέσει στην 28η από τις 30 υπό εξέταση χώρες του ΟΑΣΑ το 2006, στην τελευταία μέτρηση!

Την ιστορία αυτών των δύο μαθητών, ένα τυπικό τους 24ωρο, παρακολουθεί η κάμερα της «Έρευνας», καταγράφει τις διαφορές στο εκπαιδευτικό τους περιβάλλον και την καθημερινή τους ζωή και μένει με το αναπάντητο ερώτημα:

Πώς είναι δυνατόν το δικό μας σχολείο να πιέζει τόσο πολύ τους μαθητές του με τόσο φτωχά αποτελέσματα;

Πώς γίνεται να συζητάμε τόσο πολύ για την παιδεία και να τα καταφέρνουμε στην πράξη τόσο άσχημα;

Καθώς μια ακόμη συζήτηση («από μηδενική βάση», όπως ειπώθηκε αρμοδίως) ξεκινά για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η «Έρευνα» της Τρίτης θέτει τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων, μέσα σε μια σχολική τάξη κι ένα μαθητικό δωμάτιο δύο διαφορετικών χωρών.

Κι έπειτα ρωτά δασκάλους, ειδικούς και υπουργούς τι φταίει, τι ματαιώνει κάθε απόπειρα βελτίωσης του ελληνικού σχολείου.

Δείτε την εκπομπή παρακάτω..

http://tapantaleme.wordpress.com/2009/01/27/%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85/

Link to comment
Share on other sites

Αυτήν ακριβώς την εκπομπή είδα κι εγώ πριν από καιρό, αν και είναι κοινό μυστικό εδώ και χρόνια στην εκπαιδευτική κοινότητα ότι η Φινλανδία είναι πολύ μπροστά στο θέμα εκπαίδευση. Θεωρώ ότι ευθύνόμαστε όλοι για την κατάντια του Εκπαιδευτικού μας Συστήματος, όλοι εκτός από τα παιδιά που φέραμε στον κόσμο σε ένα κράτος ανελέητο, το οποίο αν το καλοσκεφτείτε απαρτίζεται από μας! Νομίζω λοιπόν ότι αν θέλουμε να αλλάξουν τα πράγματα πρέπει να αλλάξουμε οι ίδιοι:νοοτροπία, απόψεις, συμπεριφορά ... και κυρίως να μάθουμε να συνυπάρχουμε με τους άλλους και να ψάχνουμε αυτά που μας ενώνουν κι όχι αυτά που μας χωρίζουν, γιατί "η ισχύς εν τη ενώσει" όπως έλεγαν κι οι έρμοι εκείνοι οι πρόγονοι!

Link to comment
Share on other sites

ρε παιδια, παντου υπαρχουν ανθρωποι που δουλευουν και αλλοι που λουφαρουν. Και πολλοι που το παιζουν χαζοι για να λουφαρουν και πολλα αλλα, τα ξερω καθως και εγω εκπαιδευτικος ειμαι.

Σε πολλα σχολεια δυστυχως δεν υπαρχει υποδομη, εγω εκει που δουλευω κανω μαθημα και μου πεφτουν σοβαδες στο κεφαλι απο το ταβανι, σταζει οταν βρεχει, μυριζει και πολλα αλλα! τα παιδια μπορει να μην εχουν καποιον γονεα, να φανε, ειναι απο προβληματικες οικογενειες, αδιαφορουν παντελως για το σχολειο και οτι σημαινει αυτο, οι γονεις για τα παιδια τους και παει λεγοντας.

Ζηλευω πολυ το συστημα της Σουηδιας πρωτα για τα παιδια που πραγματικα θελουν να πανε σχολειο και οχι με το ζορι της απουσιας η της βαθμολογιας ή κατι αλλου.

Πρεπει να αλλαξουν πολλα πραγματα, να γινουν σωστα και απο την αρχη.

Πολλα σχολεια ακομα δεν εχουν καθηγητες και δασκαλους, το γνωριζετε;

Παντου ωρομισθιοι να τρεχουν για ψιχουλα και χωρις να πληρωνονται.

Αλλαζουν τα παντα, μια φιλη μου ειναι Λειψους για ενισχυτικη.

Κι ομως υπαρχουν πολλοι που δουλευουν για τα παιδια και ειναι και παιδαγωγοι και πολλα αλλα, γονεις και αδερφια για τα παιδια.

Οταν σε ενα σχολειο δυστυχως 5 κ_λ_βαρανε οι αλλοι απογοητευονται και κοιταν να κανουν το ιδιο αφου βαρεθηκαν να κανουν τα παντα (μαθημα και οτι αλλο απαιτει ενα σχολειο) και οι αλλοι να καθονται και δυστυχως ομοιαζουν με τους πρωτους και οχι οι πρωτοι με αυτους...

Παντως δεν γινεται κατα τη γνωμη μου να φτασουμε αυτους εξω για πολλους λογους.

Οσον αφορα τα ιδιωτικα αυτο που λεω σιγουρα ειναι οτι εχουν πολυ καλυτερες υποδομες, εργαστηρια, υλικο βοηθητικο που μπορουν να κανουν πιο πλουσιο το μαθημα τους και ελκυστικο.

Ποιος φιλολογος θα καθισει να κανει μια παρουσιαση σε powerpoint που υποτιθεται οτι γνωριζει και εχει παρει πιστοποιηση για να κανει πιο ενδιαφερον το μαθημα του; και αλλες βεβαια ειδικοτητες; Δεν γνωριζω καποιον εγω παντως και εχω περασει απο πολλα σχολεια

τα ξαναλεμε

φιλια

Η Κατερινούλα μου εχει αποκτησει αδερφούλη 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

να φανταστειτε οτι εγω παω 50 χλ μακρυα απο το σπιτι μου, με νταλικες τρακτερ κτλ μετα απο 5 χρονια γιατι αποφασισαν φετος να τακτοποιησουνε καποιους δικους τους με διαφορα παραθυρακια νομου ή και με πλειοψηφιες αποφασεων, με 1 μωρο παιδι, μαζι με μενα αλλους 5 και ακομα πιο μακρυα.

Θελω να πω οτι γινονται πολλα και αυτα ισως να στεναχωρουν τους εκπαιδευτικους, οχι οτι ειναι λογος να μην κανουν τη δουλεια τους, εγω την κανω με το παραπανω γιατι τη λατρευω απλα στην Ελλαδα μας υπαρχουν πολλα τετοια προβληματα.

Μακαρι τουλαχιστον αυτα να εξαλειφθουν αλλα και επιτελους ολα τα σχολεια να γεμισουν με τους απαραιτητους καθηγητες.

Εκπαιδευτικοι στο γραφειο, διπλα στο σπιτι τους να παιρνουν τα μορια του κουτσοχωριου και μετα να σου παιρνουν τη θεση στη μεταθεση και την τοποθετηση. Γινονται αυτα;;;και ομως

Η Κατερινούλα μου εχει αποκτησει αδερφούλη 

Link to comment
Share on other sites

ΘΑΛΑΣΣΑ, στέλνω το παιδί μου σε ιδιωτικό για τους ίδιους λόγους που αναγκάστηκες να το κάνεις και εσύ και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και στο δικό μας σχολείο έχουμε παιδιά συναδέλφων σου (αυτό λέει πάρα πολλά! ) . Επίσης είμαι παιδί εκπαιδευτικών και τόσα χρόνια το τι περιπτώσεις άκουγα δε λέγεται...Δεν είναι τυχαίο ότι αυτά κι άλλα πολλά έκαναν την ιδιωτική παιδεία να ανθίσει και να μην απευθύνεται πια μόνο σε συγκεκριμένη κοινωνική κάστα.

Οσον αφορά τη γενικότερη ανοχή που περιγράφεις, εδω θα ήθελα να αναφέρω για μένα. Το γιο μου τον έστειλα σε παιδικό του δήμου. Τη δευτερη χρονιά ήθελαν να κλείσουν τον συγκεκριμένο σταθμό με τη δικαιολογία ότι είναι παλιός (παλιά μονοκατοικία και πολύ ασφαλή θα έλεγα σε περίπτωση σεισμού). Ο σύζηγός μου κινητοποίησε όλους τους γονείς και τα καταφέραμε να μη κλείσει. Εκτός από αυτό κάποια θέματα γενικότερα της περιοχής μου τα λύνουμε όταν κινητοποιούμαστε αρκετοί μαζί. Σε επίπεδο μέχρι δήμαρχο δλδ. Οσο πιο ψηλά πας όμως να διεκδικίσεις το δίκιο σου , τόσο πιο πολύ μπετον συναντας. Ίσως γι΄αυτό έχουν κοπεί σε πολλές περιπτώσεις τα φτερά του κόσμου.

Link to comment
Share on other sites

ΘΑΛΑΣΣΑ, στέλνω το παιδί μου σε ιδιωτικό για τους ίδιους λόγους που αναγκάστηκες να το κάνεις και εσύ και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και στο δικό μας σχολείο έχουμε παιδιά συναδέλφων σου (αυτό λέει πάρα πολλά! ).

 

Πάντως, αν το ερευνήσεις στατιστικά, είμαστε μειοψηφία... Οι περισσότεροι των εκάστοτε συναδέλφων μου είναι σαφώς τοποθετημένοι υπέρ του δημοσίου...

 

Ο σύζυγός μου κινητοποίησε όλους τους γονείς και τα καταφέραμε να μη κλείσει. Εκτός από αυτό κάποια θέματα γενικότερα της περιοχής μου τα λύνουμε όταν κινητοποιούμαστε αρκετοί μαζί. Σε επίπεδο μέχρι δήμαρχο δλδ. Οσο πιο ψηλά πας όμως να διεκδικίσεις το δίκιο σου , τόσο πιο πολύ μπετον συναντας. Ίσως γι΄αυτό έχουν κοπεί σε πολλές περιπτώσεις τα φτερά του κόσμου.

 

:):):)

660759jzef7rhw6w.gif
Link to comment
Share on other sites

Πάντως, αν το ερευνήσεις στατιστικά, είμαστε μειοψηφία... Οι περισσότεροι των εκάστοτε συναδέλφων μου είναι σαφώς τοποθετημένοι υπέρ του δημοσίου...

 

 

 

Εχεις δίκιο σ΄αυτό γιατί έχουν την ευχέρεια να έχουν τα παιδιά τους μαζί στο σχολείο και να τα παρακολουθούν από κοντά. Επίσης είναι λογικό συνάδελφος να προσέχει το παιδί του συναδελφου. Κάπως έτσι έκανε και με μένα η μαμά μου στο δημοτικό και ο μπαμπάς μου στο γυμνάσιο. Επίσης μπορώ να φανταστώ από αυτά που προέγραψες τους λόγους που δε το κάνεις και εσύ και στη δική σου περίπτωση καλά κάνεις!

Link to comment
Share on other sites

Εχεις δίκιο σ΄αυτό γιατί έχουν την ευχέρεια να έχουν τα παιδιά τους μαζί στο σχολείο και να τα παρακολουθούν από κοντά. Επίσης είναι λογικό συνάδελφος να προσέχει το παιδί του συναδελφου.!

 

Ισχύει σε μεγάλο βαθμό. (η διαβρωμένη νοοτροπία που λέγαμε...) Αν και πάλι λίγοι καλύπτουν και τις δύο βαθμίδες και κάποιοι αποφεύγουν να έχουν το παιδί μαζί τους για να μη του δημιουργήσουν πρόβλημα με τους συμμαθητές του.

 

Επίσης μπορώ να φανταστώ από αυτά που προέγραψες τους λόγους που δε το κάνεις και εσύ και στη δική σου περίπτωση καλά κάνεις!

 

Έχω δουλέψει σε δημόσιο σχολείο της περιοχής μου για ένα μικρό διάστημα. Ό,τι είδα μου φάνηκε πολύ χρήσιμο μάθημα: παιδιά αδιάφορα ή εχθρικά προς οτιδήποτε σχολικό, από οικογένειες διαλυμένες ή ανύπαρκτες (αχ και να μπορούσαμε να τα κερδίσουμε αυτά τα παιδιά!:( ), συνάδελφοι (πολλοί περισσότεροι απ' όσους θα μπορούσα να φανταστώ) να ασχολούνται όχι μόνο με τη δουλειά τους, αλλά και με τα προβλήματα του κάθε παιδιού, οικογενειακά, προσωπικά... Αλλά πώς να προχωρήσει η ύλη; Μαθήματα που εγώ την προηγούμενη χρονιά τα είχα ολοκληρώσει, τα έβρισκα τον Ιούνιο εκεί που εγώ ήμουν το Φεβρουάριο...

Τότε ήταν που κατέληξα στο ιδιωτικό:?...

 

Και από συζήτηση με συνάδελφο που μετά από 9 χρόνια στο δημόσιο έστειλε το παιδί της σε ιδιωτικό λύκειο: "Είμαι από κάθε άποψη υπέρ του δημοσίου σχολείου. Αλλά με τις εθιμικές κάθε χρόνο καταλήψεις δεν μπορώ να συμβιβαστώ"

Αυτό εννοώ όταν λέω ότι είναι θέμα διαβρωσης βαθιάς, όλη η συνθήκη που βιώνουμε...

660759jzef7rhw6w.gif
Link to comment
Share on other sites

Παιδεία, ένα θέμα πολύ σοβαρό. Που αρχίζει και τελειώνει σε εμάς.

 

Επίσης δε μπορούμε να περιμένουμε από το "χάλια" να πάμε στο "τέλεια". Είμαστε "αγύμναστοι" κι όμως απαιτούμε να γίνουμε χρυσοί ολυμπιονίκες! Θα έπρεπε λοιπόν να επιζητούμε το επόμενο βήμα, το επόμενο καλύτερο σκαλοπάτι, αντί για τις τέλειες λύσεις ή αντιγραφές συστημάτων από το εξωτερικό. Στο εξωτερικό έχουν άλλη νοοτροπία και φυσικά ένα εκπαιδευτικό σύστημα που τους αντιπροσωπεύει. Αυτό όμως όσο τέλειο κι αν είναι, δε μπορεί να "φορεθεί" σε εμάς, γιατί απλά δεν έχουμε την αντίστοιχη νοοτροπία για να το στηρίξουμε.

 

Για να γίνει μεταρρύθμιση, σημαίνει πως κάτι θέλουμε να αλλάξουμε. Σημαίνει πως κάτι συγκεκριμένο δε μας αρέσει και θέλουμε να επιτύχουμε συγκεκριμένους στόχους. Μια μεταρρύθμιση που δε γνωρίζει σαφείς στόχους είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων και γίνεται μόνο για τις εντυπώσεις.

 

Η Παιδεία αντικατοπτρίζει τη νοοτροπία μας. Εμείς είμαστε αγχωμένοι και εξαγριωμένοι με την καθημερινότητά μας και γι' αυτό περνάμε τον ανταγωνισμό στα παιδιά μας.

 

Η Παιδεία αφορά τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους πολίτες μιας χώρας. Αν υπάρχει πρόβλημα αποκλείεται να οφείλεται μόνο στους εκπαιδευτικούς. Για κάποιο λόγο αυτοί γίνονται εξειλαστήρια θύματα. Μήπως για τις εντυπώσεις που λέγαμε παραπάνω;

 

 

Παρακάτω θα παρουσιάσω ΜΟΝΟ ΜΕΡΙΚΕΣ από τις σκέψεις μου. Δεν είναι όμως μόνο αυτές. Είναι πολλές, αλλά μου είναι αδύνατο να τις συμπεριλάβω όλες.

 

Ας πάρουμε πρώτα τους γονείς. Πολλοί είναι προκατειλλημένοι έναντι του σχολείου, είτε του δημοσίου είτε του ιδιωτικού. Εξ αρχής θεωρούν πως το παιδί τους είναι ο "άγγελος" και ο εκπαιδευτικός ο άχρηστος που δεν ξέρει να κάνει τη δουλειά του. Πόσοι γονείς έρχονται να υπερασπιστούν τα παιδιά τους είτε να τα δικαιολογήσουν. Με αυτό τον τρόπο όμως δε συνεργάζονται για να δουν τι μπορούν να κάνουν για τα παιδιά τους.

 

Πόσοι γονείς συμμετέχουν στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων; Εξ ορισμού τα μέλη του συλλόγου θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον όσοι και οι μαθητές. Στην καλύτερη περίπτωση, θα έπρεπε να είναι διπλάσιοι από τους μαθητές. Δυστυχώς όμως... οι σύλλογοι είναι αποδεκατισμένοι και ασθενείς.

 

Άρα... συμπέρασμα πρώτο: Οι γονείς ίσως να μη δείχνουν τη δέουσα προσοχή για τα ίδια τους τα παιδιά. Ή... οι γονείς δεν έχουν τη δυνατότητα, λόγω βιοποριστικών λόγων, να έρθουν στις συνελεύσεις του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων.

 

Πρόταση α': Να δημιουργηθούν συνθήκες από το κράτος, όπου οι γονείς να μπορουν ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΑ να έρχονται στις συνελεύσεις του συλλόγου. Να καλύπτεται αυτό το δικαίωμα των γονιών ΙΣΧΥΡΑ από το κράτος και προς ΟΛΟΥΣ τους εργοδότες ιδιώτες ή μη.

 

Πρόταση β΄: Υποχρεωτική συμμετοχή των γονιών στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων. Να είναι προϋπόθεση ώστε το παιδί να μπορεί να φοιτεί στο σχολείο. (Ξέρω κι εγώ... ίσως αν πέρναμε "απουσίες" και στους γονείς... να ήταν τα πράγματα λίγο καλύτερα)...

 

 

 

Οι εκπαιδευτικοί είναι κι αυτοί κομμάτι από την κοινωνία μας. Όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι καταρτησμένοι στο αντικείμενό τους. Το πρόβλημα είναι η παιδαγωγική επάρκεια. Αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να μεριμνήσει το κράτος να γίνεται ΕΝΤΟΣ του πανεπιστημίου και όχι συμπληρωματικά. Στο κάτω κάτω το να μάθει ένας φοιτητής (μελλοντικός φυσικός-χημικός-μαθηματικός-φιλόλογος-θεολόγος-γυμναστής-μουσικός-κτλ κτλ... ) κάποια παιδαγωγικά θέματα και πώς να αντιμετωπίζει ορισμένες συνθήκες, είναι εργαλείο σε όποια θέση κι αν βρεθεί. Άρα απαραίτητο εφόδιο που απουσιάζει ή βρίσκεται σε αδυναμία στην παρούσα φάση στα πανεπιστήμια.

 

Επίσης η μεταδοτικότητα είναι κάτι σημαντικό για τον καθηγητή. Όμως δε μπορεί κανένας να την κρίνει. Και μάλλον δεν πρέπει να μπούμε στη λογική να την κρίνουμε. Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι σκέψης στους ανθρώπους. Όλοι διαφορετικοί και όλοι σεβαστοί. Η μεταδοτικότητα υπάρχει όταν δύο ή περισσότερα μυαλά κινούνται με την ίδια λογική ή στο ίδιο "μήκος κύματος". Αυτό όμως είναι φύση αδύνατο να συμβαίνει με όλους τους μαθητές μιας τάξης. Και καλώς δε συμβαίνει γιατί δείχνει υγεία στην κοινωνία μας. Αν σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο.... τότε αυτό θα είναι ανησυχητικό. Και για να ολοκληρώσω τις σκέψεις μου περί μεταδοτικότητας, να σημειώσω πως ένας μαθητής θεωρεί πως ο καθηγητής έχει μεταδοτικότητα όταν μιλάει στην ίδια νοητική γλώσσα.

Άρα αυτό είναι κάτι που δε μπορεί να βαθμολογηθεί ούτε να τυποποιηθεί. Σίγουρα υπάρχουν εκπαιδευτικοί που έχουν πηγαίο ταλέντο, αλλά δεν είναι όλοι έτσι.

 

Υποδομή: Επίσης για να κάνει κάποιος καθηγητής τη δουλειά του προϋποθεση είναι η ύπαρξη υποδομής στο σχολείο. Χωρίς αυτή ο οποιοσδήποτε δε μπορεί να λειτουργήσει. Πώς να πολεμίσει ο στρατιώτης χωρίς όπλο; Όσο επιδέξιος κι αν είναι, όσο εύστοχος, όσο καλά και να κατέχει τη στρατηγική και την τέχνη του πολέμου, όταν δεν έχει τα κατάλληλα όπλα δεν μπορεί να αναδείξει κανένα από τα ταλέντα του.

 

Συμπέρασμα: Λείπει η παιδαγωγική επάρκεια, ενώ η μεταδοτικότητα δεν μπορεί να μετρηθεί στο "ζύγι".

 

Πρόταση α': Να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα σπουδών του πανεπιστημίου η παιδαγωγική κατάρτηση των φοιτητών και μελλοντικών καθηγητών ή γενικότερα των μελλοντικών επιστημόνων.

 

Πρόταση β': Να υπάρχουν πραγματικά υποδομές που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να υποστηρίζονται από το αντίστοιχο έμψυχο ή άψυχο υλικό.

 

 

 

Επίσης όλοι έχουμε άποψη για τα βιβλία. Συνήθως ακούω το πόσο κακογραμμένα είναι και το πόσο στείρα γνώση αποτυπώνουν. Λοιπόν πιστεύω πως τα αδικείτε κατάφορα!

Πρώτα, ένα βιβλίο δε μπορεί να κατηγορείται για παροχή στείρας γνώσης. Αυτή είναι η γνώση. Συγκεκριμένα πράγματα. Ο τρόπος διδασκαλίας της γνώσης είναι θέμα του καθηγητή. Όταν όμως ο καθηγητής στριμώχνεται τόσο πολύ από το πρόγραμμα και του υποδεικνύεται ένα και μόνο βιβλίο, τότε αναγκάζεται να εστιάσει πάνω σε αυτό.

 

Οι μαθητές έχοντας μπροστά τους ως δεδομένο το βιβλίο που τους δώθηκε στην αρχή της χρονιάς, το θεωρούν ως αυθεντία. Κι έτσι αν κάτι έχει γραφτεί ελλειπώς ή ανεπαρκώς ή ίσως και εσφαλμένα, δεν έχουν τη δυνατότητα να το αναγνωρίσουν. Άρα έχουμε και το πρώτο έναυσμα της ημιμάθειας.

 

Να θυμήσω λίγο τα παλαιότερα βιβλία. Αν συγκρίνω αυτά που είχα εγώ στο σχολείο, με αυτά που έχουν τώρα τα παιδιά στο σχολείο, τότε οφείλω να ομολογήσω με καμάρι πως είναι ΣΑΦΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ τα τωρινά βιβλία. Με πιο κατανοητά κείμενα, με καλύτερη εικονογράφηση, με εστιασμένους διδακτικούς στόχους. Τέλεια όμως δεν είναι. Εξακολουθούν να είναι υπερσυμπυκνωμένα, και αρκετά ανεβασμένα ως προς το επίπεδο των παιδιών.

 

Πρόταση: Ύπαρξη ενός βιβλίου άξονα, και ταυτόχρονα βιβλία που να λειτουργούν ως προεκτάσεις και να προβλέπεται η διδασκαλία και από εκείνα από το ωρολόγιο πρόγραμμα. Να δίνεται η σχετική βιβλιογραφία στους καθηγητές ώστε να υπάρχουν οι βασικές κατευθύνσεις και φυσικά ο κάθε εκπαιδευτικός να μπορεί να επιλέγει συμπληρωματικά κι άλλες πηγές (το τελευταίο ομολογώ πως γίνεται ακόμα και σήμερα -πολλοί εκπαιδευτικοί δε μένουν μόνο στο σχολικό βιβλίο).

 

 

Και κράτησα για τελευταίο το πιο σημαντικό: Οι μαθητές!

Για να υπάρξει ολοκληρωμένη εκπαιδευτική διαδικασία πρέπει εκτός από τον καθηγητή να υπάρχουν και οι μαθητές που να θέλουν να μάθουν! Πολύ μεγάλο ποσοστό δεν θελει να έρχεται στο σχολείο, δε θέλει να μάθει, δεν τον ενδιαφέρει. Σε έναν τόσο αρνητικά προσκείμενο άνθρωπο, όσο καλές προθέσεις και να έχεις, δε μπορείς να χτίσεις ΚΑΜΙΑ γέφυρα επικοινωνίας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

 

Η σχολική διάρθρωση πρέπει να είναι τέτοια που να καθοδηγεί τους μαθητές αναλόγως με τις δυνατότητές τους. Κι εδώ είναι όλο το "ζουμί". Αν προσπαθήσει οποιαδήποτε ηγεσία να πει τρόπο να κατατάσσονται οι μαθητές αναλόγα με τις δυνατότητες, έρχονται οι φιλόδοξοι γονείς (χωρίς να ρωτήσουν τα παιδιά τους) και λένε... "από πού κι ως πού μου καθορίζεις εσύ κύριε κράτος το αν το παιδί μου θα μπορέσει να πάει στο πανεπιστήμιο ή να γίνει ο υδραυλικός της γειτονιάς;" Κι έτσι... έχουμε γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο για να γίνουν φοιτητές για ένα "καλύτερο αύριο", απαξιώνουν την τεχνική εκπαίδευση. Επομένως η τεχνική εκπαίδευση αποδυναμώνεται από έμψυχο υλικό και παράλληλα το γενικό λύκειο και οι υποψήφιοι φοιτητές τρέχουν για να καλύψουν ότι μπορούν. Εκεί πιέζονται και οι μαθητές, εκεί πιέζουν και οι γονείς, εκεί τρέφονται και τα φροντιστήρια, εκεί αυξάνεται το άγχος, εκεί..... όλα είναι θέμα νοοτροπίας! Θέλουμε τα δικά μας παιδιά να γίνουν πανεπιστημιακοί! Αν δε λύσουμε αυτό το θέμα... καμία μεταρρύθμιση δε θα πιάσει τόπο! Μπορώ να σας πω χίλιες προτάσεις για να απεμπλακεί το σχολείο από προθάλαμος του πανεπιστημίου. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως είναι ανέξοδες και δε θέλουν τίποτα περισσότερο ούτε σε χρόνο ούτε σε χρήμα. Με μια μικρή απόφαση λύνονται πολλά ζητήματα. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να μπω στη διαδικασία αυτή... πρώτα γιατί σχεδόν όλοι θέλουν τα παιδιά τους πανεπιστημιακούς και δεύτερον γιατί.... υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα.

 

Ποια είναι η πολιτική σκοπιμότητα;

Πιστεύω, ακόμα κι αν δεν το λένε, πως κανένας πολιτικός δεν θέλει να φύγει η παραπαιδεία από τη χώρα μας. Γιατί τότε θα πρέπει να βρει κι άλλους πόρους να απορροφήσει όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό. Επίσης αναπροσαρμογή του υπάρχοντος ωρολογίου προγράμματος δε νομίζω πως θα κάνουν γιατί υπάρχει πληθώρα έμψυχου δυναμικού στα δημόσια και στα ιδιωτικά σχολεία που θα μείνουν ίσως με μικρό αντικείμενο ή χωρίς αντικείμενο. Άρα θα πρέπει να βρει τι θα κάνει αυτό το δυναμικό.

 

Επομένως... νομίζω πως η μεταρρύθμιση γίνεται για τα μάτια του κόσμου. Ή για την ακρίβεια... προσπαθούν με "ανώδυνες" κινήσεις να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.

 

Το ξέρω πως σας κούρασα, αλλά αυτά αφορούν τα παιδιά μας και θα μπορούσα να μιλάω ατελείωτα. Μακάρι να πίστευα πως είναι εφικτή η μεταρρύθμιση, αλλά όσο ο Ελληνας έχει αυτή τη νοοτροπία, μεταρρύθμιση δε γίνεται. Θα μας πάρει ακόμα ΠΟΛΥ καιρό για να τα καταφέρουμε, ΑΝ γίνει ποτε.

 

Βέβαια κάθε προσπάθεια για βελτίωση... είναι καλοδεχούμενη!!

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

alcyon, μ΄αρέσουν πάρα πολύ οι ολοκληρωμένες προτάσεις και ιδέες σου. Μας έβαλες πάλι στο θέμα.

που με ανησυχεί στα σχολεία, με απλά λόγια, είναι ο τρόπος που γίνεται η διδασκαλία. Οι δάσκαλοι , πιστευω, κάνουν κανονικά το μαθημά τους, ολοκληρώνουν την ύλη τους αλλά μέχρι εκεί. Όσα παιδάκια κατάλαβαν - κατάλαβαν. Με τα υπόλοιπα δε κάθονται να ασχοληθούν. Είναι αρκετά παιδάκια που δεν είναι στρατιωτάκια και θέλουν λίγο "σπρώξιμο" για να συγκεντρωθούν και να καταλάβουν πόσο όμορφα είναι αυτά που μαθαίνουν.

Σ΄αυτές τις περιπτώσεις ρίχνουν το βάρος στους γονείς που και πάλι τα παιδάκια δε τους θεωρουν δασκάλους για να τους ακούσουν σ΄αυτό το θέμα και αρχίζουν οι τριβές. Άντε τώρα πες ότι με τον α΄ή β' τρόπο οι γονείς αναλαμβάνουν και το ρόλο του δασκάλου. Αυτό πάλι δεν διδάσκει στο παιδί την ανεξαρτησία να διαβάζει μόνο του. Αντε και μετά κόπων αρχίζει και ψιλοδιαβάζει μόνο του, αν στο σχολείο ο δάσκαλος δεν ασχολέιται μαζί του ή ασχολείται μία στο τόσο γιατί δε προλαβαίνει, το παιδί πληγώνεται. Νομίζει ότι άδικα διάβασε, απογοητευεται και δε βρίσκει κανένα ενδιαφέρον στο σχολειο. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να γίνει κακή αρχή με το σχολείο και τη μάθηση και μετά άντε να το μαζέψεις αυτό. Σ΄αυτό το κομμάτι πιστευω ότι εκπαιδευτική μετ/ση και να γίνει αν ο δάσκαλος δε λειτουργήσει ως λειτουργός και όχι σαν στυγνός επαγγελματίας υπάρχει πρόβλημα. Και αυτό το πρόβλημα σ΄αυτές τις μικρές ηλικίες δεν το θες. Και μιλάω ειδικά για τα παιδάκια των πρώτων τάξεων του δημοτικού που είναι μικρές ψυχούλες ακόμη και θα προσπαθήσουν να καταλάβουν που τα στέλνουμε κάθε μέρα και γιατί;

Στο Παν/μειο ας λειτουργήσουν όλοι τους σαν επαγγελματίες, λίγο το κακό έως καθόλου.

Για να μην παρεξηγούμαι, δεν πιστευω ότι όλοι οι εκπαιδευτικοι είναι έτσι, ευτυχώς υπάρχουν και καλοί. Αυτοί οι καλοί όμως δεν έχουν κανένα διακριτικό σημάδι να τους καταλαβαίνουμε και να τους εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας!

 

Επίσης όπως τόνισα και σε προηγούμενο μνμ μου το πανεπιστήμιο δεν είναι ένας υποχρεωτικός μονόδρομος για τα παιδιά. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι οι γονείς. Να μη σπουδάσει όμως ένα παιδί γιατί δε μπορεί, γιατί δεν του "κόβει" τόσο, γιατί τελικά κατάλαβε ότι σαν υδραυλικός θα βγάζει περισσότερα, όχι όμως γιατί κανένας εκπαιδευτικός δεν έκανε σωστά τη δουλειά του και το πλήγωσε ανεπανόρθωτα στα τρυφερά παιδικά χρόνια των πρώτων τάξεων του δημοτικού!

Link to comment
Share on other sites

Παρασκευή13 κατανοώ αυτό που λες.

Σίγουρα οι επιπτώσεις κάποιου κακού παιδαγωγού στα πρώτα χρόνια είναι σημαντικές. Όμως δε θα είναι όλοι οι δάσκαλοι έτσι. Επίσης κάποια παιδιά μπορούν να μάθουν ακόμα κι έτσι πώς να αντιμετωπίζουν τη ζωή (δε μιλάω για τραβηγμένες περιπτώσεις, αλλά για εκείνες που απλά δε μας "ταιριάζει" η σκέψη του εκπαιδευτικού). Ο γονιός μπορεί να υποδείξει στο παιδί τρόπους να περάσει πιο ανώδυνα τη χρονιά του. Πρέπει το παιδί να κατανοήσει πως ο γονιός είναι σύμμαχός του και πως εκείνο αντιλαμβάνεται την προσπάθειά του (και όχι τόσο για το αποτέλεσμα με βάση το κριτήριο του δασκάλου).

 

Επίσης τον κακό παιδαγωγό δύσκολα μπορείς να τον ξεχωρίσεις με αντικειμενικά κριτήρια. Γιατί αν προσπαθήσεις να το εφαρμόσεις θα δεις ότι μαζί με αυτούς "καίγονται" και αυτοί που δρουν έξω από τα συνηθισμένα (που κατά πάσα πιθανότητα είναι εμπνευσμένοι εκπαιδευτικοί και ίσως προκαλούν το φθόνο συναδέλφων). Δηλαδή αν προσπαθήσεις να βάλεις αντικειμενικά κριτήρια για να βγάλεις τον κακό παιδαγωγό από το σχολείο (όχι τον μη καταρτισμένο στο αντικείμενο, αλλά αυτόν που κάνει εσφαλμένη παιδαγωγική προσέγγιση), θα δεις πως τελικά θα εξαιρεθούν τα δύο άκρα. Οι πολύ-πολύ κακοί και οι πολύ-πολύ καλοί (συνήθως αντισυμβατικοί). Το προτιμάς; Να έχεις δηλαδή μέτριους... έχοντας εξορίσει τα άκρα θετικά και άκρα αρνητικά; [Αυτά πάντα κατά τη γνώμη μου].

 

Επίσης νομίζω πως οι περισσότεροι δάσκαλοι είναι επαρκείς.

 

Ίσως αν το έκανες πιο συγκεκριμένο τι εννοείς "επαρκής" ή "ανεπαρκής"..;; Ή να πρότεινες κάποια κριτήρια για να διαχωριστούν. Ίσως να έχεις βρει έναν καλύτερο τρόπο από αυτά που σκέφτηκα εγώ (και τα οποία απέριψα γιατί δε θα είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα).

 

katerinak... όλοι εδώ μέσα "πιστεύουμε". Τη γνώμη μας λέμε. ;) Κανένας δεν είναι αυθεντία. :)

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Θα ηθελα να πω για την αδυναμια του εκπαιδευτικου να βοηθησει τους αδυναμουςμαθητες οι οποιοι τελικα περιθωριοποιουνται,χανουν το ενδιαφερον τους για μαθηση η απευθυνονται στα φροντιστηρια,αλλη μεγαλη πληγη του εκπαιδευτικου συστηματος!

Νομιζω οτι η τεραστια σε ογκο υλη εμποδιζει τον δασκαλο η τον καθηγητη να μεινει παραπανω σε ενα θεμα που ισως δυσκολευει καποια παιδια.Προσωπικα οταν αντιληφθω κατι τετοιο προτεινω στον γονιο να καθισω με το παιδακι λιγο μετα το μαθημα για να σχοληθουμε με το προβλημα!

Πολλες φορες ομως οι γονεις οι ιδιοι αρνουνται,προφανως γιατι πιστευουν οτι ετσι το παιδι τους στιγματιζεται!!

Οι εκπαιδευτικοι αντιμετωπιζουν τοσα πολλα και πιστευω τα σημαντικοτερα απο αυτα ειναι η ελλειψη υποδομης,η μηδαμινη επιμορφωση τους και τελος η ελλειψη συνεργασιας με τους γονεις,προβληματα που εχουν επισημανθει παραπανω!!

Πιστευω οτι στην πλειοψηφεια τους εχουν ορεξη και διαθεση ,απλα χρειαζονται παιδαγωγικη καταρτιση και τα καταλληλα εργαλεια στα χερια τους.

Οταν μιλησα στην αρχη για την κορη μου και το σχολειο της αυτα ακριβως εννοουσα!Οταν ενα παιδι στο σχολειο του εχει την δυνατοτητα να ασχολειται με γλυπτικη,μαγειρικη,ξυλογλυπτικη,υπολογιστες και οτι αλλο μπορει να φανταστει κανεις,ειναι φυσικο να μην μπορει να προσαρμοστει σε ενα σχολειο που του ζητα μονο να γραψει και να διαβασει!

Και το προβλημα της μεταβασης απο το σουηδικο σχολειο στο ελληνικο δεν το αντιμετωπισε μονο η κορη μου αλλα ολα τα παιδια των συναδελφων εδω που επεστερεψαν στη Ελλαδα.

Τα παιδια εδω εχουν πολυ ελευθερο χρονο, οπως ακριβως ο Γιαν στην Φιλανδια, σε σχεση με την Ελλαδα!!Χρονο για να παιξουν η να ασχοληθουν με κατι που τους ευχαριστει εκτος απο τα μαθηματα και τα περιφημα φροντιστηρια.

θα σαι παντα μεσα στην καρδια μας...

Link to comment
Share on other sites

Πώς θα ήθελα να είναι το εκπαιδευτικό σύστημα που θα βρουν τα παιδιά μου;

 

Πρωτοβάθμια εκπαίδευση:

Χμμ... ας ξεκινήσω από το νηπιαγωγείο και την πρώτη δημοτικού. Γιατί να είναι το νηπιαγωγείο υποχρεωτικό; Δεν υπάρχει λόγος!

Οι ασκήσεις προγραφής και ότι άλλο κρίνεται απαραίτητο ας προσαρτηθούν στην ύλη της πρώτης δημοτικού. Δε λέω να φορτωθεί περισσότερο η ύλη της πρώτης, αλλά ας είναι η αρχή της πρώτης δημοτικού πιο παιχνιδιάρικη... με ασκήσεις προγραφής. Αργότερα μέσα στη χρονιά συνεχίζουμε με τα γραμματάκια. Ότι δε χωράει στην πρώτη δημοτικού και το ρυθμό της... υπάρχει πάντα και η ... δευτέρα δημοτικου!

 

Στο δημοτικό (επειδή τα έχω παλιααααα τα δικά μου μαθητικά χρόνια) δε θα έκανα κάποιες αλλαγές (πιο πολύ επειδή μάλλον δεν το κατέχω το θέμα).

 

 

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση:

 

Στο γυμνάσιο. Ωραία είναι τα περισσότερα. Απλά, κατανοητά και με γνώμονα την ανακάλυψη του κόσμου. Κι εκεί δε θα έκανα κάποιες αλλαγές. Ίσως μερικά βιβλία να χρειάζονται περισσότερη φροντίδα. Επίσης θα ήθελα να μαθαίνουν μουσική όπως σε ωδείο.

 

Τα μαθήματα να γίνονται μέχρι 5 ώρες τα υποχρεωτικά. Κι έπειτα άλλες 2 ώρες επιλογές. Οι επιλογές να μπορούν να μπουν το πολύ σε 2 μέρες. Δηλαδή να μην βρίσκεται κάποιο παιδί περισσότερο από 2 φορές την εβδομάδα με 7ωρο.

 

Λύκειο:

Τελειώνοντας το γυμνάσιο να πηγαίνουν όλοι σε Λύκειο Τεχνικής Εκπαίδευσης διάρκειας 3 ετών. Εκεί θα εξειδικεύεται σε έναν τομέα που θα τον ενδιαφέρει. Τελειώνοντας την εκπαίδευση αυτή να λαμβάνει το παιδί το Τεχνικό Απολυτήριο Λυκείου. Από εκεί και πέρα να μπορεί να ασχοληθεί με το επάγγελμα στο οποίο εξειδικεύτηκε. Η ισχύς του Τεχνικού Απολυτηρίου να είναι ως απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (δηλαδή όπως είναι τώρα το απολυτήριο Λυκείου).

Σε αυτό τον τύπο λυκείου θα μπορεί κάποιος να συνεχίσει σε κάποιο ΤΕΙ.

 

Για να μπει κάποιος στα ΑΕΙ θα πρέπει να έχει παρακολουθήσει το Θεωρητικό Λύκειο. Εκεί θα μπορούν να μπαίνουν μόνο όσοι έχουν υψηλότερο βαθμό στο Απολυτήριο Γυμνασίου.

 

Αν κάποιος έχει παρακολουθήσει την Α' λυκείου σε Τεχνική εκπαίδευση και θέλει να πάει στο Θεωρητικό Λύκειο (για τη Β' λυκείου), να δίνει εξετάσεις στην αντίστοιχη ύλη της πρώτης λυκείου (των βασικών μαθημάτων). Εφόσον επιτύχει στις εξετάσεις να μπορεί να περάσει στον άλλο τύπο λυκείου.

 

Τελειώνοντας το Θεωρητικό Λύκειο να λαμβάνει κάποιος το Θεωρητικό Απολυτήριο. Χωρίς πανελλήνιες εξετάσεις. Μόνο ενδοσχολικές.

 

Όσοι θέλουν να πάνε στα ΑΕΙ ή τα ΤΕΙ:

Από το Τεχνικό Λύκειο να μπορεί κάποιος να πάει στα ΤΕΙ.

Από το Θεωρητικό Λύκειο να μπορεί να πάει κάποιος στα ΑΕΙ.

Πώς θα γίνει αυτό;

Μετά το πέρας της σχολικής εκπαίδευσης. Και αφού πάρουν οι μαθητές το απολυτήριο λυκείου (τεχνικό ή θεωρητικό), να μπορούν να δώσουν εξετάσεις για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε πανελλήνιο επίπεδο.

 

Οι εξετάσεις να γίνονται 5-6 μήνες μετά το τέλος του σχολικού έτους. Δηλαδή κάπου στον Νοέμβριο-Δεκέμβριο. Οι εξετάσεις να αφορούν 4 ή 5 μαθήματα με θεματολογία που έχει διδαχθεί στο Λύκειο, αλλά από διαφορετικά εγχειρίδια (=βιβλία).

 

Στο διάστημα αυτό οι υποψήφιοι φοιτητές και σπουδαστές να μπορούν να προετοιμαστούν για τις εισαγωγικές εξετάσεις, με φροντιστήρια της επιλογής τους. Είτε ιδιωτικά, είτε δημόσια. Τα ιδιωτικά φροντιστήρια να πάρουν ουσιαστικά μια διαφορετική υπόσταση και να απαλλαγούν από τον τίτλο της "παραπαιδείας".

Το δημόσιο σχολείο να προσφέρει φροντιστηριακά μαθήματα τα απογεύματα. Η επιλογή των καθηγητών να γίνεται με καθαρά υποκειμενικά κριτήρια (όπως δηλαδή γίνεται και στα ιδιωτικά φροντιστήρια). Η αμοιβές του προσωπικού επίσης να εξισωθούν και στα δύο είδη φροντιστηρίων.

 

Μετά τις εξετάσεις αυτές να αντικαθίσταται το Τεχνικό Απολυτήριο με το Εθνικό Τεχνικό Απολυτήριο. Και σύμφωνα με το βαθμό του οποίου θα μπαίνει ο απόφοιτος λυκείου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΤΕΙ).

 

Αντίστοιχα όποιοι τελείωσαν το Θεωρητικό Λύκειο, μετά τις εξετάσεις να λαμβάνουν το Εθνικό Θεωρητικό Απολυτήριο. Σύμφωνα με το βαθμό του, να γίνεται και η εισαγωγή του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΑΕΙ).

-------------------

 

Σχόλια:

Με το σύστημα αυτό:

1. Δε θα χρειάζεται φροντιστήριο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση γιατί όλοι θα καθοδηγούνται στην τεχνική εκπαίδευση η οποία θα έχει τη βασική θέση στην κοινωνία μας. (Εδώ είναι που θέλει αλλαγή νοοτροπίας).

 

2. Όσοι μαθητές πηγαίνουν στο Θεωρητικό Λύκειο θα είναι εκ των πραγμάτων αυτοί που έχουν υψηλότερους βαθμούς, άρα και οι καθητηγές θα έχουν ένα συγκεκριμένο επίπεδο για να "δουλέψουν" και οι μαθητές δε θα αγκωμαχούν για να τελειώσουν τη βασική εκπαίδευση.

 

3. Δε θα χρειάζεται οι μαθητές να παρακολουθούν φροντιστήριο για να τελειώσουν το σχολείο. Επομένως οι μαθητές μας θα έχουν μπόλικο ελεύθερο χρόνο για να τον διαθέσουν όπως εκείνοι θέλουν.

 

4. Τα φροντιστήρια εξακολουθούν να υπάρχουν και να καλύπτουν συγκεκριμένη ανάγκη του εκπαιδευτικού συστήματος. Δε χρειάζεται να χαθεί καμία θέση εργασίας.

 

5. Θα έχουμε αύξηση των θέσεων εργασίας αφού θα δημιουργηθούν και δημόσια φροντιστήρια.

 

6. Όσοι δεν ενδιαφέρονται να μπουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δε θα χρειάζεται να δώσουν εξετάσεις σε πανελλήνιο επίπεδο. Άρα έχουμε λιγότερο άγχος και φυσικά λιγότερα (σχολικά) φροντιστήρια. Και φυσικά έχουμε πιο ήρεμο μαθητή.

 

7. Και το κυριότερο... Για όλα ετούτα ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ καμία αύξηση του προϋπολογισμού! Καμία απώλεια σε θέσεις έργασίας (ίσα ίσα αύξηση αυτών).

 

 

 

Ελπίζω να μη σας κούρασα!

Μακάρι κάποτε το σύστημα να γίνει πιο ανθρώπινο για τα παιδιά μας. Πιο ήρεμα παιδιά σημαίνει πιο σκεπτόμενοι ενήλικες, πιο υπομονετικά άτομα... δηλαδή καλύτεροι άνθρωποι στη μελλοντική μας κοινωνία.

Εύχομαι να γίνει κάτι, κάποτε...

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...