Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΝΑ ΕΧΕΤΕ Υ Γ Ε Ι Α !!!


Recommended Posts

 

Βιλλυ καλησπερα. Εχεις την ιδια παθηση με τον αντρα μου. Συγκεκριμενα εχει αγκυλοποιητικη αρθριτιδα κ διαγνωστηκε στα 22 του. Ειναι κληρονομια απο μια θεια του... φαντασου ηταν αθλητης (μπασκετμπολιστας καθοτι 1.92) κ ξαφνικα μια μερα δεν μπορουσε να σκυψει... Παει ο αθλητισμος, πανε κ ολα... Δοκιμασε διαφορα φαρμακα κ τωρα τελευταια ειναι καπως καλυτερα με κατι ενεσεις που κανει. Βεβαια υπαρχουν περιοδοι εξαρσης κ υφεσης... Το παλευει αφανταστα, κανει 2 δουλειες κ τρεχει ολη μερα. Λεει πως αν ηταν καλα εγω δεν θα χρειαζοταν ουτε το δακτυλακι μου να κουνησω. Με βοηθαει στα παντα κ στο σπιτι κ με τα παιδια. Το ονειρο του λεει, ειναι να κοιμηθει ενα βραδυ χωρις να πονα...

"Ν'αγαπας την ευθυνη. Να λες, εγω μοναχος μου θα σωσω τον κοσμο. Αν χαθει, εγω θα φταιω." Ν.Καζαντζακης

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 137
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Καλημέρα κι από μένα. Είμαι καινούρια στο φόρουμ αν και το παρακολουθώ από την αρχή της εγκυμοσύνης μου και τώρα η μπουμπού μου είναι 3.5 μηνών. Είσαι και πόντια βρε Στέλλα κι εμείς οι Πόντιοι είμαστε εξ ορισμού "σκυλιά" σε όλα και μεγάλα θύματα από το φιλότιμό μας. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να θίξω άτομα με άλλη καταγωγή αλλά αυτά που ανέφερα είναι προτερήματα που οι Πόντιοι τα έχουν σε τέτοιο βαθμό που καταντούν ελαττώματα.

 

Θα τολμήσω να σου πω ότι υπάρχουν και χειρότερα. Μιλάω εκ του ασφαλούς γιατί δόξα τω Θεω έχω την υγεία μου αλλά το έχω ζήσει στην οικογένεια μου. Θα μπορούσε στην θέση την δική σου να είναι ένα από τα παιδιά σου και τότε πίστεψέ με ο πόνος θα ήταν αβάσταχτος.

Είχα μια αδερφή, γεννήθηκε εφτά μηνών μετά από 4 ώρες εξωθήσεων με εμβρυουλκά, βεντούζες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο σε μεγάλο μαιευτήριο της εποχής, από τα καλύτερα. Ανεμπέδωτο, δεν είχε προλάβει, τοκετός μετά από αιμοραγία, ο γιατρός άφησε την θεία μου να πιέζει την κοιλιά της μητέρας μου για να κατέβει το μωρό όσο αυτός έλεγε ανέκδοτα με συναδέλφους του. Δεν έκανε ένα τηλέφωνο για να έρθει θερμοκοιτίδα εφόσον δεν είχαν διαθέσιμη, δεν κάλεσε ασθενοφόρο να πάρει το μωρό. Το έδωσε στον πατέρα μου και του είπε "πάρε ταξί και πήγαινε στο Παίδων". Ο οδηγός έτρεχε, "σιγά ρε φίλε παιδί κρατάω" ο πατέρας μου. "Το πρώτο σου είναι; Δεν ξέρεις ότι τα πρόωρα χρειάζονται άμεσα οξυγόνο;;;" Πάει στο Παίδων. "Λίγο ακόμα ν' αργούσατε θα παρέλυε ο εγκέφαλος....Προς το παρόν προσπαθούμε να ελέγξουμε την ζημιά στον οργανισμό γενικότερα". Το παιδί έζησε. Είχε ραιβόκρανο, πάρεση ισχίων και άλλα τα οποία δεν τα θυμάμαι. Πάνε Βουλγαρία για το ραιβόκρανο, ακολουθεί γενική εξέταση. Το παιδί περπάταγε κι έπεφτε συνέχεια, δεν σηκωνόταν όταν ήταν καθιστή, δεν έτρεχε, δεν ανέβαινε σκάλες. "'Εγκλημα" λένε οι γιατροί. Είχε ζημιά στους μύες. Άτυπη μυική δυστροφία, δεν είναι κληρονομικό, δεν ξέραμε από τι προήλθε. Οι γιατροί μιλάνε για πολλά λάθη στην γέννα.

 

Η μητέρα μου μαθαίνει όταν η μικρή ήταν 2 χρονών ότι κάποια στιγμή από τα 12 μέχρι τα 16 το παιδί της θα πεθάνει. Και ΠΕΡΙΜΕΝΕ ανα πάσα στιγμή να συμβεί αυτό. Αλλά ΗΛΠΙΖΕ, και έτρεξε Αμερική 5 φορές, Σοβιετική Ένωση, Βουλγαρία, όπου μπορούσε. Και κάνε φυσιοθεραπείες, και πήγαινε σε γιατρούς και φόρα ειδικά παπούτσια και φόρα κηδεμόνα για την σπονδυλική στήλη και κάνε 5 εγχειρήσεις (η μία στην καρδιά σε ηλικία 6 ετών). Αλλά αυτή δίπλα της, να την κρατάει σε κάθε εξέταση όταν η μικρή έκλαιγε, ν' ακούει "σε μισώ, δεν σ'αγαπάω..." και όταν της εξηγούσε ότι πρέπει να γίνουν αυτά για το καλό της να ρωτάει "και γιατί όλα σε μένα ρε μαμά;;Τι έχω κάνει;;;"

 

 

Οι προφητείες επιβεβαιώθηκαν και το παιδί πέθανε σε ηλικία 14 ετών από λοίμωξη του αναπνευστικού. Από τέτοια λοίμωξη της είχαν πει ότι θα πεθάνει κι έτσι έγινε. Κατέρρευσε. Νοσηλεύτηκε με κατάθλιψη όχι μια όχι 2 αλλά κάθε 2 χρόνια για 10 χρόνια από 1 μήνα την φορά. Με ζήταγε αλλά της λέγανε ότι το παιδί δεν πρέπει να έρθει εδώ να σε δει. Μέχρι που πήγα γιατί πλέον η απουσία της με επηρέαζε. Σαν ζόμπι περπάταγε με ένα χαμόγελο ψεύτικο και συνάμα ανατριχιαστικό. Και έπεσαν όλοι από πάνω της να την πνίξουν με αγάπη για να μπορέσει να συνέλθει γιατί οι γιατροί είπαν ότι μόνο αυτό θα την βοηθήσει σε συνδυασμό με τα φάρμακά της. Πλέον είναι «καλά», την είδα να χαμογελάει πραγματικά όταν είδε το εγγόνι της. Έχασε όμως από τα καλύτερά της χρόνια και κυρίως ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού της. Ακόμα έχει μια απίστευτη ηρεμία και νωθρότητα που θεωρώ ότι της το έχουν προκαλέσει τα χάπια που έπαιρνε για να γίνει καλά.

 

 

 

Σου εύχομαι όλα αυτά τα συμπτώματα να υποχωρήσουν και να χαρείς ξανά τα παιδάκια σου όπως ονειρευόσουν. Και ναι, τίποτα δεν αξίζει όσο η υγεία μας σωματική αλλά και ψυχική.

Link to comment
Share on other sites

εγω μεχρι τα 22 ημουν υγιεστατη.......τοτε πεθανε ο μπαμπας μου που τον λατρευα......με πηρε πολυ απο κατω......εχει δεκα χρονια κι ακομα τον ονειρευομαι συνεχεια

μεσα σε ενα εξαμηνα αρχισαν οι πονοι και στο 8μηνο ημουν παραλυτη

αργησαν να βρουν τι εχω και εκτος απο ποδια παρελυσαν ολοι οι μυς του σωματος χερια, αυχενας, γλωσσα, κεφαλι, οοοολα ανοιγα μονο ματια

εμεινα 58 μερες νοσοκομειο με κορτιζονη και ανοσοσφαιρινη (αυτο που τωρα δε νμου δινουν)

βγηκα με διαγνωση πολυμυοσιτιδα και ειπαν οτι θα περπατησω σε 3-4 χρονια

το ριξαμε στις προσευχες τιποτα αλλο δεν ειχε ελπιδα

στις 20 μερες πηγα για επανεξεταση με 12ποντη γοβα οδηγωντας εγω

ο γιατρος ειπε θαυμα

10 χρονια μια χαρα ουτε μια ενοχληση

ουτε το παραμικρο

γεννησα ενα αγορακι τελεια

εγκυος στο δευτερο μαλωσα πολυ ασχημα με μια φιλη που ειμασταν κολλητες 17 χρονια- βρηκα την ωρα να βγαλει τα κομπλεξ της----το πηρα κατακαρδα γιατι δεν εφταιγα και ολοι παντα μου ελεγαν οτι ειναι ψυχολαλα και να μην την κανω παρεα

εγω χαλια

μεσα σε μια βδομαδα ασπρισαν τα μαλλια μου ενα στεφανακι εγινε μπροστα

το εμβρυο παρουσιασε υγρο στα νεφρα

φοβηθηκαμε για υδρονεφρωση η ανεπαρκεια

ημουν 5 μηνων

βαλτε και την πεθερα.........(μπορειτε να δειτε στο πραγματικα επικινδυνες γιαγιαδες η στο ωχ εισαγωγη σε νοσοκομειο λογω μυοσιτιδας)

γεννησα και για ενα χρονο καθε μηνα ετρεχα στους γιατρους για υπερηχους νεφρων

ευτυχως το παιδακι μου ειναι μια χαρα

και τρεις μηνες μετα τη γεννα αρχισε παλι η εξαρση

 

εχουν κανει λαθος βιοψια- 2φορες λαθος

δινουν φαρμακα με τοσταγονομετρο μηπως χειροτερεψω και τα χρειαστω μετα

δε δινουν σφαιρινη

 

οι πονοι πια δε υποφερονται

αλλα πιο πολυ δεν υποφερεται να βλεπω τα παιδια μου και να μη μπορω να τα παω μια βολτα

αδυνατον να ανεβω εστω και μια σκαλα και ειμαι στο δευτερο οροφο

 

εχει μερες πολυ χαλια

οταν παω μεχρι την εξωπορτα μου (οχι να βγω) ειναι οι καλες μερες

Link to comment
Share on other sites

δειτε και το θεμα με την κολλητη γιατι καποια κοπελα ειπε οτι εγω φταιω που αρρωσταινω

 

 

ειχα μια φιλη απο πρωτη γυμνασιου μεχρι τα 31 μου!!!

κολλητη, μερα νυχτα...δεν της μιλουσε κανεις, η μαλλον αυτη δεν ηθελε κανεναν γιατι ο μπαμπας της ηταν ηθοποιος και σνομπαρε ολα τα παιδια..."τι θα μιλαμε με την κορη του μαναβη?" και τετοια...η ζωη της ηταν η αντιγραφη μου, τις φουστες μου, τα χομπυ μου, τα παπουτσια μου, αμα πηγαινα σχολειο με τις γειτονισσες μου γινοτανε καβγας,αμα επαιρνε τηλεφωνο και ημουν για καφε μια καμμια φιλη γινοταν πανικος....περασα ολη την εφηβεια μου λεγοντας "κριμα ειναι κανεις δεν την θελει" και τα ανεχομουν ολα....οταν ερωτευτηκα για πρωτη φορα (πλατωνικα βεβαια) αρισε να μου γραφει γραμματα η κοπελα αυτη λεγοντας "σε χανω, γλυστρας μεσα απο τα χερια μου, τωρα αγαπας αυτον" κλπ γενικα, χωρις εμενα δεν υπηρχε...εγω ομως ημουν πολυ κοινωνικη και μιλουσα με ολους και με αγαπουσαν τα παιδια μπορω να πω.

τελειωσε το σχολειο, εφυγε Αθηνα να γινει ηθοποιος- εγινε.... ερχοταν μια φορα δυο το χρονο σπιτι μου, κοιμοταν, ετρωγε, λεγαμε τα νεα μας, ολα τελεια! προπερσι πηγα να της γνωρισω τον κουμπαρο μου- εκεινη ξετρελλαθηκε εκεινος ομως οχι....τους ειπα καντε οτι θελετε μη με ανακατευετε...αυτη παρατησε τη δουλεια της και αποφασισε να μετακομισει εδω....γι αυτον....και τοτε της ειπα να μη βιαστει γιατι με τις 2 φορες που πηγαν για καφε δε σημαινει τιποτα και η κυρια θυμωσε...γιατι δεν του εξηγησα λεει "οτι αυτη δεν ειναι σαν τις αλλες τις που--- οτι αυτη εκπεμπει σε αλλο μηκος κυματος, οτι ειναι καλλιεργημενη και μιλια πιο μπροστα απο μας κλπκλπ" ο τυπος ομως δεν εκανε τιποτα μαζι της

και τρωω ενα βρισιμο, εναν πολεμο καθε μερα επι εναμιση μηνα!!!!!

ΜΟΝΟ που ημουν 5 μηνων εγκυος!!!!!! χαραματα τηλεφωνα, βρισιμο επι 2ωρου, γιατι δεν εξηγησα στον κουμπαρο μου τι διαμαντι ειναι!!!

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ???? εσκασα απο τη στεναχωρια μου, εκλαιγα βδομαδες, δημιουργησα προβλημα στο εμβρυο και ετρεχα ολο τον πρωτο χρονο στους γιατρους που ειπαν ολοι οτι ηταν απο μεγαλη στεναχωρια....γιατι??? γιατι ξαφνικα συνειδητοποιησα οτι η καλη μου κολλητη ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΚΑΒΓΑ.....

1) δεν ηρθε στο γαμο μου λεγοντας ψεματα οτι η μαμα της ηταν νοσοκομειο ενω μετα στον καβγα παραδεχτηκε οτι δεν ηθελε να συναντηθει με κοσμο που δεν ηταν του επιπεδου της (!)

2) δεν ηρθε οταν γεννησα ουτε τον πρωτο ουτε τον δευτερο

3) δεν ηρθε οταν ημουν παραλυτη στο νοσοκομειο επι 58 μερες απο μυοσιτιδα και περιμεναν να τα τιναξω- και ειχα καθε μερα 25 ατομα επισκεπτηριο - αλλα αυτη ουτε τηλεφωνο - να φανταστεις οι γονεις της με πηραν αλλα οχι αυτη

4) οταν γνωρισα τον αντρα μου βγηκαμε ολοι μαζι και οι κυρια εφυγε στα δεκα λεπτα γιατι η μουσικη σκηνη που την πηγαμε "ηταν καταγωγιο"

 

και γενικα, χαραμισα ολη την εφηβεια μου να ειμαι με ενα ατομο αρρωστημενο, που δε λογαριαζει ουτε μανα ουτε πατερα ουτε κανεναν, γιατι εγω νομιζα οτι ειχα φιλη κολλητη

φιλη που η μανα της πεθαινε απο καρκινο στην Αγγλια και δεν επαιρνε ενα τηλεφωνο!!!

Link to comment
Share on other sites

Βιλλυ καλησπερα. Εχεις την ιδια παθηση με τον αντρα μου. Συγκεκριμενα εχει αγκυλοποιητικη αρθριτιδα κ διαγνωστηκε στα 22 του. Ειναι κληρονομια απο μια θεια του... φαντασου ηταν αθλητης (μπασκετμπολιστας καθοτι 1.92) κ ξαφνικα μια μερα δεν μπορουσε να σκυψει... Παει ο αθλητισμος, πανε κ ολα... Δοκιμασε διαφορα φαρμακα κ τωρα τελευταια ειναι καπως καλυτερα με κατι ενεσεις που κανει. Βεβαια υπαρχουν περιοδοι εξαρσης κ υφεσης... Το παλευει αφανταστα, κανει 2 δουλειες κ τρεχει ολη μερα. Λεει πως αν ηταν καλα εγω δεν θα χρειαζοταν ουτε το δακτυλακι μου να κουνησω. Με βοηθαει στα παντα κ στο σπιτι κ με τα παιδια. Το ονειρο του λεει, ειναι να κοιμηθει ενα βραδυ χωρις να πονα...

 

Ελισακι καλησπερα.....

Λυπαμαι για το προβλημα του αντρα σου και πραγματικα καταλαβαινω οτι για τον αντρα ειναι ακομα πιο δυσκολα τα πραγματα...

Τις ΕΝΒREL κανω εγω, τις ανοσοκατασταλτικες και εχω δει διαφορα προς το καλυτερο αλλα πολυ δυσκολο να προσεχω να μην κολησω ουτε μια γριπη και να κανω εξετασεις καθε τρεις και λιγο και να μην κλεινουν οι πληγες αμα κοπω και ενα σωρο τετοια...

Μπραβο του παντως που το παλευει και μπραβο και σε σενα που του στεκεσαι...Ειναι δυσκολο να ζεις με εναν ανθρωπο που πονα συνεχως και πολλες φορες εκ των πραγματων γινεται δυστροπος....

Εχουμε το ιδιο ονειρο με τον αντρα σου....Μια βραδια, μια ωρα, μια στιγμη, χωρις πονο.....:cry::cry:

Να΄σαι καλα και να χαιρεσαι την οικογενεια σου.....

:-P:razz:

1DqRp3.png

 

EFmCp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Καλημέρα κι από μένα. Είμαι καινούρια στο φόρουμ αν και το παρακολουθώ από την αρχή της εγκυμοσύνης μου και τώρα η μπουμπού μου είναι 3.5 μηνών. Είσαι και πόντια βρε Στέλλα κι εμείς οι Πόντιοι είμαστε εξ ορισμού "σκυλιά" σε όλα και μεγάλα θύματα από το φιλότιμό μας. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να θίξω άτομα με άλλη καταγωγή αλλά αυτά που ανέφερα είναι προτερήματα που οι Πόντιοι τα έχουν σε τέτοιο βαθμό που καταντούν ελαττώματα.

 

Θα τολμήσω να σου πω ότι υπάρχουν και χειρότερα. .

 

Maiden αυτο, το οτι υπαρχουν και χειροτερα, ειναι που με εχει βοηθησει να φτασω ως εδω, χωρις να τα παρατησω....

Ιστοριες σαν και αυτη που μοιραστηκες μαζι μας ειναι που σκεφτομαι οταν ποναω και νομιζω πως δεν αντεχω αλλο πια...

1DqRp3.png

 

EFmCp3.png

Link to comment
Share on other sites

δειτε και το θεμα με την κολλητη γιατι καποια κοπελα ειπε οτι εγω φταιω που αρρωσταινω

Φυσικα και δε φταις εσυ!!!!

Κανενας δε φταιει που αρρωσταινει....

Τα αυτοανοσα χειροτερευουν με το αγχος και την στεναχωρια αλλα δεν προκαλουνται απο αυτα....

Και οταν ενας ανθρωπος ειναι ευαισθητος και στεναχωριεται απο καταστασεις σαν αυτες που εζησες εσυ, το εχει μεσα του...Ετσι ειναι ο χαρακτηρας του, η προσωπικοτητα του, δεν αλλαζει....

Και δεν θα απολογηθεις γι΄αυτο σε κανεναν!!!!

Ευχομαι να νοιωσεις καλυτερα συντομα...Ευχομαι να παψεις να πονας και να ερθει γρηγορα η μερα που θα παιζεις με τα παιδακια σου και θα τα πας και βολτα και στη θαλασσα και ολα οσα ονειρευεσαι....Μακαρι να μπορουσα να σε βοηθησω περισσοτερο...

Να ξερεις ομως πως δεν εισαι μονη.....

Οταν ο γιος μου ηταν μικρουλης δεν καταλαβαινε γιατι δεν μπορουσα και εγω να τρεξω μαζι του, να παιξω με την μπαλα, να τον σηκωσω ψηλααααααα και να τον πεταω στον αερα και να τον ξαναπιανω....

Τωρα στα 13 του, του τα εχω εξηγησει ολα και αν και προσπαθω να μην βογγαω και να μην κλαιω μπροστα του, δε τα καταφερνω παντα.....Ερχεται διπλα μου και με κοιταζει, με χαιδευει, με ρωταει αν θελω κατι και ειναι το πιο γλυκο παιδι του κοσμου....

Του λεω, παληκαρι μου, πηγαινε να διαβασεις, ή να παιξεις θα σηκωθει η μαμα σε λιγο.....Και μου απαντα, καλα μαμα, μολις σηκωθεις θα φυγω......

Τα παιδια καταλαβαινουν πολλα περισσοτερα απ οτι νομιζουμε και προσαρμοζονται ευκολα σε καταστασεις....

Να τα αγαπας, αυτο ζητανε μονο.........

Και αυτο το κανεις Στελα μου....

Και φτανει!!!

1DqRp3.png

 

EFmCp3.png

Link to comment
Share on other sites

Eγω τωρα τι να πω....πονεμενη κι εγω απο μια σκατοαρρωστια,επαρατο νοσο την αποκαλουν,παιδευει τον συζυγο εδω και κατι μηνες.....

ευχομαι σε ολον τον κοσμο περαστικα να ειναι ολα........

ενα μονο εχω να πω,εκτιμαμε την ευτυχια που υπαρχει στη ζωη μας μονο οταν απειληθουμε απο καποια αρρωστια...δυστυχως ετσι εγινε και με τη δικη μου οικογενεια...και παψαμε πια να γκρινιαζουμε για ασημαντα πραγματα που πριν απ αυτο εμοιαζαν θεορατα και αξεπεραστα....

Κουραγιο σε οσους πονανε και θετικη σκεψη.

θα σαι παντα μεσα στην καρδια μας...

Link to comment
Share on other sites

Περαστικα σε ολους σας ευχομαι, πραγματικα την υγεια μας να εχουμε και ολα τα αλλα φτιαχνονται...

Στελλα, ελπιζω να μην με παρεξηγησεις, εχεις παει ποτε σε ψυχολογο? Νομιζω θα σε βοηθουσε πολυ να ξεπερασεις αυτα που σε πληγωσαν αλλα και να μαθεις να διαχειριζεσαι καταστασεις που σε στεναχωρουν ωστε να μην κανεις κακο στην υγεια σου αφου ειναι αμεσα συνδεδεμενη με την ψυχολογια σου.

Link to comment
Share on other sites

μου εφεραν στο νοσοκομειο ψυχολογο η οποια μετα τις ερωτησεις που μου εκανε και την κουβεντα μας μου ζητησε συγνωμη για τις λαλακιες που ηταν στο ερωτηματολογιο της και επρεπε να με ρωτησει και πηγαμε για καφεδακι χαλλλλλαρα

ειμαι απ τα ατομα που μονο ψυχολογο δεν χρειαζομαι

θα ηθελα να ξαναπαω παντως

αλλα οι νευρολογοι τρωνε ολα μας τα λεφτα

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Στελλα να ξερεις οτι το μυνημα σου επιασε τοπο σ εμενα

Τελευταια αντιμετωπισαμε ενα πολυ σοβαρο θεμα που μ εφερε στα ορια μου Νομιζα οτι η καρδια μου θα παψει να χτυπα απο το αγχος

Και τοτε επεσα σ ενα μυνημα σου σε μια ασχετη συζητηση εδω στο φορουμ

Να ξερεις με βοηθησες παρα πολυ Βλεπω το παιδι μου και λεω αυτο ειναι το σημντικοτερο δημιουργημα μου και η ευθυνη μου Ολα τ αλλα ενα βημα πισω Απο αποσταση και οσο μπορω θα βοηθησω, ο,τι μπορω θα κανω ,δεν θα γινω ομως το χαλι κανενος, δεν θα πουληθω, δεν θα τρελλαθω Οσο μπορω και μεχρι εκει

Γι αυτο σ ευχαριστω

Ευχομαι να ειναι ολα περαστικα και συντομα να εχεις τον μεγαλο σου κοντα σου

p7z6p3.pngsQqep3.png
Link to comment
Share on other sites

Στελλα μου γλυκια, το ποσο σε καταλαβαινω, δε λεγεται!!!!!

Απο τα 12 πασχω απο αυτοανοσο-Ρευματοειδη Αρθριτιδα....

Τωρα στα 40, εχω "αλλαξει" το αριστερο γονατο με ολικη αρθροπλαστικη, το δεξι γονατο εχει μια μικρη αγκυλωση, τα δαχτυλα των χεριων μου εχουν παραμορφωθει και οι αγκωνες εχουν αλλαξει θεση!!!!

Το μονο που θελω ειναι να του χαρισω ενα αδερφακι, να μην μεινει μονο του στον κοσμο.....Δεν ξερω αν θα τα καταφερω τελικα...

Θα κανω τα παντα ομως.....

Η πιο ευτυχισμενες στιγμες στην ζωη μου ηταν οταν τον κουβαλουσα μεσα μου και πονουσα, πονουσα φρικτα, αλλα μια του κλωτσια τα εσβηνε ολα....Υπεφερε το κορμι μου αλλα η ψυχη μου ηταν γεματη....Ημουν ενα ρακος αλλα η ζωη που μεγαλωνε μεσα μου, η ψυχη μου, ηταν γερη, γεματη υγεια....Και καθε φορα που ξαπλωμενη στο κρεβατι μου χαιδευα την κοιλια μου με τα πρησμενα και σχεδον παραμορφωμενα χερια μου, ενα πραγμα σκεφτομουν...........................

 

ΣΕ ΝΙΚΗΣΑ ΚΩΛΟΑΡΡΩΣΤΙΑ!!!!

ΣΕ ΝΙΚΗΣΑ!!!!!!

Τι να πω μετα από αυτα που έγραψες ...Είσαι πολύ δυνατή μπράβο σου . Και παρόλες τις δυσκολιες θελεις να χαρίσεις και αδερφάκι στο παιδάκι σου ! Εχεις πολύ δυναμη μέσα σου ...πραγματικά τεράστια !

jHgFp3.png
Link to comment
Share on other sites

δειτε και το θεμα με την κολλητη γιατι καποια κοπελα ειπε οτι εγω φταιω που αρρωσταινω

 

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ???? εσκασα απο τη στεναχωρια μου, εκλαιγα βδομαδες, δημιουργησα προβλημα στο εμβρυο και ετρεχα ολο τον πρωτο χρονο στους γιατρους που ειπαν ολοι οτι ηταν απο μεγαλη στεναχωρια....γιατι??? γιατι ξαφνικα συνειδητοποιησα οτι η καλη μου κολλητη ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ και γενικα, χαραμισα ολη την εφηβεια μου να ειμαι με ενα ατομο αρρωστημενο, που δε λογαριαζει ουτε μανα ουτε πατερα ουτε κανεναν, γιατι εγω νομιζα οτι ειχα φιλη κολλητη

φιλη που η μανα της πεθαινε απο καρκινο στην Αγγλια και δεν επαιρνε ενα τηλεφωνο!!!

Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει αλλά εγώ εδω και πολλά χρόνια ΔΕΝ πιστεύω στην φιλία , απλά στις κοινωνικές σχεσεις με όσους δεν είναι συγγενείς μου . Δεν ξέρω αν υπάρχουν φίλοι, ευτυχώς αν χρειαστώ μια καλή συμβουλή έχω μαμα-γιαγιά -και την γυναίκα του αδερφού μου .

Για αυτο το έγραψα γιατί είναι άδικο να χάνουμε τόσο σημαντικά πράγματα για ασήμαντους ανθρώπους !

jHgFp3.png
Link to comment
Share on other sites

Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει αλλά εγώ εδω και πολλά χρόνια ΔΕΝ πιστεύω στην φιλία , απλά στις κοινωνικές σχεσεις με όσους δεν είναι συγγενείς μου . Δεν ξέρω αν υπάρχουν φίλοι, ευτυχώς αν χρειαστώ μια καλή συμβουλή έχω μαμα-γιαγιά -και την γυναίκα του αδερφού μου .

Για αυτο το έγραψα γιατί είναι άδικο να χάνουμε τόσο σημαντικά πράγματα για ασήμαντους ανθρώπους !

 

 

 

Και όμως,υπάρχουν πραγματικοί φίλοι,απλά νομίζω ότι πρέπει να περάσει πολύς καιρός για να δοκιμαστούν και να καταλήξεις ότι τελικά αξίζουν.Και φυσικά υπάρχουν φορές που το ένστικτο φωνάζει για κάποιους,αλλά κάνουμε τα στραβά μάτια,επειδή είμαστε καλοπροαίρετοι.

 

Στέλλα,έχω μια απορία.Γιατί δεν σε αφήνουν να αγοράσεις μόνη σου την σφαιρίνη?Αφού δεν θα επιβαρύνεις κανένα ταμείο,παρά μόνο του σπιτιού σου.Κι εγώ η ίδια είχα πριν 2 χρόνια ένα μπουκάλι στο σπίτι μου,είχε περισσέψει και το έδωσα στο ΑΧΕΠΑ.Είμαι σίγουρη ότι πήγε στα σκουπίδια και δεν το χορήγησαν σε ασθενή.Ακόμα παλιότερα,τα νοσοκομεία Πολυγύρου και Καρδίτσας δέχτηκαν να μου στείλουν από 12 μπουκάλια το καθένα,με ασθενοφόρο μάλιστα,αρκεί να είχαν μια υπογραφή από την υπεύθυνη του φαρμακείου του ΑΧΕΠΑ,η οποία δεν δέχτηκε ποτέ να βοηθήσει και έτσι 12+12=24 μπουκάλια Χ 460 ευρώ που έκανε τότε το φάρμακο=11.040 ευρώ πεταμένα στα σκουπίδια,μια και έληγαν σε λίγο καιρό.Αν το έψαχνες λίγο σε κάποιο νοσοκομείο εκτός Θεσσαλονίκης?Στην ανάγκη να πήγαινες εκεί,για τις μέρες που θα χρειαστεί.Θυμώνω αφάνταστα με κάτι τέτοια,εντάξει,η μαμά μου δεν είδε βελτίωση,αλλά εσύ,νέα κοπέλα και να σου στερούνε την υγεία σου?:twisted::twisted::twisted:

Link to comment
Share on other sites

Τι να πω μετα από αυτα που έγραψες ...Είσαι πολύ δυνατή μπράβο σου . Και παρόλες τις δυσκολιες θελεις να χαρίσεις και αδερφάκι στο παιδάκι σου ! Εχεις πολύ δυναμη μέσα σου ...πραγματικά τεράστια !

Σε ευχαριστω PEPΙ μου....

 

Ολες οι μανουλες προσπαθουν για το καλυτερο και θα κανουν και θυσιες αμα χρειαστει....

 

Μακαρι να ειναι ολες γερες και να ειναι κοντα στα παιδακια τους!!!!

Και οταν κουραζονται και νομιζουν πως δεν αντεχουν άλλο, γιατι λογικο ειναι και αυτο, τοτε να σκεφτονται πως πανω απ ολα - οπως ειπε και η Στελιτσα μας - ειναι η υγεια....Και για μας αλλα κυριως για τα παιδακια μας...

Ολα τα αλλα ερχονται και φευγουν!!!!

 

Να χαιρεσαι το μπεμπακι σου και να εισαι παντα γερη και δυνατη!!!!

:-P:razz:

1DqRp3.png

 

EFmCp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Eγω τωρα τι να πω....πονεμενη κι εγω απο μια σκατοαρρωστια,επαρατο νοσο την αποκαλουν,παιδευει τον συζυγο εδω και κατι μηνες.....

ευχομαι σε ολον τον κοσμο περαστικα να ειναι ολα........

ενα μονο εχω να πω,εκτιμαμε την ευτυχια που υπαρχει στη ζωη μας μονο οταν απειληθουμε απο καποια αρρωστια...δυστυχως ετσι εγινε και με τη δικη μου οικογενεια...και παψαμε πια να γκρινιαζουμε για ασημαντα πραγματα που πριν απ αυτο εμοιαζαν θεορατα και αξεπεραστα....

Κουραγιο σε οσους πονανε και θετικη σκεψη.

Κουραγιο και σε σας Φλορα μου....

Περαστικα στον αντρα σου....

1DqRp3.png

 

EFmCp3.png

Link to comment
Share on other sites

Στελλα να ξερεις οτι το μυνημα σου επιασε τοπο σ εμενα

Τελευταια αντιμετωπισαμε ενα πολυ σοβαρο θεμα που μ εφερε στα ορια μου Νομιζα οτι η καρδια μου θα παψει να χτυπα απο το αγχος

Και τοτε επεσα σ ενα μυνημα σου σε μια ασχετη συζητηση εδω στο φορουμ

Να ξερεις με βοηθησες παρα πολυ Βλεπω το παιδι μου και λεω αυτο ειναι το σημντικοτερο δημιουργημα μου και η ευθυνη μου Ολα τ αλλα ενα βημα πισω Απο αποσταση και οσο μπορω θα βοηθησω, ο,τι μπορω θα κανω ,δεν θα γινω ομως το χαλι κανενος, δεν θα πουληθω, δεν θα τρελλαθω Οσο μπορω και μεχρι εκει

Γι αυτο σ ευχαριστω

Ευχομαι να ειναι ολα περαστικα και συντομα να εχεις τον μεγαλο σου κοντα σου

 

αχ δεν ξερεις τι χαρα μου εδωσες

αξιζει τελικα τον κοπο να τρωμε τοση ωρα εδω μεσα γραφοντας

ο ενας τον αλλον χρειαζομαστε

Link to comment
Share on other sites

δεν δεχτηκαν να τα παρω μονη μου ειπαν δεν ειναι αναγκη να παρω σφαιρινη

μετα κρυφα εμαθα ποσο κανει

μπαινει ενδοφλεβια δεν ειναι να το κανω σπιτι

και κανεις δεν το εγκρινει για την ωρα

που να ξερω κι εγω.........

Link to comment
Share on other sites

δεν δεχτηκαν να τα παρω μονη μου ειπαν δεν ειναι αναγκη να παρω σφαιρινη

μετα κρυφα εμαθα ποσο κανει

μπαινει ενδοφλεβια δεν ειναι να το κανω σπιτι

και κανεις δεν το εγκρινει για την ωρα

που να ξερω κι εγω.........

 

 

Γιατί πρέπει να εγκριθεί,αν το αγοράσεις εσύ??Σου το γράφει ένας γιατρός εκτός νοσοκομείου και το αγοράζεις.Βρίσκεις μια νοσοκόμα να σου περάσει τον ορό στην φλέβα και τέλος.Θα πρέπει να την προσέχεις,να μην αρχίσει και πρήζεται και να τρέχει κανονικά το φάρμακο,μετά από λίγες μέρες αλλάζεις φλέβα,κλπ,κλπ.Το σχήμα της σφαιρίνης ξεκινάει με ένα μπουκάλι,η δοσολογία αυξάνεται καθημερινά και ύστερα από ένα σημείο αρχίζει να ελαττώνεται,μέχρι να καταλήξει πάλι στο ένα μπουκάλι.Απλά πράγματα,δεν καταλαβαίνω πού κολλάνε. Δεν θα χρεωθεί τίποτα κανένας,εκτός από σένα.

Link to comment
Share on other sites

κοριτσια ισως δεν υπαρχουνε λογια για ολα αυτα που διαβαζω. ηθελα ομως να πω πως με εχετε συγκινησει αλλα και ταρακουνησει με την ψυχικη δυναμη σας. τα μπραβο ειναι περιττα. εσεις ξερετε τι περασατε-περνατε για να φτασετε σε τετοια"επιπεδα". αισθανομαι πως ειναι "αδικο" να γκρινιαζω για ενα προβλημα υγειας που εχω οπου μπροστα στα δικα σας δεν ειναι τιποτα@! ευχομαι κοριτσια σε ολες μας υγεια αλλα και σε ολους τους ανθρωπους σωματικη και πνευματικη. και διπλα μας να υπαρχουνε ανθρωποι που μας αγαπανε και τους αγαπουμε.

Link to comment
Share on other sites

Γιατί πρέπει να εγκριθεί,αν το αγοράσεις εσύ??Σου το γράφει ένας γιατρός εκτός νοσοκομείου και το αγοράζεις.Βρίσκεις μια νοσοκόμα να σου περάσει τον ορό στην φλέβα και τέλος.Θα πρέπει να την προσέχεις,να μην αρχίσει και πρήζεται και να τρέχει κανονικά το φάρμακο,μετά από λίγες μέρες αλλάζεις φλέβα,κλπ,κλπ.Το σχήμα της σφαιρίνης ξεκινάει με ένα μπουκάλι,η δοσολογία αυξάνεται καθημερινά και ύστερα από ένα σημείο αρχίζει να ελαττώνεται,μέχρι να καταλήξει πάλι στο ένα μπουκάλι.Απλά πράγματα,δεν καταλαβαίνω πού κολλάνε. Δεν θα χρεωθεί τίποτα κανένας,εκτός από σένα.

 

δε μπορω να παρω ενα φαρμακο μονη μου

οι γιατροι λενε δεν το χρειαζομαι

δεν θα παραδεχτουν ποτε οτι το δινουν μονο αν εισαι αλοιφη

αλλα και δε μπορω να δωσω 15000 ευρω χωρις να ξερω αν μου κανει καλο τελικα

και ποτε δεν το πηρα ετσι

πηρα 5 μπουκαλια επι 5 μερες

ασε που εχει και 100 ειδη ανοσοσφαιρινες

Link to comment
Share on other sites

Με κάνατε να νιώσω τόσο χαζή, τόσο μικρή, τόσο βλαμένη!!!!Όλες σας μα κυρίως η Στέλα η οποία με βοηθησε να βρω το κείμενο για την πρόσκληση και όχι μόνο για τη βάφτιση της μικρής μου. Στα 24 μου έπαθα εγκεφαλική αιμορρααγία. Υπήρχε εκ γεννετής δυσπλασία και ξαφνικά το αγγείο αιμορράγησε. Μεταφέρθηκα με ελικόπτερο Αθήνα, εγχειρίστηκα (όχι κρανιοτομή) αλλά με μια μέθοδο που ονομαζεται εμβολισμός κι οι δικοί μου το προτίμησαν παρολο που τους κόστισε πολλά για να μην ξυπνήσω και τρομάξω με την εικόνα μου!!!! Πήγαν όλα καλά αλλά τον επομενο χρόνο έκανα κι άλλη επέμβαση (και πάλι όχι κρανιοτομή) κι έκλεισαν όλα τα αγγεία του εγκεφάλου τα οποία ίσως αιμορραγούσαν. Τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα σταματήσω να αγχώνομαι και να στενοχωριέμαι με το παραμικρό κι ότι θα ζω την κάθε μου στιγμή. ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑ. Μετά από 2 χρόνια αρρωσταίνει η μάνα μου με καρκίνο. Πάλεψε για 2,5 χρόνια αλλά δεν τα κατάφερε. Την έχασα ότν ήμουν έγκυος 5 μηνών. Δεν μπορώ να το ξεπεράσω (η μικρή μου έχει τα πρώτα της γενέθλια το άλλο Σάββατο). Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πώς θα ήταν όλα αν την είχα, μου λείπει απίστευτα κι από την άλλη φροντίζω τον πατέρα μου και τον αδερφό μου γιατί η μαμά μας είχε όλους τόσο καλομαθημένους που δεν ξέραμε να κάνουμε τίποτα μέσα στο σπίτι. Κι αφού έχω περάσει τόσα, έχω στενοχωρηθεί κι έχω κλάψει τόσο πολύ εξαιτίας της πεθεράς μου. Σήμερα ήταν άλλη μια μέρα που ένιωσα ότι κάτι θα πάθω. Σφίξιμο στο στομάχι, πόνος στο στήθος. Στέλα μου έχεις δίκιο. Υγεία πάνω απ' όλα. Δεν αξίζει να στενοχωρίομαστε για κανένα. Αλλά πώς θα γίνει αυτό; Η πεθερά μου ξέρει ότι είμαι μόνη, ότι ο άντρας μου δουλεύει όλη μέρα, ότι η μικρή μου είναι δύσκολη αλλά δεν έχει βοηθήσει σε κάτι. Και δεν με ενοχλέι αυτό. Με ενοχλέι ότι δίνει σε όλους την εντύπωση ότι λιώνει για το εγγόνι της και κάνει τα πάντα για αυτό κι εγώ επειδή δε θέλω να μιλήσω για να μη μαλώσω με τον άντρα και για να μην εκθεσω την οικογένειά του, δε μιλάω, την καλύπτω και νιώθω να ΠΝΙΓΟΜΑΙ!!! Εγραψα πολλά, σας κούρασα. Αλλή είμαι πολύ στενοχωρημένη με τον εαυτό μου που δεν μπορώ να μην ασχολούμαι και να μη χαλιέμαι για ανθρώπους που δεν αξίζουν. Εύχομαι υγεία σε όλους και στα μικρούλια μας κυρίως!!!

Link to comment
Share on other sites

δε μπορω να παρω ενα φαρμακο μονη μου

οι γιατροι λενε δεν το χρειαζομαι

δεν θα παραδεχτουν ποτε οτι το δινουν μονο αν εισαι αλοιφη

αλλα και δε μπορω να δωσω 15000 ευρω χωρις να ξερω αν μου κανει καλο τελικα

και ποτε δεν το πηρα ετσι

πηρα 5 μπουκαλια επι 5 μερες

ασε που εχει και 100 ειδη ανοσοσφαιρινες

stella 7778 έχω ξαναγράψει για το πρόβλημά μου και ότι και εγώ παίρνω σφαιρίνη. Υπάρχουν 2 σχήματα γ-σφαιρίνης santoglobulin & privigen. τα έχω κάνει και τα δύο και οι παρενέργειες είναι ίδιες : πονοκέφαλος πολύ έντονος, ρίγη. Και πρέπει να είσαι μέσα σε νοσοκομείο και όχι στο σπίτι γιατί μπορεί να πάθεις και ανακοπή (το γράφει στις οδηγίες που τις έχω και των δύο). Δεν είναι μόνο θέμα φλέβας και να αλλάζεις το μπουκάλι όπως είπε και μια κοπέλα πριν. Όσο για τα χρήματα, το 1ο έχει κοντά στα 400 και αφού στο γράφει ο γιατρός το παίρνεις. Εγώ έκανα με το 1ο 25 μπουκάλια την φορά , με το 2ο 7. 2 φορές τον χρόνο (Σεπτέμβρη και Φεβρουάριο) και φέτος θα το κάνω και 3η στα μέσα του άλλου μήνα. Συντοπίτριά μου , 53 ετών με μυοσίτιδα δεν παίρνει σφαιρίνη αλλά ένα άλλο ενδοφλέβιο - βέβαια είναι σε καλή κατάσταση, περπατάει κανονικά. Μήπως για την ασθένειά σου δεν είναι σίγουρα η αγωγή με σφαιρίνη-γι αυτό δεν σου την δίνουν- αλλά κάτι άλλο? Δεν νομίζω ότι είναι οικονομικό το θέμα για το ταμείο σου. Τί ταμείο έχεις?

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι μόνο θέμα φλέβας και να αλλάζεις το μπουκάλι όπως είπε και μια κοπέλα πριν.

 

 

To ξέρω πολύ καλά ότι δεν είναι τόσο απλό το θέμα με την σφαιρίνη,10 χρόνια είμαι στα νοσοκομεία με την μάνα μου,απλά το έγραψα γιατί νόμιζα πως η Στέλλα ήταν σίγουρη ότι η σφαιρίνη είναι αυτό που της χρειάζεται και στην ανάγκη θα την έκανε στο σπίτι.Τώρα βλέπω ότι γράφει πως δεν ξέρει αν όντως αυτό το φάρμακο είναι το κατάλληλο για την πάθησή της...

Link to comment
Share on other sites

Με κάνατε να νιώσω τόσο χαζή, τόσο μικρή, τόσο βλαμένη!!!!Όλες σας μα κυρίως η Στέλα η οποία με βοηθησε να βρω το κείμενο για την πρόσκληση και όχι μόνο για τη βάφτιση της μικρής μου. Στα 24 μου έπαθα εγκεφαλική αιμορρααγία. Υπήρχε εκ γεννετής δυσπλασία και ξαφνικά το αγγείο αιμορράγησε. Μεταφέρθηκα με ελικόπτερο Αθήνα, εγχειρίστηκα (όχι κρανιοτομή) αλλά με μια μέθοδο που ονομαζεται εμβολισμός κι οι δικοί μου το προτίμησαν παρολο που τους κόστισε πολλά για να μην ξυπνήσω και τρομάξω με την εικόνα μου!!!! Πήγαν όλα καλά αλλά τον επομενο χρόνο έκανα κι άλλη επέμβαση (και πάλι όχι κρανιοτομή) κι έκλεισαν όλα τα αγγεία του εγκεφάλου τα οποία ίσως αιμορραγούσαν. Τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα σταματήσω να αγχώνομαι και να στενοχωριέμαι με το παραμικρό κι ότι θα ζω την κάθε μου στιγμή. ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑ. Μετά από 2 χρόνια αρρωσταίνει η μάνα μου με καρκίνο. Πάλεψε για 2,5 χρόνια αλλά δεν τα κατάφερε. Την έχασα ότν ήμουν έγκυος 5 μηνών. Δεν μπορώ να το ξεπεράσω (η μικρή μου έχει τα πρώτα της γενέθλια το άλλο Σάββατο). Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πώς θα ήταν όλα αν την είχα, μου λείπει απίστευτα κι από την άλλη φροντίζω τον πατέρα μου και τον αδερφό μου γιατί η μαμά μας είχε όλους τόσο καλομαθημένους που δεν ξέραμε να κάνουμε τίποτα μέσα στο σπίτι. Κι αφού έχω περάσει τόσα, έχω στενοχωρηθεί κι έχω κλάψει τόσο πολύ εξαιτίας της πεθεράς μου. Σήμερα ήταν άλλη μια μέρα που ένιωσα ότι κάτι θα πάθω. Σφίξιμο στο στομάχι, πόνος στο στήθος. Στέλα μου έχεις δίκιο. Υγεία πάνω απ' όλα. Δεν αξίζει να στενοχωρίομαστε για κανένα. Αλλά πώς θα γίνει αυτό; Η πεθερά μου ξέρει ότι είμαι μόνη, ότι ο άντρας μου δουλεύει όλη μέρα, ότι η μικρή μου είναι δύσκολη αλλά δεν έχει βοηθήσει σε κάτι. Και δεν με ενοχλέι αυτό. Με ενοχλέι ότι δίνει σε όλους την εντύπωση ότι λιώνει για το εγγόνι της και κάνει τα πάντα για αυτό κι εγώ επειδή δε θέλω να μιλήσω για να μη μαλώσω με τον άντρα και για να μην εκθεσω την οικογένειά του, δε μιλάω, την καλύπτω και νιώθω να ΠΝΙΓΟΜΑΙ!!! Εγραψα πολλά, σας κούρασα. Αλλή είμαι πολύ στενοχωρημένη με τον εαυτό μου που δεν μπορώ να μην ασχολούμαι και να μη χαλιέμαι για ανθρώπους που δεν αξίζουν. Εύχομαι υγεία σε όλους και στα μικρούλια μας κυρίως!!!

Κοπελα μου, καταρχας χαιρομαι που το τοσο σοβαρο προβλημα υγειας που ειχες περασε με τις εγχειρησεις.....

Μακαρι και το δικο μου να περνουσε με εγχειρηση:cry::cry:

Απο κει και περα, προβλημα με την πεθερα αντιμετωπιζουν πολλα κοριτσια....Δεν εισαι η μονη....Ξερω πως ειναι δυσκολο να την στειλεις απο κει που ηρθε, γιατι αυτο της αξιζει αφου δεν μπορει να καταλαβει πως χρειαζεσαι βοηθεια και εισαι ενας ανθρωπος που περασε χοντρο λουκι με την υγεια του, αλλα θα πρεπει να το "παρεις αλλιως" γιατι η στεναχωρια δε βγαζει πουθενα και τελικα αυτο που μετραει ειναι το παιδακι σου και μονο...Γι΄αυτο το παιδι θα πρεπει να εισαι γερη και δυνατη....Γι΄αυτο το παιδι θα πρεπει να εισαι χαρουμενη και ολα τα αλλα να πανε να γα@@#$$%!!!!

Ξερω οτι στα λογια ειναι ευκολο αλλα στην πραξη?????

Μιλα με τον αντρα σου...Πες του, εξηγησε του πως σε πονα ολο αυτο που γινεται....Βγαλε το απο μεσα σου....Ενταξει, αν δε θελει να σε βοηθαει ειναι δικαιωμα της...Αλλα να μην σε στεναχωρει.....

Και εσενα μανουλα σε γεννησε, μανουλα που την εχασες νωρις.....

Στην αναγκη βαλε τον μπαμπα σου ή τον αδερφο σου να της μιλησουν....Να καταλαβει η γυναικα πως δεν εισαι μονη σου, δε φυτρωσες.......

Ευχομαι να πανε ολα καλα και να τα καταφερεις...Νικησες ενα σοβαρο προβλημα, σου δωθηκε μια δευτερη ευκαιρια....Μην αφησεις κανεναν να σου το χαλασει αυτο......

1DqRp3.png

 

EFmCp3.png

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...