Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Πιο συχνά τα συμπτώματα κατάθλιψης για τους γονείς διδύμων


Recommended Posts

Οι γονείς των διδύμων είναι πιθανότερο να εμφανίσουν συμπτώματα κατάθλιψης, σύμφωνα με νέα έρευνα.

 

Οι συγκρίσεις έγιναν μεταξύ 100 ζευγαριών που έκαναν δίδυμα και 700 που είχαν μόνο ένα παιδί.

 

Στους γονείς δόθηκε ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο έπρεπε να συμπληρώσουν σε τρία στάδια. Ένα στη διάρκεια της κύησης, ένα όταν τα παιδιά ήταν δύο μηνών και ένα όταν έκλειναν τον πρώτο τους χρόνο.

 

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι γονείς που είχαν δίδυμα, αντιμετώπιζαν περισσότερα προβλήματα, αϋπνίες και άγχος. Κάποιοι έφταναν ακόμη και στα πρόθυρα κατάθλιψης.

 

"Είναι γεγονός πως η γέννηση ενός παιδιού μπορεί να προκαλέσει άγχος. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για δίδυμα", τονίζει ο Δρ. Λόρενς Σο, διευθυντής του Γυναικολογικού Κέντρου του Λονδίνου.

 

Με την αύξηση των γεννήσεων των διδύμων, λόγω και των τεχνητών γονιμοποιήσεων, οι γιατροί προειδοποιούν πως ένα ζευγάρι πρέπει να είναι ιδιαίτερα προετοιμασμένο, όταν περιμένει δύο παιδιά, αφού πολλά είναι αυτά που δεν υπολογίζονται.

 

"Πολλοί πιστεύουν πως αποκτούν δύο στην τιμή τους ενός. Δεν είναι όμως έτσι. Το τίμημα μπορεί να είναι μεγαλύτερο γι’ αυτό και πρέπει πάντα οι γονείς να είναι ενημερωμένοι", αναφέρει ο Σο.

 

Πηγή: http://www.zougla.gr/news.php?id=4401

 

 

00258.jpg

ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ

Ρατσιστής δεν γεννιέσαι … γίνεσαι

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


"

"Πολλοί πιστεύουν πως αποκτούν δύο στην τιμή τους ενός. Δεν είναι όμως έτσι. Το τίμημα μπορεί να είναι μεγαλύτερο γι’ αυτό και πρέπει πάντα οι γονείς να είναι ενημερωμένοι", αναφέρει ο Σο.

 

Πηγή: http://www.zougla.gr/news.php?id=4401

 

 

00258.jpg

 

Αυτο δεν το καταλαβαινω :roll: ...δλδ τι?? Να ειμαστε ενημερωμενοι για πιο θεμα???Και αν ειμαστε τι θ αλλαξει??Διακοπη???? :?

Ισως το καταλαβα λαθος....αλλα δεν ειναι επιλογη οποτε πρεπει να ενημερωθουμε πριν το αποφασισουμε :?

Link to comment
Share on other sites

Αφροδίτη αυτό που εγώ καταλαβαίνω και για το οποίο με βρίσκει σύμφωνη η παραπάνω φράση είναι ότι, συχνά θα δεις γυναίκες να επιθυμούν να κάνουν δίδυμα "για να τελειώνουν". Αυτές τις φράσεις "έκανες 2 σε 1" ή "και τα 2 με την πρώτη" ή "τώρα τελείωσες" , θα πρέπει να τις έχεις ακούσει πολλάκις.

 

Εγώ προσωπικά σε αυτούς τους ανρθώπους δεν τρέφω εκτίμηση γιατί δείχνουν άγνοια.

 

Διότι ο κόσμος δεν ξέρει

1) ότι η πολύδυμη κύηση είναι υψηλού κινδύνου γιατί και η μάνα και τα παιδιά κινδυνεύουν ανα πάσα στιγμή.

2) Η προωρότητα παίζει συνεχώς

3) τα προβλήματα της μονήρους κυήσεως εδώ διπλασιάζονται

4) υπάρχουν πιθανότητες να μην έχεις παιδιά στο τέλος ή να έχεις το ένα ή να έχεις και τα δύο με κάποιο πρόβλημα.

 

Αυτά ο κόσμος δεν τα γνωρίζει αλλά παραμένει στο αποτέλεσμα.

 

Καλό θα ήταν, αφού δημιουργήθηκε αυτή η ενότητα, να καταθέσουμε εδώ και να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας σε σχεση με την κύηση, τον τοκετό, την τυχόν παραμονή σε μονάδα βρεφών καθώς και τα τυχόν προβλήματα που τελικώς ανέκυψαν στα ίδια μας τα παιδιά και πως τα αντιμετωπίζουμε.

Εμένα προσωπικά θα με ενδιέφεραν οι περιπτώσεις των ομοζυγωτικών κυήσεων.

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα σας!! :D

Voula ..θα συμφωνήσω μαζί σου!! Ακριβώς ετσι ειναι..και η δικη μας εμπειρια ηταν ασχημη...αφου και η εγκυμοσυνη ηταν επωδηνη λογο βαρους πιο πολυ..αλλα και η γεννα αφου γεννησα 7μιση μηνων και οι μικρες μου μπηκαν κατ΄ευθειαν θερμοκοιτιδα αφου το βαρος τους ηταν μολις 1500 η καθε μια!! Εμειναν στην εντατικη σχεδον 2 μηνες. Τα συναισθηματα χαλια..πιο χαλια δεν γινοταν.Γεννάς 2 μωρακια..δεν στα φερνουν στο δωματιο οπως στις αλλες μανουλες...φευγεις απο το μαιευτηριο χωρις αυτα...γυρνας σπιτι και ειναι αδειο ...και δεν φτανει ολο αυτο...επι 2 μηνες κατασκηνωνεις εξω απο το μαιευτηριο να τα δεις στο επισκεπτηριο διασωληνωμενα! Η μικρη μου ευτηχως μεγαλωνε χωρις καποιο ιδιαιτερο προβλημα χρειαστηκαν μονο 2 μεταγγησεις και για να λεω ΜΟΝΟ φανταζεστε τι χρειαστικε η μεγαλη μου..κολλουσε την μια λοιμωξη μετα την αλλη. Μεχρι που ειχαμε φτασει στο σημειο να μην ξερουμε αν θα την παρουμε σπιτι η οχι!! Γι αυτους και για αλλους τοσους λογους που αυτονοητα δεν μπορουμε να γραψουμε εδω γιατι θα χρειαστουμε πολλες σελιδες ..οταν μιλαει καποιος θα πρεπει να σκεφτετε πρωτα!!! Ευτυχως ομως ολα πηγαν καλα και τις πηραμε σπιτι υγιεστατες και χωρις κανενα προβλημα και αυτο το χρωσταμε στους γιατρους του ΜΗΤΕΡΑ που κανουν τα παντα προκειμενου να σωσουν τα μωρακια μας!!!

Link to comment
Share on other sites

Κακα τα ψεμματα. Δυσκολη εγκυμοσυνη που συνηθως εχει μια εγκυμονουσα σε διδυμα, σημαινει εσωκλειστη στο σπιτι. Σημαινει διακοπη των αγαπημενων της δραστηριοτητων και ισως μιας καλης δουλειας. Και ολα αυτα για αρκετους μηνες.

Πολλες φορες απαιτειται παραμονη στο κρεββατι και αδυναμια καθημερινων δουλειων.

 

Οταν γεννηθουν τα γλυκουλια και τελικα πανε ολα καλα, εαν πανε, ο χρονος που ανηκει στη μητερα, ειναι ελαχιστος. Υπνος, επισης ελαχιστος. Εγω για 6 μηνες, κοιμομουν για 2 ωρες μονο.

 

Αυτες ειναι μονο μερικες απο τις δυσκολιες που συναντα μια μητερα με διδυμα και συμβαλλουν στην εμφανιση καταθλιψης. Αλλα και οι χαρες ειναι σε διπλη προσφορα που εγω τουλαχιστον, αν και ηδη με 2 μικρα παιδια νωριτερα,χαιρομαι που εγινα μητερα διδυμων με ολες τις συγκινησεις που ανακαλυπτεις στα διδυμα.

 

Μονο που πραγματικα, εφτασα στα ορια της καταθλιψης,οχι απο λυπη, αλλα λογω αγχους και κουρασης, οπως και μη προσωπικου χρονου.

 

Μα ξεπερασα αυτο το σταδιο, γιατι αν μπεις στο χορο, πρεπει να τον χορεψεις. Και μαλιστα καλα. Και το παλευεις.

Πριν γράψεις, σκέψου!

Πριν κατακρίνεις, περίμενε!

Πριν προσευχηθείς, συγχώρα!

Πριν παραιτηθείς, προσπάθησε!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αφροδίτη αυτό που εγώ καταλαβαίνω και για το οποίο με βρίσκει σύμφωνη η παραπάνω φράση είναι ότι, συχνά θα δεις γυναίκες να επιθυμούν να κάνουν δίδυμα "για να τελειώνουν". Αυτές τις φράσεις "έκανες 2 σε 1" ή "και τα 2 με την πρώτη" ή "τώρα τελείωσες" , θα πρέπει να τις έχεις ακούσει πολλάκις.

 

Εγώ προσωπικά σε αυτούς τους ανρθώπους δεν τρέφω εκτίμηση γιατί δείχνουν άγνοια.

 

Διότι ο κόσμος δεν ξέρει

1) ότι η πολύδυμη κύηση είναι υψηλού κινδύνου γιατί και η μάνα και τα παιδιά κινδυνεύουν ανα πάσα στιγμή.

2) Η προωρότητα παίζει συνεχώς

3) τα προβλήματα της μονήρους κυήσεως εδώ διπλασιάζονται

4) υπάρχουν πιθανότητες να μην έχεις παιδιά στο τέλος ή να έχεις το ένα ή να έχεις και τα δύο με κάποιο πρόβλημα.

 

Αυτά ο κόσμος δεν τα γνωρίζει αλλά παραμένει στο αποτέλεσμα.

 

Καλό θα ήταν, αφού δημιουργήθηκε αυτή η ενότητα, να καταθέσουμε εδώ και να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας σε σχεση με την κύηση, τον τοκετό, την τυχόν παραμονή σε μονάδα βρεφών καθώς και τα τυχόν προβλήματα που τελικώς ανέκυψαν στα ίδια μας τα παιδιά και πως τα αντιμετωπίζουμε.

Εμένα προσωπικά θα με ενδιέφεραν οι περιπτώσεις των ομοζυγωτικών κυήσεων.[/q

 

συμφωνω απολυτα.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 εβδομάδες μετά...

Μου είπαν πολλές φορές και εμένα, «α! έκανες δίδυμα και ξεμπέρδεψες με τη μία. Τι τυχερή που είσαι!». Λες και έκανα service στο αυτοκίνητο.

Ναι, είμαι τυχερή γιατί είχα μία τέλεια εγκυμοσύνη και γέννησα δύο υγιέστατα μωρά στην 37η εβδομάδα. Όμως δεν είναι μόνο αυτό!

Χρειάζεσαι μεγάλη βοήθεια από το περιβάλλον, ή τουλάχιστον εγώ την έχω ανάγκη. Γιατί όπως περνάς τα καλά διπλά, έτσι περνάς και τις ανησυχίες, τις αρρώστιες τους,… Εμείς μετά τον 1ο χρόνο που ξεκίνησαν οι ιώσεις, πρώτα κόλλαγε το ένα και μετά το άλλο. Η ίωση της μίας μέρας, για μας σημαίνει 3-4 ημέρες σε επιφυλακή. Μία ανησυχία να έχει στο ύπνο του το ένα, ένα δόντι να πονάει στο άλλο, βρίσκομαι διαρκώς σε μία ένταση.

Εγώ, που ήμουνα η φοβερά ψύχραιμη μαμά, μέσα στους 3 τελευταίους μήνες έγινα ακριβώς το αντίθετο. Όπως, έγραψε και η Κοριτσομάνα, έφτασα στα όρια της κατάθλιψης, όχι από λύπη, αλλά λόγω άγχους και κούρασης. Γιατί δεν είχα καμιά προηγούμενη εμπειρία ως μητέρα, επομένως ότι συνέβαινε για πρώτη φορά, για μένα ήταν «θέμα».

 

Και αυτά τα γράφω, μόνο και μόνο για να πω ότι δεν «ξεμπερδεύεις», με το να τα κάνεις μαζί. Αυτή είναι η αφετηρία, η ουσία είναι ο δρόμος που έχεις να διανύσεις.

 

Βέβαια, οι χαρές και οι συγκινήσεις που παίρνεις μεγαλώνοντας δύο σουσουράδια μαζί, είναι απίστευτες και δεν συγκρίνονται με τίποτα. Είμαι πολύ ευτυχισμένη που τα έχω και αν ξαναγυρνούσα το χρόνο πάλι μαζί θα τα ήθελα. Γιατί όταν μπαίνω σπίτι, έχω δύο αγκαλιές να κάνω, δύο φιλιά να δώσω και δύο αγάπες να πάρω.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
Μου είπαν πολλές φορές και εμένα, «α! έκανες δίδυμα και ξεμπέρδεψες με τη μία. Τι τυχερή που είσαι!». Λες και έκανα service στο αυτοκίνητο.

Ναι, είμαι τυχερή γιατί είχα μία τέλεια εγκυμοσύνη και γέννησα δύο υγιέστατα μωρά στην 37η εβδομάδα. Όμως δεν είναι μόνο αυτό!

Χρειάζεσαι μεγάλη βοήθεια από το περιβάλλον, ή τουλάχιστον εγώ την έχω ανάγκη. Γιατί όπως περνάς τα καλά διπλά, έτσι περνάς και τις ανησυχίες, τις αρρώστιες τους,… Εμείς μετά τον 1ο χρόνο που ξεκίνησαν οι ιώσεις, πρώτα κόλλαγε το ένα και μετά το άλλο. Η ίωση της μίας μέρας, για μας σημαίνει 3-4 ημέρες σε επιφυλακή. Μία ανησυχία να έχει στο ύπνο του το ένα, ένα δόντι να πονάει στο άλλο, βρίσκομαι διαρκώς σε μία ένταση.

Εγώ, που ήμουνα η φοβερά ψύχραιμη μαμά, μέσα στους 3 τελευταίους μήνες έγινα ακριβώς το αντίθετο. Όπως, έγραψε και η Κοριτσομάνα, έφτασα στα όρια της κατάθλιψης, όχι από λύπη, αλλά λόγω άγχους και κούρασης. Γιατί δεν είχα καμιά προηγούμενη εμπειρία ως μητέρα, επομένως ότι συνέβαινε για πρώτη φορά, για μένα ήταν «θέμα».

 

Και αυτά τα γράφω, μόνο και μόνο για να πω ότι δεν «ξεμπερδεύεις», με το να τα κάνεις μαζί. Αυτή είναι η αφετηρία, η ουσία είναι ο δρόμος που έχεις να διανύσεις.

 

Βέβαια, οι χαρές και οι συγκινήσεις που παίρνεις μεγαλώνοντας δύο σουσουράδια μαζί, είναι απίστευτες και δεν συγκρίνονται με τίποτα. Είμαι πολύ ευτυχισμένη που τα έχω και αν ξαναγυρνούσα το χρόνο πάλι μαζί θα τα ήθελα. Γιατί όταν μπαίνω σπίτι, έχω δύο αγκαλιές να κάνω, δύο φιλιά να δώσω και δύο αγάπες να πάρω.

 

σαν να ακουω τον εαυτο μου να μιλαει....Εγω θυμωνω πολυ οταν ακουω γονεισ με ενα παιδι να παραπονιουντε.... ΕΛΕΟΣ!! ακομα και οταν περιγραφω αυτα περασα νιωθω οτι οι λεξεις ειναι λιγες γιατι τα συναισθηματα και το στραπατσο το ψυχολογικο δεν εχουν λογια.....

glitterfy134519T689D30.gif
Link to comment
Share on other sites

εγώ δεν είχα πολύ ευκολη εγκυμοσύνη. Τουλάχιστον μέχρι να μπω στον 4ο μήνα.Ημουν εξωσωματική, μου έβαλαν 4 έμβρυα και μέχρι τον 4ο μήνα τα τεσσερα έγιναν δύο με μινι αποβολές..

Νοσηλεύτικα δύο φορές στο νοσοκομείο από 10 μέρες την φορά γιατί πήγα να αποβάλλω και τις κούκλες μου.Εκατσα μετα στο σπιτάκι μου ακίνητη και τελικά τα κατάφερα.Βέβαια από την στιγμή που μπήκα τον 5ο και μετα, δούλευα μέχρι την προηγούμενη μέρα που γέννησα!

¨Οταν ακούω να λένε ότι ...ρε παιδί μου βαρυνα.... και εγώ είχα βαρύνει από τον 5ο.. μου έρχεται να τις μπατσίσω...! Στον 9ο μήνα η κοιλιά μου είχε περίμετρο 1,20 μετρα!

Τελικά γέννησα την 38 εβδομάδα και τα κορίτσια την γλίτωσαν την θερμοκοιτίδα..

Αφού γέννησα διαπιστώσαμε ότι το ένα μου κοριτσάκι επρεπε να χειρουργηθεί, και ξαναμπήκαμε στο νοσοκομείο όταν ήταν 35 ημερών.

Και περάσαμε εκεί μέρες και μέρες..

Τέλος καλό όλα καλά...

Η πλάκα στο ..."ξεμπέρδεψες" είναι ότι αν μας ήταν εύκολοτερο, θα έκανα και άλλα παιδάκια... Αλλα τώρα τι να τους πεις.

Ψυχραιμία....

yoGfp2.png
Link to comment
Share on other sites

¨Οταν ακούω να λένε ότι ...ρε παιδί μου βαρυνα.... και εγώ είχα βαρύνει από τον 5ο.. μου έρχεται να τις μπατσίσω...! Στον 9ο μήνα η κοιλιά μου είχε περίμετρο 1,20 μετρα!

 

Τέλος καλό όλα καλά...

Η πλάκα στο ..."ξεμπέρδεψες" είναι ότι αν μας ήταν εύκολοτερο, θα έκανα και άλλα παιδάκια... Αλλα τώρα τι να τους πεις.

Ψυχραιμία....

 

Κορίτσια μου γλυκά μη θυμώνετε και μη νιώθετε κακία γιατί οι μαμάδες που γεννήσανε ένα παιδί κουράζονται.Δεν το λένε σε αντιπαράθεση με τις μαμάδες των διδύμων και σαφώς δεν ενοούνε ότι κουράζονται περισότερο ή λιγότερο από άλλους.

Η Κούραση έιναι όπως και ο πόνος,ο κάθε άνθρωπος αυτό που ζέι καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται :-)

Απο την άλλη δεν καταλαβαίνω πραγματικά αυτό τον "ανταγωνισμό",ούτε τι νόημα έχει. :?

Πρέπει να αναφέρω εδώ ότι έιμαι δίδυμη,η μαμά μου μετά τη γέννα αρρώστησε γιατί ήτανε ολομόναχη σ'αυτό άρα ξέρω και καταλαβαίνω τις δυσκολίες σας.

Εγώ πάλι είχα δύο πανέυκολες εγκυμοσύνες που όμως όπως και νά'χει μετά τον 8ο βάρυνα.Και το μέτρο σύγκρισης για να το πώ αυτό δεν ήτανε καμιά άλλη έγκυος,ήτανε το δικό μου σώμα και οι αντοχές του πρίν και μετά. :)

 

Συγνώμη αν σας ενοχλήσει η παρέμβαση,αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να πέις κάτι σε κάποιον.Κι εγώ μεγαλώνω τα παιδίά ολομόναχη και ακούω μαμάδες με βοήθεια να παραπονιούνται και???? Αν θυμώσω μαζί τους θα λυθεί κάποιο δικό μου πρόβλημα?

 

Υ.Γ να συμπληρώσω ότι προσωπικά σας θεωρώ ηρωίδες και σαφώς εκτός σύγκρισης με μάς....

ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ

Ρατσιστής δεν γεννιέσαι … γίνεσαι

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

emena mia para polu kali mou fili perimenei diduma. Exei idi ena kai i deuteri egkumosini ths irthe ksafnika kai fusika to oti exei diduma itane ena sok giauthn.

Tora einai 5 mhnvn egkuos kai sunexeia milaei gia to pos tha xoresoume sto spiti? ti tha ginei me amaksi? pos tha ksanapao sthn douleia? pos tha ta katafero ktl? kai genika einai polu anxomeni kai problimatismeni

 

Ontos einai duskolo na exeis diduma giauto kai emeis oi filoi kai oikogeneia prepei na eimaste ekei na sumparastekomaste , na entharinoume kai na boithame to zeugari.

 

Ola pernoun to dromo tous me ton kairo!

 

xx

Link to comment
Share on other sites

¨Οταν ακούω να λένε ότι ...ρε παιδί μου βαρυνα.... και εγώ είχα βαρύνει από τον 5ο.. μου έρχεται να τις μπατσίσω...! Στον 9ο μήνα η κοιλιά μου είχε περίμετρο 1,20 μετρα!

 

Τέλος καλό όλα καλά...

Η πλάκα στο ..."ξεμπέρδεψες" είναι ότι αν μας ήταν εύκολοτερο, θα έκανα και άλλα παιδάκια... Αλλα τώρα τι να τους πεις.

Ψυχραιμία....

 

Κορίτσια μου γλυκά μη θυμώνετε και μη νιώθετε κακία γιατί οι μαμάδες που γεννήσανε ένα παιδί κουράζονται.Δεν το λένε σε αντιπαράθεση με τις μαμάδες των διδύμων και σαφώς δεν ενοούνε ότι κουράζονται περισότερο ή λιγότερο από άλλους.

Η Κούραση έιναι όπως και ο πόνος,ο κάθε άνθρωπος αυτό που ζέι καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται :-)

Απο την άλλη δεν καταλαβαίνω πραγματικά αυτό τον "ανταγωνισμό",ούτε τι νόημα έχει. :?

Πρέπει να αναφέρω εδώ ότι έιμαι δίδυμη,η μαμά μου μετά τη γέννα αρρώστησε γιατί ήτανε ολομόναχη σ'αυτό άρα ξέρω και καταλαβαίνω τις δυσκολίες σας.

Εγώ πάλι είχα δύο πανέυκολες εγκυμοσύνες που όμως όπως και νά'χει μετά τον 8ο βάρυνα.Και το μέτρο σύγκρισης για να το πώ αυτό δεν ήτανε καμιά άλλη έγκυος,ήτανε το δικό μου σώμα και οι αντοχές του πρίν και μετά. :)

 

Συγνώμη αν σας ενοχλήσει η παρέμβαση,αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να πέις κάτι σε κάποιον.Κι εγώ μεγαλώνω τα παιδίά ολομόναχη και ακούω μαμάδες με βοήθεια να παραπονιούνται και???? Αν θυμώσω μαζί τους θα λυθεί κάποιο δικό μου πρόβλημα?

 

Υ.Γ να συμπληρώσω ότι προσωπικά σας θεωρώ ηρωίδες και σαφώς εκτός σύγκρισης με μάς....

 

σου μιλαω απτη καρδια μου καμια κακια δεν εχω..... απλα ειναι ενα ειδος παραπονου που εγω προσωπικα εχω απο ορισμενους( γιατι εχω και γνωστους που μου βγαζουν το καπελο για τις αντοχες μου).....περιμενεις να ακουσεις κατι να παρεις κουραγιο και αντιθετα ακους ελα μωρε δεν παρακαλας που ξεμπερδεψες.... ολοι αυτοι δεν ηταν εκει οταν εγω εκλεγα που ταιζα τη μια και η αλλη εκλεγε και πεινουσε, που δεν ειχα κανενα να τις προσεχει να κανω ενα μπανιο...που δεν μπορουσα να παω πουθενα χωρις βοηθεια με συνεπεια να ειμαι κλεισμενη για μηνες στο σπιτι...που εχωντας δυδυμα ανοιξε τοσο πολυ η κοιλια μου και εχω γεμισει ραγαδες, και ναι θυμωνω που ακουω μαμα να παραπονιετε για μικρη ραγαδα που εβγαλε,,,θελω να γελασω εκεινη τη στιγμη κλαιγοντας ... το μονο που εκανα ηταν να τρεχω... Τωρα που εκανα το γιο νιωθω ηλικρινα σαν να μην εχω παιδι....τον παιρνω παντου μαζι μου και απολαμβανω καθε του χαμογελο καθε του κινηση.... Νιωθω πρωτη φορα υγιη σχεση μανας - παιδιου...και παλι σου ξαναλεω καμια κακια το μονο που δεν μπορω ειναι η αχαριστια και η αδικαιολογιτη γκρινια ....

glitterfy134519T689D30.gif
Link to comment
Share on other sites

Έχεις δίκιο,όμως τελικά εσύ στενοχωριέσαι ενω τις περισσότερες φορές οι άλλοι ούτε κάν αντιλαμβάνονται την ειρωνία αυτού που σου λένε :cry: .

Και μαζί με όλο αυτό το "πακέτο" ταυτόχρονης κούρασης προσθέτεις και πίκρα στην ψυχή σου που δε σου αναλογεί....

Να ζήσουν τα παιδάκια σου :D

ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ

Ρατσιστής δεν γεννιέσαι … γίνεσαι

Link to comment
Share on other sites

Θυμαμαι τον εαυτο μου οταν ειχα τα δυο πρωτα παιδια μονο, που δεν ειναι διδυμα, αλλα κοντινης ηλικιας. Ειχα τη δικη μου εμπειρια και με τιποτε δεν μπορουσα να καταλαβω τη διδυμη κυηση και τις διδυμες μητερες. Δυο παιδια, σκεφτομουν, αυτες, δυο και εγω. Οταν γεννησε διδυμα μια φιλη, με τα δικα μου δεδομενα τη συμπαραστεκομουνα και τη συμβουλευα.

 

Τωρα καταλαβαινω ποσο φτωχα σκεφτομουν, αλλα τοτε, δεν το χωρουσε το μυαλο μου. Εμεις με τα διδυμα, βιωνουμε κατι διαφορετικο και αδιανοητο για μια μητερα με μονη κυηση. Η αγωνια για την επικινδυνη κυηση, η αναγκαστικη καθηλωση, η στερηση απλων περιπατων πριν και μετα τη γεννηση των διδυμων, ο απιστευτος γολγοθας των διπλων θηλασμων, τα ατελειωτα γευματα, οι συνεχομενες αυπνιες, η εξαφανιση καθε προσωπικου και ελευθερου χρονου...

 

Εγω πριν απο 2 χρονια, θα διαβαζα αυτα που εγω γραφω τωρα και θα ελεγα: τι υπερβολες!!!

Αλλο ομως 2 παιδια και αλλο διδυμα. Και τελος, τωρα οταν βρισκομαι μονο με 2 παιδια, νιωθω πολυ ευκολα. Με ενα παιδι, ειναι σα να μην εχω παιδι . Αλλα, τωρα πια. Και οταν καποια μητερα δυσανασχετει, απαντω οτι σημασια εχει βεβαια τι παιδι εχεις, αλλα αν παρει αλλα 2 μαζι για μια εβδομαδα και μετα τα ξαναδωσει πισω, τοτε θα καταλαβει τη διαφορα, θαανακουφιστει και θα ειναι χαρουμενη με το ενα ή με τα 2 παιδια.

 

Αλλα αυτο που ζω,η χαρα που παιρνω, δε θα την ανταλασσα με τιποτε. Τα διδυμα δινουν διπλη χαρα, ακομα και μαζι με την κουραση. Χαλαλι τους!!!

Πριν γράψεις, σκέψου!

Πριν κατακρίνεις, περίμενε!

Πριν προσευχηθείς, συγχώρα!

Πριν παραιτηθείς, προσπάθησε!

Link to comment
Share on other sites

Φανταστείτε αυτή η κακομοίρα στην Αίγυπτο που έκανε τα 7δυμα τι πέρασε!!!

Και τι θα περάσει!!....

Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω

Αυτή θα πάθει ΚΑΤΑΘΛΙΨΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

yoGfp2.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δεν είναι θυμός αυτό το πράγμα και συγνώμη αν βγήκε έτσι. Είναι παράπονο και αναγκαστική προσγείωση. Απλά ακούω συχνά κάποιες μέλλουσες μαμάδες (από το περιβάλλον μου) να θέλουνε δίδυμα για να «ξεμπερδεύουν».

Δεν θα μιλήσω για κούραση γιατί αν και έχω πολύ βοήθεια, πολλές φορές καταρρέω. Ούτε για τα οικονομικά που εκτοξεύονται στα ουράνια.

 

Θα πω ότι δεν ευχαριστήθηκα τον θηλασμό γιατί από το άγχος μου να πίνουν ίδια ποσότητα μητρικού γάλακτος, τις περισσότερες φορές έβγαζα το γάλα με θήλαστρο και το μοίραζα εξίσου.

Δεν μπορούσα να πάω μια βόλτα μόνη με τα μωρά μου. Πάντα κάποιον έπρεπε να έχω.

Όταν προέκυψε κάτι και πήγαμε στα επείγοντα του νοσοκομείου, ευτυχώς που μένει η μητέρα μου πολύ κοντά, και ήρθε αμέσως να κρατήσει το άλλο μωρό. Γιατί που θα το άφηνα? Μόνο του στο σπίτι? Ο μπαμπάς οδηγεί, η μαμά κρατάει το μωρό, και το άλλο μωρό? Εντάξει στην ανάγκη το φορτώνεις και αυτό μαζί αλλά…. Η αναλογία κανονικά πρέπει να είναι 3 προς 2!

Και για να ελαφρύνω το κλίμα, το Πάσχα πήγαμε σε φιλικό σπίτι στην Ανάβυσσο για 5 ημέρες, συνοδεία 2 αυτοκινήτων (το γνωστό convoy). Το καλοκαίρι πήγαμε στο σπίτι μας στη Σάμο, έφυγε το τεράστιο αυτοκίνητο με το καράβι (τίγκα στο συμπράγκαλο) και τη μία γιαγιά και εμείς με το αεροπλάνο (+ την άλλη γιαγιά) για να μπορέσουμε να ξεκουραστούμε λίγο. Σημειωτέων, ότι δεν μπορούσαμε να καθίσουμε όλοι μαζί στο αεροπλάνο, γιατί με τα μωρά αγκαλιά δεν υπάρχουν 2 πρόσθετες μάσκες οξυγόνου στην κάθε πλευρά του αεροπλάνου. Έτσι καθίσαμε από τη μία μεριά του διαδρόμου οι μισοί και από την άλλη οι υπόλοιποι.

 

Και πολλά πολλά άλλα, που αφού τα έχεις περάσει φέρνουν χαμόγελο και πολλά γέλια!

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω με όλες τις μαμάδες διδύμων, η κούραση είναι αφάνταστη,

η έλλειψη ύπνου επίπονη, οι αγωνίες και οι φόβοι όλοι διπλοί,ακόμα και οι ενοχές-για την αποτυχία ή την μη ευχάριστη εμπειρία του θηλασμού,

και για τις βόλτες που δυσκολευτήκαμε να πάμε-

κι εμένα με εκνευρίζουν λόγια όπως ''τυχερή είσαι που ξεμπέρδεψες με την μία'', και ''και εγώ δυσκολεύτηκα πολύ που τα παιδιά μου έχουν μόνο δύο χρόνια διαφορά, το ίδιο είναι'' ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ

Είναι τόσο δύσκολο, ειδικά όταν δεν έχουμε βοήθεια και είμαστε μόνες σε ένα σπίτι, όπου όλη μέρα παλεύουμε, τόσο δύσκολο που όταν περάσει ο πρώτος χρόνος αναρωτήθηκα και εγώ πολύ σοβαρά πώς και δεν μπήκα στο ψυχιατρείο (απ΄έξω ήμουν),όπως ανέφερε μια κοπέλα παραπάνω...

Όμως μέσα σάυτό το forum παρηγορήθηκα και ένιωσα ότι δεν είμαι μόνη,

όπως με παρηγόρησε και μια γνωστή μου που μου είπε ότι όταν απελπίζεται στην προσπάθεια να τα καταφέρει με ένα μωρό, σκέφτεται εμένα: αφού τα κατάφερες εσύ με δύο, θα τα καταφέρω κι εγώ...

Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Και από τότε που ο άνεμος μού εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους. Φ. Νίτσε

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά είναι απλό.Η μαμά είναι κουρασμένη για πολλούς λόγους.Η μαμά διδύμων είναι Εξαντλημένη .Καμία συγκριση :)

ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ

Ρατσιστής δεν γεννιέσαι … γίνεσαι

Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

καλησπερα κοριτσια.εγω γεννησα στις 8/4 οι μικρες ειναι μωλις 16 ημερων.ειναι σχετικα ηρεμες αλλα το οτι πρεπει να τα κανεις ολα διπλα ειναι τρελα.εχω ηδη ενα 4χρονο αγορακι το οποιο αρρωστησε και ο παιδιατρος μου ειπε μακρια απο τις μικρες.με εχει πιασει τετοια καταθλιψη που μου ερχεται να σηκωθω να φυγω,να εξαφανιστω.βοηθεια ζητησαμε απο την πεθερα μου να μενει στο σπιτι τα βραδυα μεχρι να σταματησουν να ξυπνανε οι μικρες και το αποτελεσμα ηταν και τα 3 βραδυα που εμεινε τσακωθηκαν ασχημα με τον ανδρα μου ο οποιος δεν αντεξε και την εδιωξε.κουραστηκε κιωλας ελεγε.οι δικοι μου ανελαβαν ευτυχως τον μεγαλο μου γιο μεχρι να γινει καλα.σκεφτομαι τι εχω γενικως να περασω μεχρι να γινουν 3 χρονων που ειναι πιο ηρεμα τοτε και τρελενομαι.νιωθω οτι δεν θα αντεξω.

Link to comment
Share on other sites

Η κούραση είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ !!!!!!!!!!!!!

Δεν είναι 2 παιδιά, διπλή κούραση...

Είναι 2 παιδιά...... ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ κούραση. Γιατί όταν το ένα έχει ξεκουραστεί (ενώ οι γονείς ακόμα τρέχουν με το άλλο), θέλει και πάλι τα δικά του.... κι έτσι οι γονείς είναι ... ..... .......... κομμάτια.........

 

Εντιτ: Μπορώ να σας το εγγυηθώ.... τώρα με 4 παιδιά... τα πράγματα είναι ΠΙΟ εύκολα από την εποχή που τα δίδυμα ήταν μωρά!!

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Αχ κοριτσια η ιστορια της ζωης μου...Βοηθεια απο πουθενα,μονη στο σπιτι να κλαινε και τα δυο για φαγητο και να μη ξερεις ποιο να πρωτοταισεις...τελικα εκλαιγα κι εγω μαζι τους....Εμενα και η μανα μου και η πεθερα μου ηρθαν τη 1η μερα που φεραμε τα παιδια στο σπιτι και εμφανιστηκαν ξανα για επισκεψη μετα απο ενα μηνα..ΔΡΑΜΑ...Το οτι τα παιδια μου δεν ηταν ηρεμα,ηταν αυπνα και γρινιαζαν ολη μερα και ολη νυχτα για 2.5 χρονια ισως οφειλεται στο γεγονος οτι η μαμα τους δεν απεπνεε ΚΑΘΟΛΟΥ ηρεμια...Δοξα το θεο αυτα περνανε και μετα τα 3 χρονια η κατασταση ειναι πολυ καλη.

.png
Link to comment
Share on other sites

και για να γυρισουμε στο αρχικό θέμα, η καταθλιψη είναι στο τσεπάκι μας. Ο μεγάλος μου ήταν 2,5 οταν γεννηθηκαν τα διδυμα. Από τον πρώτο μήνα είμασταν ανα δυο εβδομάδες στο νοσοκομείο μια με τον έναν μια με τον αλλον. Αφου έτυχε την ημέρα που επερνε εξητηριο ο ένας διδυμος μπήκε ο δευτερος και ο γιατρός μπερδευτικε και απορούσε γιατι αφου μας επετρεψε να φυγουμε εμεις ειμασταν ακομα εκεί.

 

Εχω να κοιμηθώ ολοκληρη νύχτα από τη μέρα που γέννησα. Παω στη δουλεια και νομίζω οτι θα αγκαλιασω τον υπολογιστη και θα κοιμηθω. Τα νεύρα δε..

Και ολα αυτα είχαν ως αποτέλεσμα ενα πρωινό να ξυπνήσω με μουδιασμένα ποδια και χέρια και να τρέχω στο νοσοκομείο και ο γιατρός να με στέλνει σε ψυχίατρο γιατί όλα αυτά ήταν λέει συμπτώματα αμφιθυμίας(δε θυμάμαι τι ακριβως είναι). Δηλ. τα ψυχικά προβλήματα μετατρέπονται σε σωμάτικά ή κατι τέτοιο τέλος πάντων.

Link to comment
Share on other sites

Astraki, θα απαντήσω σε σένα, γιατί εσύ αναβίωσες το θέμα.

 

Δεν έχεις δει τίποτα ακόμα!!! Στην πορεία μπορεί να βελτιωθούν τα πράγματα τη νύχτα, αν είστε τυχεροί και τα μωράκια κοιμούνται αρκετά τη νύχτα. Αυτό θα σου δώσει αρκετή περισσότερη ενέργεια και κουράγιο. Αλλά τη μέρα θα κοιμούνται λιγότερο, όσο μεγαλώνουν και θα διεκδικούν την προσοχή σου. Το ότι έχεις μεγαλύτερο παιδί ίσως σταθεί πλεονέκτημα, γιατί μπορεί να ψιλοαπασχολούνται, χαζεύοντας το μεγαλύτερο να παίζει. Μετά τον 4ο-5ο μήνα, που θέλουν λιγότερες αγκαλιές, μπορείτε να δείτε βελτίωση. Και πιο μεγάλη ακόμα όταν ψιλομπουσουλάνε και απασχολούνται μόνα τους για κάποια διαστήματα.

 

Πάντως, όπως συνέβη σε σένα και στη sassa, την εξάντληση και την ψυχολογία χειροτέρεψε το γεγονός ότι αρχικά ποντάραμε σε γιαγιάδες που όταν είδαν τα σκούρα έγιναν Λούης... Η μία γιαγιά λόγω προβλημάτων υγείας, προσέφερε τα ελάχιστα που μπορούσε Εγώ κατέληξα ότι έπρεπε να πάρουμε γυναίκα και ερχόταν τελικά πρωινά, όταν έλειπε ο άντρας μου. Και για να επανέλθω στο αρχικό ποστ...

 

Με την αύξηση των γεννήσεων των διδύμων, λόγω και των τεχνητών γονιμοποιήσεων, οι γιατροί προειδοποιούν πως ένα ζευγάρι πρέπει να είναι ιδιαίτερα προετοιμασμένο, όταν περιμένει δύο παιδιά, αφού πολλά είναι αυτά που δεν υπολογίζονται.

 

Αν ήξερα όσα ξέρω τώρα, θα χρησιμοποιούσα την περίοδο της εγκυμοσύνης για να επιλέξω μια γυναίκα της απολύτου εμπιστοσύνης μου, κατά προτίμηση εσωτερική, για τον πρώτο χρόνο. Και θα έκανα και το σπίτι μας, το σπίτι του Big Brother. Τουλάχιστον έτσι θα μπορούσαμε να βγούμε σαν άνθρωποι με τον άντρα μου, να πάμε και στο κοντινό ξενοδοχείο, βρε αδερφέ, όταν τα παιδιά κοιμούνται, γιατί με δυο μωρά στο σπίτι η σχέση μας υπέφερε, κακά τα ψέματα.

 

Η επιλογή προσώπου άξιου εμπιστοσύνης είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, γιατί καθώς θα το έχουν ζήσει κάποιες μαμάδες εδώ στο τόπικ, η μαμά μπορεί να φτάσει στα όριά της και δεν είναι καθόλου καθησυχαστική η σκέψη του να φτάσει στα όριά του ένας ξένος άνθρωπος, μόνος του με δυο μωρά μέσα στο σπίτι. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα τα παραμελήσει και εκείνα θα κλαίνε...

 

Αλλά σκεπτόμενη τα διάφορα έξοδα που κάνουμε κατά καιρούς, τα επιπλέον χέρια, την ιδιαίτερη αυτή περίοδο του πρώτου χρόνου με τα δίδυμα είναι πολύ καλή επένδυση...

 

Προσωπικά μου στοίχισε, που παρόλη τη βοήθεια, λόγω της εξάντλησης, δεν χάρηκα ιδιαίτερα αυτό που θεωρώ την πιο ωραία περίοδο σε ένα παιδί, για τα δικά μας παιδιά, που θα είναι και τα τελευταία που θα κάνουμε. Και μάλιστα έχοντας περάσει μια εγκυμοσύνη-θρίλερ, έχοντας πιστέψει μόνο τις τελευταίες εβδομάδες ότι θα τα παίρναμε τελικά γερά στα χέρια μας, τη στιγμή που είχα βαρύνει απίστευτα και κάθε στιγμή ήταν ένα μαρτύριο σωματικά. Με τα δεδομένα αυτά, μια χαρά ψυχολογία κατάφερα και είχα, αλλά πιστεύω ότι μπορεί άνετα κάποιος να τσακιστεί...

 

Υπάρχουν και κάποια ζευγάρια διδύμων που είναι μαμ κακά και νάνι και μαμάδες που τα βγάζουν σχετικά εύκολα πέρα μαζί τους, βέβαια. Δεν ξέρεις όμως εκ των προτέρων τι θα σου κληρωθεί. Εμείς είχαμε ένα ήρεμο μωράκι, από ιδιοσυγκρασία και έναν Ταλιμπάν. Ακόμα και με βοήθεια ο πρώτος χρόνος ήταν θυελλώδης. Τώρα ευτυχώς είναι πολύ καλά παιδάκια και μας γεμίζουν με πολλή χαρά.

Link to comment
Share on other sites

AthinaP τα είπες όλα με δυο κουβέντες! :)

 

Στη δική μας περίπτωση δεν ήξερα τι με περιμένει και έλεγα πως θα τα καταφέρουμε μόνοι μας χωρίς εξωτερική βοήθεια. Μισή αλήθεια... μισό ψέμα. Η "βοήθεια" που είχα ερχόταν όποτε νόμιζε, παρεμβατικά και με μια τάση να αποκόψει τα παιδιά από εμένα. Χωρίς κακή πρόθεση. Μόνο και μόνο για να βοηθήσει. Όταν έβαλα πια τις φωνές... δεν ήταν οι ορμόνες, αλλά η αποδιοργάνωση που μου προκαλούσε.

Έδιωξα ΟΛΟΥΣ τους καλοθελητές.... και έμεινα εγώ με το σύζυγο. ΨΟΦΙΣΑΜΕ στην κούραση. Βρεθήκαμε πέρα από τα όριά μας... (τελικά ήταν μεγαλύτερα από αυτά που φανταζόμουν...) Αλλά τελικά κρατηθήκαμε.

 

Αυτό που μας κράτησε σε "σώας φρένας", είναι το ...... Κάθε μέρα και καλύτερα. Δε ζόυσαμε για να δούμε τα μωρά μας να μεγαλώνουν μετά από δύο ή τρεις μήνες, αλλά κοιτούσαμε πως θα επιβιώσουμε αυτή τη μέρα, τη σημερινή, αυτή την ώρα, αυτή τη στιγμή. Στιγμή τη στιγμή μαζεύτηκε ο χρόνος.....

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια καλημέρα,

Εγώ είχα και έχω σημαντική βοήθεια, αλλά αυτό έχει σχέση μόνο με τις ώρες που λείπουμε από το σπίτι. Τα μικρά μου ως μωρά ήταν πολύ ήσυχα και είχαμε καταφέρει να έχουμε πρόγραμμα από 2.5 μηνών. Έτσι ο πρώτος χρόνος ήταν πολύ ήρεμος για όλους μας, εξαιρώντας την κούραση.

Στο δεύτερο χρόνο, άρχισαν οι πρώτες ιώσεις, τα «ψυχολογικά» τους, οι απαιτήσεις και οι απόψεις τους με αποτέλεσμα να μένω 3 ημέρες άυπνη σε κάθε ίωση ή να πρέπει να οπλιστώ με απίστευτη υπομονή για να εξηγήσω στο καθένα κάποια πράγματα. Γιατί κάθε παιδί χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση. Γενικά πήγαινα τα πράγματα μαλακά και κουβέντα στη κουβέντα, λύναμε το θέμα, αλλά αυτό είχε ένα κόστος σε μένα. Αυτά με κούρασαν. Μπορεί να μην έδειξα το χάλι μου σε αυτά, αλλά λύγισα και εκεί φοβήθηκα, πρώτα για μένα, γιατί τι θα γίνουν τα μικρά μου χωρίς εμένα?! Η σωματική κούραση φέρνει τη ψυχική και το αντίθετο, έτσι χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να μην απογοητευτείς από τη ζωή που ζεις. Όπως είπε η alcyon, απλά επιβιώνεις. Ε! αυτό με τσάκιζε ψυχικά.

Τώρα τα πράγματα είναι καλά, ξέρω τα κουμπιά τους (όπως και αυτά τα δικά μου). Έχουν γίνει και πιο ανεξάρτητα, έχουμε χαλαρώσει και εμείς. Πάμε κάπου και περνάμε όλοι καλά. Οι περιπτώσεις που θα περάσουν μόνο αυτά καλά έχουν σχεδόν εκλείψει.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...