Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

να τον προετοιμασω για την α δημοτικου;


Recommended Posts

"π και α"!

Τους ήχους των γραμμάτων, ούτε το όνομα τους π.χ. "άλφα"...

 

ναι αυτό το ξέρω:D απλά για να καταλάβαιτε...

σπάνια όμως το κάνουμε αυτό...

βασικά περιμένω να μου πει πως το ξέρει εκείνος από τη νηπιαγωγό και μετά του τα λέω εγώ;)

Ο δικός μου ξέρει να διαβάζει τα ονόματα των πιο απίστευτων ποδοσφαιρικών ομάδων και των χωρών...

Και δεν τις ξεχωρίζει από το σήμα ή τι σημαία, το τσέκαρα, αλλά από το πρώτα γράμματα....

rQGhp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 50
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

supermama το πάλαι ποτέ είχα μια σχέση μ' ενα μαθηματικό. Με πήρε στη γιορτή μου φέτος για ΧΠ και να μου πει ότι ο γιος του ακριβώς τεσσάρων, ξέρει εδώ και καιρό να διαβάζει και αποδεικνύεται μαθηματικό μυαλό, τον παρακολουθεί αναπτυξιολόγος. Και στην ερώτηση πως τα περνάει στον παιδικό, ερχεται η απάντηση: χάλια, παίζει ξύλο με όλους και βασανίζει τις δασκάλες του γιατί βαριέταιιιιιιι... Είναι δίλημμα πάντως, αν έχει όρεξη για μάθηση, του την περιορίζεις:confused::confused:

Αγόρια μου είστε οι λατρείες μας!

Link to comment
Share on other sites

Να σας πω και εγώ την δική μου εμπειρία. Ο μεγάλος μου γιος στα προνηπια είχε μια νηπιαγωγό που του έμαθε όλα τα γράμματα χωρίς να τον πιέζει. Μου έλεγε η κοπέλα ότι την παρακαλούσε. Έμαθε να διαβάζει ελληνικά στα 4,5 και αγγλικά στα 5 από τις διαφημίσεις που έβλεπε και με ρωτούσε πιο γράμμα είναι αυτό. Ποτέ δεν τον πίεσα. Στην πρώτη δημοτικού διάβαζε κανονικά και η δασκάλα του ήταν χαρούμενη που είχε ένα βάσανο λιγότερο. Τα δίδυμα άρχισαν μετά τα Χριστούγεννα να διαβάζουν . 5 χρονών. Βοήθησε πολύ το ποδοσφαιρικό άλμπουμ που είχαν Στην αρχή αναγνώριζαν τα γράμματα αλλά σιγά σιγά άρχισαν να διαβάζουν κανονικά και τώρα πια λίγο πριν πάνε Δημοτικό διαβάζουν κόμικς και τον "Σπασίκλα"( έχει πολύ γέλιο ο Σπασίκλας). To σιγουρο είναι ότι γλίτωσα αρκετή ταλαιπωρία χωρίς να προσπαθήσω αλλά και αν δεν ήξεραν να διαβάζουν δε θα τα πίεζα με τίποτα.

Link to comment
Share on other sites

elinaki εννοητεδε την περιοριζω. ειπαμε. ευτυχως η συμεπριφορα της στο σχολειο ειναι μια χαρα και δεν εχει παραπονο ουτε η κορη μου αλλα κυριως ουτε οι αλλοιαπο αυτη. καλο σημαδι αυτο..

1-2-3MPOMPIRES!!!

Link to comment
Share on other sites

συνεβη το εξης κουλο που θα με βοηθησει περισσοτερο. αλλαζουμε σπιτι σε ενα μηνα και θα ερθει αυριο η νηπιαγωγος του Νικου γιατι ενδιαφερεται να το νοικιασει. οποτε θα ρωτησω κι εκεινη τη γνωμη της που τον ξερει κιολας σαν παιδακι, αν κι εχω καταληξει στο να μη κανω τιποτα τελικα. αφου δεν τον βλεπω κι αυτον ζεστο, γιατι να τον πιεσω;

XI64p2.pngtk60p2.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

συνεβη το εξης κουλο που θα με βοηθησει περισσοτερο. αλλαζουμε σπιτι σε ενα μηνα και θα ερθει αυριο η νηπιαγωγος του Νικου γιατι ενδιαφερεται να το νοικιασει. οποτε θα ρωτησω κι εκεινη τη γνωμη της που τον ξερει κιολας σαν παιδακι, αν κι εχω καταληξει στο να μη κανω τιποτα τελικα. αφου δεν τον βλεπω κι αυτον ζεστο, γιατι να τον πιεσω;

 

Μπορείτε να κάνετε διάφορα παιχνίδια που όμως από πίσω είναι και μάθημα.

Ένα ωραίο παράδειγμα είναι η αμυγδαλιά που είπε η miriki.

Ένα άλλο είναι με αυτοκινητάκια (αν του αρέσει να παίζει). Μετράμε πόσα είναι (μαθηματικά), τα ταξινομούμε ανάλογα με μέγεθος, χρώμα κλπ (μαθηματικά), φτιάχνουμε σε χαρτί διαδρομή με φανάρια, σήματα κλπ (κυκλοφοριακή αγωγή, αισθητική αγωγή, γραφή, μαθηματικά-χώρος), δίνουμε ονόματα στα αυτοκίνητα και τα γράφουμε (γραφή), ταξιδεύουμε στα μέρη της Ελλάδας (γεωγραφία), "προσωποποιούμε" τα αυτοκίνητα και λέμε την ιστορία τους (προφορικός λόγος) και άλλα άπειρα που μπορείς να κάνεις.

Στη θάλασσα, κάνουμε "πίτες", "πύργους" και τα στολίζουμε με πέτρες, κοχύλια κλπ (λεπτή κινητικότητα), ζωγραφίουμε και γράφουμε στην άμμο κλπ κλπ κλπ

 

Φαίνονται "χαζά" και απλά, αλλά είναι εκπαιδευτικές δραστηριότητες

Link to comment
Share on other sites

το σκεφτηκα κι αυτο. ειναι και λιγο ατυχος ο καημενος, γιατι θα ειναι πιο μικρος σε σχεση με τους περισσοτερους συμμαθητες του, γιατι ειναι γεννημενος Νοεμβριο. απ' ο,τι διαβασα στο forum παιζει μεγαλο ρολο αυτο.

 

Είναι πάρα πολύ σχετικό. Η προσωπική μου εμπειρία το διαψεύδει. Ο γιός μου είναι γεννημένος Ιούλιο, πήγε δηλαδή κανονικά στο σχολείο (6 κλεισμένα) και άρχισε να διαβάζει μετά τα Χριστούγεννα της α' Δημοτικού, όπως δηλαδή θεωρείται φυσιολογικό στη σχολική ανάπτυξη του παιδιού. Η κόρη μου είναι γεννημένη μέσα Δεκέμβρη. Ηταν η μικρότερη στην τάξη της και όμως ήξερε να διαβάζει από ΜΟΝΗ της μόλις τελείωσε το νηπιαγωγείο. Και το τονίζω το μόνη της γιατί δεν την πίεσε κανείς ούτε έκανα κάτι παραπάνω απ'οτι έκανα στο γιό μου. Το αντίθετο μάλιστα, τό ότι άρχισε να διαβάζει έτσι νωρίς με τρόμαξε λίγο μήπως και βαρεθεί στο μάθημα των ελληνικών της α'δημοτικού. Ολα όμως κύλησαν μια χαρά.

Link to comment
Share on other sites

emmaki, ωραίες ιδέες για παιχνίδι που δεν είχα σκεφτεί, ευχαριστώ :D

 

Το οπιοδήποτε απλό παιχνίδι ενός παιδιου μπορεί να γίνει αφορμή για μάθημα, με τρόπο όμως που δεν θα φαίνεται σαν μάθημα, αλλά σαν ένα ακόμα παιχνίδι.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ, το καλοκαίρι προς πρώτη δημοτικού σκοπεύω να ασχοληθώ με την εμπέδωση αυτών που έμαθε στο νηπιαγωγείο. Θα συμβουλευτώ έναν φίλο νηπιαγωγό και θα μου πει, ποια είναι τα επίπεδα σε όλους τους τομείς (όχι μόνο στο γνωστικό), που πρέπει να έχει φτάσει το παιδί, και θα επιμείνω σε αυτά. Νομίζω πχ. ότι ένα από αυτά είναι η σαφής αντίληψη του χρόνου. Χθες, προχθές, την περασμένη εβδομάδα, πριν από δύο μήνες κλπ κλπ.

Επίσης νομίζω ότι ένα από αυτά είναι η σχέση του παιδιού στην οικογένεια. Θείοι, ξαδέρφια, γιαγιάδες, σχέση μεταξύ τους κλπ κλπ.

Θα βρω ένα τρόπο ευχάριστο (με παλιές φωτογραφίες πχ) και θα κάνω κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι η κατάκτηση των βασικών εννοιών του νηπιαγωγείου είναι το βασικό για μία εύκολη πρώτη δημοτικού. Θέλω βασικά το παιδί στο σχολείο να μαθαίνει 'καινούργια' πράγματα. Οπότε την ύλη της Α' θα την επαναλάβουμε το καλοκαίρι προς τη δευτέρα δημοτικού.

Άλλο είναι βέβαια η περίπτωση μίας φίλης μου, που το παιδί της την πίεζε να μάθει να διαβάζει. Αυτή δεν μπορούσε να του πει 'περίμενε παιδί μου ένα χρόνο'. Του έμαθε σε ένα καλοκαίρι αλλά το παιδί ενδιαφερόταν, το είχε βάλει στόχο προσωπικό. Εμένα ο στόχος του για φέτος είναι να ανέβει στην κορυφή της αμυγδαλιάς της γιαγιάς του και να φτιάξει εκεί δεντρόσπιτο. :lol:

 

μήπως μπορείς kyra, να μου πεις, αν έχεις συμβουλευτεί τον συγκεκριμένο φίλο σου, ή αν μπορεί και κάποιος άλλος εδώ στο forum, κι άλλα τέτοια παραδείγματα για το ποια είναι ''τα επίπεδα σε όλους τους τομείς (όχι μόνο στο γνωστικό), που πρέπει να έχει φτάσει το παιδί '';

με ενδιαφέρει πολύ

Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Και από τότε που ο άνεμος μού εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους. Φ. Νίτσε

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

μήπως μπορείς kyra, να μου πεις, αν έχεις συμβουλευτεί τον συγκεκριμένο φίλο σου, ή αν μπορεί και κάποιος άλλος εδώ στο forum, κι άλλα τέτοια παραδείγματα για το ποια είναι ''τα επίπεδα σε όλους τους τομείς (όχι μόνο στο γνωστικό), που πρέπει να έχει φτάσει το παιδί '';

με ενδιαφέρει πολύ

 

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντησησε αυτό.

Στο νηπιαγωγείο δεν υπάρχει "ύλη" που πρέπει να βγει, άρα δεν υπάρχουν και συγκεκριμένα πράγματα που πρέπει να ξέρπουν τα παιδιά τελειώνοντας το.

Εξαρτάται αποκλειστικά από τη νηπιαγωγό.

Εγώ π.χ. θέλω τα παιδιά να κατακτήσουν τους αριθμούς από το 0 μέχρι το 10 (κατακτώ δεν σημαίνει μετρώ, σημαίνει αναγνωρίζω, βρίσκω πιο είναι πριν και ποιο είναι μετά, γράφω κλπ) και να κάνουν πράξεις στην πρώτη δεκάδα. Θέλω να μπορούν να γράφουν και να αναγνωρίζουν το όνομα τους με κεφαλέια και πεζά, να αντιγράφουν διάφορες λεξούλες, να αναγνωρίζουν τις μέρες και τον καιρό κλπ

Άλλες νηπιαγωγοί θέλουν να μπορούν να παιδιά να κάνουν κυκλάκια και να αντιγράφουν μόνο το όνομα τους....

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ πολύ emmaki, εννοούσα περισσότερο με μορφή παιχνιδιού, δεν θέλω να το πάρουν σαν μάθημα.

Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Και από τότε που ο άνεμος μού εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους. Φ. Νίτσε

Link to comment
Share on other sites

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντησησε αυτό.

Στο νηπιαγωγείο δεν υπάρχει "ύλη" που πρέπει να βγει, άρα δεν υπάρχουν και συγκεκριμένα πράγματα που πρέπει να ξέρπουν τα παιδιά τελειώνοντας το.

Εξαρτάται αποκλειστικά από τη νηπιαγωγό.

Εγώ π.χ. θέλω τα παιδιά να κατακτήσουν τους αριθμούς από το 0 μέχρι το 10 (κατακτώ δεν σημαίνει μετρώ, σημαίνει αναγνωρίζω, βρίσκω πιο είναι πριν και ποιο είναι μετά, γράφω κλπ) και να κάνουν πράξεις στην πρώτη δεκάδα. Θέλω να μπορούν να γράφουν και να αναγνωρίζουν το όνομα τους με κεφαλέια και πεζά, να αντιγράφουν διάφορες λεξούλες, να αναγνωρίζουν τις μέρες και τον καιρό κλπ

Άλλες νηπιαγωγοί θέλουν να μπορούν να παιδιά να κάνουν κυκλάκια και να αντιγράφουν μόνο το όνομα τους....

 

Οκ δεν υπάρχει ύλη (και καλά κάνει)

αλλά δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι?

Εννοώ για την συγκέντρωση, ακολουθία οδηγιών κλπ? (για παράδειγμα αυτά που ελέγχουν στα αλφα τεστ)?

Link to comment
Share on other sites

Η τάση της νηπιαγωγού του γιού μου (από την οποία γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένη) ήταν... μικρή έμφαση στο τυπικά μαθησιακό κομμάτι (κάτι που θεωρητικά με βρίσκει κι εμένα σύμφωνη κι ούτε έκανα καμία προσπάθεια κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς προς την αντίθετη κατεύθυνση).

 

Οι μαμάδες που ξέρω και αποφοίτησαν τα παιδιά τους από την Α' Δημοτικού... μου είπαν/λένε να μην διανοηθώ να τον στείλω τον Σεπτέμβρη, χωρίς κάποια βασική προετοιμασία το καλοκαίρι.

Και δεν μιλάω για βασικές δεξιότητες/γνώσεις (οι οποίες υποτίθεται ότι έχουν κατακτηθεί από τα παιδάκια) αλλά για βασική γραφή / συλλαβισμό.

 

Θέλεις ν' αγιάσεις και δεν σ' αφήνουν...

Link to comment
Share on other sites

Σκέφτομαι να κάνω το εξής και πείτε μου αν είναι καλό: παίζουμε το παιχνίδι του χαμένου θυσαυρού, εγώ έχω γράψει σε ένα χαρτάκι μια λέξη πχ βρύση, το παιδί διαβάζει την λέξη και πάει στην βρύση, όπου βρίσκει ένα άλλο χαρτάκι που γράφει πχ κρεβάτι, πάει στο κρεβάτι και εκεί βρίσκει ένα άλλο χαρτάκι, και έτσι συνεχίζουμε ώσπου να βρούμε τον κρυμένο θυσαυρό. Με τον τρόπο αυτό μαθαίνει/εξασκείται στο να διαβάζει μικρές λεξούλες χωρίς να αισθάνεται ότι "διαβάζουμε", τι λέτε; πείτε κι άλλες ιδέες!

Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Και από τότε που ο άνεμος μού εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους. Φ. Νίτσε

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Οι μαμάδες που ξέρω

 

Αυτό τα λέει όλα. Ενισχύστε την αυτοεξυπηρέτηση, την ανεξαρτησία, την αντίληψη, τη δημιουργικότητα, την κριτική σκέψη και αφήστε τη διδασκαλία. Οι δεξιότητες γραφής και ανάγνωσης είναι το τεχνικό κομμάτι. Το ακραίο αντίστοιχο θα ήταν να σου πουν πώς να χειρουργήσεις κάποιον να σου το δείξουν πολλές φορές και να το κάνεις, χωρίς να ξέρεις ανατομία, ανοσολογία και όλα τα άλλα που φέρνουν το χειρουργό στο απόλυτο επίπεδο γνώσης.

 

Το πρόγραμμα της Ά είναι φορτωμένο επίτηδες. Ο λόγος είναι να πάρουν μυρωδιά τα παιδιά ανάλογα με τις δυνατότητές τους γιατί τα ίδια θα κάνουν και στη Β και τότε θα τα εμπεδώσουν.

 

Το λάθος για μένα βρίσκεται στην κοινωνική πίεση από τις άλλες μαμάδες αλλά και από κάποιους εκπαιδευτικούς που δεν έχουν κατανοήσει τη φιλοσοφία του προγράμματος και αγχώνονται υπερβολικά (το δε πρόγραμμα σε όλες τις βαθμίδες μπάζει από παντού, αλλά να μη σας αρχίσω τώρα για το πώς θα έπρεπε να γίνονται τα αναλυτικά προγράμματα και πώς γίνονται τελικά).

 

Serba τέλειο!

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Κορνηλια, κι εγω δασκαλα ειμαι και συμφωνω με τις συναδελφισες. Στο κατω κατω εσυ εισαι η μαμα του και ειναι ομορφος αυτος ο ρολος, δεν υπαρχει λογος να μπεις στη διαδικασια της διδασκαλιας. Μονο υπο μορφη παιχνιδιου και αν δεις οτι το παιδι ανταποκρινεται και δεν δυσανασχετει. Οποτε αυτο θελει και εαν θελει. Εννοια σου και θα χεις αν θελεις να ασχοληθεις μαζι του με τα μαθηματα για αρκετα χρονια!

Παρεπιπτωντως, μου εχει τυχει μαθητης του οποιου η μητερα του εκανε μαθημα τα καλοκαιρια πριν απο καθε ταξη και το σχολειο το αντιμετωπιζε απαξιωτικα, ακομα και τις ευχαριστες δραστηριοτητες τις οποιες θεωρουσε ανουσιες και συμμετειχε σαν αγγαρεια. Ακραια περιπτωση, το ξερω, αλλα υπαρκτη!

Link to comment
Share on other sites

γενικα δεν τον πιεζω να κανει πραγματα που δεν θελει, εκτος αν ειναι απαραιτητα, ουτε να τον φορτωνω με ενα σωρο πραγματα. βλεπε 2-3 διαφορετικες εξωσχολικες δραστηριοτητες. αφου δεν τον ειδα ζεστο και η νηπιαγωγος του, που τον γνωριζει σαν παιδακι, μου ειπε οτι δεν χρειαζεται, το αφησα. ασχολουμαστε με το επιτραπεζιο "ηλεκτρονικη εγκυκλοπαιδεια" που του αρεσει και ειδε στην τηλεοραση κατι εκπαιδευτικα βιβλια με το mcqueen και μου το ζητησε. οποτε νομιζω οτι ειμαστε μια χαρα με αυτα τα δυο.

XI64p2.pngtk60p2.png
Link to comment
Share on other sites

Οι δεξιότητες γραφής και ανάγνωσης είναι το τεχνικό κομμάτι. Το ακραίο αντίστοιχο θα ήταν να σου πουν πώς να χειρουργήσεις κάποιον να σου το δείξουν πολλές φορές και να το κάνεις, χωρίς να ξέρεις ανατομία, ανοσολογία και όλα τα άλλα που φέρνουν το χειρουργό στο απόλυτο επίπεδο γνώσης.

:lol::lol::lol:Πολύ σωστά!!!

Τουλάχιστον όσες από μας έχουμε σχέση με την εκπαίδευση είτε σ'αυτή την ηλικία είτε σε άλλες, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε αυτό

Το λάθος για μένα βρίσκεται στην κοινωνική πίεση από τις άλλες μαμάδες αλλά και από κάποιους εκπαιδευτικούς που δεν έχουν κατανοήσει τη φιλοσοφία του προγράμματος και αγχώνονται υπερβολικά

και πόσο λίγη εμπιστοσύνη δείχνουμε στις ικανότητες του παιδιού μας να ανταπεξέλθει στον ρόλο του μαθητή από μόνο του. Κι αυτό γίνεται φαύλος κύκλος κι αργότερα έχουμε παιδιά που δεν μπορούν να ολοκληρώσουν ούτε απλές εργασίες χωρίς τη συνδρομή της μαμάς!

 

Serba, τέλεια ιδέα:D!

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω κ εγώ με τις συναδέλφους "αφήστε τα παιδάκια να χαρούν την ηλικία τους παίζοντας όσο περισσότερο γίνεται. Όλες οι σύγχρονες θεωρίες δίνουν πολύ μεγάλη έμφαση στο παιχνίδι κ στις θετικές επιδράσεις του σε όλους τους τομείς ανάπτυξης ενός παιδιού κ όχι μόνο στον γνωστικό.

 

Πολλά πράγματα που βγαίνουν αυθόρμητα σε πολλούς γονείς απλά κ μόνο παίζοντας μαζί ή κάνοντας πράγματα με τα παιδιά τους(κάποια παραδείγματα αναφέρθηκαν πιο πάνω) είναι η καλύτερη προετοιμασία για το δημοτικό. Μην ακούτε τους γονείς που πιέζουν για συστηματική "εκμάθηση"κ προετοιμασία..Αν τους αφήσεις θα φτάσουν να τους βάζουν εργασίες από την κοιλιά! :lol::lol:

"Great is the human who has not lost his childlike heart"-Mencius

Link to comment
Share on other sites

Αυτό τα λέει όλα. Ενισχύστε την αυτοεξυπηρέτηση, την ανεξαρτησία, την αντίληψη, τη δημιουργικότητα, την κριτική σκέψη και αφήστε τη διδασκαλία. Οι δεξιότητες γραφής και ανάγνωσης είναι το τεχνικό κομμάτι. Το ακραίο αντίστοιχο θα ήταν να σου πουν πώς να χειρουργήσεις κάποιον να σου το δείξουν πολλές φορές και να το κάνεις, χωρίς να ξέρεις ανατομία, ανοσολογία και όλα τα άλλα που φέρνουν το χειρουργό στο απόλυτο επίπεδο γνώσης.

 

Το πρόγραμμα της Ά είναι φορτωμένο επίτηδες. Ο λόγος είναι να πάρουν μυρωδιά τα παιδιά ανάλογα με τις δυνατότητές τους γιατί τα ίδια θα κάνουν και στη Β και τότε θα τα εμπεδώσουν.

 

Το λάθος για μένα βρίσκεται στην κοινωνική πίεση από τις άλλες μαμάδες αλλά και από κάποιους εκπαιδευτικούς που δεν έχουν κατανοήσει τη φιλοσοφία του προγράμματος και αγχώνονται υπερβολικά (το δε πρόγραμμα σε όλες τις βαθμίδες μπάζει από παντού, αλλά να μη σας αρχίσω τώρα για το πώς θα έπρεπε να γίνονται τα αναλυτικά προγράμματα και πώς γίνονται τελικά).

 

Serba τέλειο!

 

miriki μου, οι μαμάδες που μου λένε να τον προετοιμάσω είναι αυτές που δεν είχαν υψηλές προσδοκίες - δεν τα "δασκάλεψαν" - τα έστειλαν απροετοίμαστα (τεχνικά) και τα βρήκαν μπαστούνια!

 

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα (τρόπος, ύλη, τεχνική, στόχος, ενίοτε και εκπαιδευτικοί) είναι για τα σκουπίδια κι αυτές τις απόψεις (επισήμως) ότι σου βάζουμε έναν σκασμό ύλη που θα την επαναλάβεις και στην Β' Δημοτικού... τις θεωρώ - για να το πω κομψά - γελειότητες.

 

Προσωπικά, είμαι "αδιάφορη" σε βαθμό παρεξήγησης. Αφού το παιδί μου, νομίζω, έχει κατακτήσει τις βασικές δεξιότητες... στα υπόλοιπα ακολουθώ απλά αυτά που μου ζητάει : π.χ. σήμερα το μεσημέρι πήγαμε να φάμε έξω κι άρχισε από μόνος του να συλλαβίζει/διαβάζει το μενού (στις απλές λέξεις τα πήγε πολύ καλά, στις σύνθετες μου ζήτησε βοήθεια όπου και του την έδωσα).

 

Ξέρω παιδάκια που διαβάζουν και γράφουν από το προνήπιο. Δεν με απασχόλησε ποτέ. Δεν με νοιάζει αν θα γίνει άριστος ή μέτριος. Θέλω να γίνει αυτό που θέλει/μπορεί. Σέβομαι τον ρυθμό/προσωπικότητα του γιου μου αλλά δεν σου κρύβω πως είμαι κι επιφυλακή... γιατί δεν θέλω το παιδί μου να βγει πολτοποιημένο ψυχολογικά από την εκπαιδευτική διαδικασία... (σύνηθες, δυστυχώς)...

Link to comment
Share on other sites

To τελευταίο σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο που εσύ θα χειριστείς τα πράγματα ως μητέρα. Από την πίεση που εσύ θα ασκήσεις στο παιδί και από τη συνεργασία που θα καταφέρεις να έχεις με τη δασκάλα του(στο μέτρο που αυτό εξαρτάται από εσένα).

 

Να προσθέσω ότι είναι αρκετές οι δασκάλες και οι νηπιαγωγοί που θα σας πουν ναι δουλέψτε εντατικά. Θεωρώ ότι στα τμήματά τους γίνεται η μεγαλυτερη πολτοποίηση που λες κι εσύ. Γιατί προσανατολίζονται στον τελικό στόχο και όχι στη διαδικασία ούτε στις ανάγκες του παιδιού.

 

Ένας πολύ μεγάλος παιδαγωγός, ο Elkind είχε αναφέρει πολύ χαρακτηριστικά για την εκμάθηση της γραφής και της ανάγνωσης ότι "επειδή ένα παιδί μπορεί να καταφέρει να κάνει κάτι δε σημαίνει ότι είναι σωστό (=αναπτυξιακά κατάλληλο) για να το κάνει." Το άρθρο λέγεται "The hurried child" και έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον.

 

Πραγματικά το πρόγραμμα έχει πολλά κενά, παραλήψεις και λάθη. Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και των συμβούλων δεν είναι αυτή που θα έπρεπε οπότε κι εκεί τελικά γίνονται πολλά λάθη. Για να μην πω τι γίνεται μετην επικοινωνία δασκάλων- γονέων και την ενημέρωση των δεύτερων. Τα έχουμε συζητήσει πλειστάκις Παρόλα αυτά δε χρειάζεται να πρήζουμε τα παιδιά. Οι γονείς καλό είναι να λειτουργήσουμε αντισταθμιστικά.

 

Συνεπώς αρπάζουμε τις ευκαιρίες που μας δίνει το παιχνίδι και το ενδιαφέρον του παιδιού, αλλά δε μεταμορφώνουμε το κάθε λεπτό της μέρας σε δυνητική διδασκαλία. Όπως δε βάζουμε το χρονιάρικο σε διάδρομο γυμναστηρίου για να μάθει να περπατάει.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Στο νηπιαγωγείο ....Εγώ π.χ. θέλω τα παιδιά να κατακτήσουν τους αριθμούς από το 0 μέχρι το 10 (κατακτώ δεν σημαίνει μετρώ, σημαίνει αναγνωρίζω, βρίσκω πιο είναι πριν και ποιο είναι μετά, γράφω κλπ) και να κάνουν πράξεις στην πρώτη δεκάδα. ....

 

Αντιγράφω το παραπάνω απόσπασμα ενδεικτικά σαν παράδειγμα του προβληματισμού μου.

Νομίζω ότι το βασικό ερώτημα είναι: "Οταν το παιδί μας δείχνει έτοιμο να κατακτήσει ενα γνωστικό ορόσημο το ενθαρύνουμε ή αφήνουμε να έρθει η τυπική ώρα?"

Σε σχέση με το παραπάνω απόσπασμα, η δική μου είναι 4 και θα πάει το Σεπτέμβριο στα προνήπια. Εχει κατανοήσει μόνη της την έννοια της πρόσθεσης (ή / και της αφαίρεσης) και όταν κάνουμε παζάρια για το φαγητό, λέει μόνη της "Συμφωνήσαμε 5 μπουκιές, έφαγα 2 μου μένουν 3, έφαγα 3 μου μένουν 2 κ.λ.π." Δεν το κάνει μηχανιστικά. Στην αρχή μέτραγε με τα δάχτυλα, τώρα το κάνει μόνη της και κάθε φορά που της το ζητάω μετράει και βάζει στην άκρη τις μπουκιές που χρωστάει. Επίσης, μπορεί να το κάνει με οποιαδήποτε εκκίνηση και δεν πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθεί συγκεκριμένη σειρά. Οπότε, όντως το κάνει συνειδητά. Βέβαια, φτάνει μόνο μέχρι το 9. Από το 10 μέχρι το 17, παρόλο που τα λέει στη σειρά με τα υπόλοιπα δεν μπορεί να τα χειριστεί σαν αριθμούς.

Αυτό λοιπόν που κάνει φυσικά και το ενθαρύνω και φροντίζω για την εμπέδωσή του με την τριβή. Από την άλλη, δεν έχει δείξει ανάλογη ετοιμότητα για την αλφάβητο, οπότε και δεν ασχολούμαι. Για τους αριθμούς όμως τους οποίους αντιλαμβάνεται, τι θα έπρεπε να κάνω? Να της πω να περιμένει μέχρι να πάει στην κατάλληλη ηλικία? Και τελικά γιατί η "κατάλληλη" ηλικία είναι ακριβώς η ίδια για όλους?

Link to comment
Share on other sites

Σωστά. είναι άλλο πράγμα το σε βάζω κάτω και σου μαθαίνω για να είσαι έτοιμος, άλλο το ενισχύω αυτά που καταφέρνεις και σε βοηθώ να προχωρήσεις και άλλο το σου δίνω ερεθίσματα για να μπορέσεις να προχωρήσεις.

 

Κάπως έτσι δουλεύω την πρόσθεση και την αφαίρεση στην τάξη. Ξέρουν ας πούμε ότι στα τουβλάκια μπορούν να παίξουν μέχρι τέσσερα παιδιά ή στη χειροτεχνία μπορούν να έρθουν μέχρι έξι, οπότε κάνουν τις ανάλογες πράξεις για να δουν αν μπορουν να πάνε ή όχι.

 

Επανερχόμαστε στη συζήτηση για τα καταναγκαστικά έργα λοιπόν, τα οποία καλό είναι να αποφεύγονται.....

 

Μαρία χρόνια σας πολλά!

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...