Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

εγκολιασμος


Recommended Posts

Σας γράφω και εγώ την περιπετεια που περάσαμε το Μαιο τώρα πια που έχει περάσει καιρός και έχω ηρεμήσει.Ανημερα Κωνσταντίνου και Ελένης (γιόρταζα τρομάρα μου) και ενώ ήμουν έγγυος στο 2ο μπέμπη μου στον 6ο μήνα στο κρεβάτι με επαπειλούμενη, ο μεγάλος μου γιος που ήταν 17 μηνών άρχισε να έχει αέρια και να παραπονιέται ότι τον πονάει η κοιλιά του.Φαντάστηκα ότι κρύωσε ή κόλλησε καμιά ίωση στον παιδικό αλλά για κακό και καλό πήρα τον παιδίατρο μας και με καθησύχασε, μου είπε να του δώσω λίγο depon αν συνεχίσει ο πόνος.Ήταν απόγευμα ο μικρός κοιμήθηκε και ξύπνησε κατά το βραδάκι.Ήταν καλύτερα και έτσι και εγώ ησύχασα.5 η ώρα ξημερώματα ο μικρός ξυπνάει με ουρλιαχτά και φριχτούς πόνους στην κοιλιά οι οποιοι έφευγαν και ξανάρχονταν.Αρον άρον ξύπνησα τον άντρα μου για να το πάμε στο Παιδων αυτός μου έλεγε δεν έιναι τίποτα αλλά εμένα το ενστικτο μου είχε χτυπήσει καμπανάκι.Μεχρι που σηκώθηκα να ξεκινήσω να το πάω μόνη μου αν δεν τον πήγαινε αν και ήμουν 4 μήνες στο κρεβατι.Τελικά ξεκίνησαν για την Πεντέλη που εφημέρευε.Οι ώρες να περναν και ο άντρας μου μια να μην απαντά στο τηλέφωνο και μια να μου τα μασάει ότι θα του κάνουν κάτι εξετάσεις και ότι μάλλον δεν έχει ενεργηθεί κτλ.Εγώ να μην μπορώ να ησυχάσω.9 η ώρα ξεκινάω με τη μάνα μου για το Πα'ιδων όπου βρίσκω ένα μικρό με σωληνάκια στη μύτη να του έχουν κάνει κλύσμα και ένα γιατρό να μου ζητά το ιστορικό του μικρού και να με προετοιμάζει ότι μάλλον πάμε για επέμβαση λόγω εγκολιασμου(είχε μπει το ένα έντερο μέσα στο άλλο)!Τελικά ο μικρός έκανε επέμβαση 2.30 το μεσημέρι και εγώ έξω από το χειρουργειο όρθια.Στην συνέχεια μείναμε 4 μέρες μέσα μέχρι να ενεργηθεί και να δουν ότι όλα πήγαν καλά με το έντερο.Ημουν δίπλα του στην καρέκλα όλη τη μέρα να τον καθησυχάζω μια και είχε πάθει φοβία από τους γιατρούς και μόλις τον πλήσιαζαν ούρλιαζε ''μαμα'' και με πέρναν με το ζόρι κάθε βράδυ για να ξεκουράσω λίγο το κορμι μου .Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και δεν κινδύνευσε και ο μπεμπούλης στην κοιλιά μου ο οποίος γεννήθηκε με το καλό τον Αγουστο.Μου είπαν οι γιατροι ότι αποφύγαμε ρήξη εντέρου και τα χειρότερα επειδή τον πηγαμε αμέσως και οτί συνήθως οι γονείς δεν το καταλαβαίνουν.Αποφεύγω ακόμα και τώρα να το συζητώ λες και δε συνέβη και αν το γράφω εδώ είναι για να το ξορκίισω και για να σας πω να εμπιστεύεστε πάντα το ένστικτο της μάνας....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Σας γράφω και εγώ την περιπετεια που περάσαμε το Μαιο τώρα πια που έχει περάσει καιρός και έχω ηρεμήσει.Ανημερα Κωνσταντίνου και Ελένης (γιόρταζα τρομάρα μου) και ενώ ήμουν έγγυος στο 2ο μπέμπη μου στον 6ο μήνα στο κρεβάτι με επαπειλούμενη, ο μεγάλος μου γιος που ήταν 17 μηνών άρχισε να έχει αέρια και να παραπονιέται ότι τον πονάει η κοιλιά του.Φαντάστηκα ότι κρύωσε ή κόλλησε καμιά ίωση στον παιδικό αλλά για κακό και καλό πήρα τον παιδίατρο μας και με καθησύχασε, μου είπε να του δώσω λίγο depon αν συνεχίσει ο πόνος.Ήταν απόγευμα ο μικρός κοιμήθηκε και ξύπνησε κατά το βραδάκι.Ήταν καλύτερα και έτσι και εγώ ησύχασα.5 η ώρα ξημερώματα ο μικρός ξυπνάει με ουρλιαχτά και φριχτούς πόνους στην κοιλιά οι οποιοι έφευγαν και ξανάρχονταν.Αρον άρον ξύπνησα τον άντρα μου για να το πάμε στο Παιδων αυτός μου έλεγε δεν έιναι τίποτα αλλά εμένα το ενστικτο μου είχε χτυπήσει καμπανάκι.Μεχρι που σηκώθηκα να ξεκινήσω να το πάω μόνη μου αν δεν τον πήγαινε αν και ήμουν 4 μήνες στο κρεβατι.Τελικά ξεκίνησαν για την Πεντέλη που εφημέρευε.Οι ώρες να περναν και ο άντρας μου μια να μην απαντά στο τηλέφωνο και μια να μου τα μασάει ότι θα του κάνουν κάτι εξετάσεις και ότι μάλλον δεν έχει ενεργηθεί κτλ.Εγώ να μην μπορώ να ησυχάσω.9 η ώρα ξεκινάω με τη μάνα μου για το Πα'ιδων όπου βρίσκω ένα μικρό με σωληνάκια στη μύτη να του έχουν κάνει κλύσμα και ένα γιατρό να μου ζητά το ιστορικό του μικρού και να με προετοιμάζει ότι μάλλον πάμε για επέμβαση λόγω εγκολιασμου(είχε μπει το ένα έντερο μέσα στο άλλο)!Τελικά ο μικρός έκανε επέμβαση 2.30 το μεσημέρι και εγώ έξω από το χειρουργειο όρθια.Στην συνέχεια μείναμε 4 μέρες μέσα μέχρι να ενεργηθεί και να δουν ότι όλα πήγαν καλά με το έντερο.Ημουν δίπλα του στην καρέκλα όλη τη μέρα να τον καθησυχάζω μια και είχε πάθει φοβία από τους γιατρούς και μόλις τον πλήσιαζαν ούρλιαζε ''μαμα'' και με πέρναν με το ζόρι κάθε βράδυ για να ξεκουράσω λίγο το κορμι μου .Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και δεν κινδύνευσε και ο μπεμπούλης στην κοιλιά μου ο οποίος γεννήθηκε με το καλό τον Αγουστο.Μου είπαν οι γιατροι ότι αποφύγαμε ρήξη εντέρου και τα χειρότερα επειδή τον πηγαμε αμέσως και οτί συνήθως οι γονείς δεν το καταλαβαίνουν.Αποφεύγω ακόμα και τώρα να το συζητώ λες και δε συνέβη και αν το γράφω εδώ είναι για να το ξορκίισω και για να σας πω να εμπιστεύεστε πάντα το ένστικτο της μάνας....

 

Μπράβο σου ! Εύχομαι όλα να είναι τέλεια στο εξής και για τα 2 μωράκια σου

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...