Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

παιδί που πέφτει κάτω και χτυπιέται


Recommended Posts

Ο δίχρονος γιος μου πολλές φορές, όταν θέλει να κάνει το δικό του, πέφτει κάτω και δεν σηκώνεται με τίποτα και φυσικά είναι βαρύς και εγώ δεν μπορώ πλέον να τον παίρνω σηκωτό...Τι να κάνω?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Να αδιαφορήσεις μέχρι να βαρεθεί να χτυπιέται και να καταλάβει ότι έτσι ποτέ μα ποτέ δε θα πάρει αυτό που θέλει, ούτε καν την ελάχιστη προσοχή σου.

Link to comment
Share on other sites

και η δικη μας αρχισε να το κανει, οταν ειδε ενα ξαδελφακι μας να το κανει, νομιζω η αδιαφορια μας οταν το αντεγραψε αυτο το πολυ ωραιο της το εκοψε...αδιαφορια λοιπον και μονο αδιαφορια, οσο ασχολεισαι με το παιδακι οταν χτυπιεται τοσο εκεινο συνεχιζει...

Link to comment
Share on other sites

Αν κι έχουν περάσει πάνω από τρία χρόνια που ο γιός μου ήταν στην ηλικία του δικού σου, θυμάμαι πολύ έντονα αυτή την εποχή. Ήταν η εποχή των μεγάλων (μου) ερωτημάτων - η εποχή των (πρώτων) μεγάλων (μας) συγκρούσεων!

 

Θα σου πω τα ίδια που μου λέγανε.

Αγνόησε τον. Μόνο έτσι θα καταλάβει πως η πρόκληση κι η υστερία δεν είναι μέθοδοι διεκδίκησης.

Κατόπιν (όχι απαραίτητα αμέσως μετά το περιστατικό) - μίλα του και εξήγησέ του πως οι άνθρωποι όταν θέλουμε να επικοινωνήσουμε, μιλάμε ήρεμα και δεν κυλιόμαστε στα πατώματα.

 

Είναι δύσκολο να τα κάνεις αυτά με ένα τόσο μικρό παιδί. Παίζει ρόλο ότι δεν έχουν ολοκληρώσει και τον λόγο τους κι αυτό κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα.

 

Αλλά,

Οπλίσου με κουράγιο κι υπομονή κι όλα θα πάνε καλά!

 

(Ναι, είναι αλήθεια... Περνάνε την πρώτη τους εφηβεία...)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αχ τι μου θυμισες τωρα............

Η κορη μου το εκανε συνεχεια για 4 περιπου μηνες οταν ητανε 1,5 χρονων....

Χτυπιοτανε στο πατωμα,νευρα πολλα νευρα χωρις λογο και αιτια!

Δεν μπορουσα να κανω τιποτα απο δουλειες στο σπιτι......περιμενα να κοιμηθει πρωτα....

Ρωτησα την παιδιατρο και μου ειπε οτι οφειλεται σε "αλμα αναπτυξης".

Ητανε η περιοδος που ηθελα να πηδηξω απο το παραθυρο ή να φυγω και να τους παρατησω και τους δυο!?!?

Και τωρα το κανει που ειναι 2,5 χρονων αλλα μονο οταν ειναι μπροστα οι πεθερομαμαδες για να περασει το δικο της!!!!!!!

Καταλαβαινω τι περνας φιλη μου...........

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

Link to comment
Share on other sites

λιγα λεπτα πριν μπω στο φορουμ αυτο συζηταγα με τον αντρα μου..η μικρη το αρχισε εδω και λιγες μερες, και αν και γενικα δεν δινουμε σημασια μερικες φορες με καταφερνει..

μεχρι πριν απο λιγο...οπου παλι επεσε στα πατωματα και με επεισε να της κανω αυτο που θελει , και ακουω μια σιγανη φωνουλα..."τα καταφερα" :shock:

 

οποτε απο αυριο, οπλιζομαι με υπομονη και ωτασπιδες και αρχιζουμε :mrgreen::mrgreen:

Link to comment
Share on other sites

Η δική μου, μου κουβάλησε πριν δυο μήνες αυτή την κακιά συνήθεια από τον παιδικό. Ευτυχώς είχα διαβάσει τα άρθρα της Στυλιανάκη λίγες μέρες πριν γιατί έβλεπα κάποια σημάδια γερού πείσματος και τα είχα στείλει και στον καλό μου. Με το που το έκανε... σταματήσαμε να ασχολούμαστε μαζί της και ασχοληθήκαμε ο ένας με τον άλλο. Παίζαμε με τα παιχνίδια της και λέγαμε ο ένας στον άλλον: 'οταν ηρεμήσει και η Κωνσταντίνα μπορεί να έρθει να παίξει μαζί μας' το οποίο και γινόταν σε δύο λεπτά. Μόλις ερχόταν την παίρναμε αγκαλιά σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Το έκανε 5-6 φορές και το έκοψε (μέχρι να το ξαναθυμηθεί!).

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites

Η δική μου, μου κουβάλησε πριν δυο μήνες αυτή την κακιά συνήθεια από τον παιδικό. Ευτυχώς είχα διαβάσει τα άρθρα της Στυλιανάκη λίγες μέρες πριν γιατί έβλεπα κάποια σημάδια γερού πείσματος και τα είχα στείλει και στον καλό μου. Με το που το έκανε... σταματήσαμε να ασχολούμαστε μαζί της και ασχοληθήκαμε ο ένας με τον άλλο. Παίζαμε με τα παιχνίδια της και λέγαμε ο ένας στον άλλον: 'οταν ηρεμήσει και η Κωνσταντίνα μπορεί να έρθει να παίξει μαζί μας' το οποίο και γινόταν σε δύο λεπτά. Μόλις ερχόταν την παίρναμε αγκαλιά σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Το έκανε 5-6 φορές και το έκοψε (μέχρι να το ξαναθυμηθεί!).

 

 

aeriko το ίδιο ακριβώς κάνουμε κι εμείς στη δική μας, που παρεμπιπτόντως τη λένε κωνσταντίνα :lol:, και πιάνει πάντα ;)

 

ljGap3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Και εμένα με χτυπαγε ένα διάστημα. Του έδειξα ότι πονάει και ότι δεν είναι σωστό και σιγά σιγά το έκοψε. Αδιαφορία όταν πέφτει κάτω, συμφωνώ, αλλά οταν είσαι σε εξωτερικούς χώρους, είναι δύσκολο και δεν υπάρχει χρόνος

Link to comment
Share on other sites

εμένα με χτυπάει κιόλας ρε παιδιά. μου έχωσε κάτι γερές το σάββατο και κόλλησα δεν ήξερα τι να κάνω....τι κάνεις εκεί?

 

Καλημέρα ....

 

Λοιπόν: το επίμονο πείσμα τύπου "πέφτω κάτω και χτυπιέμαι στα πατώματα -- κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο και, γενικά, στριγγλίζοντας προσπαθώ να περάσω το δικό μου γιατί έτσι θέλω" το πέρασα με τον μεγάλο (τώρα βλέπω να έρχεται σιγά σιαγά και η σειρά της μικρής δυστυχώς)... τί κάνεις ? ΤΙΠΟΤΑ.... ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ είναι η λέξη κλειδί... Συνεχίζεις να μιλάς μόνη σου πάντα σε ήρεμο τόνο, επαναλαμβάνοντας σταθερά "Εάν δεν σταματήσεις να... δεν μπορώ να καταλάβω τί θες".

Όσο για τα χτυπήματα που αναφέρεις κι εγώ κατά καιρούς έχω δεχθεί επιθέσεις από τον Νικόλα. Αυτό που έπιασε (με πολύ όμως σταθερή αντιμετώπιση εκ μέρους μου) ήταν πως κάθε φορά που προέβαινε σε χειροδικία ας πούμε του έλεγα με αυστηρό τόνο "Δεν μου αρέσει αυτό που κάνεις" ή "Πονάω. Σταμάτα" ώσπου μια μέρα που πάνω στον θυμό του πήγε να κάνει την κίνηση να με μουντάρει, σταμάτησε μόνος του σαν να το σκέφτηκε και μου έκανε "Καλό, καλό..." δλδ εκεί που πήγε να χτυπήσει, θυμήθηκε προφανώς τις προηγούμενες αντιδράσεις μου και αντί να χτυπήσει με χάϊδευε το μανάρι μου...

 

Πολύ πολύ υπομονή και σταθερότητα χρειάζονται... Να πω και το μότο μου "Φάση είναι, θα περάσει!"

x3lfp2?r=1334129047

 

ziswp2.png

Link to comment
Share on other sites

ναι και συνηθως τα κανουν οταν ειναι εξω. να την αφησεις κατω πχ στο πεζοδρομειο? της λεω ποναει αλλα εκει συνεχιζει....για να δουμε τι θα δουμε

αυτα τα ντα ντα της τα εμαθε ο παππους τον χτυπαει και εκεινος γελαει...

Link to comment
Share on other sites

Όταν το κάνουν σε εξωτερικό χώρο ΟΚ εκεί είναι πολύ πιο δύσκολο γιατί βλέπεις ως γονιός αισθάνεσαι και ντροπή για την άσχημη συμπεριφορά του παιδιού σου.... Έχω διαβάσει (και το έπραξα κιόλας μέσα στο s/m η αλήθεια είναι) πως πρέπει εκείνη την στιγμή να βάλεις το παιδί σε μια ήσυχη γωνιά, να σκύψεις προς το μέρος του έχοντας βλεμματική επαφή και να του πεις "Δεν θα ανεχτώ άλλο αυτή την συμπεριφορά"

Πιστέψτε με... πιάνει !!!

x3lfp2?r=1334129047

 

ziswp2.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

εμένα με χτυπάει κιόλας ρε παιδιά. μου έχωσε κάτι γερές το σάββατο και κόλλησα δεν ήξερα τι να κάνω....τι κάνεις εκεί?

 

 

παιδιά κι εμάς μας χτυπάει. αυτό που κάνουμε είναι εκείνη τη στιγμή που το κάνει, να της αποσπάμε την προσοχή με κάτι άλλο, χωρίς να πιάνει πάντα βέβαια. κι αυτά που προτείνουν τα κορίτσια πιστεύω ότι έχουν αποτέλεσμα. θα τα δοκιμάσω να δώ τί θα γίνει. αφού να σκεφτείτε μια φορά μου έριχνε χαστούκια και ενώ είχα βάλει το χέρι μου μπροστά στο πρόσωπο για να προστατευτώ, εκείνη μου τραβούσε το χέρι για να μου την ρίξει :evil:

Link to comment
Share on other sites

Χθες για πρώτη φορά ο 2χρονος γιος μας τσίριζε,έκλαιγε με στριγκλιές,πετούσε τα τουβλάκια κάτω και τα κοντρόλ της τηλεόρασης...και όλα αυτά με αφορμή το ότι δεν του έδινα να φάει την τούρτα που είχα στο ψυγείο γιατί ήταν 13.30 το μεσημέρι!Φυσικά και του κακοφάνηκε γιατί στη γιαγιά του που τον κρατάει καθημερινά μόλις ζητήσει κάτι το έχει στα χέρια του με την ακόλουθη φράση:Πάρτο αγορίνα μου,όλα δικά σου είναι!:shock::shock: Πώς λοιπόν να δεχθεί το συμβιβασμό τρώω μεσημεριανό και το απόγευμα ένα κομμάτι τούρτα;Να σας πω τί έκανα σε τελική φάση αφού δοκίμασα τα πάντα (από ήρεμη φωνή,σταθερό τόνο,ανεβασμένο τόνο,τον άφησα μόνο του στο δωματιο να ηρεμήσει,του μιλούσε ο άντρας μου...);Τον ξεμάτιαξα:-) και ηρέμησε.Σύμπτωση;Ποιος ξέρει...

url]

url]

Link to comment
Share on other sites

Πάντως εμένα το έκανε όχι τόσο όταν δεν της έδινα κάτι, αλλά όταν ήθελα να φύγουμε από κάπου ενώ εκείνη ήθελε να μείνουμε. Νόμιζα ότι ήταν πείσμα γιατί συνεχιζόταν για πολύ ώρα, κι αφού είχαμε φύγει από το χώρο. Όμως τελικά κατάλαβα ότι ήταν από κούραση, νύστα και γενικά όταν είχαμε ξεφύγει από το πρόγραμμά. Έπρεπε να είχαμε φύγει πριν αρχίσει να κουράζεται.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

η αδιαφορια παντως σε μας επιασε..

με το που αρχιζει να το κανει, φευγω απο δωματιο λεγοντας " δεν μπορω να καταλαβω τι μου λες, οταν σταματησεις μπορεις να μου πεις χωρις κλαμματα τι θες"

καθε φορα πιανει τελικα!

η πλακα ειναι πως ενω ειναι κλαμμενη και τρεχουν τα δακρυα, την βλεπω να πνιγει με μεγαλη προσπαθεια το κλαμμα, να περνει βαθεια ανασα και να μου λεει τι θελει, με μια τοσο ψευτικη (απο την προσπαθεια) φωνη και καλα ηρεμη, ενω τρεεχουν τα δακρυα..

τη λυπαμαι εκεινη την ωρα, κανει οντως υπερπροσπαθεια, αλλα οταν το καταφερνει φωτιζεται το προσωπακι της!

και, καλως η κακως γινεται αυτο που θελει, αφου ηταν τοσο καλο παιδι που το ζητησε με το σωστο τροπο..

(εκτος βεβαια αν αυτο που θελει ειναι επικινδυνο η ειναι το 5ο κομματι σοκολατας που ζηταει ;):lol::lol::lol: )

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, η σπιτονοικοκυρά μου (μεγάλη τώρα) είχε το μικρό της γιο πολύ κακομαθημένο και όταν ήθελε κάτι έπεφτε κάτω και χτυπιόταν και έκλαιγε! Μια μέρα, γυρίζοντας σπίτι, είχε ένα τέτοιο σκηνικό στο δρόμο! Τι έκανε; Τον άφησε στο πεζοδρόμιο να χτυπιέται και κρατώντας το μεγάλο από το χέρι συνέχισε το δρόμο της! Εννοείτε ότι είχε το νου της στο παιδί! Μόλις τους είδε να απομακρύνονται, σταμάτησε, σηκώθηκε και έτρεξε να τους προλάβει! Από τότε δεν το ξανάκανε!

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια και εμένα με χτυπάει. Ειδικά όταν του λέω να πάμε να αλλάξουμε πάνα! :shock: δεν κάθεται με τίποτα!χαμός σας λέω! ενώ στο σταθμό κύριος την ώρα της αλλαγής!!

 

Και εγώ αδιαφορώ όταν αρχίζει να κοπανιέται γιατί δεν έχω και άλλη επιλογή..είτε του μιλάω είτε όχι ένα και το ίδιο...το πιο δύσκολο είναι όταν είμαστε έξω...κοιτάνε και οι άλλοι ρε παιδί μου σαν να σε κατακρίνουν για την συμπεριφορά του παιδιού...εγώ κορίτσια τον πάιρνω σηκωτό και φεύγω όταν κάνει σαν τρελλούλης. Τέλος του λέω αφού δεν μπορείς να καθήσεις ήρεμος στην βόλτα στου γυρίζουμε σπίτι! χάνω και εγώ μερικές φορές την βόλτα μου αλλά τι να κάνω;

Link to comment
Share on other sites

Από ότι βλέπω, όλες έχουμε φάει τις φουσκιές μας....:rolleyes::rolleyes::rolleyes:

Εμένα το ξύλο μου το κουβάλησαν από τον παιδικό πριν κάνα τρίμηνο, αλλά το κόψαμε, γιατί δεν το ανέχτηκα, καθόλου όμως.

Τώρα τις υστερίες αν δεν γίνει αυτό που θέλει η μία μου κόρη τις συνεχίζει, είναι και θέμα χαρακτήρα, αλλά και εκεί δεν πολυχαμπαριάζω. Οπότε έχουν μειωθεί πολύ, και ελπίζω στο καλύτερο...:D

Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο μιας θρησκείας και δεν θα διακινδυνεύσει να καταλήξει στην κόλαση μιας άλλης.

 

 

 

TbSdp2.png

Link to comment
Share on other sites

  • 4 εβδομάδες μετά...

Ο δικός μου "μεγάλος" μικρούλης,έχει υποστεί ψυχολογική πίεση,γιατί έχει στερηθεί τις βόλτες,λόγο του μικρότερου αδελφού του και αντιρά πολύ άσχημα όταν κάνει πείσματα.Όταν με χτύπησε κανα δυό φορές,με σταθερά,ανεβασμένο τόνο,τον κοίταξα στα μάτια,του έσφυξα λίγο το χεράκι,και του είπα δυνατά.ΑΥΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!!ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΜΑΜΑ! ΟΡΘΑ-ΚΟΦΤΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.Έγινε 2 φορές.Κάποια φορά,καθώς χτυπιόταν,έφαγα μία καταλάθος στο πρόσωπο.Αυτομάτως,σταματάει τις φωνές και τα κλάματα,,επειδή το κατάλαβε,με κοιτάει στα μάτια,σκύβει στο πρόσωπό μου και μου κάνει...ΜΜΜΜΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ....και με φίλησε!!!Που σημαίνει οτι το έχει εμπεδώσει και εννοείται δεν το έχει ξανακάνει.Εκεί τον φίλησα κι εγώ,και του'πα μπράβο αγάπη μου.Έτσι.Δεν κάνουμε ντά τη μαμα,η μαμά σε αγαπάει τόοοοοοοοσο πολύ!!Και δεν θέλει να σε μαλώνει.Να είσαι καλό παιδί.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Εμενα ρε κοριτσια το αρχισε πριν απο κανενα οκταμηνο και τωρα ειναι στην κορυφωση του.

Θελει ας πουμε να του ανοιξουμε τη βρυση του νεροχυτη να παιζει με το νερο και να γεμιζει κατσαρολες μπρικια κ.λ.π. Επειδη δεν γινεται το δικο του τσιριζει δεν μπορειτε να φανταστειτε πως ...... Αν εν τω μεταξυ πας να τον απομακρυνεις απο την κουζινα πεφτει κατω και χτυπιεται στο πατωμα. Χθες απο τα νευρα του κοκκινησε ολοκληρος και ετρεμε!

Το κακο ειναι οτι η μητερα μου, μου λεει συνεχεια '' Μην το αφηνεις το παιδακι να τσιριζει, ειναι αγορι και δεν κανει. Προσπαθησε να τον απασχολησεις με αλλα πραγματα. ''

Αλλα βρε κοριτσια χθες που προσπαθησα να τον απασχολησω με αλλα πραγματα οχι μονο δεν τα καταφερα αλλα κατεβασε και ολο το σπιτι κατω. Τελικα τι ισχυει; Αδιαφορια ή απασχοληση με κατι αλλο;

Ο ΑΓΑΠΟΥΛΗΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ 3 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ

 

z0oo.jpgprYNp3.png[/url] .

Link to comment
Share on other sites

Αχ παλιόπαιδα όλα τα ίδια κάνουν για να περάσει το δικό τους!!! Στην αρχή την άφηνα να χτυπιέται δεν έγινε κάτι κ έφτανε να είναι έτοιμη για εμετό από το κλάμα....τώρα πια την πέρνω από το χέρι κ πάμε κ βλέπουμε τα καναρίνια στο μπαλκόνι πο ξέρω οτι τους έχει αδυναμία κ το ξεχνάει στο λεπτό τι ήθελε να κάνει πριν!;););) Όταν ήμαστε έξω είναι λίγο δύσκολα γιατί πρέπει μέσα σε τόσες τσιρίδες να σκεφτω πως θα την αποσπάσω....:rolleyes:

sjCrp3.png

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...