Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Τεράστιο Λάθος Να Κοιμάται Το Παιδί Στο Κρεβάτι Των Γονιών.


annoula7

Recommended Posts

Aννούλα φυσιολογικό για τα δικά σου δεδομένα και κατά την δική σου άποψη.

Εγώ πάλι θεωρώ φυσιολογικό να κάνω ότι μπορώ για να είναι τα παιδιά μου ευτυχισμένα....Ποιο παιδί-μωρό είναι ευτυχισμένο όταν φοβάται ή όταν δεν αισθάνεται ασφαλές?

Οι μπαμπάδες που γυρνούν την πλάτη και κοιμουνται ,το κάνουν είτε είναι το μωρό ανάμεσα τους,είτε όχι!

if you want to make the world a better place, take a look at yourself and make that change!!!570057guwilak9ki.gif

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγώ από τη μεριά μου θεωρώ τεράστιο λάθος τα ζευγάρια που έχουν σεξουαλικά προβλήματα και προβλήματα επικοινωνίας να ρίχνουν το φταίξιμο στα παιδιά τους και να αποποιούνται τις ευθύνες τους.

Αν ένας άντρας γουστάρει τη γυναίκα του θα βρει τον τρόπο και τον χώρο για να το δείξει :wink:

Άνθρωποι που αρνούνται να ανταποκριθούν στις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών τους συνήθως και οι ίδιοι είχαν αντιμετωπίσει παρόμοια άρνηση όταν ήταν παιδιά.

Link to comment
Share on other sites

σορυ βρε κοριτσια δηλαδη εγω που δεν κοιμαμαι με τον αντρα μου δεν ειμαστε φυσιολογικο ζευγαρι!!εμενα δεν κοιμουνται μαζι μου,αλλα εχω τον μικρο στο δωματιο κι επειδη ξυπναει συνεχως παει και κοιμαται με τον μεγαλο!!(η κουνια δεν χωραει στο παιδικο)οταν γεννηθηκε ο μικρος ομως πολλες φορες ηρθε ο μεγαλος να κοιμηθει μαζι μου.δεν μπορουσα να του πω οχι ,δεν μπορουσε να καταλαβει γιατι ο μικρος ηταν στο δωματιο μου.και τελος μονο προβλημα δεν εχουμε στο σεχ παμε παντου εκτος απο το κρεββατι! :lol::lol::lol:

δεν υπηρχε περιπτωση να ακουσω κανεναν ειδικο γι ενα τετοιο θεμα!καθε παιδι ειναι διαφορετικο και πρεπει να το αντιμετωπιζουμε διαφορετικα.

Link to comment
Share on other sites

Μα και βέβαια ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΖΕΥΓΑΡΙ είναι αυτό που κάνει έρωτα, πού έχει προσωπικές στιγμές κτλ.

υπάρχουν και 'αλλα μέρη μέσα στο σπίτι :wink:

 

Νομίζω πως πιά ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ είναι αυτά τα οποία δεν έχουν καμία συναισθηματική επαφή και πολύ λυπάμαι...

 

Συναισθηματική επαφή είναι να κοιτάζεις τον άλλον στα μάτια και να καταλαβαίνει τι θέλεις, και όχι να μοιράζεζτε ενα διπλό κρεβάτι.

 

 

Και ναί είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ να κοιμάται η μαμά, ο μπαμπάς και το παιδί στο ίδιο κραβάτι κάθε βράδυ.

Ίσως αυτό να βολεύει την μητέρα και να μη σηκώνεται συνεχώς τη νύχτα επειδή το παιδί θα γκρινιάζει όμως δεν σταματά να θεωρείται λάθος

 

Το ότι είναι λάθος ποιος το ορίζει εσύ? :shock: φαντάζομαι ότι απλά λες την γνώμη σου.Ας προσέχουμε λίγο την απολυτότητά μας

 

Τώρα αν κάποιες απο εσάς χάσατε τον έλεγχο και δεν μπορείτε να αλλάξετε τη συνήθεια του παιδιού σας, μη τσαντίζεστε.

Δεν τσαντιζόμαστε συζήτηση κάνουμε. Μάλλον εσύ τον έχασες

Link to comment
Share on other sites

Κανονικά όλοι οι άνδρες θα έπρεπε να γκρινιάζουν για αυτό το θέμα και το ότι μερικοί δεν μιλάνε και απλά γυρίζουν πλευρό και κοιμούνται πρέπει να σας ανησυχεί.

 

Τώρα συγνώμη δηλαδή, εσύ είσαι γυναίκα και γράφεις τέτοια πράγματα; Σίγουρα πάντως δεν πρέπει να είσαι μητέρα για να λες κάτι τέτοιο. Γιατί τέτοιο μίσος;

 

Δηλαδή όταν πάω στο κρεβάτι να κοιμηθώ και βλέπω την γυναίκα να κοιμάται μαζί με τον μικρούλη μας, που δεν μπορεί και δεν έχει το κουράγιο να τον έχει ξεχωριστά δίπλα στην κούνια και να σηκώνεται κάθε τρεις και λίγο που κλάψουρίζει, αυτή την όμορφη εικόνα που είναι τα δυο τους αντικρυστά και κοιμούνται τόσο γαλήνια, να την διακόψω για να βγάλουμε τα μάτια μας;

 

Συγνώμη, αλλά πριν τα παιδιά τα βγάζαμε τα μάτια μας κάθε μέρα. Τώρα με τα παιδιά που οι επαφές γίναν σπάνιες, οι όμορφες αυτές εικόνες ενός μωρού/παιδιού που κοιμάται ευτυχισμένο δεν μπορούν να συγκριθούν με το καλύτερο φίκι φίκι του κόσμου! Αν ποτέ μπορούσαμε να συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια δηλάδη.

 

Και ναι είμαι αυτός που έχω δηλώσει ξανά εδώ μέσα ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε και το ρόλο μας ως σύζυγοι, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρέπει να γίνει αυτοσκοπός και να θυσιάσουμε την ευτυχία και την ηρεμία των παιδιών μας.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δεν ξέρω τι λες εσύ Annoula7 αλλά όσες φορές έχουμε κοιμηθεί και οι 4 στο ίδιο κρεββάτι εγώ και ο πατέρας τους αισθανόμαστε ότι έχουμε όλον τον κόσμο δικό μας.

Χαζεύουμε αυτά τα δύο μικρά θαύματα που κοιμουνται πλάι μας και αισθανόμαστε πιο δεμένοι και πιο ερωτευμένοι από ποτέ. Για τα υπόλοιπα μια χαρά είναι και ο καναπές :D

 

Από την άλλη δεν μου πάει να αφήσω ένα μωρό που ξύπνησε γιατί είδε ένα κακό όνειρο ή γιατί είναι αρρωστούλι να παιδεύεται να κοιμηθεί μόνο του. Νομίζω ότι τίποτα δεν υπάρχει καλύτερο ηρεμιστικό από την αγκαλιά μας.

 

Ούτε αντέχω πάντα να ξενυχτάω για να καλμάρω ένα ανήσυχο μωρό.

Το βάζω δίπλα μου και χορταίνουμε όλοι τον ύπνο μας!

 

Η κυρία που με βοηθάει με τα παιδιά μου, μια πολύ υπεύθυνη γυναίκα που έχει τώρα δύο εξαιρετικά παιδιά (είναι πλέον και τα δύο άνω των 20) μου περιέγραφε το εξής:

Ο γιός της μέχρι τα πέντε του ξυπνούσε κάθε νύχτα γιατί φοβόταν. Ξυπνούσε και την αδελφή του και οι δύο μαζί πήγαιναν και καθόντουσαν όρθιοι πάνω από το κρεββάτι των γονιών τους. Τελικά οι γονείς ξυπνούσαν επειδή αισθανόντουσαν τα παιδιά όρθια στο σκοτάδι. Στην αρχή τα επέστρεφαν στο κρεββάτι τους. Αυτό συνεβαίνε 2- 3 φορές μέχρι τα ξημερώματα.

Τελικά αποφάσισαν να τα κρατάνε μαζί τους για να γλυτώνουν όλοι την ταλαιπωρία.

 

Το ζευγάρι αυτό μια χαρά φυσιολογικό ζευγάρι είναι και τα παιδιά τους εξαιρετικά παιδιά, ωρίμα, υπεύθυνα και ανεξάρτητα. Ο δε γιος της λατρεύει τα πιτσιρίκια και υποπτεύομαι πως θα γίνει πολύ καλός μπαμπάς!!

 

Είναι μάλλον λάθος να βλέπουμε τα πράγματα απόλυτα ακριβώς γιατί ο κάθε ένας από εμάς είναι μια εντελώς διαφορετική οντότητα. Είμαστε ΠΡΟΣΩΠΑ και όχι απλώς μονάδες σε έρευνες και στατιστικές!

Link to comment
Share on other sites

Κανονικά όλοι οι άνδρες θα έπρεπε να γκρινιάζουν για αυτό το θέμα και το ότι μερικοί δεν μιλάνε και απλά γυρίζουν πλευρό και κοιμούνται πρέπει να σας ανησυχεί.

 

Τώρα συγνώμη δηλαδή, εσύ είσαι γυναίκα και γράφεις τέτοια πράγματα; Σίγουρα πάντως δεν πρέπει να είσαι μητέρα για να λες κάτι τέτοιο. Γιατί τέτοιο μίσος;

 

Δηλαδή όταν πάω στο κρεβάτι να κοιμηθώ και βλέπω την γυναίκα να κοιμάται μαζί με τον μικρούλη μας, που δεν μπορεί και δεν έχει το κουράγιο να τον έχει ξεχωριστά δίπλα στην κούνια και να σηκώνεται κάθε τρεις και λίγο που κλάψουρίζει, αυτή την όμορφη εικόνα που είναι τα δυο τους αντικρυστά και κοιμούνται τόσο γαλήνια, να την διακόψω για να βγάλουμε τα μάτια μας;

 

Συγνώμη, αλλά πριν τα παιδιά τα βγάζαμε τα μάτια μας κάθε μέρα. Τώρα με τα παιδιά που οι επαφές γίναν σπάνιες, οι όμορφες αυτές εικόνες ενός μωρού/παιδιού που κοιμάται ευτυχισμένο δεν μπορούν να συγκριθούν με το καλύτερο φίκι φίκι του κόσμου! Αν ποτέ μπορούσαμε να συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια δηλάδη.

 

Και ναι είμαι αυτός που έχω δηλώσει ξανά εδώ μέσα ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε και το ρόλο μας ως σύζυγοι, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρέπει να γίνει αυτοσκοπός και να θυσιάσουμε την ευτυχία και την ηρεμία των παιδιών μας.

 

μα πόσο σε συμπάθησα με αυτά που έγραψες...... :D

if you want to make the world a better place, take a look at yourself and make that change!!!570057guwilak9ki.gif

Link to comment
Share on other sites

Ωπα ρε παιδια!η κοπελα μιλησε οχι για αυτες τις ιδιαιτερες περιπτωσεις αλλα για εκεινες οπου η μητερα επιλεγει να κοιμαται με το παιδι της απο καθαρα δικη της ανασφαλεια.Και ειναι πολλες οι περιπτωσεις οπου τελικα το συζηγικο κρεβατι ανηκει στη μαμα και τα παιδια και ο πατερας εκτοπιζεται στον καναπε.Και εγω πιστευω οτι τα παιδια καποια στιγμη θα πρεπει να αυτονομηθουν και το ιδιο και οι γονεις!Εμεις και οι αναγκες μας φτιαχνουν και τη ρουτινα του μικρου μας.

Link to comment
Share on other sites

Athena:

Ωπα ρε παιδια!η κοπελα μιλησε οχι για αυτες τις ιδιαιτερες περιπτωσεις αλλα για εκεινες οπου η μητερα επιλεγει να κοιμαται με το παιδι της απο καθαρα δικη της ανασφαλεια

 

Athena πουθενά στο post της Annoula7 δεν γίνεται λόγος για ιδιαίτερες περιπτώσεις μαμάδων ή και μπαμπάδων. Πουθενά δεν ορίζονται εξαιρέσεις.

Αντίθετα παρουσιάζονται τα πράγματα με απίστευτα απόλυτο τρόπο.

Σε τελική ανάλυση κάθε παιδί είναι μια ειδική περίπτωση που πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Το να βλέπουμε τα πράγματα απόλυτα και να μην προσπαθούμε να τα προσαρμόσουμε στα δεδομένα της κάθε στιγμής αυτό είναι λάθος.

 

Και εγω πιστευω οτι τα παιδια καποια στιγμη θα πρεπει να αυτονομηθουν και το ιδιο και οι γονεις!Εμεις και οι αναγκες μας φτιαχνουν και τη ρουτινα του μικρου μας.

 

Αυτή η αυτονομία είναι το ζητούμενο όλων μας. Ωστόσο σε ένα μεγάλο βαθμό η αυτονομία των γονιών καταργείται όταν αποφασίζουν να κάνουν παιδιά. Αυτό το ξέρουμε λίγο ως πολυ όλοι μας όταν αποφασίζουμε να κάνουμε παιδιά.

 

Από την άλλη ούτε τα παιδιά και τα μωρά μπορούν να αυτονομηθούν με τη γέννηση τους. Σε όλα τα είδη υπάρχει ο βιολογικός χρόνος ανάπτυξης που οδηγεί στην αυτονόμηση. Αυτός ο χρόνος ειδικά στους ανθρώπους προσαρμόζεται ξεχωριστά για τον καθένα ακριβώς γιατί είμαστε ξεχωριστές προσωπικότητες με ανάγκες πολλές και κυρίως συναισθηματικές. Κατά συνέπεια δεν μπορούμε να μιλήσουμε με απόλυτους όρους, ούτε να θεωρούμε το φυσιολογικό ως ίδιο και δεδομένο για όλους.

 

Αν αυτό ίσχυε όλοι θα τρώγαμε, θα πίναμε, θα κοιμόμαστε και θα ζούσαμε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Link to comment
Share on other sites

Δεν χρειαστηκε να αναφερει τις ειδικες περιπτωσεις,ειναι αυτονοητες.οσο για την αυτονομηση ξεκιναει και απο την κοιλια θα ελεγα.ενας ανθρωπος που ξερει που παταει δεν θα φερει ενα μωρο σε μεγαλη ηλικια (ενος ετους+)στο κρεβατι.Τις αναγκες μας μυριζονται τα παιδια μας και ερχονται οσο κι αν θελουμε να υποστηριξουμε το αντιθετο.Δικη μας αναγκη ειναι να εχουμε τα παιδια στο κρεβατι μας.Δικος μας φοβος ειναι να μην τα αφηνουμε να κλαψουν και λιγο και πηγαζουν απο δικες μας ατυχες εμπειριες.Ποσες απο εμας μεγαλωσαμε με γιαγιαδες και τωρα που γιναμε γονεις πεφτουμε πανω στα παιδια μας και δεν τα αφηνουμε απο κοντα μας.ας μην πιανουμε τα ακρα.Ας δουμε το καλυτερο δυνατο για ολους μας,αυτο λεω.Δεν νομιζω οτι τοποστ ανοιχτηκε για αυτες τις ειδικες περιπτωσεις που αναφερετε.αλλου ειναι το θεμα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

annoula7 έγραψε:

Τώρα αν κάποιες απο εσάς χάσατε τον έλεγχο και δεν μπορείτε να αλλάξετε τη συνήθεια του παιδιού σας, μη τσαντίζεστε.

τώρα συγνώμη ειναι φραση αυτή????

 

δεν νομίζω να υπάρχει θεμα ελέγχου πάνω στο παιδι ή τις συνήθειες του...

θέμα ειναι να καλύπτονται οι ανάγκες του παιδιού για ύπνο υπάρχει και να μπορεί να ξεκουράζεται οσο χρειάζεται όχι ελέγχου

Link to comment
Share on other sites

Αν γράψω όλα όσα θέλωνα πω χρειάζομαι δύο σελίδες. Θα περιοριστώ μόνο να τονίσω ότι συμφωνώ με όσα έγραψε ο Panoz με μία εξαίρεση όσον αφορά το θέμα του sex, γιατί στη δική μας περίπτωση αφού κοιμόταν το μωρό μας (ο πρώτος μου γιος) τον έβαζα στην κούνια του για ασφάλεια (μέχρι να κοιμηθούμε και εμείς οπότε τον ξαναπαίρναμε στο κρεβάτι μας) και μετά όλο το βράδυ ήταν δικό μας, άλλες φορές βλέπαμε ταινία, άλλες βάζαμε κρασάκι και καθόμασταν στη βεράντα για κουβέντα και τις περισσότερες βραδιές καταλήγαμε να κάνουμε sex το οποίο μετά το παιδί προχώρησε και εμπλουτίστηκε πολύ περισσότερο απ'ότι πριν.

Το ίδιο εφαρμόζουμε τώρα και με τα δίδυμα, το μόνο πρόβλημα τώρα είναι ότι ξυπνάμε και οι δύο νωρίς για δουλειά έτσι κοιμάται ο άνδρας μου πολύ νωρίς το βράδυ για να αντέξει το πρωινό τάισμα κα εγώ αναλαμβάνω τη νύχτα. Οι επαφές μειώθηκαν αλλά προσωρινά (στις διακοπές των Χριστουγέννων καλύψαμε το χαμένο έδαφος :wink: ). Αυτό δεν θα άλλαζε αν τα μωρά κοιμόταν σε ξεχωριστώ δωμάτιο.

Πείτε μου τώρα αν η κατάσταση που περιγράφω σας φαίνεται ως "απομάκρυνση του ζευγαριού". Το μόνο που μας λείπει είναι ένα μεγάλο king size ρεβάτι που να χωρά και τα δυο μωρά μαζί γιατί όσες φορές δοκιμάσαμε να τα έχουμε μαζί μας ενοχλούσε το ένα το άλλο, έτσι έρχεται όποιος έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Και για να κλείσω, θα ήθελα να μην προσπεράσουμε τόσο εύκολα αυτό που ήδη ειπώθηκε, δηλ. το γεγονός ότι από τη φύση μας είμαστε και εμείς ως είδος του ζωικού βασιλέιου αλλά και τα μωρά μας προγραμματισμένοι να μην αποχωριζόμαστε και οτιδήποτε άλλο αποτελεί βίαιη αποκόλληση

 

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Είναι σαν να του λέμε "Ναί αγάπη μου, έχεις δίκιο, δεν μπορείς να κοιμηθείς μόνος σου όπως και δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μόνος σου, οπότε έλα κοντά μου γιατί μόνο κοντά μου είσαι ικανός !".

 

δεν ξερω τι να πρωτο γραψω. Ειδα αυτο το post και εφριξα. Τι μπορει δηλ να κανει ενα μωρο μονο του????????? Ευτυχως που δεν ξερουν να διαβαζουν γιατι θα μας κυνηγουσαν με την παντοφλα :D:D Η γιατρος που σου τα ειπε ολα αυτα εχει παιδια? και Γιατι σε αλλο ποστ λες

ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΘΑ ΘΥΜΟΣΑΣΤΕ ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ ΗΤΑΝ ΟΤΑΝ ΕΙΧΑΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΜΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΝΑΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΑΤΕ (ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΟ).

 

αν δεν το παρω στο κρεβατι μου τι θα αναπολω???????????

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα με Panoz (προσκυνώ λέμε) και με κάλυψαν κι οι περισσότερες κοπέλες που απάντησαν.

Επειδή συγχίστηκα βραδιάτικα με αυτά που διάβασα θα πω το εξής. Κοίμησα εγώ το μωρό στο κρεβάτι μου κι ο άντρας μου την κόρη μας στο διπλό. Πήγαμε ωραία-ωραία στο σαλόνι και κάναμε τη "δουλειά" μας στον ωραιότατο καναπέ. Το πρωί που θα σηκωθούμε και θα πάρουμε όλοι το πρωινό μας, θα παίξουμε με τα παιδιά και θα κάτσουμε αγκαλιά. Δείξε μου annoula κάποιον από αυτή την περίπτωση που δεν είναι ικανοποιημένος. Να σημειώσω ότι αυτό γίνεται κάθε μέρα, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Όταν ένα ζευγάρι έχει προβλήματα, και παιδιά να μην κάνει, θα βρει τρόπο να απομακρυνθεί. Μην κατηγορούμε τα θαύματα που μας έδωσε ο Θεός για τα δικά μας λάθη.

 

Κι επειδή οι απόψεις σου κι ο τρόπος που γράφεις μου θυμίζουν μια άλλη κοπέλα που απάντησα σε ακριβώς ίδιο θέμα (το οποίο κλειδώθηκε), μήπως το μαστιγώνεις το δελφίνι;;

PhC7p3.pngXCt8p2.png
Link to comment
Share on other sites

Αποφάσισα να γράψω για αυτό το θέμα γιατί τώρα τελευταία ακούω γύρω μου συνεχώς πως πολλά παιδιά κοιμούνται στο κρεβάτι των γονιών τους.

Έτσι λοιπόν ρώτησα μια παιδοψυχολόγο και η απάντησή της ήταν κατηγορηματική !!!!!!!!!!!!!!!!.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ.

H συγκεκριμένη παιδοψυχολόγος είναι μία από τις πολλές που αυθαιρετούν και προβάλλους τις προσωπικές τους απόψεις ως επιστημονικές.

 

Δεν υπάρχει καμία επιστημονική τεκμηρίωση για κάτι τέτοιο, αντίθετα υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για τα ωφέλη του κοινού ύπνου, όπως ο συντονισμός της αναπνοής, η καλύτερη ρύθμιση της θερμοκρασίας και η καλύτερη ανάπτυξη του παιδιού.

 

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η Unicef ενθαρρύνουν τον κοινό ύπνο για να μπορεί το μωρό να θηλάζει χωρίς να κουράζεται η μητέρα και κυρίως για να μπορεί ο θηλασμός να συνεχίζεται για πολύ καιρό.

 

Τα απαγορεύεται μπορούν να τα πούνε μόνο όσοι έχουν εκτελεστική εξουσία και αυτό μόνο αν υπάρχει νόμος που στηρίζει αυτή την εξουσία. Οποιοσδήποτε άλλος χρησιμοποιεί αυτή την έκφραση, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αντιληφθεί τα όριά του ως επιστήμων κι έχει διαταραγμένη αντίληψη της πραγματικότητας. Η παιδοψυχολόγος χρειάζεται επειγόντως ψυχολογική υποστήριξη.

 

Δεν υπάρχει κανένα θηλαστικό που να μεγαλώνει και να θηλάζει τα μικρά του εξ'αποστάσεως. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό από αυτά.

 

Έχουν δημοσιευτεί πολλές σοβαρές ανθρωπολογικές μελέτες που δείχνουν ότι τα 4/5 του πλανήτη εξακολουθούν να κάνουν μόνο αυτό, να κοιμούνται με τα παιδιά τους. Λες τα 4/5 του πλανήτη να κάνει τόσο τραγικά λάθη;

 

 

Και οι λόγοι είναι αρκετοί και ιδιαίτερα σημαντικοί.

Καταρχήν όταν το παιδί κοιμάται στο κρεβάτι των γονιών του, "χωρίζει" τους γονείς.

Ο νυχτερινός ύπνος είναι η μοναδική ευκαιρία για το ζευγάρι να έρθει πιο κοντά μετά απο το τόσο άγχος και τις απίστευτες υποχρεώσεις της καθημερινότητας.

Είναι η μοναδική ευκαιρία να αγκαλιαστούν, να μιλήσουν τρυφερά, να κάνουν έρωτα.

Μιλάμε βέβαια πάντα για ένα "φυσιολογικό" ζευγάρι που έχει αισθήματα ο ένας για τον άλλο.

Αυτά αποτελούν επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις που δείχνουν ότι το παιδί δεν πρέπει να μπαίνει στο κρεβάτι των γονέων; :shock:

Μήπως το νεογένητο που δεν μπορεί να περπατήσει και να μιλήσει έχει ανάγκες οι οποίες έχουν προτεραιότητα σε σχέση με αυτές των ενηλίκων;

 

Όταν λοιπόν σηκώνεται το παιδί και "χώνεται" στο κρεβάτι τους, τότε το ζευγάρι "χωρίζεται" και σιγά σιγά με τον καιρό, επέρχεται η αποξένωση και κοινώς η "ξενέρα" !!!!!!!!.

Αυτό είναι επίσης επιστημονικά τεκμηριωμένο όπως και τα παραπάνω;

Δηλαδή έχει γίνει κάποια αξιόπιστη μελέτη που δείχνει ότι αυτό συμβαίνει σε ένα σημαντικό ποσοστό ζευγαριών;

Ή μήπως αυτή είναι μια αυθαίρετη υπόθεση ενός και μόνο ανθρώπου που αδυνατεί να δει σφαιρικά το θέμα και πιστεύει ότι μια υποκειμενική αυθαιρεσία μπορεί τόσο εύκολα να διατυπωθεί ως θεωρία;

 

 

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥ.

ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ.

Το παιδί που κοιμάται στο δωμάτιό του σε αυτή την ηλικία κινδυνεύει από το σύνδρομο του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με τα παιδιά που μοιράζονται το δωμάτιο με έναν τουλάχιστον ενήλικα, ή που μοιράζονται με ασφάλεια το κρεβάτι με έναν ενήλικα

 

Δεν υπάρχει κανένας επίσημος φορέας που να υποστηρίζει με επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις ότι το μωρό πρέπει να κοιμάται σε χωριστό δωμάτιο. Αντίθετα έχει τεκμηριωθεί ακριβώς το αντίθετο.

 

Οι αυθαιρεσίες που γράφεις είναι επικίνδυνες για τη ζωή κάποιων παιδιών.

 

 

Άλλος ένας λόγος που το παιδί απαγορεύεται να κοιμάται με τους γονείς του, είναι η προσωπικότητά του.

Ίσως σε πολλές να φανεί αστείο και γελοίο το πώς ο ύπνος του παιδιού στην πορεία θα καθορίσει και τον χαρακτήρα του αλλά πιστέψτε με δεν είναι !!!!!!!!!!!.

Πόσες βλακείες θα πεις ακόμη παρουσιάζοντάς τες σαν επιστημονικές θεωρίες;

Κάτι τέτοιο δεν έχει διατυπωθεί ποτέ ούτε καν σαν υπόθεση. Έχεις ξεφύγει τελείως.

 

Όταν αφήνουμε ένα παιδί να κοιμάται μαζί μας τότε του καλλιεργούμε την ανασφάλεια, την φοβία και είναι σίγουρο πως στο μέλλον σαν έφηβος και ενήλικας δεν θα έχει την ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ που θα έπρεπε.

Είναι σαν να του λέμε "Ναί αγάπη μου, έχεις δίκιο, δεν μπορείς να κοιμηθείς μόνος σου όπως και δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μόνος σου, οπότε έλα κοντά μου γιατί μόνο κοντά μου είσαι ικανός !".

 

Οι προσωπικές σου απόψεις μπορεί να καθορίζουν τις επιλογές σου όσο λανθασμένες και αν είναι. Το να τις παρουσιάζεις όμως ως επιστημονικές απόψεις και να αναφέρεσαι στην ψυχολογία του παιδιού ξεφεύγει από κάθε δεοντολογία.

 

Αν μπορείς να τεκμηριώσεις τα όσα λες μεταφέροντας εδώ μέσα επιστημονικές δημοσιεύσεις να το κάνεις.

 

Η διατύπωση προσωπικών απόψεων είναι ελεύθερη, το να παρουσιάζονται όμως αυτές οι απόψεις ως κοσμοθεωρίες και ως επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις είναι το λιγότερο απαράδεκτο.

Link to comment
Share on other sites

aglaia σε ευχαριστούμε ..........για άλλη μια φορά μας αναλύεις με τον προσωπικό-επιστημονικά καταρτισμένο λόγο σου και μας βοηθάς να γίνουμε όλοι μας λιγάκι καλύτεροι .......

 

φιλικά

Μελίνα

lol: :lol::lol::lol:

Link to comment
Share on other sites

Μα και βέβαια ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΖΕΥΓΑΡΙ είναι αυτό που κάνει έρωτα, πού έχει προσωπικές στιγμές κτλ.

Για σένα τι είναι δηλαδή φυσιολογικό ζευγάρι ?????????

Να κοιμάσαι με τον άνδρα σου και το παιδί σου στο ίδιο κρεβάτι ????????

Μήπως γνωρίζεις πώς είναι οι φυσιολογικοί γονείς; Αυτοί που βάζουν ως προτεραιότητα τις ανάγκες ενός νεογένητου;

 

 

Και ναί είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ να κοιμάται η μαμά, ο μπαμπάς και το παιδί στο ίδιο κραβάτι κάθε βράδυ.

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι έχεις το δικαίωμα να εκφράζεις τέτοιες κρίσεις; Σε ποιον λες ότι κάνει τεράστιο λαθος;

Δεν έχεις ούτε το δικαίωμα ούτε καν την ικανότητα να κρίνεις.

 

Οι προσωπικές σου επιλογές μπορεί να είναι οποιεσδήποτε. Αυτό όμως δεν σου δίνει κανένα δικαίωμα να γράφεις με τέτοιον τρόπο και να κάνεις τέτοιου είδους κριτική για τις επιλογές των άλλων.

 

Ίσως αυτό να βολεύει την μητέρα και να μη σηκώνεται συνεχώς τη νύχτα επειδή το παιδί θα γκρινιάζει όμως δεν σταματά να θεωρείται λάθος.

Επιτέλους, ποιος είναι αυτός που το έχει κρίνει και το έχει θεωρήσει λάθος;

 

Επιλέγεις αυτό που σε βολεύει και καλά κάνεις, το ίδιο και μια άλλη μητέρα επιλέγει αυτό που τη βολεύει και καλά κάνει.

 

 

Το παιδί πρέπει να έχει τον προσωπικό του χώρο για να κοιμάται και οι γονείς τον δικό τους.

Ποιος μέγας και τρανός επιστήμων το είπε αυτό;

Δείξε και σε μας σε ποιο βιβλίο ή επιστημονικό άρθρο γράφτηκε κάτι τέτοιο...

 

 

Τώρα αν κάποιες απο εσάς χάσατε τον έλεγχο και δεν μπορείτε να αλλάξετε τη συνήθεια του παιδιού σας, μη τσαντίζεστε.

Τον έλεγχο της αυθαιρεσίας τον έχασες εσύ και είσαι όλο τσατίλα και κεφαλαία και μιλάς για απαγορεύσεις σαν δικαστής ή αστυνομικός.... :roll:

 

Δεν μπορώ όμως να ακούω ότι είναι σωστό και φυσιολογικό να κοιμάται το παιδί μαζί σας.

Αν δεν μπορείς να το ακούς κλείσε τα αυτιά σου.

Το φυσιολογικό για τον άνθρωπο το έχουν μελετήσει εδώ και πολλές δεκαετίες αρκετοί ανθρωπολόγοι.

 

7145Z22FJZL._BO2,204,203,200_PIsitb-sticker-arrow-click,TopRight,35,-76_AA240_SH20_OU01_.gif

 

Mother Nature: A History of Mothers, Infants, and Natural Selection

by Sarah Hrdy

 

 

http://www.kathydettwyler.org/detsleepthrough.html

 

Από την ανθρωπολόγο Kathy Dettwyler, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τέξας

 

The same is true of sleeping. Human children are designed to be sleeping with their parents. The sense of touch is the most important sense to primates, along with sight. Young primates are carried on their mother's body and sleep with her for years after birth, often until well after weaning.

 

The expected pattern is for mother and child to sleep together, and for child to be able to nurse whenever they want during the night.

 

Normal, healthy, breastfed and co-sleeping children do not sleep "through the night" (say 7-9 hours at a stretch) until they are 3-4 years old, and no longer need night nursing.

 

 

I repeat -- this is NORMAL and HEALTHY.

 

 

Dr. James McKenna's research on co-sleeping clearly shows the dangers of solitary sleeping in young infants, who slip into abnormal patterns of very deep sleep from which it is very difficult for them to rouse themselves when they experience an episode of apnea (stop breathing).

 

When co-sleeping, the mother is monitoring the baby's sleep and breathing patterns, even though she herself is asleep. When the baby has an episode of apnea, she rouses the baby by her movements and touch. This is thought to be the primary mechanism by which co-sleeping protects children from Sudden Infant Death Syndrome. In other words, many cases of SIDS in solitary sleeping children are thought to be due to them having learned to sleep for long stretches at a time at a very early age, so they find themselves in these deep troughs of sleep, then they may experience an episode of apnea, and no one is there to notice or rouse them from it, so they just never start breathing again.

 

Co-sleeping also allows a mother to monitor the baby's temperature during the night, to be there if they spit up and start to choke, and just to provide the normal, safe environment that the baby/child has been designed to expect

 

Τα αποτελέσματα θα φανούν με τον καιρό ανάμεσα στο ζευγάρι.

Κανονικά όλοι οι άνδρες θα έπρεπε να γκρινιάζουν για αυτό το θέμα και το ότι μερικοί δεν μιλάνε και απλά γυρίζουν πλευρό και κοιμούνται πρέπει να σας ανησυχεί.

Το μόνο που μας ανησυχεί είναι που υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν διστάζουν να πούνε όποια αυθαιρεσία τους κατέβει προκειμένου να παρουσιασουν τις προσωπικές τους επιλογές, που γίνονται με μοναδικό κριτήριο τη βολή τους, ως επιστημονικές απόψεις...

 

Είναι παράλογο να πιστεύεις ότι επειδή εσύ λες τόσες αυθαιρεσίες, το ίδιο κάνουν και οι υπόλοιποι και μάλιστα οι επιστήμονες που για να καταλήξουν σε κάποια συμπεράσματα, δούλεψαν μερικές δεκαετίες... :?

Link to comment
Share on other sites

Ο μέγας παραλογισμός:

η μαμά δεν πρέπει να κοιμάται μόνη

ο μπαμπάς δεν πρέπει να κοιμάται μόνος

 

το βρέφος που δεν μπορεί να κινηθεί και να μιλήσει πρέπει να κοιμάται μόνο του για να μη χάσουν τη βολή τους η μαμά και ο μπαμπάς! :shock:

Link to comment
Share on other sites

Μιας και καταφερα να το διαβασω το θεμα εστω και 6.30 το πρωι ας απαντησω , εννοειτε οτι διαφωνω σε καθε λεξη της annoulas7 . Εμεις απο τοτε που ο μικρος μας εγινε 14-15 μηνων κοιμαται μαζι μας καθε βραδυ σχεδον ,απο τοτε που γενηθηκε και το κοριτσακι μας το προγραμμα εχει παει εξης , 9.00 το αργοτερο 9.30 τον κοιμιζουμε καμια φορα τον κοιμιζω καιαγκαλιτσα ενω σερφαρω στο πισι και τρελαινεται ο μικρος μας να τον κοιμιζω ετσι γιατι νοιωθει ποσο τον λατρευουμε επειτα τον βαζουμε στο κρεββατι του , καποια στιγμη μεσα στη νυχτα θα σηκωθει και θα ερθει να συνεχισει σε μας , συνηθως ειναι τοσο κοιμισμενος οπου παει μεχρι την εισοδο της κρεββατοκαμαρας και παει ο μπαμπακας μας και τον φερνει στο κρεαββατακι μας οπου ο μικρος ναρκωνεται σε δευτερολεπτα . Και το πρωι αμα ξυπνησει πρωτος ερχεται μου τραβαει τα μαλλια , με πειραζει , φωναζει "μαμα" και αμα ειναι και ο Πανουλης σπιτι καιδ εν δουλευει τοθ κανει τα αναλογα και τρελαινομαστε στο γελιο . ΚΟΥΚΛΑ μου καλη , τον αντρα μου δεν τον πειραξε ποτε να κοιμαται το παιδι μας μαζι μας και δεν γυρναει πλευρο , αλλα περνει αγκαλια το γιο μας και κοιμαται και πιστεψε με αυτο μας φερνει πιο κοντα , το να βαλω τις γενετισιες αναγκες μου ποιο πανω απο το παιδι μου το θεωρω οχι και κατι τοσο μητρικο . Να ακουω το παιδι μου να τσιριζει απλα και μονο επειδι το μονο που θελει ειναι να νοιωθει ασφαλεια μαζι μας αλλα εγω να λεω "¨αααα οχι μαθε να κοιμασαι μονος σου γιατι εγω πρεπει να πηδι%$$με με τον μπαμπα σου εκεινη τη συγκεκριμενη ωρα" δεν το θεωρω και κατι τοσο στοργικο και μητρικο , τις ιδιες αποψεις εχει και ο ανθρωπος μου , το οτι ειμαστε τοσο αγαπημενοι γονεις και λατρευουμε τα παιδια μας ειναι κατι ποθυ μας εφερε ακομα πιο κοντα και σαν ζευγαρι . Το παιδι μου εχει το χωρο του , του αρεσει να κοιμαται αρχικα εκει , να παιζει εκει ολη μερα , αγαπαει το κρεββατακι του αλλα θελει να ειναι και μαζι μας , να νοιωθει ολη την ασφαλεια και αγαπη .Και σιγα μην κανω εκπωσεις στη λατρεια μου για τα παιδια μου . Το καλυτερο δε ητανε στο χωριο ενα μεσημερι οπου πηρα και τη μπεμπα αγκαλια στο ιδιο κρεββατι αλλα εντα3ει λαγοκοιμομουνα , ειναι τοσο μικρουλα που φοβομαστε , εκεινη κοιμαται ακομα στο δικο της κρεββατακι , προσφατα τη βαλαμε και στο δωματιο τους μεσα αλλα καποια στιγμη τη βλεπω τη δουλεια θα γινουμε και τρετραδα στο κρεββατι χαχαχα ή θα γινουνε κομμα τα πιτσιρικια μολις μεγαλωσουνε λιγο και θα κοιμουνται παρεακι στο δωματιο τους. Καποια στιγμη τα παιδια μεγαλωνουνε και δεν θα θελουνε να κοιμουνται μαζι μας , και τοτε τουλαχιστον θα τα εχουμε χορτασει , δεν θα τα εχουμε στερησει την αγαπη επειδη απλα θελαμε να μεινουμε μονοι . Και ναι το θεωρω απολυτα φυσιολογικο να κοιμαται το παιδι ή τα παιδια στο κρεββατι των γονεων , οσο φυσιολογικο ειναι και να μην κοιμουνται . Αυτο που δεν βλεπω εγω φυσιολογικο ειναι ολο αυτο το κυριγμα που κανεις σαν την καλυτερη της παρεας σε ,μας και μαλιστα διαπυστωνεις και προβληματα σε ζευγαρια οπου ο μπαμπας δεν λεει τιποτα . Ελεος κοριτσι μου πργματικα ποια εισαι εσυ που θα κρινεις τοσους ανθρωπους που κοιμουβνται μαζι με τα παιδια τους , λες τοσος κοσμος να μην ειναι φυσιολογικος ,τοτε μαλλον μονο εσυ εισαι .Και πιστεψε με υπαρχουνε αντρες οπου ειναι μπαμπαδες και ζουνε και εκεινοι για τα παιδια τους και αγαπανε το ιδιο με τη μαμα να κοιμουνται με τα πιτσιρικια τους αλλα λυπαμαι αμα δεν το εχεις δει αυτο εστ στην δικια σου οικογενεια .

Και αμα υπαρχει διαθεση για "μοναξιες" μαζι με τον συντροφο πιστεψε με βρισκεις και ωρα και μερος μεσα στο σπιτι και καθημερινα , αμα δεν υπαρχει διαθεση υπαρχουνε δικαιολογιες και φταινε τα παιδια .... που κοιμουνται με τους γονεις κατα μερικους :cool:

Link to comment
Share on other sites

aglaia σε ευχαριστούμε ..........για άλλη μια φορά μας αναλύεις με τον προσωπικό-επιστημονικά καταρτισμένο λόγο σου και μας βοηθάς να γίνουμε όλοι μας λιγάκι καλύτεροι .......

 

φιλικά

Μελίνα

lol: :lol::lol::lol:

συμφωνώ

 

 

δεν ειναι τοσο απλο οσο το παρουσιαζουν καποιοι το θεμα του ύπνου.Βάζουμε το παιδι να κοιμαται μονο του ,αντε αν κλαψει και λιγο το εκπαιδευουμε με μεθόδους για σκυλους (οπως λεω εγω την εκπαιδευση αστο να κλαψει και λιγο........)και μετα λεμε να εμαθε να κοιμαται μονο του.

Λίγο να ασχοληθει κάποιος με τη ψυχαναλυση θα δει οτι το θεμα του υπνου συνδεεται με παρα πολλά άλλα θεματα και αποψεις του στυλ "τραγικό λάθος" "χασαν τον έλεγχο" κτλ δεν εχουν καμια μα καμια σχεση.

Link to comment
Share on other sites

Προβληματίζομαι με τις ακραίες απόψεις γενικώς...

 

Λες και δεν υπάρχουν παιδιά που μια χαρά κοιμούνται μόνα τους στα κρεβατάκια τους χωρις πολλά πολλά... Φυσικά εξαρτάται από το παιδί και πώς έχει μάθει να αποκοιμιέται...

 

Λες και δεν υπαρχουν ζευγαρια για τα οποια το οικογενειακο κρεβατι λειτούργησε σε βάρος της σχέσης του ζευγαριού... Φυσικά υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις για τις οποίες δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα...

 

Και οι δύο πλευρές υποστηρίζονται από "επιστήμονες". Μπορεί η μία ή η άλλη πλευρά να έχουν διαφορετική βαρύτητα, επιστημονική ας πούμε, ωστόσο δεν λαμβάνουν υπόψη τις αποχρώσεις των ατόμων...

 

Δεν νομίζω ότι με τον τρόπο που μεταφέρονται οι απόψεις του ειδικού, που αναφέρεις, Αννούλα, είναι ιδαίτερα πειστικές :D Η λέξη φυσιολογικό χάνει το νόημά της μερικές φορές...

 

Προσωπικά έχω δει ορισμένα ζευγάρια που σε βάθος χρόνου είχαν πρόβλημα... άλλο 3,5 ή 10 μήνες και άλλο χρόνια... Επίσης παιδιά που κοιμοντουσαν στα κρεβάτια τους και δεν έγινε θέμα ποτέ το τι και πώς... Δεν μιλάμε βέβαια για την περίπτωση να φοβούνται μόνα τους ας πούμε και να μην τα καθησυχάζουν...

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνησω και εγω με αυτο που ειπες για τις ακραιες [περιπτωσεις , ισως και εγω να ακουστικα καπως ακραια στο πανω ποστ μου αλλα τα πηρα λιγακι με την κοπελια οπου βασικα εθιγε οσους κοιμιζουνε τα παιδια μαζι τους λες και ειναι κανενα μεγαλο εγκλημα .Οπως ειπα και πιο πανω και αυτο φυσιολογικο ειναι και το να μην κοιμαται με τους γονεις και αυτο φυσιολογικο ειναι . Το θεμα ειναι πως το βλεπει ο καθενας γονεας και πως λετουργει στο δικο του σπιτι . Και μεταξυ μας δεν δεχομαι τις επιστημονικα τεκμεριομενες αποψεις απο καποιες ψυχολογους . Ιδιαιτερα αμα ειναι τοσο σκληρες για τα παιδια , δεν ειναι κακο να δωσουμε την αγαπη μας στα παιδια μας , εξαλλου για αυτο τα φεραμε στον κοσμο για να τα αγαπαμε και να τα βαζουμε πανω απο ολα .Οπως ειπε και ο πανοζ ( πρωτη φορα συμφωνω και επαυξανω μαζι του ) οτι και το ζευγαρι εινι ωραιο να εχει τον προσωπικο του χρονο αλλα καναμε παιδια για να τα βαζουμε πανω απο καθε αλλη μας αναγκη . Η αννουλα μπορει να εφαρμοζει αυτη την τακτικη στα δικα της παιδια , να κοιμουνται στο δωματιο της και να μην τα εχει παρει ποτε στο δικο της κρεββατι και να κοιμαται παντα μονη με τον αντρα της , μπραβο της και δικαιωμα της , ομως κανενας δεν της εδωσε το δικαιωμα να αποκαλει "μη φυσιολογικους" οσους κοιμομαστε με τα παιδια μας ή οτι τα παιδια μας θα εχουνε ψυχολογικα ή οτι εχουμε προβληματα με τους αντρες μας και να μιλαει λες και ειναι Η ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ και προσπαθει να μας συμβουλεψει , προς Θεου ρε αννουλα , ηρεμησε κοριτσι μου ο καθενας κανει οτι νομιζει σωστο για τα παιδια του , οχι τοσο ακραιες αποψεις και τοσο παθος στην υπερασπιση τους . Και εγω σου εχω μια συμβουλη οπυ εμεις την ακολοθουμε κατα κανονα απο τοτε που γεννηθηκε το πρωτο μας παιδι , ΜΗΝ ΑΚΟΥς ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑ , ΚΑΝΕΝΑς ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΠΩς ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙς ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΣΥ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΞΕΝΥΧΤΑς , ΚΑΜΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟς ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΙΔΙΚΟς .

Link to comment
Share on other sites

Guest
Το θέμα αυτό είναι κλειστό για νέες απαντήσεις
×
×
  • Δημιουργία νέου...