Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Ιστορίες με αίσιο τέλος για εμάς που δεν είμαστε έγκυες


Recommended Posts

Κορίτσια, να είστε όλες καλά και να συμβαίνουν πάντα θαύματα, όπως έγινε με την κοπέλα με μηδεν κινητικότητα!!! Τι να πω....Περίεργο κι όμως αληθινό! Αληθινό;;;Μακάρι όσα κορίτσια μπαίνουν και μας λένε τόσο ευχάριστα και αισιόδοξα πράγματα να μας λένε και την αλήθεια. Δεν ξέρω αλλά εγώ κρατώ τις επιφυλάξεις μου για πολλά από αυτά που διαβάζω.

Αστεράκι μου, ήρθες και μας φωτισες :P Σε λατρεύω!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 6,6k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Καλημερα κοριτσια

Θα ηθελα και εγω να μοιραστω την ιστορια μου μαζι σας αφου σας παρακολουθω πολυ καιρο αλλα ποτε δεν πιστευα οτι τελικα θα ερθει η στιγμη που θα γραψω και εγω την δικια μου.

Παντρευτηκα με τον αντρα μου το 2006 και μετα απο 3 μηνες αρχισαμε τις προσπαθειες για μωρακι.Εγω τοτε ημουν 28 και ο αντρας μου ηταν 34.Ιδανικη ηλικια.Τον πρωτο μηνα λοιπον που ξεκινησαμε ειχα καθυστερηση 2 εβδομαδες ενω ημουν διακοπες.Τρελη ευτυχια .. ημουν σιγουρη οτι ημουν εγγυος .. ανυπομονουσα να γυρισω αθηνα να κανω τεστ και να παω στο γιατρο!Δυστηχως ομως μου ηρθε περιοδος και απλα ηταν μια αλλαγη του κυκλου που μου συμβαινει καθε χρονο μετα τα μπανια του καλοκαιριου .. απλα δεν το ειχα προσεξει μεχρι τοτε.

Σαν ανθρωπος αγχωδης που ειμαι . απο τοτε με πηρε η κατο βολτα!Αγχος στεναχωρια καθε μηνα.. κλαματα και με αυτα και με αυτα περναει ενας χρονος.Αλλαζω γιατρο λοιπον και μου λεει να κανουμε σπερμοδιαγραμμα.. ορμονολογικες εγω .. μου παρακολουθησε ωορηξια και ολα οκ.Μου λεει χαλαρωσε και συνεχισαμε προσπαθειες με τα γνωστα (κλαματα καθε μηνα.. απογοητευση , ζηλια ,θυμο κλπ κλπ)

Στα 2 χρονια λοιπον κανω σαλπιγγογραφια (ολα οκ) κανω αλλη μια εξεταση που βλεπεις αν μενει ζωντανο το σπερμα μετα απο καποιες ωρες απο την επαφη (ολα οκ) κανω και λαμπαροσκοπηση και ολα οκ.Μωρο ομως γιοκ!Ολα αυτα μεσα σε διαστημα 3 χρονων.Ειχα και τον κοινωνικο περυγυρο που με ρωτουσαν συνεχεια, ευτυχως οι δικοι μου ηταν μαζι μου.. τα πεθερικα μου δεν ρωτουσαν (δεν ηθελα να μαθουν τι γινεται) αλλα ειχα και την κουνιαδα μου σε καθε συζτηση να μου λεει "Ο Νικος παντως μπορει"(ειχε αφησει μια εγγυο οταν ηταν 25).Ολα αυτα με αγχωναν ακομα πιο πολυ.. ο αντρας μου ευτυχως παντα χαλαρος μου ελεγε να μην ανυσηχω θα ερθει και η σειρα μου.

Να μην σας τα πολυλογω κανω μια σπερματευχυση αποτυχημενη και φτανουμε στα 4 χρονια προσπαθειων.Αποφασιζω να παω σε ενα γιατρο που εκανε μια γνωστη μου εξωσωματικη.Μου προτεινει το φυσικο κυκλο.Παραλληλα παω για μια γνωμη και σε εναν αλλο που ειχε κεντρο εξωσωματικης και μου λεει.''Μα καλα κοπελα μου... τοσοι γιατροι.. κανενας δεν ειδε οτι δεν εχεις καλα ωαρια?".Να μην σας πω τι επαθα εκεινη τη μερα.

Παρολαυτα παω για φυσικο κυκλο με τον αλλο γιατρο.Ολα πηγαν καλα.. εμβρυο 8 κυτταρων κλπ κλπ.Αποτελεσμα??? Μηδενικη χοριακη.Εχασα τον κοσμο γτ ημουν σιγουρη οτι θα πετυχαινε!.Παθαινω τετιο σοκ και τετοια απογοητευση που αποφασισαμε με τον αντρα μου αν δεν φτασω 35 (ημουν 32) δεν θα ξαναπροσπαθισουμε με την επιστημη.

Εφτασα σε σημειο να σκεφτομαι τον χωρισμο μιας και δεν ειχε νοημα να ειμαι παντρεμενη αφου δεν μπροσουσα να κανω παιδια .. το ειχα πει και στον αντρα μου (να εχουμε μονο σχεση ετσι δεν θα ειχα και την πιεση του κοινωνικου περιγυρο και δεν θα ενιωθα δαχτυλοδειχτουμενη).

Το Νοεμβρη λοιπον αρχιζω να το παιρνω αλλιως.. ασχοληθηκα με τον αντρα μου.. ανοιχτηκα σε μια φιλη μου η οποια προσπα8ουσε και αυτη .. κανονιζουμε μαζι εκδρομη την πρωτοχρονια..ερχεται ο δεκεμβρης κανονιζω παρτυ να κανω .. τραπεζι οικογενειακο .. γιορτη στον αντρα μου .Ημουν αποφασισμενη να περασω καλα.Ακομα ανοιχχτηκα και στην κουνιαδα μου οτι προσπαθουμε και μου ευχηθηκε η εκδρονη της πρωτοχρονιας να ειναι γουρληδικη!

Ηταν ο μονος μηνας που δεν ειχαμε πολλες επαφες.. δεν παρατηρησα συπτωματα.. δεν ασχοληθηκα καθολου.. δεν αντεχα αλλο να προσπαθω για παιδι αφου δεν ερχοταν.Αποτελεσμα?Δεν πηγαμε ποτε εκεινη την εκδρομη γτ παραμονη Χριστουγεννων εμαθα οτι ειμαι εγγυος και η φιλη μου λιγες μερες μετα εμαθε και εκεινη οτι ειναι εγγυος.!!!!!

Τωρα ειναι 34 μερες που εχω γεννησει και ακομα δεν μπορω να τοπιστεψω.Συγνωμη αν σας κουρασα αλλα 4,5 χρονια προσπαθειας ειναι αυτα.

Κοριτσια υπομονη και χαλαρωστε!!!! Ολα γινονται τελικα απλα για καποιες σαν εμενα θελει πιο πολυ χρονο.

Ελπιζω η ιστορια μου να δωσει ελπιδα στα κοριοτσια που προσπαθουν !(Και να βαριονται να την διαβασουν λογω μεγεθους!)

Υπομονη και ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ!!!!!!!!

FvxMp3.png
Link to comment
Share on other sites

Πραγματικά με την ιστορία σου δίνεις κουράγιο σε πολλές γυναίκες που προσπαθούν χωρίς αποτέλεσμα!

 

Να σου ζήσει το μωρό σου, γερό και τυχερό!!!

 

Τελικά χρειάζεται ψυχραιμία, χαλάρότητα, πίστη και αισιοδοξία!

Μετά όμως απο κάποια χρόνια προσπαθειών και κάποιους αδιάκριτους τριγύρω, τη χάνεις λίγο τη μπάλα...

 

Link to comment
Share on other sites

maela να σου ζήσει το μωρό σου, να έχει πάντα υγεία και τύχη!

Διάβασα την ιστορία σου γιατί μοιάζει σε μερικά σημεία με την δίκη μου. Εγώ έμεινα έγκυος μετά απο δύο χρόνια προσπαθειών. Και για μένα έπαιξε καθοριστικό ρόλο ένα ταξίδι ζωής που έκανα το καλοκαίρι (μόνο που εγώ πρόλαβα να το κάνω!) γιατι επι ένα μήνα ασχολήθηκα με τις λεπτομέριες του ταξιδιού και καθόλου με την αγωνία της πολυπόθητησ σύλληψης. Επίσης πέρασα΄τόσο τέλεια, καθώς ήταν μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία για μένα, που μετά το ταξίδι είχα σχεδόν ξεχάσει το θέμα του μωρού. Αδιαθέτησα τελευταία φόρα στις 15/7 όσο ήμουν ακόμα στο εξωτερικό και συνέλλαβα 14 μέρες μετά, αφού είχα γυρίσει σωματικά γιατί το μυαλό μου ήταν ακόμα εκει!

Το άγχος μας να μέινουμε έγκυες καθώς και το άγχος που μας γεμίζουν οι γιατροί, οι εξετάσεις και οι διάφορες αποτυχημένες παρεμβάσεις μόνο δυσκολεύουν την κατάσταση και την διαιωνίζουν.

Το άκουγα παλιοτερα απο άλλες κοπέλες και δεν το πίστευα αλλά τώρα που μου συνέβει θέλω να το διαδώσω κι εγώ με τη σειρά μου και να βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ τις κοπέλες που προσπαθούν.

Link to comment
Share on other sites

Σε ευχαριστω ΜΙΝΝΙ μου και σε εσενα ευχομαι οτι καλυτερο.

Η αληθεια ειναι οτι οντως την χανεις την μπαλα!Εγω οντως την ειχα χασει.Μισουσα ολο τον κοσμο.. σκεφτομουν πολυ σοβαρα τον χωρισμο .. απεφευγα κοινωνικες εκδηλωσεις που ειχαν μωρα γτ δεν ηθελα να βρεθω αντιμετωπη με την ερωτηση "Εσεις ποτε?" κλπ κλπ.

Ομως τελικα ηρθε.. αργησε λιγο αλλα το αποτελεσμα μετραει! Αυτο εχει σημασια μονο.Και θα ερθει σε ολες ειτε φυσιολογικα ειτε με την επιστημη!Απλα ειναι θεμα χρονου!

FvxMp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Mina80 σου ευχομαι να εχεις μια τελεια εγκυμοσυνη!Ακριβως ετσι ειναι και εμεις που τα καταφεραμε μετα απο προσπαθεια πρεπει να στηριζουμε τις υπολοιπες κοπελες που προσπαθουν και μεσα απο τις ιστοριες μας να τους δινουμε κουραγιο!

FvxMp3.png
Link to comment
Share on other sites

Ολοι οι γιατροι μας ειπαν οτι στην ιατρικη ολα ειναι απιθανα και ταυτοχρονα ολα πιθανα. Και οτι δεν ξερεις τι αριθμο και κινητικοτητα εχει τι σπερμα σε καθε επαφη (βεβαια αυτα τα λενε τωρα)

Οπως και να εχει εγω εμεινα εγγυος πανω που το ειχαμε ξεγραψει. Δεν προσπαθουσαμε εκεινο το μηνα απλα το καναμε. Μην απελπιζεσαι και κυριως μην αγχωνεσαι. Ξερω ειναι δυσκολο αλλα ειναι ο μονος τροπος. Καλη επιτυχια και σου ευχομαι συντιμα μια γεματη κοιλιτσα!

 

καπως ετσι μας τα ειπαν και εμας...να φανταστεις τον Φευρουαριο μετα απο θεραπεια εφτασε στα 40.000.000(βεβαια παλι δεν πιασαμε) και τον Ιουνιο κατεβηκε στα 3.000.000.Τι να πω?Προσπαθουμε ηδη 1,5 χρονο και εχω απογοητευτει πληρως!!!Μου εχει γινει εμμονη...ωρες ωρες πιανω τον εαυτο μου να το σκεφτεται τοσο επιμονα που τρομαζω με μενα χαχαχα

Χθες παντως οταν το διαβασα το μηνυμα σου στον αντρα μου εκανε ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια :P ΕΝΑ ρε γαμωτο χρειαζεται στα τοσα σπερματοζωαρια ΕΝΑ.Σ'ευχαριστω πολυ παντως για τι ευχες σου!!!!!

Link to comment
Share on other sites

καπως ετσι μας τα ειπαν και εμας...να φανταστεις τον Φευρουαριο μετα απο θεραπεια εφτασε στα 40.000.000(βεβαια παλι δεν πιασαμε) και τον Ιουνιο κατεβηκε στα 3.000.000.Τι να πω?Προσπαθουμε ηδη 1,5 χρονο και εχω απογοητευτει πληρως!!!Μου εχει γινει εμμονη...ωρες ωρες πιανω τον εαυτο μου να το σκεφτεται τοσο επιμονα που τρομαζω με μενα χαχαχα

Χθες παντως οταν το διαβασα το μηνυμα σου στον αντρα μου εκανε ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια :P ΕΝΑ ρε γαμωτο χρειαζεται στα τοσα σπερματοζωαρια ΕΝΑ.Σ'ευχαριστω πολυ παντως για τι ευχες σου!!!!!

Παντως εγω ενα πραγμα καταλαβα. Αν εχεις αγχος δε θα ερθει ποτε. Λυπαμαι που σου το λεω ετσι αλλα οσο το θες τοσο δεν ερχεται. Κανε πραγματα που σε ενδιαφερουν για να ξεχνιεσαι και σιγουρα θα ερθει. Δε μπορει να το θελεις τοσο πολυ και να μην ερθει. Εγω προσπαθουσα μονο 4 μηνες και οχι εντατικα.

Θα πεις οτι μιλαω εκ' του ασφαλους αλλα ειναι αληθεια. Απλα αστο, χαλαρωσε και κοιτα τον αντρουλη σου και τον εαυτο σου γιατι μετα που θα ερθει το μωρακι αυτα θα ειναι πολυτελειες.

Περιμενω νεα σου... ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ!

Link to comment
Share on other sites

αυτο που καταλαβα τελικα απο αυτα που διαβαζω εδω και καιρο ειναι οτι το αγχος παιζει παρα πολυ σημαντικο ρολο στο να πιασεις παιδι...

οι περισσοτερες με το που σταματησαν να το σκεφτονται και αφεθηκαν επιασαν παιδι.

πειτε μου τον τροπο βρε παιδια και εμενα τι να κανω να μην το σκεφτομαι τοσο δηλαδη?απο την αλλη αμα δεν κατσω να μετρησω και τις γονιμες παει το χασαμε το παιχνιδι.αρα παλι πρεπει να το εχω στο μυαλο μου για να μη χασω το μετρημα.Ουφ πια!!!

Link to comment
Share on other sites

Παντως εγω ενα πραγμα καταλαβα. Αν εχεις αγχος δε θα ερθει ποτε. Λυπαμαι που σου το λεω ετσι αλλα οσο το θες τοσο δεν ερχεται. Κανε πραγματα που σε ενδιαφερουν για να ξεχνιεσαι και σιγουρα θα ερθει. Δε μπορει να το θελεις τοσο πολυ και να μην ερθει. Εγω προσπαθουσα μονο 4 μηνες και οχι εντατικα.

Θα πεις οτι μιλαω εκ' του ασφαλους αλλα ειναι αληθεια. Απλα αστο, χαλαρωσε και κοιτα τον αντρουλη σου και τον εαυτο σου γιατι μετα που θα ερθει το μωρακι αυτα θα ειναι πολυτελειες.

Περιμενω νεα σου... ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ!

 

δεν προλαβα να δω το μηνυμα σου και εγραψα ηδη αλλα μου απαντησες πριν απο μενα χαχαχαχα

ελπιζω τον αλλο μηνα να σας εχω ευχαριστα...θα κανω μια προσπαθεια να το ξεχασω λιγο και ο θεος βοηθος

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κορίτσια, να είστε όλες καλά και να συμβαίνουν πάντα θαύματα, όπως έγινε με την κοπέλα με μηδεν κινητικότητα!!! Τι να πω....Περίεργο κι όμως αληθινό! Αληθινό;;;Μακάρι όσα κορίτσια μπαίνουν και μας λένε τόσο ευχάριστα και αισιόδοξα πράγματα να μας λένε και την αλήθεια. Δεν ξέρω αλλά εγώ κρατώ τις επιφυλάξεις μου για πολλά από αυτά που διαβάζω.

Αληθεια λεω. Ξερω οτι ακουγεται απιστευτο αλλα το δικο μου τουλαχιστον ειναι αληθεια. Οι εξετασεις το γραφουν ξεκαθαρα, ο% κινητικοτητα. Ποτε δε θα επαιζα με κατι που ειναι τοσο σημαντικο για τοσες γυναικες.

Link to comment
Share on other sites

αυτο που καταλαβα τελικα απο αυτα που διαβαζω εδω και καιρο ειναι οτι το αγχος παιζει παρα πολυ σημαντικο ρολο στο να πιασεις παιδι...

οι περισσοτερες με το που σταματησαν να το σκεφτονται και αφεθηκαν επιασαν παιδι.

πειτε μου τον τροπο βρε παιδια και εμενα τι να κανω να μην το σκεφτομαι τοσο δηλαδη?απο την αλλη αμα δεν κατσω να μετρησω και τις γονιμες παει το χασαμε το παιχνιδι.αρα παλι πρεπει να το εχω στο μυαλο μου για να μη χασω το μετρημα.Ουφ πια!!!

 

Εγω αναρωτιωμουν "πως γινεται να μην το σκεφτομαι αφου μονο αυτο θελω και μονο αυτο μου λειπει???".Πραγματικα δεν ξερω πως εγινε και δεν το σκεφτηκα για λιγες μερες.Οχι οτι δεν ειχαμε επαφη στις γονιμες αλλα την μερα που επιασα ηταν πρωι πρωι (που λεει ειναι καλυτερα ολα) δεν ηθελα γτ ειχα αργησει στη δουλεια και μολις σταματησαμε σηκωθηκα εντρομη να ντυθω (εκανα και ντουζ) και πηγα δουλεια.Μετα ειχα να σχοληθω με το παρτυ μου και τα υπολοιπα οπως λεω και στην ιστορια μου και το ξεχασα για εκεινες τις μερες.Αλλωστε τοσο καιρο δεν επιανα .. τοτε θα επιανα?Απο τοτε δεν ξαναηρθαμε σε επαφη και οταν το θυμηθηκα μια βδομαδα μετα , εκανα παραπονα στον αντρα μου οτι τουλαχιστον ας προσπαθουμε και ας μην πιανουμε και μου ειπε οτι απο τον επομενο μηνα θα εχουμε πιο εντατικα επαφες!Θα ερθει λοιπον και η δικια σου στιγμη που εστω για μια μερα θα το ξεχασεις και τοτε θα ειναι και η τυχερη σου!

FvxMp3.png
Link to comment
Share on other sites

Εγω αναρωτιωμουν "πως γινεται να μην το σκεφτομαι αφου μονο αυτο θελω και μονο αυτο μου λειπει???".Πραγματικα δεν ξερω πως εγινε και δεν το σκεφτηκα για λιγες μερες.Οχι οτι δεν ειχαμε επαφη στις γονιμες αλλα την μερα που επιασα ηταν πρωι πρωι (που λεει ειναι καλυτερα ολα) δεν ηθελα γτ ειχα αργησει στη δουλεια και μολις σταματησαμε σηκωθηκα εντρομη να ντυθω (εκανα και ντουζ) και πηγα δουλεια.Μετα ειχα να σχοληθω με το παρτυ μου και τα υπολοιπα οπως λεω και στην ιστορια μου και το ξεχασα για εκεινες τις μερες.Αλλωστε τοσο καιρο δεν επιανα .. τοτε θα επιανα?Απο τοτε δεν ξαναηρθαμε σε επαφη και οταν το θυμηθηκα μια βδομαδα μετα , εκανα παραπονα στον αντρα μου οτι τουλαχιστον ας προσπαθουμε και ας μην πιανουμε και μου ειπε οτι απο τον επομενο μηνα θα εχουμε πιο εντατικα επαφες!Θα ερθει λοιπον και η δικια σου στιγμη που εστω για μια μερα θα το ξεχασεις και τοτε θα ειναι και η τυχερη σου!

 

 

μακαρι βρε maela μου μακαρι...θα προσπαθησω αυτο το μηνα να μην πολυ μπω στο forum να ξεχαστω λιγο γιατι οσο διαβαζω τοσο σκεφτομαι μπας και ειναι ο τυχερος μου μηνας!!!!!

ΥΓ. να σου ζησει και το μωρακι σου!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Σε ευχαριστω joannts μου και σε εσενα ευχομαι καλη επιτυχια και συντομα (που θα την εχεις)Μην ξεχνας τις συχνες επαφες .. κυριως πρωινες κατα τη γνωμη μου που ολα ειναι ξεκουραστα και χωρις αγχος.Αλλωστε τι τωρα τι σε λιγους μηνες.. τοσο καιρο περιμενεις.Ειναι απλα θεμα χρονου!

FvxMp3.png
Link to comment
Share on other sites

Γειά σας και από μένα!

Διαβάζω τα διάφορα post εδώ και μέρες και σήμερα είπα να γράψω και την δική μου ιστορία, μιας και μόνο εσείς μπορείτε να με καταλάβετε :(.

Έχω πλαντάξει στο κλάμα από χθές πάλι....:cry:

Εδώ και 3 χρόνια (από το 20088)προσπαθώ να μείνω έγκυος, κάνουμε ελεύθερα έρωτα. Ξέρω, λόγω ηλικίας (42) δεν έχω και πολλά περιθώρια. Ο σύζυγος είναι μικρότερος μου (30) και είναι και ο δεύτερος γάμος μου. Από τον πρώτο γάμο έχω ένα γιο 22 ετών και μια κόρη 15. Ο σύζυγος φυσικά και ήθελε μωρό. Εγώ δεν του έλεγα όχι (θεωρούσα ότι είχε κλείσει αυτό το κεφάλαιο στην ζωή μου) , αλλά βαθιά μέσα μου δεν πολύ ήθελα. Τελικά βλέποντας γύρω μου μωράκια (σημειωτέων ότι τα λατρεύω) μπήκα και γω ξανά στο "τρυπάκι" για μπε-μπε....

Το 2009 κάναμε εξετάσεις ( σπερμοδιαγράμματα, σαλπιγγογραφία, ορμονικές) , δεν ήταν βέβαια τέλειες αλλά δεν έδειξαν και κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Και οι σάλπιγγες μου καλές και το σπέρμα του υγιές. Ο γιατρός του ΙΚΑ που είχα πάει και του τις έδειξα , μου είπε κατηγορηματικά " στην ηλικία σου ΜΟΝΟ εξωσωματική "! άσχετα αν οι εξετάσεις δεν είχαν κάτι το παθολογικό. Πήγα και σε ιδιώτη γιατρό με τις εξετάσεις και εκείνος πολύ ευγενικά μου είπε ότι δεν βλέπει κανένα απολύτως πρόβλημα, δεν καταλαβαίνει γιατί δεν μένω έγκυος τόσο καιρό και απλά μου είπε να μην αγχώνομαι γιατί μάλλον από το άγχος δεν μένω έγκυος !:shock:

Το έβαλα λοιπόν και γω πείσμα, και μετρούσα μέρες, υπολόγιζα την ωορρηξία , έβαζα τον σύζυγο κάτω :mrgreen: ιδίως αυτές τις μέρες της ωορρηξίας...τζίφος! Κλάμα και απογοήτευση όταν ερχόταν η ακατανόμαστη!

Μετά έπεισα τον εαυτό μου να χαλαρώσει και για αρκετό διάστημα παράτησα τις προσπάθειες (είπα άμα θέλει να έρθει, θα έρθει) όπως λέει και ο σύζυγος και πάλι τζίφος!!

Τα καμπανάκια της Αγιάς Σοφιάς βαράνε πάνω από το κεφάλι μου και μου υπενθυμίζουν ότι το βιολογικό μου ρολόι σε λίγο θα σταματήσει.

Ακόμα και το ΙΚΑ μέχρι τα 45 δικαιολογεί εξωσωματική , και έχω τον σύζυγο να μου λέει χαλαρά και με απάθεια..." θα έρθει γλυκιά μου, μην αγχώνεσαι...' :twisted::twisted::twisted:

Μέχρι και τα χάπια της κατάθλιψης έκοψα η καημένη μην τυχόν και επηρέαζαν το έμβρυο σε περίπτωση εγκυμοσύνης. Ψυχολογία χάλια σας λέω!

Πώς το αντιμετωπίζεις τώρα αυτό μου λέτε? Εγώ βλέπω 2 λύσεις :

1) Στήνω έναν καυγά και ξεκόβω το θέμα μωρού πλέον για να ησυχάσω και γω πλέον η κακομοίρα γιατί στο τέλος θα καταλήξω στο ψυχιατρείο μου φαίνεται...

2) Να πάω επειγόντως στον γιατρό να ξαναρχίσω την αγωγή μου γιατί τώρα τελευταία έχω χάσει και τον ύπνο μου!

Συγνώμη για την πολυλογία μου αλλά είχα ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

karapinat, σκέψου πολύ καλά, ψάξε βαθειά μέσα σου και αποφάσισε αν πραγματικά θέλεις τρίτο παιδί ή αν απλά λες ότι θέλεις για να κάνεις το χατήρι του συζύγου. Αν αποφασίσεις ότι το θέλεις, τότε βουρ για εξωσωματική, όσο προλαβαίνεις ακόμα. Στα 42 δεν έχουμε πολλά περιθώρια και το ξέρεις.

Link to comment
Share on other sites

karapinat, σκέψου πολύ καλά, ψάξε βαθειά μέσα σου και αποφάσισε αν πραγματικά θέλεις τρίτο παιδί ή αν απλά λες ότι θέλεις για να κάνεις το χατήρι του συζύγου. Αν αποφασίσεις ότι το θέλεις, τότε βουρ για εξωσωματική, όσο προλαβαίνεις ακόμα. Στα 42 δεν έχουμε πολλά περιθώρια και το ξέρεις.

 

Ίσως από τον τρόπο που έγραψα την ιστορία μου να νομίζετε ότι μπορεί και να μην είμαι σίγουρη ότι θέλω 3 παιδί. Όχι ότι δεν θέλω το θέλω πολύ μάλιστα απλά νομίζω ότι δεν θα έχω πια το κουράγιο να το μεγαλώσω γιατί δεν "παίζει" τίποτα από βοήθεια από συγγενείς . Η ανασφάλειά μου φταίει και όχι ότι δεν το θέλω. :oops:

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνισω με την newbie G!Μην το αφησεις αμα το θες οντως γτ ο χρονος ειναι χρημα και εμεις δεν εχουμε λεφτα για χασιμο!

Εγώ από την πρώτη στιγμή φώναζα και έλεγα να προχωρήσουμε άμεσα σε εξωσωματική αλλά ο σύζυγος μου έλεγε να μην βιαστούμε, να ξεανγχωθώ και θα έρθει μόνο του. Λίγοι άντρες νομίζω ότι ξέρουν τι σημαίνει αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας και μέχρι πότε είναι αυτή.!!!!!

Μετά πάλι μου έβαζε μπροστά το οικονομικό μέρος (είμαι άνεργη) και έτσι εγώ αναγκαστικά έκανα πίσω.

Σήμερα όμως πείσμωσα βρε κορίτσια και πήγα και έκλεισα ραντεβού σε γυναικολόγο να δείξω τις παλιές εξετάσεις και να δούμε πως θα προχωρήσουμε στο εξής. Αμα πια!

Link to comment
Share on other sites

Καλα εκανες karapinat , εφοσον προσπαθησες αρκετα φυσιολογικα και δεν εγινε τπτ γτ να περιμενεις αλλο!Προχωρα και ποτε δεν ξερεις μπορει να γινουν ολα φυσιολογικα... αλλιως δεν υπαρχει λογος να περιμενεις αλλο!Ευχομαι συντομα να εχουμε ευχαριστα νεα σου!

FvxMp3.png
Link to comment
Share on other sites

γεια σας κοιτσια. ειμαι παντρεμενη ενα χρονο και 19 μερες,και απο την πρωτη μερα του γαμου μας προσπαθουμε να κανουμε μωρακι... ομως μαζι με τις προσπαθειες αρχισαν και τα προβληματα του κυκλου μου. κατι καφε υγρα συχνα πυκνα κατι καθυστερησεις που εγω ονειρευομουν εγκυμωσυνες και ανεξηγητη αυξηση βαρους με αναγκασαν να απευθυνθω σε ενδοκρινολογο και να μαθω πως εχω υποθυρεοειδισμό και υπογλυκαιμιες που εχουν ως αποτελεσμα να μην κανω ωοριξια.τωρα και 2 μηνες παιρνω dithiron kai glucophage 500mg.ξαρει καμια σας αν αυτα βοηθουν? ποτε θα γινω μανουλα??????????

Link to comment
Share on other sites

εχω απογοητευτει. ποτε δεν μου απαντατε....

 

Γλυκια μου , θα γινεις μανουλα!Εισαι στο θεμα με τοσες ιστοριες με αισιο τελος.. διαβασε και θα δεις οτι ολες τον ιδιο προβληματισμο και αγωνια ειχαμε και τα καταφεραμε!!Ολα θα γινουν.. θελει λιγο υπομονη και πολυ επιμονη!!!!

FvxMp3.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...