Τι θα επιλέγατε? - Καισαρικη ή φυσιολογικος τοκετος?

κΟΡΙΤΣΙΑ με καισαρικη γεννησα και λόγω πίεσης αλλα επειδη δεν ειχε πάρει Θεση η μικρη

Δεν ηθελα να μπω στην διαδικασια μιας δυσκολης γεννας και πόνου , η μικρουλα μου βγηκε αφρατη αφρατη και όλα πήγαν καλα ο γιατρος κενταει ο δικος μου , δεν χειρουργει ... Καλή επιτυχια σε όλες

το πρωτο δυστυχώς καισαρικη.

το δευτερο αν με το καλο θα προσπαθήσω vbac.

Φυσιολογικό αν και ταλαιπωρήθηκα από μιά επιπλοκή μετά τη γέννα. Την καισαρική την έχω πάρει από φόβο λόγω του δεν παύει να ειναι επέμβαση. Και την επισκληρίδιο επίσης. Το φυσιολογικό ειναι πάντα προτιμότερο εκτός εάν κινδυνεύει η υγεία του μωρού ή της εγκύου.

Γεννησα φυσιολογικα με επισκληριδιο στο εξωτερικο σε δημοσιο νοσοκομειο και αυτο θα ξανακανα ακομα και στην ελλαδα. στην αρχη ουτε επισκληριδιο ηθελα αλλα δεν αντεξα,,,υστερα απο 4 ωρες τραγικων πονων ζητησα επισκληριδιο και μετα απο 5 ωρες γεννηθηκε ο κουκλος...το προβλημα ηταν στη συνεχεια που δεν εβγαινε επεφτε ξεκολλαγε ο πλακουντας απο μονος του ...ηταν κολλημενος με ουχου....τον εβγαλαν με το χερι

ολα αψογα

Η καισαρικη ειναι χειρουργιο και δεν πρεπει να γινεται με ελαφρια καρδια ειναι βιαιη πραξη και για το εμβρυο και για την μητερα. Πρεπει να σεβομαστε τους χρονους τους ρυθμους αυτης της δυαδας και να

επεμβαινουμε μονο οταν κινδυνευει ο ενας αποτους δυο

εκει που γεννησα σε θαλαμο με 30 γυναικες μονο οι 2 ηταν με καισαρικη....επισης οι υπολοιπες που ειχαν γεννησει φυσιολογικα εκτος απο ελαχιστες οπως εγω δεν ζητησαν ουτε επισκληριδιο....αυτα

γεια σας κοριτσια και απο εμενα.εγω ειμαι υπερ του φυσιολογικου τοκετου αν και γεννησα πριν απο 4 μηνες με καισαρικη.γεννησα την 41 εβδομαδα.μπηκα για προκληση αλλα δεν με επιασαν οι πονοι και ουτε η μπεμπα κατεβαινε αντιθετα ανεβαινε πιο πανω και επειδη ειχα μηδεν διαστολη μου ειπε ο γιατρος μου ειπε οτι μπαινουμε χειρουργειο.δεν ταλαιπωρηθηκα καθολου ουτε εγω ουτε η μικρη.σε μια ωρα ειχα κανει επισκλειριδιο,ειχα γεννησει,με ειχαν ραψει και ημουν ηδη στο δωματιο μου.βεβαια για 3 μερες υπεφερα απο πονους και μεχρι και σημερα νιωθω το σημειο της τομης μουδιασμενο σαν να εχω ξενο σωμα πανω μου.το 2ο παιδι θα ηθελα να το γεννησω κανονικα

Φυσικα κανονικα! Η καισαρικη ειναι σοβαρη ενχειρηση με κινδυνους. ;Γιατι καποιος να κανει ενχειρηση χωρις λογο??!

Καλησπερα κι απο μενα.Εγω γεννησα πριν 3 μηνες με κ.τ. λογω ελαφριας μορφης προεκλαμψια και ο γιατρος μου δεν το διακινδυνευε να παθω κατι εγω ή το μωρο.Ηταν και πολυ πανω το μωρο και δε μπορουσαμε να κανουμε κατι αλλο.Δεν ξερω τι πονους εχει ο φ.τ πριν και μετα τη γεννα,παντως σιγουρα δεν θα ηθελα να ξαναζησω τον πονο μετα τη γεννα με κ.τ. καλη η επισκληριδιος αλλα 2 μηνες μετα με πονουσε η μεση μου.Σε συνδυασμο δε με χαμηλο αιματοκριτη(εφτασε και μεχρι 24 στο νοσκομειο) δε μπορουσα να παρω ανασα..Το οξυγονο δεν εφτανε στους πνευμονες λογω χαμηλου αιματοκριτη(κατι που μου ειπε για πρωτη φορα ο πνευμονολογος που με χιλια ζορια μου φερανε και μετα απο 3 μερες παραμονης στο γεννεσις γιατι αν δεν εβαζα κλαμματα και φωνες και δεν επεμενε κ ο γυναικολος μου δεν θα μου εφερναν γιατι ακουσον ακουσον ηταν Κυριακη και δεν ηθελαν να ενοχλησουν τον γιατρο) κι επειδη πονουσα φριχτα λογω κ.τ δε μπορουσα να προσπαθησω καν να παρω βαθια ανασα με αποτελεσμα να βηχω και να μ ακουει ολο το νοσοκομειο και να περασω ενα ολοκληρο βραδυ με μεταγγιση αιματος..Δεν ξερω πως ειναι ο φ.τ. και ποση ροη αιματος εχεις κατα τη διαρκεια και μετα τον τοκετο παντως πολυ ευχαριστως θα θελα να μαθω κ ας πονεσω παραπανω εκεινη τη στιγμη αρκει να ΜΗΝ ξαναπερασω αυτα που περασα με τη καισαρικη..

οπως ειχα ξαναπει σε αλλο τοπικ , και τις δυο γεννες καισαρικη εκανα.. βεβαια αν ειχα την επιλογη σιγουρα φυσιολογικο τοκετο θα διαλεγα..

Γέννησα την τελευταία μέρα που μου είχε ορίσει ο γιατρός γιατί ο μικρός δεν είχε σκοπό να βγεί. Ηταν το πρώτο παιδί και φοβόμουν απίστευτα με όλα αυτά που ακουγα γύρω μου. Μπήκα ψύχραιμη στις 7 το πρωί. Μου έβαλαν ωδίνες, οι οποίες με έπιασαν στα 30 λεπτά. Οι πόνοι ήταν απίστευτοι, φώναζα να βρουν τον αναισθησιολόγο για επισκληρίδιο, ο οποίος καθυστέρησε μισή ώρα και είχα τρελαθεί από τους πόνους. Είχα τελεια διαστολή αλλά το παιδί ήταν τυλιγμένο με το λώρο, ηταν ψηλά, είχα στενή λεκάνη και μυωπία 4,5 βαθμούς. Μετά από 2,5 ώρες προσπαθειών και ωθήσεων πέρασε η επίδραση της επισκληριδίου και το παιδί ήταν στην ίδια κατάσταση δεν κατέβαινε με τίποτα. Πονούσα φρικτά, φώναζα στο γιατρό να μου κάνουν μια συμπληρωματική επισκληρίδιο, δεν άντεχα. Ο γιατρός μου αρχικά δεν ήθελε, αλλά μετά συμφώνησε για μισή δόση. Φώναξαν την ηλίθια την αναισθησιολόγο να μου κάνει συμπληρωματική και εκείνη μπαίνει μέσα με ένα τουπέ και στυλάκι και με ειρωνευόταν. Καλέ και εμείς γεννήσαμε πως κάνεις έτσι. Σιγά μην πονάς τόσο όσο λες, μας κοροιδεύεις. Αυτό ήταν με αποτελείωσε !!! Από τους πόνους που είχα κρύωνα με έπιασαν σπασμοί σε όλο το σώμα, ανέβασα παλμούς και άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Φυσικά δεν είχα το κουράγιο και τη δύναμη να σπρώξω όσο και να με πίεζαν. Σε εκείνη τη φάση θυμάμαι τον άντρα μου να μπαίνει στο χώρο του τοκετού και του φώναζα κλαίγοντας "φύγε δεν θέλω κανένα.Φύγε δεν αντέχω ούτε να μιλήσω, Παναγία μου γιατί τώρα με εγκατέλειψες φώναζα". Εκείνος βγήκε έξω από την πόρτα και έκλαιγε με λυγμούς που με είδε σε τέτοια κατάσταση (μετά μου τα έλεγε αυτά). Ο γιατρός μου πήρε έξω την αναισθησιολόγο καιμετά από λίγο ξαναμπήκε αυτή με άλλο στυλ. Μην ανησυχείς εμείς είμαστε εδώ θα σε βοηθήσουμε. Θα σου κάνουμε μια δόση συμπληρωματική. Τότε μπήκε μέσα και ο γιατρός μου, με καθησύχασε, μου έβαλαν μάσκα οξυγόνου (το παιδί ήταν πολύ καλα αλλά κατέβαινε σιγά σιγά) και φώναξε σε όλους που ήταν εκεί. Μην την πειράξει κανένας, καμμία ώθηση για 20 λεπτά. Θέλω να ηρεμήσει και να ξαναπροσπαθήσουμε. Θα μείνουμε εδώ μέχρι να γεννήσεις φυσιολογικά όσο και να μας πάρει μέχρι αύριο. Ηδη είχαν περάσει 9 ώρες. Ηρέμησα μετά από λίγο και τότε τους είπα είμαι οκ να ξανασπρώξω. Με έβαλαν τρέχοντας στην αίθουσα τοκετού. Μία μαία έσπρωχνε το παιδί να κατέβει με τα χέρια της εξωτερικά στην κοιλιά μου, ο γιατρός έβαλε βεντούζα (φοβόμουν μήπως πάθει κάτι το παιδί !!!) στη αρχή η 8άρα δεν το έπιασε το κεφαλάκι του και ζήτησε μια 5άρα. μου φώναζε σπρώξε όσο μπορείες όταν σου πω....αρχικά βγήκε το κεφαλάκι του και με μια ακόμα ώθηση βγήκε το παιδί. Οταν άρχισε να κλαίει με έπιασαν λυγμοί από τη συγκίνηση. Εκλαιγα από χαρά και συγκίνηση όση ώρα με έραβαν και τον είχαν βάλει πάνω στο στήθος μου. Οσο και να πόνεσα όσο και να ταλαιπωρήθηκα δεν αλλάζω αυτή την εμπειρία που ένιωσα με τίποτα. Εφερα έναν άγγελο στη ζωή και κάθε φορά που το σκέφτομαι συγκινούμαι. Οσοι με ρωτάνε για δεύτερο παιδί μετά από τέτοια ταλαιπωρία απαντάω φυσικά και θα κάνω και δεύτερο. Τα παιδί είναι ευτυχία

Το πρωτο μου παιδακι το γεννησα φυσιολογικα χωρις επισκληριδιο.Τα διδυμα με καισαρικη.Οκ,η πρωτη εμπειρια ηταν ανεπαναληπτη αλλα απεριγραπτα δυσκολη.Τωρα που δοκιμασα και τους δυο τροπους τοκετου διαλεγω την καισαρικη

Το ειχα πει στην πεθερα μου και μου εκανε κατηχηση για εμας τις νεες μητερες που καταφευγουμε στις ευκολες λυσεις.

Οπως ειπε και μια κοπελα σε προηγουμενη δημοσιευση,ο τροπος που γεννησες δεν σε κανει καλυτερη μητερα.

Η καισαρικη δεν παυει να ειναι μια εγχειρηση αλλα αν δεν αντχεις τον πονο,τι να κανεις?Θα κατσεις να πεθανεις ή να βουτηξεις στη μελαγχολια?!

Εγώ κορίτσια γέννησα φυσιολογικά και σχετικά γρήγορα- 5 ώρες λόγω ορού για τεχνητούς πόνους. Ενώ ήμουν κάθετα αντίθετη στην καισαρική και είμαι άνθρωπος που αντέχει σχετικά τον πόνο, η αλήθεια είναι ότι κάπου στο 5 ικέτευα τον γιατρό να μου κάνει επισκληρίδιο και αρνήθηκε.Τελικά όλα πήγαν καλά αλλά δεν μπορώ δύο χρόνια μετά να ξεχάσω αυτό το μαρτύριο.

το ιδανικό είναι φυσιολογικός τοκετός με επισκληρίδιο αναλγησία.

Ας μην ξεχνάμε πάντως ότι δεν υπάρχει επιλογή στη πραγματικότητα γιατί δεν μπορείς να είσαι σίγουρη πως θα εξελιχθεί ένας τοκετός... πολλές ξεκίνησαν για φυσιολογικό και κατέληξαν σε καισαρική, άλλες θέλανε φ.τ. με επισκληρίδιο, αλλά δεν πρόλαβαν να κάνουν γιατί γέννησαν νωρίτερα.....

σε καμία περίπτωση πάντως δε θα επέλεγα καισαρική αν δε υπήρχε λόγος ιατρικός.

Γεννησα και τα δυο μου παιδιά με καισαρική αν δεν υπήρχε η καισαρική ακόμα εκει θα ημουν και θα προσπαθούσα να βγάλω τη Νίνα!!Ο δικός μου λόγος της καισαρικής ή μάλλον ένας από τους λόγους ήταν και η τριπλή περιτύλιξή της στον ομφάλιο λόρο αλλά το ήξερα από πριν γιατί φαινόταν από τον υπέρηχο που είχα κάνει όταν είχα πάει με πονάκια και διαστολή 2 την Παρασκευή πριν γεννήσω και μάλιστα δεν μου το έλεγε ο γιατρος μου(και φίλος)και του το λέω εγώ.Βέβαια αν και είχα και άλλους λόγους χαμηλή πίεση,πολύ χαμηλό αιματοκρίτη υπερβολικά χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη χρόνια βροχείτιδα και στίγμα δρεπανοκυτταρικής αναιμίας,πολύ μικρή μήτρα(αυτό βέβαια οδηγούσε σε μικρού μεγέθους παιδιά-δηλ τα 3150 που γεννήθηκε ο γιος μου ήταν οριακά για την αντοχή της μητρας μου)έλεγα θα πάω για φυσιολογικο βέβαια με την καισαρική ανακαλύψαμε και πολύ μικρή λεκάνη και δεν θα χωρουσε με τίποτα η μικρή μου.Πάντως και επιλογή να μπορούσα να είχα πάλι καισαρική θα διαλεγα γιατί δεν πονεσα καθόλου και στην δευτερη μαλιστα δεν ζήτησα ουταε παυσίπονο αν και γέννησα όχι με επισκληρίδιο αλλά με ραχιαία

πριν ενα χρονο ακριβαως εφερα στην ζωη τη νεραιδουλα μου με φυσιολογικο τοκετο διαρκειας πεντε ωρων.εκανα επισκληριδιο αλλα τα τελευταια 40λεπτα ειχε περασει η επιδραση της επισκληριδιου και ετσι περασα το σταδιο των εξωθησεων χωρις αναισθησια.πονεσα αλλα εχουν δικιο οταν λενε πως τους πονους της γεννας τους ξεχνας.μολις πηρα αγκαλια το κοριτσακι μου ξεχασα τον πονο.ανεπαναληπτη εμπειρια ομοια της δεν ειχα ξαναζησει.........

Την πρωτη μου κορη την γεννησα "φυσιολογικα" ας πουμε δηλαδη γιατι εκανα 26 ωρες με ωδινες τις 24 μετα εβαλα επισκληριδιο, την 2η κορη μου με καισαρικη για ιατρικους λόγους, εννοειτε πολυ πιο ευκολα. Παρ'ολα αυτα θεωρω τον φ.τ. καλυτερο απο πολλες πλευρες με την απαραιτητη προϋποθεση την επισκληριδιο, οχι μονο λογω πονου ή φοβου αλλα γιατι αυτη την συνταρακτικη στιγμη αξιζει να τη ζησεις με ολο σου το ειναι χωρις να αποσπασαι απο πονους ή κουραση ή αγχοσ κτλ.

Θα επέλεγα καισαρική με ολική νάρκωση όπως και να είχαν τα πράγματα. Και μόνο που σκέφτομαι τον φυσιολογικό τοκετό αγριεύομαι. Θα μείνω στα χέρια του γιατρού. Άσε που στα δίδυμα δεν το πολυδιακινδυνεύουν. Επειδή ξέρω και φίλες που πέρασαν 15 ώρες ωδίνες :shock: και μετά δεν έβγαινε και το πήραν με καισαρική λέω ότι εγώ δεν θα μπορούσα επ' ουδενί.....

γεννησα πολυ προωρα στον 6ο και ο γιατρος μου ειπε οτι ειναι καθαρα στο χερι μου η αποφαση. τελικα διαλεξα να κανω καισαρικη ωστε να βγει η μπεμπα οσο πιο αθικτη γινοταν και τα καταφεραμε... ισως με τον φυσιολογικο να μην αντεχε... πιστευω οτι καλο ειναι να σκεφτομαστε πανω απο ολα τα παιδια μας κι οχι τι θελουμε εμεις

Καισαρικη και τις 2 φορες.Στην 1η η γιατρος μου ειπε οτι εχω εμβρυοπυελικη δυσαναλογια(στενη λεκανη) αν και ημουν αποφασισμενη-προετοιμασμενη για καισαρικη ,εκεινη ηθελε να παω με φ.τ. αλλα λιγο οτι και αντρας μου ελειπε μερα παρα μερα και το μωρο ηταν στην 39 εβδομαδα μου ειπε οτι ολα ειναι καλα και παμε να γεννησουμε την αλλη μερα.Αυτο που δεν μου αρεσε ηταν ο αναισθησιολογος ηταν μια αποτυχια.Στην 2η μου εσπασαν τα νερα και ετσι μπηκαμε για γεννα Μ.Πεμπτη 37 εβδ+6ημερων αλλα αυτη η αναισθησιολογος ηταν ολα τα λεφτα,αψογη 12 το μεσημερι γεννησα και σηκωθηκα την αλλη μερα στις 5 το απογευμα.Αυτη την φορα ηταν πιο καλα ,χωρις πολλους πονους.

φυσιολογικό τοκετό κια κατά το δυνατόν φυσικό! εγώ δυστυχώς χρειάστηκε να πάω με πρόκληση στις 41+1 αλλά έκανα 2 ημέρες να γεννήσω. ευτυχώς η γιατρός μου είχε το κουράγιο και την υπομονή να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια πριν μπούμε για καισαρική και τα κατάφερα να κάνω το μπέμπη μου φυσιολογικά με τη σούπερ εφεύρεση της επισκληριδιου! μεγάλη ανακάλυψη!!!!

φυσιολογικος τοκετος

φυσιολογικό τοκετό επιλέγω κι εγώ.. Φυσιολογικότατο όμως.. αν ήταν δυνατόν και χωρίς επισκληρίδιο. δεν ξέρω βέβαια αν θα αντέξω τους πόνους (γιατί δεν ξέρω και πώς είναι), αλλά εύχομαι να μην χρειαστεί να κάνω επισκληρίδιο.φοβόμουν που φοβόμουν την επισκληρίδιο, είχαμε πρόσφατα και άτυχο συμβάν σε μια φίλη μου και δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι...

Καλησπερα κι απο μενα. Πρωτη φορα στο forum κι εγω. Συμβουλευομαι τις απαντησεις σας πολυ πριν γεννησω. Τωρα πια, εχοντας τον αγγελο μας και οσα πρωτογνωρα θεματα για μας αυτη η θεικη υπαρξη συνεπαγεται σας συμβουλευομαι σχεδον καθημερινα. Οσο αφορα την γεννα, απο την αρχη ημουν καθετη για φυσιολογικο τοκετο και μαλιστα αν μπορουσα και χωρις επισκλειριδιο. Δυστυχως ειχα πολυ ασχημη γεννα για την οποια ακομη δεν θελω να μιλω γιατι βλεπω εφιαλτες το βραδυ, πραγμα το οποιο μεχρι στιγμης (αν και πιστευω πως με τον καιρο θα το ξεχασω και παλι φυσιολογικα θα επιλεξω την επομενη φορα) με κανει να λεω πως αν με αξιωσει ο Θεουλης το δευτερο θα το κανω με καισαρικη. Δεν ξερω τι να πω, ο γιατρος μου ειναι εξαιρετικος επιστημονας και ειμαι σιγουρη πως εκανε το καλυτερο για το μωρο και για μενα..οι στιγμες (οι ωρες μαλλον) ομως εχουν καρφωθει στο μυαλο μου κι ακομα δεν φευγουν...το μελλον θα δειξει. Η λογικη παντος λεει πως η μητερα φυση μας οδηγει στο φυσιολογικο τοκετο και οχι στο χειρουργειο...καποιος λογος θα υπαρχει.

θα επελεγα φυσιολογικο τοκετο αν μπορουσα γιατι θα ηθελα να κανω μεχρι 4 παιδακια.. εχω κανει ηδη 2 φορες καισαρικη και δεν ξερω αν πραγματικα καταφερω να μεγαλωσω την οικογενεια μου.. η πρωτη καισαρικη εγινε καθαρα για ιατρικους λογους και η δευτερη γιατι προυπηρχε η πρωτη.. παντως η καισαρικη σε περιοριζει σε αρκετα πραγματα..:sad:

εκανα ηδη ενα φυσιολογηκο τοκετο κ δεν υπαρχει ποιο ομορφο συναισθημα τωρα ειμαι εγκυος στις 38 εβδομαδες κ θελω οποσδηποτε να γεννησω φυσιολογηκα εφτηχως το μωρο εχει παρει τη σωστη θεση κοριτσια ειναι απυστευτη αισθηση να νοιοθεις να βγενει το παιδι σου αο μεσα σου

οπωσδηποτε φυσιολογικο