Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Συμπεριφορά παιδιού ενός έτους !


renik

Recommended Posts

Τον τελευταίο καιρό έχω τεράστιο πρόβλημα με τον Κυριάκο μου.Εχει γίνει πολύ επιθετικό παιδί και αρκετά αντιδραστικός και ανικανοποίητος.Οταν δεν του κάνουμε κάποιο χατίρι ή όταν είναι να κάνουμε κάτι που εκείνος δεν θέλει πχ να φύγουμε απο τις κούνιες πέφτει κάτω χτυπιέται και άμα πας να τον πιάσεις δαγκώνει ή σε βαράει στο πρόσωπο άμα τον πάρεις αγκαλιά.Στεναχωριέμαι πολύ γιατί σαν οικογένεια είμαστε πολύ κατά της βίας και πολλές φορές σκέφτομαι ότι κάποιος άγνωστος που τα βλέπει αυτά θα νομίζει ότι τον βαράμε και εμείς μέσα στο σπίτι για αυτό φέρεται έτσι ενώ κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει..Επίσης δεν ικανοποιήται με τίποτα και αυτό με τσαντίζει πάρα πολύ γιατί αν ζητάει τώρα τον ουρανό με τα άστρα που είναι 1 ετους όταν πάει 5 ετών τι θα θέλει? Για παράδειγμα ειλικρινά δεν υπάρχει παιχνίδι που να μου έχει χτυπήσει στο μάτι και να μην του το έχω πάρει και εκείνος τα έχει στο φτύσιμο :shock: το παιχνίδι του είναι τα κινητά μας (ήδη με τα σάλια του έχει καταστρέψει 3 ως τώρα) ή να θέλει να του κατεβάσω το μίξερ ή τον βραστήρα μας για να παίξει.Εγω διαφωνώ με αυτό γιατι οι συσκευές της κουζίνας δεν είναι για παιχνίδι και δεν του τα δίνω οπότε φαντάζεστε τι ηίνεται....χτυπιέται και κλαίει λες και έχει πάθει το μεγαλύτερο κακό.Εγώ βέβαια δεν του τα δίνω και του εξηγώ ότι πρέπει να παίζει με τα ωραία του παιχνίδια αλλά αυτος τίποτα.Η μητέρα μου που τον κρατάει τα μεσημέρια που εγώ δουλεύω του κατεβάζει και του δίνει ότι ,μα ότι ζητήσει..εγώ διαφωνώ με αυτό και της εξηγώ ότι σύμφωνα με την άποψη μου δεν έιναι σωστο αυτό που κάνει αλλά αυτή το βιολί της :evil: Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το παιδί να μην με θέλει και να με πλησιάζει μόνο για να με μάλωσει (έρχεται και μου κάνει χωρίς να τον ενοχλώ ντα ντα) και εγώ να σκάω απο την στεναχώρια μου.Το πιο απλό: του λέω "πες μαμα" και εκείνος αντιδραστικά μου απαντά"μπαμπάς".Στεναχωριέμαι πολύ....Είναι 1 έτους και ακόμα δεν έχει πει μαμά..μέχρι το όνομα του σκύλου της θείας μου έχει πει και την λέξη μαμά όχι!!!!!!Μέχρι σε παιδοψυχολόγο έχω σκεφτεί να πάω μήπως κάνω κάτι εγώ λάθος να με βοηθήσει...Τι να κάνω?Μα είναι δυνατόν να μην με θέλει?Ξέρω πως με το να του κάνω όλα τα χατίρια θα με θέλει όπως θέλει την μαμά μου αλλά είναι λογικό και αυτό, δηλαδή να κάνει ένα παιδί ενός έτους ότι μα ότι θέλει?Πολύ θα ήθελα να ακούσω την γνώμη σας...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Τϊ ανασφάλειες είναι αυτές?????? Δεν σε αγαπάει το παιδί! Αν είναι ποτέ δυνατόν! Δεν έχεις ακούσει για τα φοβερά ξασπάσματα θυμού που έχουν σε αυτήν την ηλικία? Υπομονή, θα περάσει. Ο΄ρόλος σου είναι να του βάζεις όρια, μην αισθάνεσαι ένοχη γι αυτό. Αυτά τα όλίγα, φαντάζομαι θα σου πει περισσότερα κάποια αρμοδιότερη. Εγώ είμαι απλώς συμπάσχουσα!

Link to comment
Share on other sites

Την απάντηση καλή μου τη βρήκες μόνη σου: η μαμά σου!!!

 

Μήπως θα πρέπει να γίνεις πιο αυστηρή μαζί της; Αν δεν μπορείς να "επιβληθείς" στη μαμά σου, θα το κάνεις στο παιδί;

 

Τα παιδιά είναι πανέξυπνα και επιπρόσθετα, πιάνουν την ενέργεια μας υποσυνείδητα. Έχει αντιληφθεί ότι μπορεί να σας παίζει (και εσένα και τη μαμά σου) στα δάχτυλα του.

 

Γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει από τώρα ΕΣΥ να συνειδητοποιήσεις πρώτα, ποιος είναι "ο αρχηγός" και υπεύθυνος για το παιδί.

 

Οι γιαγιάδες έχουν την τάση να κακομαθαίνουν τα παιδιά...αλλά μόνο αν εμείς το επιτρέπουμε.

Link to comment
Share on other sites

Eπειδη εγω το εχω χασει αυτο το παιχνιδι .... βαλε ΟΡΙΑ. Πρωτα στην μητερα σου και μετα στο παιδι.

 

Η μητερα σου του κατεβαζει οτι θελει σπιτι σου ή σπιτι της? Εχεις σκεφτει να τον πηγαινεις σπιτι της? Εκει τα εχει πληρωσει και τα ποναει περισσοτερο (ελπιζω να μην παρεξηγηθεις με αυτο αλλα το ειπα κ στην μανα μου ετσι ακριβως - καταλαβαινεις πως το λεω χωρις να θελω να θηξω την μαμα σου)

 

Κι εμας πρωτα μπαμπα ειπε (νομιζω τα περισσοτερα παιδακια) . Μια φιλη μου που τα ειχε παρει και του λεγε μαμα και εκεινο μπαμπα πηρε γραμμη οτι την δουλευε γιατι ψαρωνε στο τελος (μας πουλανε και μας αγοραζουν απο την κουνια :lol: )

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites

elenik σπίτι της τα κάνει αυτά.Τα δικά της πρ'αγματα του δίνει και παίζει ή μάλλον καλύτερα χαλάει :lol: Εγώ σπίτι δεν τα επιτρέπω αυτά.Προσπαθώ πολύ να δεθεί μαζί μου, προσπαθώ όσο μπορώ να ασχολούμαι μαζί του τις ώρες που είμαστε μαζί αλλά δεν μπορώ να του δίνω τον ουρανό με τα αστρα επειδή απλά τα θέλει εκείνος...νομίζω ότι με το να του κάνω όλα τα χατίρια απλά θα βγει ένα πιο κακομαθημένο παιδάκι και δεν το θέλω αυτό.Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Απ' ότι ξέρω τα μικρά παιδιά μαθαίνουν πολύ εύκολα σαν πρώτες λεξούλες τη συλλαβή: ΜΠΑ

Είναι πολύ πιο εύκολο να τη προφέρει από τη συλλαβή ΜΑ.

Δεν έχει συνείδηση του τί λέει, δηλ. πως λέει ΜΠΑΜΠΑ για να σε εκνευρίσει!

Το λέει γιατί είναι πολύ εύκολο γι' αυτόν.

 

Δεν έχεις ακούσει μωρά που λένε συνέχεια μπα μπα μπα μπα.

Δεν είναι απαραίτητο πως λέει ΜΠΑΜΠΑΣ και όχι ΜΑΜΑ.

Link to comment
Share on other sites

Ξέχασα να σου πω πως καταλαβαίνω την περισσότερη ώρα της ημέρας το κρατάει η μητέρα σου.

Προσπάθησε να της μιλήσεις και να της βάλεις κάποια όρια.

Link to comment
Share on other sites

Την απάντηση καλή μου τη βρήκες μόνη σου: η μαμά σου!!!

 

Μήπως θα πρέπει να γίνεις πιο αυστηρή μαζί της; Αν δεν μπορείς να "επιβληθείς" στη μαμά σου, θα το κάνεις στο παιδί;

 

Τα παιδιά είναι πανέξυπνα και επιπρόσθετα, πιάνουν την ενέργεια μας υποσυνείδητα. Έχει αντιληφθεί ότι μπορεί να σας παίζει (και εσένα και τη μαμά σου) στα δάχτυλα του.

 

Γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει από τώρα ΕΣΥ να συνειδητοποιήσεις πρώτα, ποιος είναι "ο αρχηγός" και υπεύθυνος για το παιδί.

 

Οι γιαγιάδες έχουν την τάση να κακομαθαίνουν τα παιδιά...αλλά μόνο αν εμείς το επιτρέπουμε.

 

 

Συμφωνω!!!! Κ μια φιλη μου ειχε κ εχει το ιδιο προβλημα με το γιο της κ για ολα φταιει η ιδια που φοβαται στην πραγματικοτητα να ερθει σε αντιπαραθεση με τη μητερα της....

Link to comment
Share on other sites

Εγω απο την αλλη πλευρα ειμαι η πρωτη που του δινω να παιζει με οτι θελει, εφοσον βεβαια αυτο το οποιο θελει δεν ειναι κατι με το οποιο μπορει να χτυπησει..

Το μιξερ ειναι στο ντουλαπι με τα ταπερ το οποιο ειναι απο τα λιγα που τον αφηνω να ανοιγει, οπως επισης ενα συρταρι γεματο με μπρικια, πλαστικες κουταλες, σουρωτηρια και τετοια..

Γενικα στα παιδια τους αρεσει να εξερευνουν και να παιζουν με τα "δικα σου παιχνιδια" :D

Αν κατι θεωρω οτι δεν ειναι ασφαλες πχ το σιδερο απλα του παιρνω ενα πλαστικο.. Εχω σιδερωσει απιστευτες ωρες στη σιδερωστρα του μικρου. (οπως και ολοι μας οι επισκεπτες απ΄την ημερα που το πηραμε)

Δεν μου φαινεται οτι το παιδι σου ειναι επιθετικο, απαιτητικο ή κακομαθημενο.. Ειναι ενα φυσιολογικο παιδακι της ηλικίας του και μαλλον εσυ εισαι πολυ απολυτη μαζι του και ισως γι αυτο σου κραταει "μουτρα" (το βαζω σε εισαγωγικα γιατι δεν το εννοω με την κυριολεκτικη σημασια της λεξης)

 

Προσπαθησε να εισαι λιγο πιο ελαστικη στις απαιτησεις του και λιγο πιο εφευρετικη. Το μωρο δεν καταλαβαινει γιατι δεν πρεπει να το παρει αυτο.. πχ το βραστηρα.. Οπως και γω δεν το καταλαβαινω επισης.. Θεωρω οτι μπορει να τον παρει τον βραστηρα και απλα οταν ο βραστηρας χρησιμοποιηται να ειναι σε μερος ασφαλες που το μωρο δεν θα εχει προσβαση.. (μην καει κιολας..) Η αν σωνει και καλα δεν θες μπορει να παρει μια κανατα και μερικα ποτηρια για να γεμιζει με νερο.. (στα ψεματα)

Μπορεις αν επιμενει να παρει κατι που δεν πρεπει πχ ενα μαχαιρι, αντι να του φωναξεις και να του πεις οχι, να του δωσεις εναλακτικα κατι αλλο το οποιο θα τον εντυπωσιασει περισσοτερο.. πχ μια ξυλινη κουταλα και ενα κατσαρολακι για να μαγειρεψει.. εγω του βαζω και καστανα μεσα και τα ανακατευει.

Γενικα τον αφηνω να χρησιμοποιει ολες τις οικιακες συσκευες και τα σκευη, παντα με προσοχη.

Ακομα και μαχαιρι παιρνει αλλα οχι κανονικο, ενα παιδικουλι που δεν κοβει τιποτα.. θελει να κοβει κι αυτος το φαγητο του οπως κι εμεις.

Ειναι λογικο.. το παιδι μεγαλωνει.. ειναι πλέον ενα μικρο ανθρωπακι και θέλει να κανει οτι κανεις κι εσυ.. πως θα μαθει αλλωστε?

 

Θυμαμαι οταν ημουν στη σχολη ακομα, πηγαιναμε καθημερινα στο "κεντρο βρεφων μητερα" (συστεγαζεται με τη σχολη μας) και επρεπε να κανουμε στα παιδακια εκει ενα καρο χαζες δρατηριοτητες για να μαθουν να κανου απλα πραγματα πχ να βαζουν το ενα αντικειμενο μεσα στο αλλο. Για να αποκτησουν δηλαδη στοιχειωδης δεξιοτητες που πρεπει να εχει ενα παιδι. Και αυτο που μας ελεγαν ηταν οτι αυτες οι δρατσηριοτητες γινονται μονο σε αυτα τα παιδακια που ζουν σε ιδρυματικο περιβαλλον γιατι ενα παιδι που ζει με την οικογενεια του, θα τα κανει ολα αυτα χωρις καν να το παρουμε χαμπαρι.. Πχ θα ανοιξει το ντουλαπι θα παρει τα ταπερ και θα τα βαλει το ενα μεσα στο αλλο.

Τα περισσοτερα εκπαιδευτικα παιχνίδια απο αυτα που αγοραζουμε ειναι αχρηστα.. ολα οσα χρειαζεται χρειαζεται το παιδι μας για να αποκτησει και να εξασκησει τις δεξιοτητες του ειναι μεσα στα ντουλαπια μας.. Πχ γιατι να παω να δωσω ενα καρο λεφτα για να αγορασω αυτο το πραγματικα χαζο παιχνιδι 45044.jpg ή αυτο... 99604.jpg... οι ντουλαπες και οι πατσουποθηκες ειναι γεματες με προκλησεις για τον μικρουλη.. παπουτσια με κορδονια, με σκρατσ, παλτα με μεγαλα κουμπια να τα κουμπωσει και να τα ξεκουμπωσει..

Αντι να μπαινεις στη διαδικασια και στα εξοδα να αγοραζεις ενα καρο παιχνιδια ανοιξε απολα τις ντουλαπες σου και αφησε τον μικρο να τις εξερευνησει.. Το οφελος ειναι πολλαπλο. Και αυτος θα ειναι αφαντσστα ευτυχισμενος με τις ανακαλύψεις του και να μαθει πολλα πραγματα μεσα απο αυτη την διαδικασια και κυριως εσυ θα εισαι πιο ηρεμη και δεν θα σου κανει τα νευρα κροσσια καθε φορα που θα σου ζηταει κατι.. Δες το απο μια αλλη οπτικη γωνία το θεμα.. εχει πολλες διαστασεις. :D

O5Lop2.png

kIP3p2.png

Link to comment
Share on other sites

σε αυτό θα πρέπει να συμφωνήσω με την Dora.

 

η φάση αυτή της εξερευνησης, δεν σημαίνει οτι κακομαθαίνεις.

 

πρέπει να προλαμβάνεις τις γκρίνιες με το να υπάρχουν πολλά ερεθίσματα που του αρέσουν, σε ευπρόσιτα σημεία.

πχ συρτάρια ντουλάπες,.... να τις διαρρυθμίσεις έτσι ώστε να μπορεί να παίξει με πράγματα, να τα πιασει να τα περιεργαστεί.

 

αν αρχίσεις απο τώρα τους περιορισμούς, τότε δεν θα ξέρεις τι να κάνεις αργότερα, που θα είναι πιο μεγάλο και δεν θα περιορίζεται, και απο τα πολλά, μή - μή, θα θέλει να κάνει ακριβώς αυτό, και τότε, είναι που δεν θα προλαβαίνεις να κάνεις μια σωστή οριοθέτηση.

 

η οριοθέτηση (έτσι όπως εννοείται παιδαγωγικά), γίνεται αργότερα, τώρα δεν μπορεί να μιλήσει. δεν μπορεί να ζητήσει κάτι. το κλάμα είναι απο απελπισία που δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί θέλει κάτι, ποιο πράγμα θέλει, εκείνο όχι το άλλο που του δείχνεις.

 

όσο του πας κόντρα, τόσο περισσότερο εκνευρισμό θα σου βγάζει. αυτό στο υπογράφω....

δεν αξίζει να μπείς σε κόντρα με το παιδί σου... επουδενί.. :(

 

βοήθησέ το να εξερευνήσει τον δικό του μικρό παράδεισο = το σπίτι σας...

είναι πλέον και δικός του,... δεν σημαίνει ότι επειδή είναι μικρός, δεν δικαιούται να το εξερευνήσει ακόμα. ιδιαίτερα τώρα, είναι η στιγμή που θα πρέπει να το εξερευνήσετε, όπως εξηγεί και η Dora.

 

η μητέρα σου δεν του κάνει κακό, προσπαθώντας να ικανοποιήσει αυτές του τις άνάγκες...

 

 

Επίσης δεν ικανοποιήται με τίποτα και αυτό με τσαντίζει πάρα πολύ

πολύ συχνό φαινόμενο και απολύτως λογικό. δεν έχει ακόμα κανέναν έλεγχο στη ζωή του, όμως έχει την ικανότητα να δεί να ακούσει να μυρίσει και να πιάσει όλα τα πράγματα υπάρχουν που θα ήθελε να ελέγξει, και δεν μπορεί. αισθάνεται ανίκανος! ανήμπορος! Πρέπει να είναι φρικτό! είσαι σίγουρη ότι θέλεις μέσα σε αυτή του την απελπισία, να του αφαιρέσεις ακομα και αυτό που μπορεί?

 

 

για το χτύπημα (και δάγκωμα νομίζω ) διάβασε εδώ - ειναι κάτι που κάνουν και τα καλύτερα παιδιά :)

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=546

α και αυτό

 

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=826&postdays=0&postorder=asc&start=0

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=1683

για καταστάσεις εκτός σπιτιού.

...έγινα επιτέλους και εγώ μια parentholic ..

(If You Wanna Make The World A Better Place)

Take A Look At Yourself And Then Make A Change

R.I.P. Michael Jackson.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Χαίρομαι που συμφωνούμε Μαρία γιατι ειναι φορες που αισθάνομαι πως η αγαπη μου για τον μπαμπίκο μου εχει παρει το μυαλο και εχω ξεχασει εντελως ολες τις παιδαγωγικες μου γνώσεις.. :P

O5Lop2.png

kIP3p2.png

Link to comment
Share on other sites

Εγω μπερδευτηκα ή μιλουσες για ηλεκτρικες συσκευες? Στην δικη μας περιπτωση η μητερα μου του εδωσε (οταν ήταν 3) το κασετοφωνο καθως και την μινι τηλεοραση της (μαζι με την μπριζα και τα συμπραγαλα) και επεζε ο κανακαρης μου με κατι που ηταν στην μπριζα. Ε!Αυτο περιμενε να το κανω και εγω και οταν ειδε οτι δεν γινεται..... τσιριδα.

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites

elenik στα πάντα υπαρχει ενα όριο..

Εννοειτε οτι δεν θα δωσεις στο παιδι ηλεκτρικη συσκευή που ειναι στην μπρίζα.. Οπως επισης εννοειτε οτι δεν θα του δωσεις αντικείμενα τα οποία ειναι αξίας και μπορει να χαλασουν. Το ραδιοφωνο πχ ειναι επικίνδυνο απο παρα πολλες αποψεις.. Εχει πολλα κουμπακια, πορτακια που ανοιγοκλεινουν και μπορει να πιασει τα δακτυλα του.. Σε κατι τετοιο μαλλον και γω θα πλακωνομουν με τη μαμα μου αν το εκανε. Όπως επισης δεν του δινω τα τηλεκοντρολ (αν και κανει φιλοτιμες προσπαθειες να τα παρει) γιατι ενω στην αρχη απλα τα κρατουσε πλέον αρχισε να τα χτυπαει πακω στα επιπλα και να τα βαζει στο στομα προσπαθωντας να βγαλει με τα δοντακια του τα κουμπια... Αυτο ειναι αρκετα επικινδυνο.. Βλέποντας και κανοντας..

Το θέμα ειναι να μην ειμαστε εντελως απολυτες.. Τωρα και να χαλασει εναν βραστηρα που κανει 7 ευρω δεν χαλασε ο κόσμος..

O5Lop2.png

kIP3p2.png

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.Με κάνατε να πάρω διάφορες ιδέες για το πως μπορώ να αντιδράσω σε όλα αυτά και να το δω και από άλλη οπτική γωνία :) Έχω σκοπό να αδειάσω όλα τα αντικείμενα απο τις ντουλάπες και τα συρτάρια που σπάνε και να τον αφήσω να παίξει με την ησυχία του.Τι να κάνω όμως με συσκευές που δεν κάνει να του δώσω? Πχ το μπλέντερ που πολτοποιώ το φαγητό του που έχει λεπίδα μέσα ή το κασετόφωνο που κάνει 400 ευρώ και να πω την αμαρτία μου τα λυπάμε?Εκεί τι να κάνω αν αρχίζει να τσιρίζει?Μαράκι σε ευχαριστώ πολύ για τις σελίδες που μου παραθέτεις, θα τις μελετήσω τώρα.Ειλικρινά να΄στε όλες καλά.Ίσως τελικά να ήμουν εγώ παράλογη.Σκέφτηκα κιόλας να τον απασχολώ πιο πολύ εκτός σπιτιού δηλαδή το πρωί μέχρι να πάω στη δουλειά να τον παίρνω και να τον πηγαίνω σε όλα τα άλση και τις παιδικές χαρές της γειτονιάς να ξεδίνει και το απόγευμα την καθιερωμένη βόλτα μας με το καρότσι.Καλή η ιδέα μου?

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα με την Dora, δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα!!!

 

Renik κρύψε ότι είναι αξίας ή επικίνδυνο και φτιάξε του ένα ντουλάπι που έχει ακίνδυνα αντικείμενα καθημερινής χρήσης, είναι το καλύτερο μαθησιακό εργαλείο... γέμισε άδεια πλαστικά μπουκαλάκια από νερό με φασόλια ή φακές, κρύψε μέσα σε πουγκάκια και πλαστικά κουτάκια υφάσματα με διαφορετικές υφές και άφησε τον να τα ανακαλύψει ... γενικά άσε τη φαντασία σου να οργιάσει και επινόησε παιχνίδια που καμιά φισερ μίσερ πράις δεν έχει :wink:

Επίσης θα συμφωνήσω και με τη Μαρία, είναι ακόμα πολύ μικρός για να μπουν όρια και κανόνες στη συμπεριφορά του, στην ηλικία αυτή τα μωράκια διακατέχονται από έντονο εγωκεντρισμό και δεν αναγνωρίζουν τίποτα άλλο εκτός από τις δικές του ανάγκες και τα δικά τους θέλω. Υπομονή που θα πάει θα μεγαλώσουν :lol: !!!

1aLup3.png

 

BtUIp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

renik τα επικινδυνα αντικείμενα πχ το μπλεντερ θα το κρυψεις και τα το βγαζεις μονο οταν το χρησιμοποιεις.. και μην ανησυχεις.. ζητανε μονο αυτα που βλέπουν..

Οσο για το στερεοφωνικο τι να σου πω? Εμεις το δικο μας εδω και κατι μηνες το βγαλαμε απο το συνθετο και το εχουμε τοποθετησει πανω στην τραπεζαρία που ειναι ψηλα και δεν φτανει.. Ειναι βεβαια σαν αγγουρι μες τη μεση και εννοειτε πως χαλαει την αισθητικη του χώρου αλλα αυτο που προεχει στην συγκεκριμενη φαση ειναι η ασφαλεια και οχι η ομορφια του χωρου. Αλλωστε σε εναν το πολυ χρονο θα ειναι σε θεση να καταλαβει οτι δεν πρεπει να το σκαλιζει και το αντιθετο θα εχει γι αυτον αρνητικες συνεπειες.. προς το παρον όμως ετσι κανουμε με ολα τα αντικειμενα που δεν θελουμε να του δωσουμε να παιξει.. η τα εξαφανίζουμε ή τα τοποθετουμε ψηλα..

O5Lop2.png

kIP3p2.png

Link to comment
Share on other sites

Καλως ηρθες στο club. Οπου αλσος και βουνο αν φωναξεις Βασιλης θα σου απαντησει .

 

Οσο για το ντουλαπι του παιδιου χαμηλα θα συμφωνησω . Οταν ηταν μικρος ο Βασιλης ειχε 2 ντουλαπια στην κουζινα (τωρα εχει ενα - τα παιχνιδια πηγαν στο δωματιο τους) . Ενα με παιχνιδια για αμεση προσβαση οταν κανω κατι και ενα με κουζινικα (πιατακια πλαστικα , μαχαιροπιρουνα παιδικα (παμφθηνα απο τα ικεα), το παιδικο μπλεντερ του, κανατα πλαστικη, 1 ταψι δικο μου ανοξειδωτο που δεν πολυχρησιμοποιω ,1 κατσαρολα μικρη και μια κουταλια, ταπερ και γενικα ακινδυνα πραγματα). Ολα τα ντουλαπια τοτε ειχαν ασφαλειες (τωρα εχουν μονο τα απορυπαντικα και απλα εχω διατηρησει τα μαχαιρια εκτος πιατοθηκης σε ψηλο ντουλαπι). Το ντουλαπι με τα δικα του αν θες το ανανεωνεις κατα καιρους για να του τραβαει το ενδιαφερον.

 

Το στερεοφωνικο το ειχαμε βαλει αναμεσα τηλεορασης και καναπε σφινωμενο σε μια γωνια που δεν ειχε προσβαση .

 

Οπως ειπε και η Δωρα αν το δεις ακομα και τωρα το σπιτι δεν ειναι οτι πιο τελειο απο αποψη διακοσμησης αλλα ειναι διαμορφωμενο για παιδι. Να σκεφτεις τα φωτιστικα δαπεδου δειλα δειλα τα εμφανισα φετος στο σαλονι.

 

Dora εμεις το τηλεκοντρολ το ντυσαμε με διαφανη μεμβανη και μετα βαλαμε μια θηκη (σπαστικη για εμας αλλα....)

Σιγουρα ο γυαλος ειναι στραβος.. δεν εξηγειτε αλλοιως!!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

ξαναφέρνω το θέμα στην επιφάνεια γιατί το δικό μας πρόβλημα είναι ότι θέλει στον δρόμο να περπατάει μόνη της. Το καρότσι το έχουμε κόψει εδώ και τρεις μήνες περίπου, μιας και η παιδική χαρά και γενικώς η περιοχή μας στην Καστέλα ενδείκνυται για περιπάτους, βέβαια με προϋπόθεση ότι θα μου κρατάει το χέρι. Το οποίο και αρνείται συνέχεια. Δεν ξέρω τι να κάνω. Πότε την στήνω στον τοίχο και της εξηγώ ότι με αυτόν τον τρόπο θα την χάσω, πότε απομακρύνομαι και αρχίζει και κλαίει και της εξηγώ ότι αν θελε να πηγαίνει μόνη της μπορεί να βρεθεί αλλού και να μην την δω. Είναι τρομερά αντιδραστική και τολμώ να πω "τραμπούκος"

Δεν ξέρω τι να κάνω. Σήμερα έτρωγε ένα κουλουράκι και η τελευταία της μπουκιά έπεσε στον δρόμο. Δεν το κατάλαβα και άρχισε και έκλαιγε και φώναζε για το κουλούρι. Σίγουρα ένα παιδάκι 22 μηνών δεν έχει την απαραίτητη υπομονή-να πω- να μου εξηγήσει ότι της έπεσε το κουλούρι αλλά αντιθέτως άρχιζε να στριγγλίζει στον δρόμο και να φωνάζει. Της είπα ότι θα πάμε να πάρουμε άλλο κουλουράκι γιατί αυτό κατά λάθος έπεσε και το έφαγε το σκυλάκι. ΧΑΜΟΣ!!!! Κλάμα και οδυρμός!!! Δεν μπορούσα να την ηρεμήσω με τίποτα.

Και να πεις ότι της κάνω όλα τα χατίρια, όχι δεν θα το έλεγα. Συνήθως όταν γυρνάω από την δουλειά καθόμαστε και παίζουμε και μετά το σκέφτομαι σοβαρά να την πάω βόλτα γιατί αυτή η σκηνή επαναλαμβάνεται διαρκώς.

Είναι λογικό να αντιδρά έτσι 22 μηνών είναι?? Δεν πάει παιδικό και υπάρχει μια κυρία στο σπίτι που την προσέχει και πηγαίνουν βόλτα μαζί. Επίσης όταν πηγαίνουν μαζί μου έχει πει ότι είναι ήσυχη. Γιατί σε εμένα αντιδρά έτσι?

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ. Θα ήθελα κάποια γνώμη για να ηρεμήσω λιγάκι!!

Link to comment
Share on other sites

ουφ! πώς σε καταλαβαίνω :? και ο δικός μου έτσι είναι....πεισματάρης, επίμονος και φωνακλάς :evil::lol: Όταν του μπει κάτι στο μυαλό, δεν τον κάνεις καλά με τίποτα... :shock::shock: και φυσικά σηκώνουμε τη γειτονιά στο πόδι, ΟΛΗ τη γειτονιά 3 τετράγωνα παραπέρα πρέπει να ακούγεται :shock::lol::lol: Και αυτό συμβαίνει από μηνών (μην πω από νεογέννητο)

Υπομονή, σκέψου θετικά :wink: Εγώ προσπαθώ να πείθω τον εαυτό μου ότι η μεγάλη επιμονή για να πετύχει ό,τι έχει βάλει στόχο, μεγαλώνοντας που θα μάθει και να τη διαχειρίζεται, μόνο καλό εφόδιο για τη ζωή του μπορεί να είναι :D

Τώρα για το συγκεκριμένο πρόβλημα, μιας και πλησιάζετε τα 2, ίσως να είχε νόημα να ξεκινάτε τη βόλτα με τον όρο να σε κρατάει από το χέρι και αν δεν τηρηθεί αυτό να γυρίζετε αμέσως στο σπίτι. Νομίζω ότι είναι αρκετά μεγάλη για να το καταλάβει. Μπορώ να προβλέψω ότι τις πρώτες φορές που θα το κάνεις θα σας ακούσει ο κόσμος όλος, αλλά αν το κρατήσεις σταθερά (χωρίς επιπλέον εξηγήσεις πέρα από τις απαραίτητες) υποθέτω ότι θα συμορφωθεί σιγά-σιγά.

Βγαίνω βόλτα=κρατάω τη μαμά από το χέρι στο δρόμο

Δεν την κρατάω=γυρίζουμε αμέσως πίσω.

Όσο για το τελευταίο ερώτημα σου, ξέρουν πολύ καλά που κάνουν τις τζαναμπετιές τους τα άτιμα :lol::lol:

KbCJp2.pngEYukp3.png
Link to comment
Share on other sites

Παιδιά υπομονή!! Έτσι ακριβώς ήταν και η δικιά μου! Δεν μπορούσα να την βγάλω βόλτα με τα πόδια γιατί δεν ήθελε χεράκι χεράκι με τίποτα! Αυτή η φάση και η ηλικία είναι δύσκολη! Είναι στο πικ της αντίδρασης και της άρνησης. Είναι όμως περαστική φάση. Η κόρη μου τώρα που μπαίνει στα 3 είναι τελείως διαφορετικό παιδί. Πιο συννενοήσιμη, απολαμβάνει τις βόλτες μας χεράκι χεράκι (και όμως...) και απολαμβάνουμε πολλά πράγματα μαζί. Θέλει πολύ υπομονή και κατανόηση από μέρους σας. Για μένα τα "2" ήταν η πιο δύσκολη περίοδος. Τα νεύρα μου ήταν χάλια... Είναι σαν μια έκρηξη συνειδητοποίησης προσωπικότητας, αντιδραστικότητας, χειρισμού και δύναμης. Το χρειάζονται όμως αυτό. Για να πάνε παρακάτω. Δεν θάναι έτσι συνέχεια! Βρείτε κόλπα εκτόνωσης. Εγώ την πήγαινα έξω και έκανε ποδηλατάκι, χοροπηδητό στο κρεβάτι, τρέξιμο, μπάλα κ.λπ...

Υπομονή. Υπάρχει μια κορύφωση και μετά σιγά σιγά φθίνει.

Link to comment
Share on other sites

lenagr 1 μα σα να το έχω γράψει εγώ το ποστ σου!

Προχθές πάω να τη βάλω στο καρότσι για να πάμε παιδική χαρά και πεισμώνει να πάμε με τα "πόζια". Της κάνω λοιπόν συμφωνία ότι θα πάμε με τα πόδια μόνο αν κρατάει συνέχεια τη μαμά από το χεράκι. Στο πήγαινε λοιπόν η δικιά σου κυρία! Δε με άφησε δευτερόλεπτο από το χέρι! Έλα όμως που στο γυρισμό η συμφωνία πήγε περίπατο :( Η εναλλακτική μου ήταν να τη σηκώσω αλλά μιλάμε για 14 κιλά παιδί. Τελικά καταλήξαμε σε συμβιβασμό, με δική της βέβαια "πρόταση"-απόφαση (καλώς κακώς δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς). Την ώρα που περνάγαμε δρόμους με κράταγε από το χέρι και μόλις ανεβαίναμε στο πεζοδρόμιο με άφηνε. Εγώ βέβαια κυριολεκτικά κολλημένη δίπλα της και με όλες τις αισθήσεις μου σε επιφυλακή για να προλάβω το ο ,τιδήποτε. :? Αν μη τι άλλο φάνηκε ότι με το πολύ πες πες έχει εμπεδώσει ότι τα αυτοκίνητα είναι επικίνδυνα. Α, και μας δεν ήταν κουλουράκι, ήταν ένα κομμάτι μπανάνα :)

Τώρα καταλαβαίνω αυτό που λένε για τα "τρομερά δύο" κι ό,τι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να έχουμε υπομονή και επιμονή.

Κι αυτό που λέει η Αντιγόνη με κάνει και αισθάνομαι μεγάλη αισιοδοξία γιατί θυμάμαι ανάλογα ποστ της παλιότερα :)

6qjVp3.png

Link to comment
Share on other sites

σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια για την συμπαράσταση. Πραγματικα τα νεύρα μου έχουν γίνει τσαταλια!!! φοβάμαι μην και δεν κάνω κάτι εγώ σωστά. Της έχω τρομερή αδυναμία όπως και όλες οι μαμάδες εδω μέσα με τα παιδιά τους και σκέφτομαι γιατί να συμπεριφέρεται σε μένα έτσι. Χθές κάναμε και τιμωρία για την συμπεριφορά μας. Δεν κάναμε μπανιο στην μπανιέρα 2 ώρές όπως κάνουμε κάθε βράδυ και ήπιαμε το γάλα μας και κατευθείαν στο κρεβάτι μας αντί στο κρεββάτι της μαμάς όπως κάνουμε κάθε βράδυ και διαβάζουμε παραμύθια. Χθές της εξήγησα ότι ήταν τιμωρημένη και μολις θα γυρίζαμε σπίτι θα πιναμε το γάλα κάι ύπνο. Αλλά πέρα βρέχει!! Εύχομαι να είναι περαστικό και της ηλικίας και να σνέλθουμε γρήγορα.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Επαναφερω το θεμα (απο μεταφορα απο αλλο τοπικ). Εμενα δηλάδη που η κορη μου ειναι 10+ μηνων και κανει κατι πεισματα απιστευτα για την ηλικια της, αν καταλαβα απο αυτα που γραφετε παραπανω κοριτσια, αυτπο που πρεπει να κανω ειναι το τιποτα? Υπομονη???

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Διαβάζοντας για την ψυχολογία και την ανάπτυξη των παιδιών, έχω εμπεδώσει ότι χρειάζονται τα όρια, τα οποία πρέπει να θέτουμε εμείς και να μην υποχωρούμε στα κλάματα και τις φωνές τους. Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι το πότε μπορεί να εφαρμοστεί αυτό. Τα περισσότερα βιβλία μιλούν για νήπια που λογικό είναι να καταλαβαίνουν περισσότερα, όταν είναι ενός έτους και κάνει κάτι επικίνδυνο π.χ χθες έφαγε χαρτί από τσίχλες έχουμε πει πολλές φορές "όχι, είναι κακό" κτλ της το πήρα από τα χέρια και άρχισε να χτυπιέται, της επανέλαβα ότι είναι κακό και την έβαλα στο πάρκο μέχρι να ηρεμήσει-σω. Έκλαιγε γοερά με μαύρο δάκρυ. Μετά από 5 λεπτά την πήρα και την τάισα και της γλυκομιλούσα και όλα καλά. Στο διάστημα αυτό που χτυπιέται μόνη της "τραυματίζεται" ψυχολογικά; Το ένστικτό μου λέει πως όχι και πως λίγη αυστηρότητα δεν βλάπτει όταν οι ακραίες συμπεριφορές δεν αντιμετωπίζονται με γλύκες.

Έλα όμως που ήταν και η πεθερά μου μπροστά στη σκηνή ή οποία κλαψούριζε επίσης και μου έλεγε "είσαι πολύ σκληρή" (-δεν πειράζει) "κλαίει το πουλάκι μου με δάκρια!" (-με δάκρια κλαίει πάντα) "δεν μπορείς να τιμωρείς την εγγονή μου" (-εσένα είναι εγγονή σου, εμένα είναι παιδί μου).

Και αναρωτιέμαι: μήπως φέρθηκα σκληρά τελικά (και στις 2);

Link to comment
Share on other sites

Απ' όσα έχω καταλάβει και έχω διαβάσει μέχρι τώρα:

1. Καλά έκανες και δεν υποχώρησες στο πείσμα της -ουτως ή άλλως έκανε κάτι σχετικά επικίνδυνο

2. Δεν έκανες καλά να την αφήσεις να κλαίει γι' αυτό -5' μου φαίνονται πολλά.

Μέχρι τα 2+ χρόνια η τιμωρία είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγεται γιατί δεν μπορεί να έχει καμία ουσία. Η σύνδεση αιτίας και αποτελέσματος είναι ακόμη πολύ δύσκολη για τα μωρά.

Καλύτερα να τους λέμε σταθερά 'όχι' όταν χρειάζεται και άμεσα να προσπαθούμε να τα απασχολήσουμε με κάτι άλλο. Επίσης να τα επιβραβεύουμε όταν έστω για 1'' διστάσουν πριν κάνουν κάτι για το οποίο έχουν ακούσει πολλές φορές 'όχι' (πχ μας ρίξουν μια ματιά πριν το κάνουν)

Ειδικά αυτότο τελευταίο έπιασε απίστευτα στον Κωστή μου.

Ρίξε μια ματιά στα άρθρα της Μ. Στυλιανάκη περί τιμωρίας και επιβράβευσης. Βοηθούν πολύ :wink:

KbCJp2.pngEYukp3.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...