Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΕΧΩ ΑΓΧΩΘΕΙ ΤΡΟΜΕΡΑ...ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ!!!


Recommended Posts

Και ενώ το έπαιζα και εξακολουθώ να το παίζω ψύχραιμη γύρω απο αυτό το θέμα, όσο οι μέρες πλησιάζουν (βρίσκομαι στην 32η εβδομάδα) κρύος ιδρώτας με λούζει μόνο στη σκέψη.. του τοκετού. Σκέφτομαι διάφορα ευφάνταστα σενάρια...σχετικά με του πού θα βρίσκομαι όταν μου σπάσουν τα νερά, αν θα προλάβω να πάω στο μαιευτήριο, πώς θα πάω...θα πονάω και θα σπαράζω καθ' οδόν; Πώς θα αντέξω την ώρα του τοκετού τους πόνους; Πώς θα κάτσω να μου κάνουν την επισκληρίδιο..που όπως έχω ακούσει είναι μια ενεσάρα να! και στην χώνουν ανάμεσα στους σπόνδυλους (Θεέ μου..πόσο πονάει αυτό το πράγμα;;;)... πόσες ώρες θα κάνω να γεννήσω; Καμια 10αρια - 14αριά; Πώς θα αντέξω τόσες ώρες να κοιλοπονάω; Θα τρελαθεί η μαμά μου απο την αγωνία αν είμαι τόσες ώρες μέσα.... Ήδη έχω δώσει ρητή εντολή στον άντρα μου να βγαίνει και να την ενημερώνει...για την κατάσταση μου και οτι είμαι καλά...γιατί η μαμά μου ανησυχεί πάρα μα πάρα πολύ...όταν γεννάμε εμείς γεννάει και αυτή ξανά..όπως λέει χαριτολογώντας αλλά και εννοόντας το! (αναφερόμενη στην αδελφή μου και σε εμένα..έχει ήδη βιώσει 2 γεννές της αδελφούλας μου και τώρα την πρώτη δικιά μου...)

Απο την άλλη προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη, να κάνω θετικές σκέψεις και γενικά να εφαρμόσω όλα αυτά που διακεκριμένοι ψυχολόγοι συμβουλεύουν παγκοσμίως για τόνωση του θάρρους και του ηθικού... Μάταια όμως... Τι και αν σκέφτομαι πως εδώ 15χρονα γεννάνε, τι που γεννούσαν παλιά στα χωράφια, τι ότι δεν είμαι η μόνη που θα γεννήσει...τι ότι όλα μια ιδέα είναι...τίποτα όσο πλησιάζει ο καιρός δεν βοηθάει... Αν πεις το άλλο...Έχω παιδιόθεν ένα "κόλλημα" ότι όταν θα είμαι στο κρεβάτι και θα γεννάω...θα σταματήσει η καρδιά μου...θα πάθω ανακοπή ή κάτι αντίστοιχο...

Μήπως τελικά είμαι τρελή; Μήπως να σταματήσω να ψάχνω για μαία και να αρχίσω να ψάχνω για κανέναν καλό νευροψυχίατρο;;;

Αλήθεια, είμαι η μόνη που τα βιώνει όλα αυτά.... ή υπάρχουν και άλλες ομοιοπαθούσες;;;; Τυχών αποθεραπευμένες, πώς τα κατάφεραν;;;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Αχ κουκλα μου εγω να δεις ταρακουλο που εχω παθει , φοβαμαι να πονεσω , φοβαμαι γενικως τα παντα . Προχθες ελεγα αμα το μωρο ειναι μεγαλυτερο απο 3600 που ηταν ο Κωνσταντινος εγω κλεινω τα ποδια μου και δεν γενναω :shock: . Μου λεει μια φιλη μου "μα τα περασες και ξερεις οτι δεν ειναι τιποτα " , το ιδιο λεει και ο γιατρος μου αλλα εγω δεν , πως το λενε φοβαμαι οτι θα πονεσω , εντα3ει ειπαμε ποναει λιγακι στο τελος αλλα μονο για 10 -15 λεπτακια πριν υπαρχει η επισκληριδιος . Γενικως δεν ξερω τι με εχει πιασει , ακομα και οι 4 μερες που θα μεινω στο μαιευτηριο μακρια τον Κωνσταντινουλη μου με ενοχλουνε , αχχχχχ ποτε θα ερθει επιτελους ο καιρος ?? πότε ????

Link to comment
Share on other sites

candy1234 θα σε ξε-αγχώσω αρκετά! grafistria μαζί σου δε θ'ασχοληθώ, σε θεωρώ παλιά καραβάνα!!! :lol::lol::lol:

 

Όλεςμας -δεν ξέρω γιατί- όταν σκεφτόμαστε πως θα γεννήσουμε, σκεφτόμαστε τους εαυτούς μας στη μέση της νύχτας, με τρομερούς όνους, τραγικό μποτιλιάρισμα & ιδανικά ο σύζυγος να είναι στη δουλειά & να είμαστε μόνες & τρομαγμάνες στο σπίτι! Καμία σχέση!! Αλλά ακόμη & έτσι να είναι, ο πόνοι καθυστερούν αρκετά από τότε που θα σάσουν τα νερά. Δεν υπάρχει περίπτωση να γεννήσεις ώσπου να πας στο μαιευτήριο, ειδικά στον πρώτο τοκετό.

Η επισκληρίδιος είνα μία κλασσική περίπτωση που η φαντασία ξεπερνάει την πραγματική διάσταση τω πραγμάτων. Βασικά σου κάνουν τοπική αναισθησία, οπότε την τεράστια βελόνα που λες δεν τη νιώθεις. Μόνο μια πίεση νιώθεις, τίποτε φοβερό & ανησυχητικό. Πάει & αυτό λοιπόν..

Οι 10-14 ώρες τοκετού που λες είναι ένα θέμα.. Σπάνια όμως καταλαβαίνεις τις ώρες αυτές τόσο ώστε να σε κουράσουν. Την κούραση τη διαπιστώνεις μετά. Εκείνη την ώρα όλο κάτι γίνεται & σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον, συσπάσεις, διαστολές, να μια επίσκεψη του γιατρού, να μια μαία, να που τελειώνει ο ορός, κλπ, κλπ.. Αν δε κάνεις & την επισκληρίδιο, δε θα κοιλοπονάς καθόλου. Θα κάθεσαι ωραία & καλά & θα περιμένεις να κάνεις τέλεια διαστολή & να αρχίσεις τις εξωθήσεις.. Στη φώτο έχω διαστολή 8-9εκ, σε 15' γένησα. Φαίνομαι να υποφέρω ιδιαίτερα? Τονίζω πως είμα ένα άτομο που δεν αντέχω τον πόνο κα-θό-λου!

Δε θ'ανησυχεί η μαμά σου...Μην ανησυχείς!Τα έχει περάσει & αυτή & ξέρει.Άσε που εγώ μιλούσα συνεχώς μαζί της στο τηλέφωνο, ίσως σου επιτρέψουν να το κάνεις & εσύ.

Όλα καλά θα πάνε, μην ανησυχείς καθόλου!!! Με το καλό το μωράκι σου!!

 

zzni046mt5.th.jpg

Link to comment
Share on other sites

ΑΠΑΠΑ...ποιος ειπε οτι η Αγια επισκληριδιος ειναι μια ενεσαρα ΝΑ και ποναει φρικτα?

προσωπικα δεν καταλαβα ΤΙΠΟΤΑ..και το λεω με καθε ειλικρινεια...

μην πανικοβαλεσαι γιατι αυτο μου το εκανε σε μενα ενας ξαδερφος του αντρα μου..μου εδειχνε να δω βιντεο απο γεννες μου λεει θα πεταγονται τα αιματα απο παντου και με ειχε πιασει υστερια φοβου μιλαμε..

τελικα δεν ηταν τιποτα απο οσα μου περιεγραφε και ολε ςοι κοπελες που γεννησαν διπλα μου χασκογελουσαμε με την επισκληριδιο σε σημειο που λεγανε οι αλλοι μα καλα ειναι δυνατον?

ηρεμησε κουκλα μου..αστερι θα εισαι ..

Link to comment
Share on other sites

Μακάρι να είναι όπως τα λέτε βρε κορίτσια... Η αδελφή μου που έκανε στην 2η εγκυμοσύνη της επισκληρίδιο...παιδεύτηκε πολύ...από ό,τι έλεγε τότε...γιατί τώρα μου τα παρουσιάζει όλα ρόδινα ...για ευννόητους λόγους..εγώ όμως που έχω μνήμη ελέφαντα, θυμάμαι τι έγινε πριν 1,5χρόνο που γέννησε... Μας την έφεραν στο δωμάτιο μετά την γέννα και θυμάμαι πως μου είπε χαρακτηριστικά πως την παίδεψε πάρα πολύ ο αναισθησιολόγος, βάζοντας την σε εμβρυακή στάση και προσπαθώντας να βρει τον σπόνδυλο για να κάνει την ένεση. Βέβαια, σε αυτόν τον παιδεμό έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι η αδελφή μου είχε πολλά κιλά βάλει και ο γιατρός απο πριν την είχε προειδοποιήσει πως θα ήταν πολύ δύσκολο να της κάνει την ένεση... Αυτή όμως επέμενε...(άλλη ανωμαλία απο εκεί) γιατί στην πρώτη της γέννα είχε κάνει ολική νάρκωση (καισαρική)και είδε την άλλη μέρα την ανηψούλα μου... Δεν ήθελε οπότε να έχει το ίδιο και στην 2η... Ήθελε να δει το παιδάκι της αμέσως... Δεν λέω, κατανοητό...αλλά πού πας ρε παιδάκι μου να παιδευτείς, απ' την στιγμή που σου λέει ο γιατρός οτι δεν είσαι σε θέση για να κάνεις την ένεση;;;;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

εγω μαλλον, ειμαι εντελως αναισθητη!!! δε φοβαμαι το τοκετο..... ειχα και εχω τοσο αγχος να παει καλα η εγκυμοσυνη, που η γεννα δε με τρομαζει...

λετε να φαω καμια φρικη, στο τελος τελος με τον τοκετο??? η αληθεια ειναι οτι δε πολυδιαβαζω ιστοριες με τοκετους ,ουτε βλεπω σχετικα βιντεο και φωτογραφιες..

 

θα δειξει................

Link to comment
Share on other sites

ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ. ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΙ ΓΩ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ 2 ΦΟΡΕΣ. ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΜΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΣ ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΤΡΟΜΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑΤΙ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ.

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ…ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΟΥΝ ΑΙΜΑ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ 4 ΚΑΙ ΑΠΟΡΟΥΣΑΝ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ.

ΤΕΛΙΚΑ ΓΕΝΝΗΣΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ 3,5 ΚΙΛΩΝ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΜΟΛΙΣ 48 ΚΙΛΑ, 1,64 (ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ) ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΥΤΕ Η ΔΙΠΛΑΝΗ ΜΟΥ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΒΓΑΛΑ ΑΧΝΑ (ΚΙ ΑΣ ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΑ). ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΑ ΕΙΠΑ ΟΧΙ ΝΑ ΣΕ ΤΡΟΜΑΞΩ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΑΝΤΕΞΑ ΕΓΩ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΦΟΒΙΤΣΙΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΕΦΤΙΑΧΝΕ ΑΠΙΘΑΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ ΟΛΕΣ.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΤΙ ΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΠΟΥ ΟΜΩΣ 1) ΔΙΑΡΚΕΙ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ (ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ) ΤΟ ΠΟΣΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΛΑ 2) ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΟΙΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ.

ΟΠΟΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΜΕΝΑ ΑΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΔΕΙΞΩ ΥΠΟΜΟΝΗ.

ΣΚΕΨΟΥ ΑΛΛΕΣ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝ Η' ΓΕΝΝΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙ ΔΕΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΣΠΙΤΙ. ΘΑ ΘΕΛΑΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ 32 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΑΣ ΠΟΝΟΥΣΑΝ.

ΤΕΛΟΣ ΠΡΟΣΘΕΤΩ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΟΙΝΟΤΥΠΑ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ 3) ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΤΕΞΑΝ ΤΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΤΙ 4) ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΔΕΟΙ ... ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΤΟΥΣ.

ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟ ΜΩΡΟ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΕΡΙΦΑΝΗ ΠΟΥ ΠΟΝΕΣΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΠΩΣ ΟΛΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ. ΑΝ ΗΤΑΝ ΑΒΑΣΤΑΧΤΟ Η’ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ ΘΑ ΚΑΝΑΝ? ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΨΙΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ. ΘΕΛΗΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΑΝΟΥΛΑ ΘΑ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΡΚΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΗ ΓΕΝΝΑ. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ. ΜΕΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΟΣΟ ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙΣ ΜΑΝΟΥΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΖΩΗ ΣΟΥ.

Dwnjp2.png

O ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ 4/4/09

Link to comment
Share on other sites

ΝANA, μάλλον έχεις δίκιο...απλά αν δεν βιώσεις κάτι...δυστυχώς έτσι είναι ο άνθρωπος φτιαγμένος, δεν μπορείς να ξέρεις...

Σίγουρα, το να ρωτάω αν "πονάει" η γέννα ή όχι το ξέρω πως είναι άτοπο...και άσκοπο...Διότι και στον οδοντίατρο σαν είναι να πας, άλλος θα σου πει "δεν είναι τίποτα η απονεύρωση..." και άλλος θα σου πει " Θεέ μου!!! Σε λυπάμαι!!!". Οπότε, ναι, ο πόνος είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα. Εγώ, γενικά, αντέχω τον πόνο... Φοβάμαι πάρα πολύ για τους άλλους (δηλαδή τρελαίνομαι αν πρόκειται να πονέσει κάποιος δικός μου). Όταν όμως είναι να πονέσω εγώ...εντάξει...το παλεύω και είμαι ψύχραιμη. Μέχρι στιγμής, στην ζωή μου, δεν έχει χρειαστεί ποτέ να μπω σε νοσοκομείο και να διανυχτερεύσω, ή να κάνω κάποια επέμβαση. Το μόνο που έχω να καταθέσω, από όλες τις εμπειρίες μου στο κεφάλαιο "Πόνος" είναι κάπόιες ενεσοθεραπείες που είχε χρειαστεί να κάνω τοπικά στο κεφάλι (κορτιζονη) λόγω ενός είδους γυροειδούς αλλοπεκίασης που αντιμετώπιζα. Ναι, τότε, μπορώ να πω πως οι πόνο ήταν μεγάλοι γιατι μου έριχναν περίπου 8-10 τσιμπήματα σε κάθε ένα απο τα 3 σημεία της κεφαλής που είχα το πρόβλημα και καθώς και το φάρμακο της κορτιζονης όταν διαχέεται στον οργανισμό πονάει...καταλαβαίνετε πως εντάξει... ήταν ολίγον τι πακέτο η όλη διαδικασία...την οποία και την επανέλαβα άλλες 3 φορές!

Σίγουρα, είναι εγωιστικό να σκέφτομαι αν θα πονέσω, απ' την στιγμή που πρόκειται για κάτι τόσο ευχάριστο...Τουλάχιστον πονάς, αλλά στο τέλος παίρνεις αγκαλιά το μωράκι σου... Τι να πουν οι άνθρωποι που πονούν και υποφέρουν κάθε μέρα στα νοσοκομεία, μην έχοντας γιατρειά μάλιστα, πάσχοντες απο ανίατες νόσους...

Απαπαπαπα...Θα το δω πιο ψύχραιμα το θέμα... Δεν θέλω να είμαι αχάριστη...όταν υπάρχει τόση δυστυχία γύρω μας και εν κατακλείδι, τόσες γυναίκες που θα ήθελαν να είναι στη θέση μας, να αποκτήσουν δηλαδή ένα μωράκι, πασχίζουν και δεν μπορούν...

Βρε, να πονέσω...δεν βαριέσαι... Το μωράκι μου να είναι καλά και γερό!!!

Link to comment
Share on other sites

πω, πω και εγώ όσο πλησιάζουν οι μέρες φοβάμαι όλο και πιο πολύ΄.από την άλλη σκέφτομαι την γιαγιά μου που γέννησε 9 παιδιά το ΄40 κυριολεκτικά στα χωράφια.δεν ξέρω αλλά πιστεύω πως όλες οι γυναίκες νιώθουν ένα φόβο, είναι φυσιολογικό.ίσως εκείνη την ώρα λειτουργεί το ένστικτο και όλα τα ξεχνας.το μόνο που σε νοιάζει είναι ένα υγιές μωράκι :lol::lol:

4Z1vp3.png

είμαι ερωτευμένη με την κόρη μου!!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

ΣΚΕΨΟΥ ΑΛΛΕΣ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝ Η' ΓΕΝΝΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙ ΔΕΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΣΠΙΤΙ. ΘΑ ΘΕΛΑΝ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ 32 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΑΣ ΠΟΝΟΥΣΑΝ. :cry::cry::cry:

 

Για μένα ΜΟΝΟ το αποτέλεσμα μετράει και αυτό σου δίνει ΟΛΗ τη δύναμη που χρειαζεσαι...

Ολα θα πάνε μια χαρα....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ρε κορίτσια, και εγώ αναίσθητη είμαι με τον τοκετό. Ξέρω οτι δεν θα πάω για manicure -pedicure, παιδί θα πάω να βγάλω και θεωρώ απολύτως φυσιολογικό και αναμενομενο να πονέσω!!! Αλλά είμαι βέβαιη οτι οσο και άν πονάω, το μυαλό μου θα είναι αλλού... θα είναι στο μωρό που τόσο λαχταράω να πάρω αγκαλίτσα μου! Ελατε ρε κορίτσια... δυνατά .... !!! :D:D:D

Link to comment
Share on other sites

Ρε κορίτσια, και εγώ αναίσθητη είμαι με τον τοκετό. Ξέρω οτι δεν θα πάω για manicure -pedicure, παιδί θα πάω να βγάλω και θεωρώ απολύτως φυσιολογικό και αναμενομενο να πονέσω!!! Αλλά είμαι βέβαιη οτι οσο και άν πονάω, το μυαλό μου θα είναι αλλού... θα είναι στο μωρό που τόσο λαχταράω να πάρω αγκαλίτσα μου! Ελατε ρε κορίτσια... δυνατά .... !!! :D:D:D

 

ασε που επειδη ο δικος σου ειναι μαλλιας θα γλυστραει πιο ευκολα!!! και μολις βγει εξω... θα κανει NΤΑΝ ΝΤΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝΝΝ με την ηλεκτρικη του κιθαρα και θα σφυριξει μορτικα........

 

εγω παλι, ειλικρινα, δεν ανησυχω για μενα την ωρα του τοκετου, για τον αντρα μου ανησυχω...... θα πονεσει??? απο την προσκρουση με το εδαφος, την ωρα που θα γεννιεται η μικρη.... θα του αφησει μονιμο σημαδι?? θα αυνελθει γρηγορα??

Link to comment
Share on other sites

Τις τελευταίες μέρες ο σύζυγός μου έχει εκφράσει την επιθυμία να παρίσταται στον τοκετό, γιατί λέει, άμα περιμένει απ'έξω θα έχει περισσότερη αγωνία. Εγώ βέβαια προσπαθώ να τον αποτρέψω γιατί νιώθω ότι δεν θα αντέξει να με βλέπει να υποφέρω και να ακούει στιχομυθίες του τύπου: πέφτουν οι παλμοί, δεν κατεβαίνει, μπλέχτηκε με τον ομφάλιο λώρο, δε στρίβει, μη σπρώχνεις άλλο, κόβω, ράβω κλπ και τον βλέπω να ταβλιάζεται και να τον μαζεύουν από τα πλακάκια :roll: Όσο για μένα, εντάξει δεν είμαι και απόλυτα ψύχραιμη και φυσικά και θα έχω άγχος εκείνη την ώρα, αλλά ελπίζω να μην καταρρεύσω από το φόβο μου και να δείξω χαρακτήρα :wink:

Link to comment
Share on other sites

ακριβως αυτο λεω κι εγω.......

αφου του λεει η γιατρος μου, ''Χρηστο, αμα θες μπορεις να εχεις και καμερα μαζι σου, να τραβας...."

οποτε πεταχτηκα και γω και απανταω "συγνωμη, και τι θα δειχνουμε στο παιδι, αυριο μεθαυριο.... το ταβανι και τα φωτα οροφης του χειρουργειου??? αφου αυτα θα τραβαει ο πατερας της απο τα πατωματα που θα χει σωριαστει....."

 

κι οχι τιποτα αλλο, αλλα οπως ελεγα και στη MEL, θα τρεξουν ολοι να ασχοληθουν με τον ταβλιασμενο και θα μ αφησουν να γενησω μονη μου!!! κριμα τα λεφτα που θα δωσουμε και στο Λητω......

 

αμα ειναι ετσι, γενναω και σπιτι μου!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εμένα ο άντρας μου θέλει όπως και δήποτε να είναι μέσα την ώρα του τοκετού (ένας απο τους λογους που τείνω να επιλέξω το ΛΗΤΩ)... Συγκεκριμένα, του λέω εχθές, φεύγοντας απο το ΛΗΤΩ που είχαμε πάει για Doppler: - Βρε, ξανασκέψου το...θα άντεξεις την όλη διαδικασία;

και τι μου απαντάει το τέρας....

- Σώπα βρε μωρό μου...τόοοοοσα θρίλερ έχω δει...λες να μην αντέξω;

Δηλαδή, εκείνος μάλλον θα με βλέπει εκείνη την ώρα σαν πρωταγωνίστρια στο Ψυχώ, όπως και του είπα...

-Μπα, μου λέει, μάλλον για πρωταγωνίστρια στο ALIEN σε βλέπω...ξέρεις..αυτό που έβγαζε η ηθοποιός τους εξωγήινους ξενιστές μέσα απο την κοιλιά της!!!! :evil::roll:

Άντε τώρα εσύ να πάρεις κουράγιο μετά απο αυτό...

Φανταστείτε τι με περιμένει την κρίσιμη ώρα...

Δηλαδή...έλεος!!!

Link to comment
Share on other sites

Παντως και εγω σημερα που ειμαι σε πιο χαλαρη διαθεση να σου πω οτι ο τοκετος πραγματικα δεν ειναι τιποτα , να μην φοβασαι οσο γινεται βεβαια και να σκεφτεσαι οτι ολοι μας σε καθε ακρη της γης καπως ετσι γεννηθηκαμε , αρα ειναι το πιο φυσιολογικο πραγμα του κοσμου . Οχι η επισκληριδιος δεν ποναει καθολου , μονο την ωρα της εξωθησης 10 λεπτακια ειναι το ας πουμε το σημειο που πονας καπου αλλα τοτε τελειωνουνε ολα , γεννιετε το μωρακι και εσυ αμεσως μα αμεσως ησυχαζεις , δηλαδη σταματας να πονας δια μαγειας μολις βγει το μωρο .

Link to comment
Share on other sites

Εγώ θα σας μεταφέρω την δική μου εμπειρία...που θεωρώ ότι ήταν από τις πιο ευκολες γέννες. Συνολικά ο τοκετός διήρκεσε 3,5 ώρες...Μέχρι τις 2 ώρες ήμασταν όλοι μέσα στην τρελή χαρά...Εγώ να κάνω βόλτες στο δωμάτιο και να πηγαίνω στην τουαλέτα..καθότι είχαμε πει ότι δεν θα κάνω κλίσμα...αφού φοβήθηκα στο τελος...ότι θα γεννήσω στην τουαλέτα...Ο άντρας μου να κάνει αναμετάδοση στο κινητό...τώρα σηκώθηκε, τώρα έκατσε κτλ...ενώ με τον γιατρό και την μαία...μιλούσαμε για διακοπες! Όταν πόνεσα λίγο περισότερο...μου έκαναν επισκληρίδειο...στην οποιά δεν κατάλαβα τίποτα...έκατσα λίγο ακίνητη και αυτό ήταν! Μου είπαν να σπρώξω..και μετά από 20 λεπτά...αφού είχα κάνει επισκληρίδειο...στο τρίτο σπρώξιμο...γέννησα! Επίσης δεν χρειάστηκε περινεοτομή.Απλά,γρήγορα και χωρίς ιδιαίτερη ταλαιπωρία...όλα μέσα στο μυαλό μας είναι!!!

Μετά από 3 ώρες από τον τοκετό...ήμουν πάλι "ετοιμοπόλεμη", όρθια...και χωρίς κανένα παυσίπονο....και γέλαγα μόνη μου...όταν σκεφτόμουν όλα αυτά που είχα διαβάσει για τον τοκετό...και την ταλαιπωρία που υφίστασαι...Όποτέ κουράγιο κορίτσια...αντιμετωπίστε το με ψυχραιμία και χιούμορ...και όλα θα είναι πολύ εύκολα!

Link to comment
Share on other sites

Όταν ήμουν μικρή και έδινα κάποιες σοβαρές εξετάσεις (δεν θυμάμαι καλά σε ποιά τάξη) είχα δει το εξής όνειρο:Είμαι ετοιμόγεννη με μια τεράστια κοιλιά ,ξαπλωμένη πάνω στο φορείο κι ένας νοσοκόμος με σπρώχνει για να μπω στην αίθουσα τοκετών...τότε κατεβαίνω απότομα από το φορείο κι αρχίζω να τρέχω φωνάζοντας:''Δεν γεννάωωωω,ρεεε!!!''.Τρέχω μπροστά εγώ πίσω μου ο νοσοκόμος,μαίες και γιατροί και δεν μπορούν να με φτάσουν γιατί ...τρέχω γρήγορα...:roll: (φαντάσου πώς είχα φανταστεί τον τοκετό)

Όταν ήμουν φοιτήτρια ,ήμουν εθελόντρια στον Ερυθρό Σταυρό κι είχα παρακολουθήσει ένα τοκετό.Ήταν πανέυκολος κι η μαμά συνομιλούσε συνέχεια με τον γιατρό της ,λες και τον είχε καλέσει για καφεδάκι στο σπίτι της...

Πριν γεννήσω απλά είδα κάποιους τοκετούς από σχετικά DVD και κατάληξα ότι

πρέπει να πάω με θετικές σκέψεις κι ότι δεν είναι δυνατόν να μου τύχουν όλες οι επιπλοκές του κόσμου...Αν και πρώτος τοκετός ,γέννησα σε 1,5ώρες.Η επισκληρίδιος (που δεν πρόφτασε να δράσει)δεν με πόνεσε καθόλου.(Αν κι ήταν όντως άβολη η στάση που παίρνεις για ναστην κάνουν)Από τα 60 δευτερόλεπτα του λεπτού πονούσα τα 30.Τα υπόλοιπα 30 δεν ένοιωθα κανένα μα κανένα πόνο.Είναι λίγο αστείο αυτό αν το καλοσκεφτείς...Μόλις βγήκε το μωράκι μας,ο πόνος σταμάτησε απότομα εντελώς κι ο πλακούντας βγήκε σιγά χωρίς πόνο (απλά είχα την αίσθηση ότι κάτι μεγάλο βγαίνει...)

Μην αγχώνεσαι καλή μου!Όλα θα σου πάνε τέλεια και στο τέλος θα έχεις αγκαλίτσα το πιο τέλειο μωρό του κόσμου...το δικό σου.

Εύχομαι όλα σου πάνε ρολόι και να μας διηγηθείς μετά τον πιο τέλειο τοκετό!!!

ΣΤΕΛΛΑ blbnp2.png DF5ip2.png

Link to comment
Share on other sites

Προσπάθησε να μην τα σκέφτεσαι όλα αυτά.Βέβαια θα μου πεις δεν είναι εύκολο.Και εγώ στη μεγάλη όσο πλησίαζε ο καιρός και δεν γινόταν τίποτα αγχωνόμουν ακόμα περισσότερο.Εξέτασεις κόντρα εξετάσεις και η δικιά σου δεν έλεγε να ξεμυτήσει.Όταν δε μου είπε η γυναικολόγος ότι θα κάνουμε καισαρική ε, εκεί μου κόπηκαν τα πόδια.Βλέπεις ήμουν πρωτάρα.Ούτε σκωληκοειδίτιδα που λέει ο λόγος δεν έχω κάνει.Αλλά τζάμπα ο φόβος και το άγχος γιατί η γιατρός μου ήταν καλή επιστήμονας(όχι καλή εμψυχώτρια-χρειάζεται και αυτό) και όλα πήγαν καλά.

Όσον αφορά την επισκληρίδιο είναι αυτό που είπες για την αδερφή σου.Αν δεν έχεις πάρει πολλά κιλά δεν θα καταλάβεις τίποτα.Κι εγώ παρόλο που είμαι παχουλή δεν χρειάστηκε να κάτσω σε εμβρυακή στάση.Καθιστή με είχε και το μόνο που καταλάβα ήταν το φάρμακο,το οποίο μοιάζει σαν να σου βάζουν μέσα σου παγωμένο νερό.Ούτε ένεση κατάλαβα,ούτε σωληνάκι.

Προσπάθησε να μην αγχώνεσαι και απόλαυσε την εγκυμοσύνη σου ως το τέλος γιατί είναι η πιο ευχάριστη εμπειρία στη ζωή μιας γυναίκας.Και όταν θα φτάσει η ώρα με το καλό να γεννήσεις και είσαι στο κρεβάτι και πονάς σκέψου ότι όλες είμαστε δίπλα σου και σε στηρίζουμε και αμέσως θα ξεχάσεις τα πάντα.Με ένα πόνο σου εύχομαι.

Link to comment
Share on other sites

candy εγώ θυμάμαι οτι ούτε αγωνία ούτε φόβο παρα μόνο περιέργεια είχα για το τι θα συμβεί στον τοκετό.

Θ σου πω ένα πράγμα-και θα ακουστω σαν μια σοφη γιαγουλα με ασπρα μαλλια (δεν είμαι, να το ξελαθαρισουμε)- η γέννα κρατάει λίγες ώρες, το μαιευτήριο είναι για λίγες ημέρες, το παιδί όμως θα το έχεις για την υπόλοιπη ζωή σου.

W7hT.jpg

Link to comment
Share on other sites

Δεν θα σου πω τίποτα για το θέμα φοβάμαι να γεννήσω γιατί εγώ στα έλεγα πρώτη......θυμάσαι?????

 

Στειλε μου όμως πμ να μου πεις πως πήγε το doppler και αν άλλαξε η ημερομηνία τοκετού.....

 

Φιλιά....

Link to comment
Share on other sites

Έχω παιδιόθεν ένα "κόλλημα" ότι όταν θα είμαι στο κρεβάτι και θα γεννάω...θα σταματήσει η καρδιά μου...θα πάθω ανακοπή ή κάτι αντίστοιχο...

Μήπως τελικά είμαι τρελή; Μήπως να σταματήσω να ψάχνω για μαία και να αρχίσω να ψάχνω για κανέναν καλό νευροψυχίατρο;;;

Αλήθεια, είμαι η μόνη που τα βιώνει όλα αυτά.... ή υπάρχουν και άλλες ομοιοπαθούσες;;;; Τυχών αποθεραπευμένες, πώς τα κατάφεραν;;;

 

A καλά, δεν είμαι η μοναδική τρελλή, υπάρχουν κι άλλες! :lol:

Ακριβώς το ίδιο κόλλημα είχα κι εγώ! Ενώ ο τοκετός είχε ξεκινήσει (πριν όμως αρχίσουν οι έντονοι πόνοι) θυμήθηκα το κόλλημα μου και ζήτησα να μου κάνουν επιτόπου καρδιογράφημα. Ο γιατρός μου το έκανε για να μου φύγει η παράλογη ιδέα, ηρέμησα κι εγώ και όλα καλά. :D

Σχετικά με την επισκληρίδιο, αν την φοβάσαι τόσο πολύ, μην την κάνεις, δεν είναι υποχρεωτικό! :wink: (εγώ δεν έκανα αλλά απ΄ότι εχω ακούσει δεν είναι τίποτα τρομερό και φοβερό).

Και μην θεωρείς δεδομένο ότι θα κάνεις τόσες ώρες να γεννήσεις! Εγώ για παράδειγμα γέννησα μέσα σε τρεις ώρες. Με το καλό! :D

Link to comment
Share on other sites

Απορία, για ποιό λόγο κάνουν κλύσμα; Δεν έχω γεννήσει και δεν έχω δει και τοκετό και από περιγραφές φίλων μου, μαμάς, πεθεράς κτλ όλες μου λένε ότι δεν είναι τίποτα και 10 λεπτά είναι η υπόθεση μέχρι να βγει το μωρό και μετά όλα σταματάνε αμέσως. Αλλά για κλύσμα δεν μου είπε καμιά...

.png.png.png
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...