ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΤΕ ΥΓΙΗ ΜΩΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟ ΘΑΝΑΤΟ..

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ!

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΟΛΕΣ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ...

ΕΧΩ ΞΑΝΑΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ,ΓΙΑ ΟΣΕΣ ΟΜΩΣ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΠΕΡΙΠΟΥ 2 ΜΗΝΕΣ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΜΠΕΜΠΗ ΜΟΥ 36 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ..ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΕΣ Κ ΤΗΝ ΒΙΟΨΙΑ ΒΡΕΘΗΚΕ ΘΡΟΜΒΩΣΗ ΚΑΙ ΛΟΙΜΩΞΗ(ΠΙΘΑΝΟΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΘΡΟΜΒΩΣΗΣ)...ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΗΜΟΥΝ ΤΥΧΕΡΗ ΜΕΣ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΑΝ Η ΛΟΙΜΩΞΗ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΗΜΟΥΝ ΤΩΡΑ ΕΔΩ...ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ...ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΒΡΗΚΑΝ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΕΝΟΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΚΑΙ ΜΕ ΦΡΙΚΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ.

ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΑΤΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΤΟΣΟ ΦΡΙΚΤΟ.....ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΑΣ...ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΛΙΓΗ ΔΥΝΑΜΗ...

ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΩΣ ΑΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΩ ΔΕΝ ΔΕΙΞΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΥΧΑΙΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΩ ΤΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΑΠΕΡΑΝΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΣΕ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ..ΘΑ ΤΡΕΧΩ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΑΚΟΥΩ ΚΙΝΗΣΗ..

ΔΕΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΟΣΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ...ΠΟΥ ΔΕ ΤΟ ΒΑΛΑΤΕ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΕΧΕΤΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΑΣ!

Κορίτσι μου, λυπάμαι πάρα πολύ για την απώλειά σου. Δεν έχω ζήσει το ίδιο, είχα 3 παλλίνδρομες στην αρχή της εγκυμοσύνης, σίγουρα πόνεσα αλλά πιστεύω πως αυτό που έζησες εσύ είναι τραγικό.

Πάντως γνωρίζω μια περίπτωση που έχασε το μωρό στον 8ο μήνα και μετά είχε μια τελειόμηνη εγκυμοσύνη. Λεπτομέρειες δεν γνωρίζω, την περίπτωση μου την είχε αναφέρει η μητέρα μου πριν από 2-3 χρόνια και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση, γιατί τότε δεν γνώριζα ακόμη ότι συμβαίνουν ενδομήτριοι θάνατοι σε τόσο προχωρημένη εγκυμοσύνη.

Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου την επόμενη φορά να γεννήσεις ένα υγιέστατο μωρό που θα γεμίσει την αγκαλιά σου και την καρδιά σου.

Όσο για το φόβο, αυτό είναι μεγάλο θέμα.

Μετά από 3 παλλίνδρομες έχω αναπτύξει φοβίες, παθαίνω μικρές κρίσεις πανικού και δυσκολεύομαι να το διαχειριστώ.

Νομίζω ότι όποια γυναίκα έχει βιώσει την απώλεια εγκυμοσύνης, θα της είναι εξαιρετικά δύσκολο να περάσει με ηρεμία την επόμενη.

H IOLH έχει δίκιο, "όποια γυναίκα έχει βιώσει την απώλεια εγκυμοσύνης, θα της είναι εξαιρετικά δύσκολο να περάσει με ηρεμία την επόμενη." Για εμας η ξενοιαστη εγκυμοσυνη μεσα σε σιελ και ροζ συννεφάκια είναι χαμενο όνειρο...

Κι εμενα παλλινδρομησε στην 9η εβδομάδα... Έχω κι εγώ την αγωνία, τι θα γινει εαν δεν το ακούω, αλλά έχω βρει συσκευές υπερήχων που θα αγοράσω (κι ας με λεει υπρβολική ο άντρας μου)

Σε μια φίλη συνεβη παρόμοιο περιστατικό, όμως η μπέμπα της τώρα έχει χρονίσει και είναι πανευτυχής!!!

θα το ζησουμε όμως κι εμεις αυτό, που θα πάει...

ευχομαι μια καλύτερη χρονιά για όλες τις γυναίκες που μπαίνουν εδώ στις Δύσκολες στιγμές...

Κορίτσια, καλημέρα!

Διάβασα τις ιστορίες σας και λυπάμαι γι αυτά που σας συνέβησαν.

Εγώ έχω ένα κοριτσάκι 10 ετών και ένα αγοράκι 6 ετών. Αποφασίσαμε με τον άντρα μου να κάνουμε το τρίτο. Δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά αυτή τη φορά. Στη 17η εβδομάδα, χωρίς καμία προειδοποίηση και ενώ όλα έδειχναν φυσιολογικά είδα αίμα μετά από δυο λεπτά έσπασαν τα νερά και μετά από μία ώρα ενώ ήμουν ήδη στο νοσοκομείο έφυγε και το μωράκι μας. Αυτό συναίβει στις 7 Ιανουαρίου. Όλες αυτές τις μέρες προσπαθούσα να καταλάβω τι έκανα λάθος! Τελικά την περασμένη Παρασκευή που πήγαμε στο γιατρό για να με δει μας εξήγησε ότι κάποιο από τα "καλά" μικρόβια που υπάρχουν στον κόλπο κάθε γυναίκας αποφάσισε να γίνει "κακό" μικρόβιο και εισχόρησε ανάμεσα στη μήτρα και τον αμνιακό σάκο και γι αυτό προκλήθηκε και το "σπάσιμο των νερών":(:(. Ακόμα και αν δεν έφευγε από μόνο του το μωρό ή και να είχαν μείνει υγρά στον αμνιακό σάκο που να επέτρεπαν στη συνέχιση της κύησης θα έπρεπε να διακόψουμε επειδή θα πάθαινα και εγώ ζημιά.

Η αλήθεια είναι ότι ένοιωσα πολύ καλύτερα επειδή έμαθα ότι δεν έφταιγα σε τίποτα και ήταν ένα τυχαίο γεγονός και ήδη άρχισα να ξανασκεύτομαι να κάνω το τρίτο παιδί.

Μην απελπίζεστε λοιπόν και μην το βάζετε κάτω.

Εύχομαι πολύ πολύ σύντομα να καταφέρεται να νοιώσετε αυτό το υπέροχο συναίσθημα της μητρότητας!

Μετα απο εναν ενδομητριο θανατο στην 33 εβδομαδα λογω κεντρικης αποκολλησης πλακουντα , μενω εγκυος σε διδυμα και γενναω λογω προεκλαμψιας στην 32. Η κορη μου ειναι πλεον σχεδον 12 χρονων.... Ξαναμενω εγκυος και εχω και ενα αγορακι σχεδον 8.

Δεν το εβαλα κατω ποτε. Η λαχταρα μου ηταν τοσο μεγαλη για να αποκτησω παιδι που τιποτα δεν θα με σταματουσε.

pinakii Διαβασα με προσοχη οσα εγραψες και ηταν σαν να τα εγραψα εγω πριν 3 χρονια

Εμενα το πρωτο μου μωρακι γεννηθηκε την 27η εβδομαδα για αγνωστο λογο Οι εξετασεις θρομβοφιλιας βγηκαν καλες και αυτο με αγχωσε πολυ ..οτι δεν ηξερα με τι εχω να πολεμησω Ομως ολα πηγαν καλα στην 2η εγκυμοσυνη μου Γεννησα 39=5 ενα υγιεστατο κοριτσακι Δεν το πιστευω ακομα και τωρα ..συχνα νομιζω οτι ονειρευομαι

Μια γνωστη απο αλλο φορουμ εφερε περυσι στον κοσμο το παιδακι της αφου ειχε χασει το πρωτο την 38η εβδομαδα Και μια αλλα ειναι στα γεννητουρια

Ελπιζω να σου δινω κουραγιο και αισιοδοξια

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΣΤΕ...ΚΑΙ ΔΙΝΕΤΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟ ΣΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ..ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗ ΝΕΑ ΣΑΣ ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΟΠΩΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΣΑΣΤΑΝ!

Κορίτσια, καλημέρα!

Διάβασα τις ιστορίες σας και λυπάμαι γι αυτά που σας συνέβησαν.

Εγώ έχω ένα κοριτσάκι 10 ετών και ένα αγοράκι 6 ετών. Αποφασίσαμε με τον άντρα μου να κάνουμε το τρίτο. Δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά αυτή τη φορά. Στη 17η εβδομάδα, χωρίς καμία προειδοποίηση και ενώ όλα έδειχναν φυσιολογικά είδα αίμα μετά από δυο λεπτά έσπασαν τα νερά και μετά από μία ώρα ενώ ήμουν ήδη στο νοσοκομείο έφυγε και το μωράκι μας. Αυτό συναίβει στις 7 Ιανουαρίου. Όλες αυτές τις μέρες προσπαθούσα να καταλάβω τι έκανα λάθος! Τελικά την περασμένη Παρασκευή που πήγαμε στο γιατρό για να με δει μας εξήγησε ότι κάποιο από τα "καλά" μικρόβια που υπάρχουν στον κόλπο κάθε γυναίκας αποφάσισε να γίνει "κακό" μικρόβιο και εισχόρησε ανάμεσα στη μήτρα και τον αμνιακό σάκο και γι αυτό προκλήθηκε και το "σπάσιμο των νερών":(:(. Ακόμα και αν δεν έφευγε από μόνο του το μωρό ή και να είχαν μείνει υγρά στον αμνιακό σάκο που να επέτρεπαν στη συνέχιση της κύησης θα έπρεπε να διακόψουμε επειδή θα πάθαινα και εγώ ζημιά.

Η αλήθεια είναι ότι ένοιωσα πολύ καλύτερα επειδή έμαθα ότι δεν έφταιγα σε τίποτα και ήταν ένα τυχαίο γεγονός και ήδη άρχισα να ξανασκεύτομαι να κάνω το τρίτο παιδί.

Μην απελπίζεστε λοιπόν και μην το βάζετε κάτω.

Εύχομαι πολύ πολύ σύντομα να καταφέρεται να νοιώσετε αυτό το υπέροχο συναίσθημα της μητρότητας!

επαθα εκριβως τον ιδιο στην ιδια εβδομαδα,αλλα ηταν 2διμα..κι πιστευα οτι ημουν η μοναδικη που συνεβει κατι τετοιο...

Οταν ο πρώτος μου γιός ήταν 11 μηνών συνειδητοποίησα ότι είμαι πάλι έγκυος.

Οταν ήμουν 3 μηνών είχα λίγο αίμα και ο μλκς ο γιατρός μου είπε να κάτσω 1 ημέρα στο κρεβάτι και αν δεν ξαναδώ αίμα όλα είναι καλά!

Τεσσάρων μηνών αρχίζει αιμοραγία που δεν σταματάει με τίποτα, ποτάμια!!!

Και ο γιατρός λείπει στο εξωτερικό και δεν μπορώ να επικοινωνήσω!Οταν τον βρίσκω τελικά μου λέει εντάξει πάρε με αργότερα να μου πείς τι γίνεται.(πως είπατε??)

Τελοσπάντων είχαμε ένα οικογενειακό φίλο που ήταν πολύ καλός γυναικολόγος και τον πήρα μέσα στον πανικό και πήγα κατευθείαν στο νοσοκομείο!

Τελικά το πρόβλήμα ήταν ότι ο πλακούντας ήταν στην είσοδο και αφού δεν έβρισκε τοίχωμα προκαλούσε αιμοραγία!Για 2 μήνες ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι, δεν μπορούσα να σηκωθώ ούτε για τουαλέτα, μπαινόβγαινα στο νοσοκομείο, είχα πόνους γέννας κάθε 5 λεπτά.Οταν έγινα 6 μηνών μου έκαναν την εξέταση για να δούμε αν μεγαλώνει φυσιολογικά το μωρό και είδαν ότι υπήρχε πρόβλημα στο κεφαλάκι του!Δεν μεγάλωνε φυσιολογικά γιατί μαζί με το αίμα έχανα και αμνιακό υγρό!

Ο γιατρός με συμβούλεψε να το ρίξουμε διότι το παιδί είχε πρόβλημα.

Ηθελα να ηταν απλά ένα άσχημο όνειρο, όμως ήταν αλήθεια και συνέβαινε σε εμένα!

Τελικά μου το πήραν με καισαρική!

Ο γιατρός με καθησύχασε ότι η κάθε εγκυμοσύνη είναι ξεχωριστή και πως αυτό ήταν ένα άτυχο συμβάν.

Μετά από 1 χρόνο έμεινα έγκυος ξανά και είχα μια απόλυτα φυσιολογική εγκυμοσύνη και σήμερα το 2ο αγοράκι μου είναι σχεδόν 4 ετών.

Συγνώμη αν σας ζάλισα αλλά μην απογοητεύεσαι, σκέψου θετικά και όλα θα πάνε καλά.

Καλημέρα. Λυπάμαι πολύ....

Εγώ βέβαια είχα μια παλίνδρομη κύηση και ακόμα 13 χρόνια μετά δεν το έχω ξεπεράσει.

Η ξαδέρφη μου όμως σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, λίγο πριν από εμένα, έχασε το μωρό, είχε και η ίδια πολλά προβλήματα, κόντεψε να πεθάνει....Ψυχολογικά δεν το συζητώ....

Τώρα πλεον έχει 3 παιδάκια και τη βλέπω ευτυχισμένη

Περασε δύσκολα, περασαν και αρκετά χρόνια μέχρι να καταφέρει να αποκτήσει ένα παιδάκι αλλά ευτυχώς....

Σου ευχομαι τα καλύτερα

επαθα εκριβως τον ιδιο στην ιδια εβδομαδα,αλλα ηταν 2διμα..κι πιστευα οτι ημουν η μοναδικη που συνεβει κατι τετοιο...

Ο γιατρός είπε ότι βλέπουμε 1 με 2 τέτοιες περιπτώσεις το χρόνο.

Ο γιατρός είπε ότι βλέπουμε 1 με 2 τέτοιες περιπτώσεις το χρόνο.

εμενα ο γιατρος μου ειπε οτι συμβαινει μια στισ 1000 γεννες!στη δικη μου περιπτωση ο δικος μου γιατρος παρομοιο περιστατικο δεν εχει ξαναπερασει...με τον ιδιο ακριβως τροπο δλδ.γιαυτο και συγκλονιστηκε πραγματικα οταν εμαθε μαζι μεμενα τι ειχε συμβει..

Silia 2002, αλήθεια, τί έκανες μετά από αυτή την τόσο τραγική εμπειρία;

Είχες άλλο παιδάκι πριν; Προσπάθησες πάλι μετά από αυτό που σου συνέβει; Εγώ πάντως πίστευα ότι δεν θα ξανασκευτόμουν να προσπαθήσω ποτέ ξανα! Τώρα είμαι σε δίλημα. Πολλοί μου λένε ότι επειδή έχω δυο παιδάκια δεν χρειάζεται να ξαναπροσπαθήσω. Επίσης μου λένε ότι με τέτοια κρίση δεν θα έπρεπε εξ' αρχής να προσπαθήσω για το τρίτο.

Θα εκτιμούσα μία απάντησή σου και τα σχόλια όλων σας.

Καλημέρα! Κατ'αρχήν, μια ευχή σε όλες για να γίνει το όνειρο σύντομα πραγματικότητα!

Τώρα είμαι σε δίλημα. Πολλοί μου λένε ότι επειδή έχω δυο παιδάκια δεν χρειάζεται να ξαναπροσπαθήσω. Επίσης μου λένε ότι με τέτοια κρίση δεν θα έπρεπε εξ' αρχής να προσπαθήσω για το τρίτο.

Θα εκτιμούσα μία απάντησή σου και τα σχόλια όλων σας.

Και τι τους νοιάζει, παρακαλώ, πόσα παιδάκια θέλεις να κάνεις? Δικαίωμά σου και τιμή σου να κάνεις και τρίτο και τέταρτο αν θες και μπορείς. Μήπως θα τους το δώσεις να στο μεγαλώσουν ή να στο ταΐζουν και ανησυχούν?

Αν είστε καλά ως οικογένεια και θέλετε και άλλο παιδί και δεν συντρέχουν οικονομικοί λόγοι που να σας το απαγορεύουν, μπορείτε νομίζω να πείτε στους απ'έξω να κοιτάνε τη δουλειά τους!

Μετά από έναν ενδομήτριο θάνατο την 18η εβδομάδα εγκυμοσύνης σου γράφω έχοντας στο μάρσιπο τον νεογέννητο αγγελουδίνο μου...

Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνο το κοριτσάκι που έχασα....ποτέ δεν θα ξεχάσω το εφιαλτικό διάστημα των 6 μηνών μέχρι να ξαναμείνω έγκυος...

Και ήταν το τρίτο παιδί μου...για φαντάσου....

'Ομως όπως έχω ξαναπεί....

όποιος επιθυμεί το ουράνιο τόξο, πρέπει να υποστεί την βροχή....

ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ 18 ΧΡΟΝΩΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ ΑΛΛΑ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟ Η8ΕΛΕ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΩ....ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΗΧΩΣ 23 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΜΟΛΙΣ 653 ΓΡΑΜΑΡΙΑ,ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΒΙΩΣΕ....ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΙΔΙΤΟΠΟΙΗΣΩ Κ ΕΛΕΓΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ Κ ΠΩΣ ΔΕΝ 8Α ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΕΙΔΗ ΕΝΑ ΥΓΕΙΕΣΤΑΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ 5 ΜΗΝΩΝ Κ ΗΔΗ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΩΡΑΚΙ....ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΔΩΣΑ 8ΑΡΟΣ ΣΕ ΣΑΣ ΤΗΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ..

πριν μερικα χρονια νοσησα με καρκινο λεμφαδενων,εκανα 12 χημειοθεραπειες με ολα τα παρεπομενα,ακτινοβολιες και οταν ρωτουσα αν θα κανω παιδια οι γιατροι ελεγαν να ρωταω για μενα κι οχι για κατι τοσο μακρινο!μονο ενας τολμησε να μου πει,με δανεικο ωαριο και βλεπουμε....

ειπαμε με τον αντρα μου να υιοθετησουμε,να βρουμε αλλο ωαριο αλλα στο ταξιδι μετα το γαμο εμεινα εγκυος!φυσικα δεν ηθελα να κανω τεστ εγκυμοσυνης αφου δεν υπηρχαν ωαρια!κι ομως υπηρχε εγκυμοσυνη που παλινδρομησε!ελεγα ποσο τυχερες ειναι οι γυφτισες που εχουν πολλα παιδια!!!!!!!!!!!περασαν κακες σκεψεις!ξαναμεινα εγκυοσ.παλινδρομησε κι αυτη!εκανα εναν γιο το 2004 και μετα απο αλλες 2 παλινδρομες κυησεις μια κορη το 2010 που θα βαπτιστει τον Απριλιο!

οταν γεννησα τον Ιουνιο η μαια μου ειπε οταν πηρε το ιστορικο μου, με το ιστορικο που εχετε ειστε πολυ ανευθυνη που κανατε παιδια!ισως!εκλεγα ωρες γι αυτο που μου ειπε!εκλαψα πολυ στη ζωη μου για την ασθενεια ,για το οτι δεν θα κανα παιδια,για τις παλινδρομες.......

κι ομως οταν θελεις κατι πολυ το συμπαν συνομωτει για να το καταφερεις!ετσι δεν λενε?

καλο κουραγιο σε ολες τις μελλουσες μανουλες κ στις ηδη μανουλες!

συγνωμη για τν πολυλογια!

πριν μερικα χρονια νοσησα με καρκινο λεμφαδενων,εκανα 12 χημειοθεραπειες με ολα τα παρεπομενα,ακτινοβολιες και οταν ρωτουσα αν θα κανω παιδια οι γιατροι ελεγαν να ρωταω για μενα κι οχι για κατι τοσο μακρινο!μονο ενας τολμησε να μου πει,με δανεικο ωαριο και βλεπουμε....

ειπαμε με τον αντρα μου να υιοθετησουμε,να βρουμε αλλο ωαριο αλλα στο ταξιδι μετα το γαμο εμεινα εγκυος!φυσικα δεν ηθελα να κανω τεστ εγκυμοσυνης αφου δεν υπηρχαν ωαρια!κι ομως υπηρχε εγκυμοσυνη που παλινδρομησε!ελεγα ποσο τυχερες ειναι οι γυφτισες που εχουν πολλα παιδια!!!!!!!!!!!περασαν κακες σκεψεις!ξαναμεινα εγκυοσ.παλινδρομησε κι αυτη!εκανα εναν γιο το 2004 και μετα απο αλλες 2 παλινδρομες κυησεις μια κορη το 2010 που θα βαπτιστει τον Απριλιο!

οταν γεννησα τον Ιουνιο η μαια μου ειπε οταν πηρε το ιστορικο μου, με το ιστορικο που εχετε ειστε πολυ ανευθυνη που κανατε παιδια!ισως!εκλεγα ωρες γι αυτο που μου ειπε!εκλαψα πολυ στη ζωη μου για την ασθενεια ,για το οτι δεν θα κανα παιδια,για τις παλινδρομες.......

κι ομως οταν θελεις κατι πολυ το συμπαν συνομωτει για να το καταφερεις!ετσι δεν λενε?

καλο κουραγιο σε ολες τις μελλουσες μανουλες κ στις ηδη μανουλες!

συγνωμη για τν πολυλογια!

εγω θα της κατεβαζα τα μουτρα με γροθια....ακου εκει

να σου ζησουν τα ζζουζουνια σου!!!!να'ναι παντα γερα και δυνατα.....κι εσυ επισης.

πριν μερικα χρονια νοσησα με καρκινο λεμφαδενων,εκανα 12 χημειοθεραπειες με ολα τα παρεπομενα,ακτινοβολιες και οταν ρωτουσα αν θα κανω παιδια οι γιατροι ελεγαν να ρωταω για μενα κι οχι για κατι τοσο μακρινο!μονο ενας τολμησε να μου πει,με δανεικο ωαριο και βλεπουμε....

ειπαμε με τον αντρα μου να υιοθετησουμε,να βρουμε αλλο ωαριο αλλα στο ταξιδι μετα το γαμο εμεινα εγκυος!φυσικα δεν ηθελα να κανω τεστ εγκυμοσυνης αφου δεν υπηρχαν ωαρια!κι ομως υπηρχε εγκυμοσυνη που παλινδρομησε!ελεγα ποσο τυχερες ειναι οι γυφτισες που εχουν πολλα παιδια!!!!!!!!!!!περασαν κακες σκεψεις!ξαναμεινα εγκυοσ.παλινδρομησε κι αυτη!εκανα εναν γιο το 2004 και μετα απο αλλες 2 παλινδρομες κυησεις μια κορη το 2010 που θα βαπτιστει τον Απριλιο!

οταν γεννησα τον Ιουνιο η μαια μου ειπε οταν πηρε το ιστορικο μου, με το ιστορικο που εχετε ειστε πολυ ανευθυνη που κανατε παιδια!ισως!εκλεγα ωρες γι αυτο που μου ειπε!εκλαψα πολυ στη ζωη μου για την ασθενεια ,για το οτι δεν θα κανα παιδια,για τις παλινδρομες.......

κι ομως οταν θελεις κατι πολυ το συμπαν συνομωτει για να το καταφερεις!ετσι δεν λενε?

καλο κουραγιο σε ολες τις μελλουσες μανουλες κ στις ηδη μανουλες!

συγνωμη για τν πολυλογια!

Εκλαψα κι εγω με οσα εγραψες Να χαιρεσαι τα παιδια σου και να εχεις παντα υγεια

Οταν ο πρώτος μου γιός ήταν 11 μηνών συνειδητοποίησα ότι είμαι πάλι έγκυος.

Οταν ήμουν 3 μηνών είχα λίγο αίμα και ο μλκς ο γιατρός μου είπε να κάτσω 1 ημέρα στο κρεβάτι και αν δεν ξαναδώ αίμα όλα είναι καλά!

Τεσσάρων μηνών αρχίζει αιμοραγία που δεν σταματάει με τίποτα, ποτάμια!!!

Και ο γιατρός λείπει στο εξωτερικό και δεν μπορώ να επικοινωνήσω!Οταν τον βρίσκω τελικά μου λέει εντάξει πάρε με αργότερα να μου πείς τι γίνεται.(πως είπατε??)

Τελοσπάντων είχαμε ένα οικογενειακό φίλο που ήταν πολύ καλός γυναικολόγος και τον πήρα μέσα στον πανικό και πήγα κατευθείαν στο νοσοκομείο!

Τελικά το πρόβλήμα ήταν ότι ο πλακούντας ήταν στην είσοδο και αφού δεν έβρισκε τοίχωμα προκαλούσε αιμοραγία!Για 2 μήνες ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι, δεν μπορούσα να σηκωθώ ούτε για τουαλέτα, μπαινόβγαινα στο νοσοκομείο, είχα πόνους γέννας κάθε 5 λεπτά.Οταν έγινα 6 μηνών μου έκαναν την εξέταση για να δούμε αν μεγαλώνει φυσιολογικά το μωρό και είδαν ότι υπήρχε πρόβλημα στο κεφαλάκι του!Δεν μεγάλωνε φυσιολογικά γιατί μαζί με το αίμα έχανα και αμνιακό υγρό!

Ο γιατρός με συμβούλεψε να το ρίξουμε διότι το παιδί είχε πρόβλημα.

Ηθελα να ηταν απλά ένα άσχημο όνειρο, όμως ήταν αλήθεια και συνέβαινε σε εμένα!

Τελικά μου το πήραν με καισαρική!

Ο γιατρός με καθησύχασε ότι η κάθε εγκυμοσύνη είναι ξεχωριστή και πως αυτό ήταν ένα άτυχο συμβάν.

Μετά από 1 χρόνο έμεινα έγκυος ξανά και είχα μια απόλυτα φυσιολογική εγκυμοσύνη και σήμερα το 2ο αγοράκι μου είναι σχεδόν 4 ετών.

Συγνώμη αν σας ζάλισα αλλά μην απογοητεύεσαι, σκέψου θετικά και όλα θα πάνε καλά.

ποιος ήταν ο γιατρός σου;

Γράφω σήμερα εδώ για να δώσω και να μου δώσετε κουράγιο.Είχα ενδομήτριο θάνατο το 2007 στην 35η εβδομάδα...γέννησα με κτ και οι επόμενοι 6 μήνες μέχρι να μείνω έγκυος ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...η χαρά μου όμως δεν περιγραφόταν όταν έμεινα έγκυος στο Θάνο μου ,αλλά και η απίστευτη αγωνία μέχρι να γεννηθεί το 2008.Τώρα γέννησα έναν ακόμη μπεμπούλη όμως η μοίρα μου επεφύλαξε κι άλλο βάσανο...τον έχω με ταχύπνοια που παρουσιάστηκε στη γέννα και νοσηλεύεται στο Ιπποκράτειο με αναπνευστικό σωλήνα και γαστρικό σωληνάκι για τη σίτιση.Πρέπει να περιμένουμε λένε οι γιατροί...Δεν αντέχω όμως...για πόσο;

Γράφω σήμερα εδώ για να δώσω και να μου δώσετε κουράγιο.Είχα ενδομήτριο θάνατο το 2007 στην 35η εβδομάδα...γέννησα με κτ και οι επόμενοι 6 μήνες μέχρι να μείνω έγκυος ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...η χαρά μου όμως δεν περιγραφόταν όταν έμεινα έγκυος στο Θάνο μου ,αλλά και η απίστευτη αγωνία μέχρι να γεννηθεί το 2008.Τώρα γέννησα έναν ακόμη μπεμπούλη όμως η μοίρα μου επεφύλαξε κι άλλο βάσανο...τον έχω με ταχύπνοια που παρουσιάστηκε στη γέννα και νοσηλεύεται στο Ιπποκράτειο με αναπνευστικό σωλήνα και γαστρικό σωληνάκι για τη σίτιση.Πρέπει να περιμένουμε λένε οι γιατροί...Δεν αντέχω όμως...για πόσο;

με το καλό να βγει γερό το μωρακι σας απο αυτήν την περιπέτεια!!!!!

Ευχαριστώ πολύ!Ηδη τώρα που πήγα να το δω του είχαν βγάλει το αναπνευστικό σωληνάκι.Κάνουν δοκιμή για να δουν κατά πόσο μπορεί να ανταπεξέλθει.Με θετική σκέψη κορίτσια μπορούμε μόνο να αντέχουμε και να προχωράμε.

Γράφω σήμερα εδώ για να δώσω και να μου δώσετε κουράγιο.Είχα ενδομήτριο θάνατο το 2007 στην 35η εβδομάδα...γέννησα με κτ και οι επόμενοι 6 μήνες μέχρι να μείνω έγκυος ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...η χαρά μου όμως δεν περιγραφόταν όταν έμεινα έγκυος στο Θάνο μου ,αλλά και η απίστευτη αγωνία μέχρι να γεννηθεί το 2008.Τώρα γέννησα έναν ακόμη μπεμπούλη όμως η μοίρα μου επεφύλαξε κι άλλο βάσανο...τον έχω με ταχύπνοια που παρουσιάστηκε στη γέννα και νοσηλεύεται στο Ιπποκράτειο με αναπνευστικό σωλήνα και γαστρικό σωληνάκι για τη σίτιση.Πρέπει να περιμένουμε λένε οι γιατροί...Δεν αντέχω όμως...για πόσο;

Kοριτσακι μου μη φοβασαι. Ειναι συχνο φαινομενο η ταχυπνοια στα νεογνα και συνηθως υποχωρει συντομα. Ευχομαι να παρεις γρηγορα στο σπιτι το μωρακι σου και θα δεις οτι γρηγορα όλ'αυτα θα ανηκουν στο παρελθον και θα σβησουν απο το μυαλο σου.

Σου στελνω μια μεγαλη αγκαλια.

Ευχαριστώ good luck!Πραγματικά μου δίνεις πολύ κουράγιο!