2 χρονων συμπεριφορα

Γεια σας εχω ενα αγορι 23 μηνων και ενα κοριτσακι 5 μηνών, θα ήθελα να γραψω για το προβλημα που αντιμετωπιζω με το αγορι. Τον γιο μου καποιες στιγμες τον πιανει "κριση"(ετσι το λεω εγω) δηλαδη τρεχει μεσα στο σπιτι, φωναζει πεταει τα παιχνιδια του, πεταει το φαγητο του και αμα τον φωναξω, φωναζει ακομη ποιο δυνατα και αμα τον μαλωσω γελάει. Αυτη η "κριση" τον πιανει συνηθως πριν τον υπνο, κυριως τον βραδινο. Όταν αρχιζει να κανει ετσι καταλαβαινω οτι νυσταζει, προσπαθω να τον κοιμησω αλλα είναι αδυνατο. Π'αω να τον παρω αγκαλια και με χτυπαει, με γρατσουναει .Αυτο κραταει μια ώρα περιπου. Μετα καπως ηρεμει αλλα παλι δεν μπορει να κοιμηθει,στριφογυρναει στο κρεββατι, ανεβαινει, κατεβαινει,ζηταει γαλα και σιγα σιγα θα κοιμηθει.Το αποτελεσμα είναι τα νευρα μου να ειναι τσαταλια γιατι πανω σε αυτες τις κρισεις επιτιθεται και στο μωρο. Ετσι εγω δεν μπορω να τα αφησω μονα τους ουτε για να πλύνω τα πιατα.Ετσι απο τις 8 εως τις 11 που θα κοιμηθει είμαι κι εγω με δεμενα χερια,δε μπορω να κανω τιποτα και κουραζομαι απιστευτα απο αυτη τη συμπεριφορα. Αυτη τη συμπεριφορα εχει και στο γιατρο. Για να τον εξετασει γιατρος 2 ατομα τον κρατανε! Είναι φυσιολογικη συμπεριφορα αυτή;

Γενικα είναι καλο παιδι,του αρεσει να πολυ να παιζει με αλλα παιδια και δεν τα χτυπαει.

Εγω πιστευω οτι ειναι φαση που παιρνανε τα παιδακια και συνηθως κραταει κανενα μηνα και..ισως φταιει και ο ερχομος του νεου μωρου.μηπως εκεινη την ωρα να προσπαθεις να τον ξεγελασεις με καποιο παιχνιδι,παραμυθι κ.α. Υπομονη!!

Εγω πιστευω οτι ειναι φαση που παιρνανε τα παιδακια και συνηθως κραταει κανενα μηνα και..ισως φταιει και ο ερχομος του νεου μωρου.μηπως εκεινη την ωρα να προσπαθεις να τον ξεγελασεις με καποιο παιχνιδι,παραμυθι κ.α. Υπομονη!!

Αυτό!

Έχεις την δική σου 'special' ώρα μαζί του κάθε μερα; Όταν έρχεται ο μπαμπάς στο σπίτι και έχεις λίγο χρόνο, παίξε μαζί του μόνο χωρίς το μωρο. Συνήθως αυτή η συμπεριφορά είναι attention seeking !

Μετα μπορεί να είναι οτι είναι παρά πολυ κουρασμένος . Κοιμάται την ημέρα; Κοιμάται καλα το βράδυ;

Σίγουρα ο ερχομος του μωρου τον έχει αναστατώσει. Την ζηλευει! Το προβλημα είναι πως ο μπαμπας ερχεται αργα το βραδύ απο την δουλεια και αμα ο μικρος ειναι ξυπνιος τρεχει και παιζει μαζί του και ξενυχταει. Τα βραδια κοιμαται μια χαρα και 2 ώρες το μεσημερι... Ελπιζω να ειναι μια φαση αλλα γενικά είναι πεισματάρικο παιδι

Σίγουρα ο ερχομος του μωρου τον έχει αναστατώσει. Την ζηλευει! Το προβλημα είναι πως ο μπαμπας ερχεται αργα το βραδύ απο την δουλεια και αμα ο μικρος ειναι ξυπνιος τρεχει και παιζει μαζί του και ξενυχταει. Τα βραδια κοιμαται μια χαρα και 2 ώρες το μεσημερι... Ελπιζω να ειναι μια φαση αλλα γενικά είναι πεισματάρικο παιδι

Παρτου μερικά μικρά δωράκια και πες του οτι είναι δωράκια απο την μπεμπα

Όταν κοιμάται η μικρή μπορείς να περάσεις ένα μισάωρο μαζί του; Όχι μαγειρέματα και δουλειές απλα να είστε μαζί να του τραγουδήσεις να παίζετε μαζί και να μιλάτε χωρίς την μικρή

Ξέρω οτι είναι πολυ δύσκολο να βρεις τον χρόνο αλλά πιστεύω αν αρχίσεις να το κανείς θα δεις διάφορα (το κάνει μια φίλη μου και πιάνει)... Και οποτε μπορέσεις να το επαινευεις έστω και για μικρά πράγματα

Ο μικρός δείχνει θυμό και μάλλον αν του δώσεις λίγο απο το χρόνο σου κάθε μερα θα ηρεμησει

Λοιπόν και εγω έχω το ίδιο πρόβλημα. Ο μεγάλος μου ειναι 23μηνων και ο νέος ο μπέμπης 43ημερων. Οταν ήρθαμε σπιτι με το μωρο του χαμε πάρει κ ένα δώρο κ καλα πως ειναι από το μωρό. Στην αρχή ολα καλα. Πριν από 10μερες έβγαζε κατι ζήλιες,του στυλ εκεί που κοιμοταν το μωρό στο πορτ μπεμπέ πήγαινε και τον τράβαγε από τα πόδια ή του χάιδευε και καλα το πρόσωπο,αλλά βέβαια πιο πολύ Ρον γρατζουναγε. Πριν από 3μέρες πήρε το κοντρόλ της τηλεόρασης και το κοπανησεβστο κούτελο του παιδιού.Τρελάθηκα, τον μαλωσα και του εξήγησα πόσο κακό ήταν και τον έβαλα να ζήτηση κ ΣΥΓΝΩΜΗ από τον μπέμπη. Εχτες, ξανά πήρε το κοντρόλ και τον κοπάνησε παλι στο κεφάλι. Τον βάλαμε τιμωρία,του πήρε ο άντρας μου πολλα από τα παιχνίδια του και τα έκρυψε γ τιμωρια. Σημερα το απόγευμα αν τον άφηνα μόνο του με τον μικρό γ να πάω προς νερού μου ας πούμε σίγουρα κατι θα του κοπαναγε! Κρατάω αυτό που διάβασα πιο πάνω,να περνάμε ώρα μαζι χωρίς το μωρό. Δεν μπορω να πω πως το κανω καθε αυτου γιατί προσπαθώ να τα προλάβω ολα κ ο μπέμπης τρώει για πολύ ώρα,τον θηλάζω, και κοιμάται ελάχιστα. 1ωρα κοιμάται 3 κάθετε ξύπνιος.. Γενικά ο μεγαλος ειναι ειναι καλό παιδί,καλη ψυχουλα. Δεν μαλώνει,δεν βαραγε αλλά παιδακια(μέχρι πριν το μωρό), δεν μιλάει ακόμα βέβαια και πιο πολυ το αποδιδω ότι ειναι εγωιστής και τεμπελιαζει. Δεν ξέρω τι να κανω. Δεν θέλω να τον μαλωνω συνέχεια γμτ.. μήπως κανω κ κακό στην ψυχολογία του. Εν το μεταξύ δεν μπορω να πω πως δίνουμε κ πολύ σημασία στον μπέμπη,επειδή ειναι πιο μωρό κ δεν καταλαβαίνει πολλα αακαομα και θέλω να δώσω στον μεγάλο πιο πολλα γ να το πάρει καλα τον ερχομό του μωρου. Οπότε δεν μπορω να καταλάβω γιατί βγάζει τόση ενταση..

Λοιπόν και εγω έχω το ίδιο πρόβλημα. Ο μεγάλος μου ειναι 23μηνων και ο νέος ο μπέμπης 43ημερων. Οταν ήρθαμε σπιτι με το μωρο του χαμε πάρει κ ένα δώρο κ καλα πως ειναι από το μωρό. Στην αρχή ολα καλα. Πριν από 10μερες έβγαζε κατι ζήλιες,του στυλ εκεί που κοιμοταν το μωρό στο πορτ μπεμπέ πήγαινε και τον τράβαγε από τα πόδια ή του χάιδευε και καλα το πρόσωπο,αλλά βέβαια πιο πολύ Ρον γρατζουναγε. Πριν από 3μέρες πήρε το κοντρόλ της τηλεόρασης και το κοπανησεβστο κούτελο του παιδιού.Τρελάθηκα, τον μαλωσα και του εξήγησα πόσο κακό ήταν και τον έβαλα να ζήτηση κ ΣΥΓΝΩΜΗ από τον μπέμπη. Εχτες, ξανά πήρε το κοντρόλ και τον κοπάνησε παλι στο κεφάλι. Τον βάλαμε τιμωρία,του πήρε ο άντρας μου πολλα από τα παιχνίδια του και τα έκρυψε γ τιμωρια. Σημερα το απόγευμα αν τον άφηνα μόνο του με τον μικρό γ να πάω προς νερού μου ας πούμε σίγουρα κατι θα του κοπαναγε! Κρατάω αυτό που διάβασα πιο πάνω,να περνάμε ώρα μαζι χωρίς το μωρό. Δεν μπορω να πω πως το κανω καθε αυτου γιατί προσπαθώ να τα προλάβω ολα κ ο μπέμπης τρώει για πολύ ώρα,τον θηλάζω, και κοιμάται ελάχιστα. 1ωρα κοιμάται 3 κάθετε ξύπνιος.. Γενικά ο μεγαλος ειναι ειναι καλό παιδί,καλη ψυχουλα. Δεν μαλώνει,δεν βαραγε αλλά παιδακια(μέχρι πριν το μωρό), δεν μιλάει ακόμα βέβαια και πιο πολυ το αποδιδω ότι ειναι εγωιστής και τεμπελιαζει. Δεν ξέρω τι να κανω. Δεν θέλω να τον μαλωνω συνέχεια γμτ.. μήπως κανω κ κακό στην ψυχολογία του. Εν το μεταξύ δεν μπορω να πω πως δίνουμε κ πολύ σημασία στον μπέμπη,επειδή ειναι πιο μωρό κ δεν καταλαβαίνει πολλα αακαομα και θέλω να δώσω στον μεγάλο πιο πολλα γ να το πάρει καλα τον ερχομό του μωρου. Οπότε δεν μπορω να καταλάβω γιατί βγάζει τόση ενταση..

Καλημέρα.

Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα με σένα αντιμετωπίζω κι εγώ.

Ο γιός μου είναι 24 μηνών και ο μπέμπης σήμερα 40 ημερών.

Ο μεγάλος μου γενικά είναι όπως λες κι εσύ καλό παιδάκι, πάντα χαμογελαστός, αγαπάει τα παιδάκια και ποτέ δεν έχει χτυπήσει κανένα. Τώρα με τον ερχομό του μωρού έχει αλλάξει. Στην αρχή το χάρηκε, έπειτα που συνειδητοποίησε ότι θα μείνει για πάντα μαζί μας έχασε το κέφι και το χαμόγελό του. Τώρα επανήλθε αλλά η συμπεριφορά του έχει αλλάξει, γκρινιάζει απίστευτα πολύ όλη την ημέρα και καμιά φορά τον πιάνει ένα αμόκ και πετάει τα πράγματά του δήθεν για παιχνίδι αλλά πιστεύω ότι έχει εκνευρισμό εκείνη τη στιγμή που το κάνει. Δεν μπορώ να πω ότι ασχολούμαι πολύ με το μωρό, κάθε άλλο μάλιστα. Πως μπορώ να τον κάνω να νοιώσει καλύτερα και να μη στενοχώριέται τόσο πολύ; Σήμερα ας πούμε που θα σαραντίσω θα βγούμε οι τρεις μας βόλτα και γενικά έχω σκοπό να τον παίρνω όπου πάω...από την άλλη είναι σωστό αυτό;εννοώ να αφήνω το μωρό, τί μηνυμα του περνάω έτσι;πως θα το αγαπήσει και θα το αποδεχτεί αν δεν βάλω και το μωρό στην ''παρέα'' μας;

[/url]

Λοιπόν και εγω έχω το ίδιο πρόβλημα. Ο μεγάλος μου ειναι 23μηνων και ο νέος ο μπέμπης 43ημερων. Οταν ήρθαμε σπιτι με το μωρο του χαμε πάρει κ ένα δώρο κ καλα πως ειναι από το μωρό. Στην αρχή ολα καλα. Πριν από 10μερες έβγαζε κατι ζήλιες,του στυλ εκεί που κοιμοταν το μωρό στο πορτ μπεμπέ πήγαινε και τον τράβαγε από τα πόδια ή του χάιδευε και καλα το πρόσωπο,αλλά βέβαια πιο πολύ Ρον γρατζουναγε. Πριν από 3μέρες πήρε το κοντρόλ της τηλεόρασης και το κοπανησεβστο κούτελο του παιδιού.Τρελάθηκα, τον μαλωσα και του εξήγησα πόσο κακό ήταν και τον έβαλα να ζήτηση κ ΣΥΓΝΩΜΗ από τον μπέμπη. Εχτες, ξανά πήρε το κοντρόλ και τον κοπάνησε παλι στο κεφάλι. Τον βάλαμε τιμωρία,του πήρε ο άντρας μου πολλα από τα παιχνίδια του και τα έκρυψε γ τιμωρια. Σημερα το απόγευμα αν τον άφηνα μόνο του με τον μικρό γ να πάω προς νερού μου ας πούμε σίγουρα κατι θα του κοπαναγε! Κρατάω αυτό που διάβασα πιο πάνω,να περνάμε ώρα μαζι χωρίς το μωρό. Δεν μπορω να πω πως το κανω καθε αυτου γιατί προσπαθώ να τα προλάβω ολα κ ο μπέμπης τρώει για πολύ ώρα,τον θηλάζω, και κοιμάται ελάχιστα. 1ωρα κοιμάται 3 κάθετε ξύπνιος.. Γενικά ο μεγαλος ειναι ειναι καλό παιδί,καλη ψυχουλα. Δεν μαλώνει,δεν βαραγε αλλά παιδακια(μέχρι πριν το μωρό), δεν μιλάει ακόμα βέβαια και πιο πολυ το αποδιδω ότι ειναι εγωιστής και τεμπελιαζει. Δεν ξέρω τι να κανω. Δεν θέλω να τον μαλωνω συνέχεια γμτ.. μήπως κανω κ κακό στην ψυχολογία του. Εν το μεταξύ δεν μπορω να πω πως δίνουμε κ πολύ σημασία στον μπέμπη,επειδή ειναι πιο μωρό κ δεν καταλαβαίνει πολλα αακαομα και θέλω να δώσω στον μεγάλο πιο πολλα γ να το πάρει καλα τον ερχομό του μωρου. Οπότε δεν μπορω να καταλάβω γιατί βγάζει τόση ενταση..

Ο μεγάλος σου γιος έχει ανάγκη να του εξηγήσεις ότι αυτό που αισθάνεται είναι ζήλια κ είναι απολύτως φυσιολογικό να το αισθάνεται. ϊσως σου πει ότι δεν το αγαπά ότι το μισεί κλπ Θα του πεις ότι μπορεί να μην αγαπά το μωρό αν δεν θέλει, αλλά δεν μπορεί να το χτυπά. (είναι πολύ σημαντικό να νιώσει ότι το συναίσθημα του είναι αποδεκτό- Αν θες πες του ότι κ εσύ το ίδιο ένιωθες στην αρχή για την θεία ή τον θείο)Θα τον βοηθήσεις αφάνταστα.

Για να μπορέσεις να αισθανθείς λίγο πως το βιώνει φαντάσου να ερχόταν ο άντρας σου με μια άλλη γυναίκα στο σπίτι κ να περίμενε από σένα να το δεχτείς χωρίς να σε ενοχλεί. Είναι ένα καλό παράδειγμα που χρησιμοποιούν οι ειδικοί για να μπουμε στην θέση των πρωτότοκων. Τώρα φαντάσου πως θα ένιωθες αν ήσουν 2 ετών κ όχι μόνο ένιωθες αυτό το πολύ οδυνηρό συναίσθημα χωρίς να ξέρεις τι σου συμβαίνει αλλά ταυτόχρονα να σε τιμωρούν κ από πάνω και να σε μαλώνουν συνέχεια...δύσκολα τα πράγματα. Κατά την γνώμη μου με την αντίδρασή σας στο χτύπημα ενώ είχατε καλό σκοπό βοηθήσατε στο να επαναληφθεί αυτή η συμπεριφορά. Σε αυτή την ηλικία η αφαίρεση προνομίων δεν βοηθάει κ όλο αυτό το σκηνικό όπου δόθηκε πολύ έμφαση με αρνητικό τρόπο φέρνει το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα δηλαδή επανάληψη της μη αποδεκτής συμπεριφοράς γιατί έστω κ με αρνητικό τρόπο τα παιδί τραβά το ενδιαφέρον.

Οπότε χωρίς να το συνειδητοποιείς μπαίνεις σε ένα φαύλο κύκλο... Και η όποια εκδήλωση ζήλιας γίνεται όλο κ πιο έντονη. Η ένταση του παιδιού προέρχεται ενδεχομένως και από εκεί.

(Επίσης για την ομιλία να σου πω ότι κάθε παιδί κατακτά αυτό το βήμα όταν το ίδιο είναι έτοιμο. Δεν έχει σχέση με εγωισμό ή με τεμπελιά αλλά είναι μια σύνθετη διαδικασία που εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες. Όσο μπορείς μην του βάζεις τέτοιες "ταμπέλες" γιατί το παιδί ανάλογα με την ταμπέλα θα ανταποκριθεί αντίστοιχα. Είναι κάτι που το κάνουμε πολύ συχνά οι γονείς..)

Αν θες στείλε το μην σου εδώ θα σου απαντήσει η ψυχολόγος του φορουμ.http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=113367

Και εδώ πολύ καλά άρθρα του παρεντς αν θες να ρίξεις μια ματιά.

http://parents.org.gr/psych/a183

http://parents.org.gr/psych/a42

Τρελάθηκα, τον μαλωσα και του εξήγησα πόσο κακό ήταν και τον έβαλα να ζήτηση κ ΣΥΓΝΩΜΗ από τον μπέμπη.

Ήθελα να σημειώσω ότι η σύγχρονη παιδαγωγική λέει ότι αυτός ο χειρισμός είναι λάθος διότι το παιδί όχι μόνο δεν μαθαίνει τίποτα (να μην το ξανακάνει δηλ) αλλά και επειδή το μαθαίνουμε να λέει ψέμματα (να ζητάει συγνώμη ενώ δεν το εννοεί, δεν το πιστεύει).

Πέρα από όλα αυτά που ήδη γράφτηκαν και με τα οποία συμφωνώ, θα εστιάσω στο ότι η συμπεριφορά αυτή εντείνεται πριν το βραδυνό ύπνο. Πιθανά, ο μικρούλης σου να νυστάζει νωρίτερα από την ώρα που τον βάζεις για ύπνο, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε υπερένταση την ώρα που ξεκινάτε τη διαδικασία του ύπνου.

Προσπάθησε να μεταφέρεις την όλη διαδικασία λίγο νωρίτερα, ώστε να μην είναι το παιδάκι τελείως χώμα την ώρα εκείνη και να αποφύγετε την υπερένταση πριν τον ύπνο.

Πέρα από όλα αυτά που ήδη γράφτηκαν και με τα οποία συμφωνώ, θα εστιάσω στο ότι η συμπεριφορά αυτή εντείνεται πριν το βραδυνό ύπνο. Πιθανά, ο μικρούλης σου να νυστάζει νωρίτερα από την ώρα που τον βάζεις για ύπνο, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε υπερένταση την ώρα που ξεκινάτε τη διαδικασία του ύπνου.

Προσπάθησε να μεταφέρεις την όλη διαδικασία λίγο νωρίτερα, ώστε να μην είναι το παιδάκι τελείως χώμα την ώρα εκείνη και να αποφύγετε την υπερένταση πριν τον ύπνο.

Ήθελα να σημειώσω ότι η σύγχρονη παιδαγωγική λέει ότι αυτός ο χειρισμός είναι λάθος διότι το παιδί όχι μόνο δεν μαθαίνει τίποτα (να μην το ξανακάνει δηλ) αλλά και επειδή το μαθαίνουμε να λέει ψέμματα (να ζητάει συγνώμη ενώ δεν το εννοεί, δεν το πιστεύει).

το έχω διαβάσει κ γω αυτό που λες κ δυστυχώς το θυμήθηκα τωρα που το ξανα είδα. Πως ομως θα καταλάβεις ποτέ ειναι ή δεν ειναι ή κατάλληλη στιγμή να του διδάξεις την συγνώμη?

[/url]

 

 

Ο μεγάλος σου γιος έχει ανάγκη να του εξηγήσεις ότι αυτό που αισθάνεται είναι ζήλια κ είναι απολύτως φυσιολογικό να το αισθάνεται. ϊσως σου πει ότι δεν το αγαπά ότι το μισεί κλπ Θα του πεις ότι μπορεί να μην αγαπά το μωρό αν δεν θέλει, αλλά δεν...

Αν θες στείλε το μην σου εδώ θα σου απαντήσει η ψυχολόγος του φορουμ.http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=113367

 

Και εδώ πολύ καλά άρθρα του παρεντς αν θες να ρίξεις μια ματιά.

 

http://parents.org.gr/psych/a183

 

 

http://parents.org.gr/psych/a42

Καλημέρα.

Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα με σένα αντιμετωπίζω κι εγώ.

Ο γιός μου είναι 24 μηνών και ο μπέμπης σήμερα 40 ημερ.....Σήμερα ας πούμε που θα σαραντίσω θα βγούμε οι τρεις μας βόλτα και γενικά έχω σκοπό να τον παίρνω όπου πάω...από την άλλη είναι σωστό αυτό;εννοώ να αφήνω το μωρό, τί μηνυμα του περνάω έτσι;πως θα το αγαπήσει και θα το αποδεχτεί αν δεν βάλω και το μωρό στην ''παρέα'' μας;

κανω ακριβώς ότι κανεις. Προτιμω να δώσω πιο πολύ τον χρόνο μου στον μεγάλο μιας κ το μωρό ειναι ακόμα πολύ μικρό κ δεν καταλαβαίνει τόσα πολλα. Όπως εγραψα πιο πάνω, διάβασα κάπου πως αν κάνει κατι προς το μωρόθα πρεπει να ρου εξηγήσουμε εκεινηβτην στιγμή πως αν π.χ κλωτσησει το μωρό ,του λες πως δεν το κλωτσάνε,πονάει,τα πόδια ειναι γ να περπατάμε κα πως μπορει να κλωτσησει την μπάλα αν θέλει. Και αντίστοιχα γ κάθε κίνηση που κάνει. Επίσης έλεγε πως ειναι κ πολύ σημαντικό ν εχουμε την δική μας προσωπική ώρα κάθε μέρα. Έστω 30λεπτά,ενώ κοιμάται το μωρό,σταματάμε κ τις δουλειές και παίζουμε μαζι του. Όντως και αυτό δούλεψε.

Εννοείται πως όταν κοιμάται το μωρό ασχολούμαι μαζί του και δεν κάνω δουλειές, ή ακόμη και να κάνω τις κάνουμε μαζί σε μορφή παιχνιδιού όπως κάναμε και πρίν το μωρό.

Να διευκρινίσω πως ο δικός μου δεν εχει πειράξει ακόμη το μωρό, δεν το έχει χτυπήσει, αντίθετα που και που πηγαίνει και να το χαϊδέψει και να το φιλήσει.

Αυτό που με απασχολεί είναι πουτ ον βλέπω αγχωμένο, μπερδεμένο και πολλές φόρες χωρίς λόγο εκνευρισμένο και νομίζω πως δεν μπορώ να το χειριστώ σωστά.Έχει αλλάξει η συμπεριφορά του, ήταν ένα υπάκουο σχετικά παιδάκι...τώρα δεν ακούει κανέναν. π.χ. εχθές πήγα να αλλάξω σε ένα μαγαζί κάποια δώρα και ενώ στην αρχή ήταν καλός και υπομονετικός μετά άρχισε να κάνει ότι χαζομάρα εύρισκε, του είχε κολλήσει να βγάλει την περπατούρα έξω από το μαγαζί. Τον πήρα με το ζόρι και φύγαμε, ντράπηκα τόσο πολύ, εγώ αν έβλεπα κάτι τέτοιο θα έλεγα τί κακομαθημένο παιδάκι.

Μετά του εξήγησα με ήρεμο τρόπο πως δεν ήταν σωστό όλο αυτό που έκανε κ.τ.λ. Σε ένα άλλο μαγαζί που πήγαμε μετά ήταν καλός και προφανώς επειδή κατάλαβε τί έκανε με αγκάλιαζε ξαι με φιλούσε. Στο τέλος του πήρα μία σοκολάτα επειδή ήταν φρόνιμος και υπάκουος.

Δεν ξέρω τί κάνω λάθος και αντιδρά με αυτόν τον τρόπο.

Δεν κανεις κατι λάθος. Η ηλικία των 2 ειναι αρκετά δύσκολη. Με το άγχος του μωρού,έχουν κ το άγχος της ηλικίας.νομίζω οτι, το καλύτερο ειναι να τους συζηταμε.

Τα ξημερώματα ξύπνησε με κλάματα και με εψαχνε.Τον μπαμπά του δεν τον ήθελε και εγώ εκείη την ώρα θήλαζατο μωρο. Ωσπου ήρθε κάτω και με παρακαλούσε ο καημένος για αγκαλιά, κοιμηθήκαμε τελικά μαζί στον καναπέ. Πόσο στεναχωρήθηκα να τον βλέπω να κλαίει, και αυτή τη στιγμή στον ύπνο του μαμά φωνάζει. πραγματικά δε ξέρω πως να τον κάνω να νοιωσει καλύτερα, δεν μιλαει ακόμη περα απο καποιες λέξεις, με αποτελεσμα να μην μπορει να εκφραστει καλά και όλαγίνονται δυσκολότερα.

Τα ξημερώματα ξύπνησε με κλάματα και με εψαχνε.Τον μπαμπά του δεν τον ήθελε και εγώ εκείη την ώρα θήλαζατο μωρο. Ωσπου ήρθε κάτω και με παρακαλούσε ο καημένος για αγκαλιά, κοιμηθήκαμε τελικά μαζί στον καναπέ. Πόσο στεναχωρήθηκα να τον βλέπω να κλαίει, και αυτή τη στιγμή στον ύπνο του μαμά φωνάζει. πραγματικά δε ξέρω πως να τον κάνω να νοιωσει καλύτερα, δεν μιλαει ακόμη περα απο καποιες λέξεις, με αποτελεσμα να μην μπορει να εκφραστει καλά και όλαγίνονται δυσκολότερα.

Ο μεγαλος σου κοιμάται σε δικό του δωμάτιο?

Εγω αυτό που κανω γ να νοιώσει καλα κ νομίζω πως πιάνει ειναι πως οτι κ ,να κανω που εχει σχεση το μωρό να μην το κανω θέμα. Να φαίνεται πως ειναι πιο σημαντικό από εκείνον. Δεν απόφεύγω μπροστά του να ασχολούμαι με το μωρό. Εκτός από αγκαλιές κ φιλιά!

Τα ξημερώματα ξύπνησε με κλάματα και με εψαχνε.Τον μπαμπά του δεν τον ήθελε και εγώ εκείη την ώρα θήλαζατο μωρο. Ωσπου ήρθε κάτω και με παρακαλούσε ο καημένος για αγκαλιά, κοιμηθήκαμε τελικά μαζί στον καναπέ. Πόσο στεναχωρήθηκα να τον βλέπω να κλαίει, και αυτή τη στιγμή στον ύπνο του μαμά φωνάζει. πραγματικά δε ξέρω πως να τον κάνω να νοιωσει καλύτερα, δεν μιλαει ακόμη περα απο καποιες λέξεις, με αποτελεσμα να μην μπορει να εκφραστει καλά και όλαγίνονται δυσκολότερα.

Επίσης του λέω πως κανω πραγματα στο μωρό που κανω κ σε εκείνον. Π.χ πως θα του βγάλω τις μυξουλες,θα κάνουμε μπάνιο κ γενικά ότι κάνουμε

O μεγάλος μου κοιμάται σε δικό του δωμάτιο όπου θα βάλω αργότερα και το μωρό.

όταν ταιζω το μωρό πάντα είμαι ίπλα του δεν τον αφήνω μόνο του. Τώρα αρχισα να του λέω π.χ. πρέπει να ταισουμε το μωρό για να μεγαλώσει και να παιζει μαζί σου και το παίρναι πολύ καλά.

Μπραβο. Να κάνετε πραγματα μαζι,να βοηθάει κ καλα βέβαια να του λες πως δεν μπορεί μονος του,μαζι σου μόνο. Εγω τον ρωτάω ακόμα Οταν κλαίει το μωρό τι μπορει να θέλει. Μήπως πεινάει του λέω ή δεν μπορει να κάνει κακακια του,τι να του κάνουμε. Κ καλα ότι μου λέει εκείνος τι να κανω. Βέβαια αφού του τι χω προτείνει εγω πρώτα γιατί κ μενα δεν μιλάει,λέει λίγες λέξεις. Τωρα καμία βδομάδα εχει αρχίσει κ προσπαθεί πιο έντονα! Με άλλα παιδάκια βρίσκεστε?πχ ξαδερφακια?

στην αρχή ήταν καλός και υπομονετικός μετά άρχισε να κάνει ότι χαζομάρα εύρισκε, του είχε κολλήσει να βγάλει την περπατούρα έξω από το μαγαζί. Τον πήρα με το ζόρι και φύγαμε, ντράπηκα τόσο πολύ, εγώ αν έβλεπα κάτι τέτοιο θα έλεγα τί κακομαθημένο παιδάκι.

Αυτή η συμπεριφορά είναι φυσιολογική και αναμενόμενη για ένα 2χρονο παιδάκι.

Εσύ γιατί θα χαρακτήριζες κακομαθημένο ένα παιδάκι αυτής της ηλικίας μ'αυτήν τη συμπεριφορά;;

Σ'αυτήν την ηλικία τα παιδιά δεν έχουν τόση υπομονή όσο οι μεγάλοι (υπάρχουν μάλιστα και μεγάλοι που έχουν λιγότερη υπομονή από τα παιδιά). Επίσης, αρχίζουν να έχουν ξεκάθαρη άποψη και τη σωματική δύναμη να υποστηρίξουν την άποψη τους και να διεκδικούν πια αυτό θέλουν. Αυτό δεν θέλουμε τελικά; Ή θέλουμε να τα κάνουμε άβουλα πρόβατα;

Δυστυχώς δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τα παιδιά να είναι δυναμικά και ανεξάρτητα όποτε μας βολεύει και άβουλα και υπάκουα όποτε δεν μας βολεύει. Δεν στέκει δηλ. η αντίφαση "Όταν μεγαλώσεις θέλω να είσαι δυναμικός, ανεξάρτητος και με ισχυρή θέληση. Όσο όμως είσαι παιδί, θέλω να είσαι παθητικός, υποχωρητικός και υπάκουος." http://www.cartoonstock.com/newscartoons/cartoonists/bst/lowres/youth-assertive-independent-strong_willed-pliable-obedience-bstn894l.jpg

Αν ένα παιδί δεν φέρεται έτσι όπως θέλουμε εμείς, δεν φταίει το παιδί. Εμείς οι μεγάλοι πρέπει να επανεξετάσουμε τις προσδοκίες που έχουμε από τα παιδιά. Συχνά οι προσδοκίες των γονιών δεν έχουν καμια επαφή με την πραγματικότητα. Είναι σαν να περιμένουμε από έναν γέρο 100 χρονών να χορέψει μπαλέτο κι όταν βλέπουμε ότι δεν μπορεί, να του θυμώνουμε κι όλας. Οι προσδοκίες των γονιών πρέπει να συμβαδίζουν με την ηλικία, τις ικανότητες και τους περιορισμούς του κάθε παιδιού.

Σε ένα άλλο μαγαζί που πήγαμε μετά ήταν καλός και προφανώς επειδή κατάλαβε τί έκανε με αγκάλιαζε ξαι με φιλούσε. Στο τέλος του πήρα μία σοκολάτα επειδή ήταν φρόνιμος και υπάκουος.

Δεν ξέρω τί κάνω λάθος και αντιδρά με αυτόν τον τρόπο.

Tο φαγητό δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ποτέ ως μέσο επιβράβευσης ή τιμωρίας!!

http://parents.org.gr/psych/a46

Αποφεύγετε να επιβραβεύετε το παιδί σας με φαγώσιμα είδη, γιατί με αυτόν τον τρόπο αποκτά η σχέση του με το φαγητό ένα διαφορετικό, πιο περίπλοκο χαρακτήρα που θα το δυσκολέψει αργότερα στη ζωή του.

Συμβουλές για να επιβραβεύετε σωστά (απο 2-3 ετών)!

Στην περίπτωση που το παιδί σας παρουσιάζει κάποια ανεπιθύμητη συμπεριφορά θα χρειαστεί να το καθοδηγήσετε σε μια επιθυμητή συμπεριφορά, δίνοντας του προσοχή και επιβραβεύοντάς το με τους κατάλληλους τρόπους.

Μέσω της επιβράβευσης θα το βοηθήσετε και να αναπτύξει πιό εύκολα τον αυτοέλεγχό του, γεγονός που ωφελεί τα παιδιά σημαντικά σε όλους τους τομείς - στο να διεκδικούν αυτό που επιθυμούν με τον κατάλληλο τρόπο και στο να έχουν καλές σχέσεις με τους φίλους τους.

Μην επιβραβεύετε κάθε φορά με υλικά αγαθά. Το παιδί σας ίσως συνδέσει τη θετική συμπεριφορά του με την υλική επιβράβευση και μπορεί να φέρεται θετικά μόνο όταν ξέρει ότι θα υπάρχει επιβράβευση τέτοιου είδους. Μια τεράστια αγκαλιά, φιλάκια, περισσότερο παιχνίδι και η έκφραση της χαράς του γονιού, είναι πάντα η καλύτερη ανταμοιβή που μπορεί να έχει ένα παιδί. Ένα ιδιαίτερο χτένισμα που θα κάνει η μαμά στην κόρη ή η διδασκαλία ενός φοβερού κόλπου στο ποδόσφαιρο που μπορεί να δείξει ο μπαμπάς στο γιό του, είναι επίσης ιδανικά.

Σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές που επιμένουν, όπως το δάγκωμα πχ. φτιάξτε ή αγοράστε ένα βιβλιαράκι με κενές σελίδες (για το σχολείο) ή ένα λευκό πίνακα ή κάδρο (για το σπίτι) στο οποίο θα κολλάτε απο ένα ωραίο αυτοκόλλητο που εκείνο έχει διαλέξει κάθε φορά που το παιδί σας έχει την επιθυμητή συμπεριφορά.

Θυμίζετε στο παιδί σας καθημερινά που θα μπορούσατε να βρείτε ωραία αυτοκόλλητα έτσι ώστε να υπάρχει μία διαρκής υπενθύμιση της θετικής έκβασης που θα μπορούσε να έχει κάθε μέρα.

Κάντε μια λίστα με τις αγαπημένες δραστηριότητες (π.χ. Λούνα πάρκ, ζωολογικός Κήπος, ποδόσφαιρο) ή αγαπημένα αντικείμενα (π.χ. βιβλία ή μπαλίτσες) του παιδιού σας και προγραμματίστε να τις κάνετε ή να τα προμηθευτείτε, απο μία κάθε εβδομάδα στην οποία έχει μαζέψει π.χ. 3 αυτοκόλλητα ή εάν για μέρες δεν έχει παρουσιάσει καμία απο τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές.

Προσπαθήστε να είστε σταθεροί. Μην δίνετε στο παιδί σας αυτοκόλλητα ή άλλες επιβραβεύσεις εάν αυτό δεν τήρησε τη συμφωνία του. Έτσι θα αισθανθεί το αρνητικό αποτέλεσμα μιας αρνητικής πράξης και με αυτό τον τρόπο θα έχει κίνητρο να την αποφύγει την επόμενη φορά.

Μερικά πολύ χρήσιμα άρθρα που θα ήταν καλό να διαβάσουν όλοι οι γονείς...

Αταξίες! Μέρος Α΄(για παιδιά ενάμισυ εως δυόμισυ ετών)

http://parents.org.gr/psych/a183

Ζήλεια

http://parents.org.gr/psych/a155

Σταθερότητα

http://parents.org.gr/psych/a21

Τα ξημερώματα ξύπνησε με κλάματα και με εψαχνε.Τον μπαμπά του δεν τον ήθελε και εγώ εκείη την ώρα θήλαζατο μωρο. Ωσπου ήρθε κάτω και με παρακαλούσε ο καημένος για αγκαλιά, κοιμηθήκαμε τελικά μαζί στον καναπέ. Πόσο στεναχωρήθηκα να τον βλέπω να κλαίει, και αυτή τη στιγμή στον ύπνο του μαμά φωνάζει. πραγματικά δε ξέρω πως να τον κάνω να νοιωσει καλύτερα

Καλύτερα θα νιώσει αν κοιμάται μαζί σας και όχι μοναχό του σε άλλο δωμάτιο

Πώς νιώθει το παιδί σου για το γεγονός ότι κοιμάται μόνο του;