Αξιολόγηση εκπαιδευτικών

http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=57450

 

Ποια είναι η γνώμη σας για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και ποιός θα ήταν για σας ο πιο σωστός τρόπος αξιολόγησής τους;

 

Η δική μου είναι γραμμένη εκεί έξω και είναι αυτή:

 

Εάν όλο αυτό μπορέσει να λειτουργήσει, χαλάλι τους! Αυτό θα ήταν το καλύτερο. Αναρωτιέμαι όμως πως η αξιολόγηση θα μπορεί να είναι αξιοκρατική και δίκαιη με τόσα διαπλεκόμενα που παίζουν ανάμεσα σε υπηρεσίες και εκπαιδευτικούς; Το μεγάλο ερώτημα είναι ποιος τελικά θα είναι ο ειδικός για να σε αξιολογήσει; Από την στιγμή που υπάρχουν σαφώς προσωπικές σχέσεις και έμμεσα συμφέροντα, πως θα είμαστε σίγουροι πως ο καλός θα μείνει και ο κακός θα φύγει; Το πιο απλό είναι είτε να είσαι κολλητός με το σύμβουλο και κακός δάσκαλος είτε μαλωμένος με το σύμβουλο και καλός δάσκαλος. Το ίδο ισχύει και με τους διευθυντές και τους προϊστάμενους. Επιπλέον, θα πάρει την ίδια αξιολόγηση το "πρωτάκι" όπως εγώ που δεν έχει κανέναν γνωστό και κανέναν φίλο στον χώρο και την ίδια η κυρα Μαίρη που δουλεύει σαράντα χρόνια, έχει απαρχαιωμένες απόψεις και στάσεις αλλά γνωρίζει ένα σωρό κόσμο; Από τη στιγμή που κανείς δεν έχει άμεσο κέρδος, εκτός των παιδιών φυσικά, από την πραγματική αξία του εκπαιδευτικού πως μπορεί κανείς να είναι σίγουρος πως αυτό θα λειτουργήσει σωστά;; Το αποτέλεσμα όλου αυτού θα είναι να σκύβει ο εκπαιδευτικός το κεφάλι σε ότι του πασάρουν και ας είναι η μεγαλύτερη ανοησία για να τα πηγαίνει καλά με αυτούς που τον αξιολογούν. Θα γίνουμε όλοι "γλυφτράκια" κοινώς...

Η αξιολογηση εινια μιαα μεγαλη μεγαλη και πολυ καυτη πατατα. εινια πρακτικα ανεφαρμοστη κατα τη γνωμη μου και ενεχει αυτη την επικινδυνοτητα για ολους μας, να μην αξιολογουμαστε σωστα γιατι απλα θα κρεμομαστε απο τα γουστα του καθε συνδικαλιστη. τα κριτηρια σαφως δεν μπορει να εινια ουτε αντικειμενικα ουτε θα διασφαλιζουν τη σωστη αξιολογηση. δεν φοβαμαι να αξιολογηθω, εξαλλου αξιολογηθηκα οταν περασα με το γραπτο μου. δεν δεχομαι ομως να γινω ερμαιο του καθε κομματικου συνδικαλιστη ο οποιος θα με υποχρεωνει να τον "γλυφω" με αβεβαια σαφως αποτελεσματα. εξαλλου ειναι πολλα τα προσωπικα και τα κομματικα που θα εμπλακουν σε μια τετοια διαδικασια. και τα κριτηρια σαφως δεν ειναι μετρησιμα.

 

δεν μπορω τωρα να επεκταθω με την κοιλια στα ματια, ζοριζομαι που καθομαι στην καρεκλα και γραφω αλλα ελπιζω να επανελθω.

Να σου πω τι δική μου γνώμη μιας και εγώ θα αξιολογηθώ;

 

Αρχικά να πω ότι είμαι ΥΠΕΡ της αξιολόγησης γιατί δεν είναι όλοι οι εκπειδευτικοί κατάλληλοι να διδάσκουν. Αλλά είμαι υπέρ της ΔΙΚΑΙΗΣ αξιολόγησης.

 

Εγώ είμαι νηπιαγωγός. Ποιός θα με αξιολογήσει; Ο μαθητής μου ανάλογα με την πρόοδο του; Μα ποιός θα αξιολογήσει πρώτα το παιδί για να δει αν έχει την απαιτούμενη πρόοδο; Και ποιά είναι η απαιτούμενη πρόοδος; Αφού δεν υπάρχουν συγκεκριμένες δεξιότητες που πρέπει να αποκ΄τησει το παιδί στο νηπιαγωγείο, αλλά ο κάθε νηπιαγωγός δουλεύει όπως κρίνει.

Η μαμά; Με βάση τι; Αν το παιδί έμαθε να διαβάζει, όπως έμαθε το παιδί της γειτόνισσας; Αν το παιδί έκανε πολλές και ωραίες χειροτεχνίες; Λίγες είναι οι μαμάδες που μπορούν να κρίνουν αντικειμενικά και σωστά τη δουλειά ενός εκπαιδευτικού σε όλους τους τομείς (και δεν παίρνω τα ακραία παραδείγματα των δασκάλων που βρίζουν, χτυπάνε, τρομοκρατούν). όχι γιατί είναι ανίκανες, αλλά γιατί δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις, και είναι φυσιολογικό να συμβαίνει αυτό, αλλιώς δεν θα χρειαζόταν οι δάσκαλοι και τα σχολεία.

Η προϊσταμένη του νηπιαγωγείου; Με ποιές γνώσεις; Από τη στιγμή που δεν χρειάζονται άλλα προσόντα για να γίνει κάποια προϊσταμένη πέρα από την προϋπηρεσία....Μάλιστα στο τελευταί ο νηπιαγωγείο που ήμουν η προϊσταμένη είχε 1 μέρα περισσότερη προϋπξρεσία από μένα....

Ο προϊστάμενος της Α/βάθμιας; Με ποιά προσόντα; Συνήθως οι θέσεις είναι κομματικές και όχι αξιοκρατικές......Τι θα κρίνει; Αν λέω τα "σωστά" πράγματα στα παιδιά; Πώς;

Ο σύμβουλος; Ο τελευταιός σύμβουλος που είχα (και έχω ακόμα) με παίρνει τηλέφωνι και με ρωτάει για παιδιά....Υποτίθεται ότι πρέπει να γίνεται το αντίθετο.....

Η εκκλησία (γιατί είχε ακουστεί ότι θα είναι στο σώμα των αξιλογητών); Με ποιά κριτήρια; Αν είμαι καλή χριστιανή; Και αν δεν είμαι χριστιανή;

Οι πανεπιστημιακοί; Μα δεν έχουν μπει ποτέ σε τάξη οι περισσότεροι....Στη θεωρία όλα είναι καλά...η πράξη, όμως, διαφέρει πολύ!!!!!

Επίσης, τα τελευταία χρόνια είμαι σε ΚΕΔΔΥ, πολλές φορές δυσαρεστώ γονείς επειδή δεν παίρνουν τη γνωμάτευση που θέλουν....Αυτοί, λογικά, δεν θα με κρίνουν αντικειμενικά, αλλά με βάση την εμπειρία τους.....

 

Αν λοιπόν, μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτά τα θέματα, τότε μόνο η αξιολόγηση θα είναι αντικειμενική!!!!! Τότε θα μείνουν οι καλοί εκπαιδυτικοί και τότε τα παιδιά σας θα έχουν σωστούς δασκάλους σε ολες τις βαθμίδες!!!!!!!

 

Και μην ξεχνάμε ότι οι δάσκαλοι θα έπρεπε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να περνάνε από γιατρούς! Ένα πιστοποιητικό υγείας μόνο στο διορισμό δεν μπορεί να μας καλύπτει για τα υπόλοιπα 30 χρόνια! Δεν μπορεί να είναι δική μου ευθύνη ως εκπαιδευτικού το αν θα ζηήσω να με απομακρύνουν από την τάξη όταν νιώσω ότι κάτι δεν πάει καλά με τα νεύρα μου (γιατ΄πι άνθρωποι είμαστε, είναι εύκολο να γυρίσει ανάποδα το μυαλό) ή όταν έχω μια μεταδοτική ασθένεια..... Επίσης, δεν μπορεί να μένει σε μένα το αν θα πάω στο γιατρό για να εξεταστώ......Με πιτσιρίκια έχουμε να κάνουμε.....

Θα συμφωνήσω και θα προτείνω...

 

Ίσως θα ήτα προτιμότερο να εξεταζόμαστε γραπτώς για τις γνώσεις μας σε συνδυασμό με κάποιου είδους αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου. Να γίνεται μία κάποια παρουσίαση στο τέλος της χρονιάς, με φωτογραφίες παρουσία των παιδιών, σαν πρότζεκτ, με τους στόχους που τέθηκαν και τις δραστηριότητες που ακολούθησαν. Η αξιολόγηση να γίνεται από εξωτερικούς και όχι εντός γραφείου συνεργάτες, δηλαδή από τον ένα νομό στον άλλο ή εντελώς εξωτερικούς που να διορίζονται για αυτήν την δουλειά, από μιά επιτροπή εκπαιδευτικών, ψυχολόγων και συμβούλων ή κάτι σχετικό που να μην γνωρίζουν τους εκπαιδευτικούς προσωπικά και να μπορούν να είναι αντικειμενικοί.

 

Επιπλέον, ας γίνονται επιτέλους σεμινάρια με ουσία και περιεχόμενο, χρήσιμα και όχι θεωρητικά ή συμφεροντολογικά (Μου έτυχε να πάω σε υποχρεωτικό σεμινάριο στο οποίο η σύμβουλος διαφήμιζε τα βιβλία της τα οποία παρεμπιπτόντως είχε βγάλει από εργασίες που υποχρέωνε τους νηπιαγωγούς να κάνουν... απαράδεκτο!)

 

Είναι αδιανόητο να μην υπάρχει μια ες αεί επιμόρφωση σε έναν τομέα που εξελίσσεται τόσο γρήγορα και έχει να κάνει με τις ψυχές των παιδιών. Ναι, να περνάμε από γιατρούς και ψυχιάτρους ανά κάποια χρόνια αλλά όχι όπως όταν διοριστήκαμε... (Εμένα ο ψυχίατρος με ρώτησε αν είμαι καλά και άν έχω κάποιο πρόβλημα, του είπα όχι και μου υπέγραψε αμέσως το χαρτί).

Θα συμφωνήσω και θα προτείνω...

 

Ίσως θα ήτα προτιμότερο να εξεταζόμαστε γραπτώς για τις γνώσεις μας σε συνδυασμό με κάποιου είδους αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου. Να γίνεται μία κάποια παρουσίαση στο τέλος της χρονιάς, με φωτογραφίες παρουσία των παιδιών, σαν πρότζεκτ, με τους στόχους που τέθηκαν και τις δραστηριότητες που ακολούθησαν. Η αξιολόγηση να γίνεται από εξωτερικούς και όχι εντός γραφείου συνεργάτες, δηλαδή από τον ένα νομό στον άλλο ή εντελώς εξωτερικούς που να διορίζονται για αυτήν την δουλειά, από μιά επιτροπή εκπαιδευτικών, ψυχολόγων και συμβούλων ή κάτι σχετικό που να μην γνωρίζουν τους εκπαιδευτικούς προσωπικά και να μπορούν να είναι αντικειμενικοί.

 

Επιπλέον, ας γίνονται επιτέλους σεμινάρια με ουσία και περιεχόμενο, χρήσιμα και όχι θεωρητικά ή συμφεροντολογικά (Μου έτυχε να πάω σε υποχρεωτικό σεμινάριο στο οποίο η σύμβουλος διαφήμιζε τα βιβλία της τα οποία παρεμπιπτόντως είχε βγάλει από εργασίες που υποχρέωνε τους νηπιαγωγούς να κάνουν... απαράδεκτο!)

 

Είναι αδιανόητο να μην υπάρχει μια ες αεί επιμόρφωση σε έναν τομέα που εξελίσσεται τόσο γρήγορα και έχει να κάνει με τις ψυχές των παιδιών. Ναι, να περνάμε από γιατρούς και ψυχιάτρους ανά κάποια χρόνια αλλά όχι όπως όταν διοριστήκαμε... (Εμένα ο ψυχίατρος με ρώτησε αν είμαι καλά και άν έχω κάποιο πρόβλημα, του είπα όχι και μου υπέγραψε αμέσως το χαρτί).

 

Για τα σεμινάρια θα συμφωνήσω μαζί σου όσο πιο πολύ γίνεται......

 

Να σου πω παράδειγμα;

Εγώ είμαι σε ΚΕΔΔΥ. Μέσα στη δουλειά μου είναι να αξιολογώ παιδιά με αυτισμό, να καταρτίζω το εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα, να βοηθώ το δάσκαλο τους στην εφαρμογή του προγράμματος, να βοηθώ στην οργάνωση της τάξης κλπ κλπ.

Εμένα, όμως, αυτά τα πράγματα δεν μου τα "έδειξε" κανένας....Μόνη μου, για να κάνω σωστά τη δουλειά μου, πήρα άδειες από τη δουλειά μου, ταξίδεψα σε μέρη που υπήρχαν τάξεις με αυτιστικά παιδιά, είδα πως δουλεύουν, πλήρωσα από την τσέπη μου αδρά και παρακολούθησα σεμινάρια....Το τελευταίο που παρακολούθησα ήταν την προηγούμενη εβδομάδα....

Όλα αυτά έπρεπε να μου τα μάθει το υπουργείο που ζητά να κάνω αυτή τη δουλειά....

 

Και εγώ είμαι ένα μόνο παράειγμα....Ο κάθε εκπαιδευτικός αποτελεί ξεχωριστό παράδειγμα....Όλοι έχουμε ανάγκη από επιμόρφωση....

 

Βέβαια, για να πω και του στραβού το δίκιο, δεν ξέρω πόσοι είναι διατεθημένοι να αφιερώσουν το σαββατοκύριακό τους ή τα απογεύματα τους σε κάτι τέτοιο....Πρόσφατα άκουσα πολλούς να γκρινιάζουν για επιμόρφωση που θα γίνει μετά το σχολικό ωράριο.....

καταλαμβαίνω τον κίνδυνο για μη αξιοκρατική αξιολόγηση

(το έχω ζήσει και εγώ και προβλέπεται να το ξαναπεράσω σύντομα) αλλά πιστεύω ότι ο κινδυνος από καθόλου αξιολόγηση είναι μεγαλύτερος ειδικά όταν πρόκειται για εκπαιδευτικούς.

Οι γραπτές εξετάσεις μου φαίνονται εκτός αντικειμένου, ναι οι γνώσεις μετράνε θα πρεπει να συνιπολογιστούν στην αξιολόγηση αλλά η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται με βάση του τι πραγματικά προσφέρεις στην τάξη.

Οσο για το ποιος θα σε αξιολογήσει, δεν νομίζω ότι είναι όλοι άχρηστοι, ναι μπορούν και οι συνάδελφοι να αξιολογήσουν, ναι και οι σύμβουλοι, ναι και οι πανεπιστημιακοί - και κανονικά θα πρέπει σε κάποιο βαθμό να ακούγεται και η άποψη των παιδιών και των γονιών. Ένα πολύπλευρο σύστημα αξιολόγησης θα προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα.

Σε τι να σε αξιολογήσουν? Αυτό θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στο σύστημα αξιολόγησεις και αν δεν υπάρχουν στόχοι από το υπουργείο τότε να σε αξιολογήσουν για τους στόχους που έβαλες, για τις προσπάθεις που έκανες για να τους πετύχεις και για το αποτέλεσμα.

Θα πρέπει λίγο να διευκρινίσουμε τον όρο αξιολόγηση....δλδ μιλάμε για μια διαδικασία που εξετάζει τις στρατηγικές σου ως εκπαιδευτικού στην τάξη και έχει στόχο την ανατροφοδότηση ή για μια διαδικασία ελέγχου που θα ενεργοποιεί "ποινές" και "αμοιβές"?Να διευκρινίσω και εγώ ότι είμαι σαφώς υπέρ...με πολλές επιφυλάξεις όμωςγια το ποιος θα αξιολογεί και με βάση ποια κριτήρια.

Αυτό που εγώείχα εφαρμόσει ως μια ανοιχτή μορφή αξιολόγησης ήταν το να δέχομαι φοιτητές/τριες στην τάξη μου, οι οποίες κατέγραφαν σχεδόν τα πάντα και αμερόληπτα, αφού αυτή ήταν η δουλειά τους. Στο τέλος των ασκήσεων συζήταγα και μαζί τους,και με τις επόπτριές τους και με τις καθηγήτριές τους με αποτέλεσμα να νιώθω ότι υπάρχει ανατροφοδότηση και κατ' επεκταση έμπαινα σε διαδικασία αναστοχασμού. Μακάρι η αξιολόγηση να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση...

καταλαμβαίνω τον κίνδυνο για μη αξιοκρατική αξιολόγηση

(το έχω ζήσει και εγώ και προβλέπεται να το ξαναπεράσω σύντομα) αλλά πιστεύω ότι ο κινδυνος από καθόλου αξιολόγηση είναι μεγαλύτερος ειδικά όταν πρόκειται για εκπαιδευτικούς.

Οι γραπτές εξετάσεις μου φαίνονται εκτός αντικειμένου, ναι οι γνώσεις μετράνε θα πρεπει να συνιπολογιστούν στην αξιολόγηση αλλά η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται με βάση του τι πραγματικά προσφέρεις στην τάξη.

Οσο για το ποιος θα σε αξιολογήσει, δεν νομίζω ότι είναι όλοι άχρηστοι, ναι μπορούν και οι συνάδελφοι να αξιολογήσουν, ναι και οι σύμβουλοι, ναι και οι πανεπιστημιακοί - και κανονικά θα πρέπει σε κάποιο βαθμό να ακούγεται και η άποψη των παιδιών και των γονιών. Ένα πολύπλευρο σύστημα αξιολόγησης θα προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα.

Σε τι να σε αξιολογήσουν? Αυτό θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στο σύστημα αξιολόγησεις και αν δεν υπάρχουν στόχοι από το υπουργείο τότε να σε αξιολογήσουν για τους στόχους που έβαλες, για τις προσπάθεις που έκανες για να τους πετύχεις και για το αποτέλεσμα.

 

Η εκπαίδευση είναι διαφορετικός χώρος από ένα γραφείο π.χ.

Εκτός από τους στόχους που μπορεί να θέσεις με όλη την καλή πρόθεση σου ως εκπαιδευτικό, από εκεί και πέρα παίζουν πάρα πολλοί παράγοντες ρόλο με πρώτο και καλύτερο το ίδιο το παιδί....

Μπορεί π.χ. να τεθεί ως κριτίριο αξιολόγησης για τους καθηγητές λυκείου, τα ποσοστά επιτυχίας στις Πανελλήνιες (κάτι που ακούστηκε).....ΟΚ Ακούγεται καλό. ΑΛΛΑ δεν παμβάνει υπόψη ότι μπορεί τα παιδιά ενός σχολείου (για πολλούς λόγους) να μην θέλουν να περάσουν στο πανεπιστήμιο και άρα να μην γράψουν καλά στις εξετάσεις. Δεν λαμβάνει υπόψη ότι υπάρχουν περιοχές που τα παιδιά δεν γνωρίζουν καλά Ελληνικά και άρα δεν μπορούν να γράψουν στις εξετάσεις (εκεί πρέπει να γίνει δουλειά από το Ν/Γ)....Δεν λαμβάνει υπόψη τις διαφορετικε΄ς ευκαιρίες που υπάρχουν για επιπλέον γνώσεις στα σχολεία, γνώσεις που βοηθούν στα καλά αποτελέσματα (π.χ. υπάρχουν σχολεία που δεν έχουν όχι βιβλιοθήκες, αλλά ούτε υπολογιστές), οι καθηγητές δεν ευθύνονται για τις ελλείψεις αυτές, αλλά αυτοί θα αξιολογηθούν αρνητικά γιατί τα παιδιά δεν θα γράψουν καλά στο μάθημα π.χ. των υπολογιστών όπου καλούνται (!!!!) να εξεταστούν!!!

 

Άλλο που είπε το ίδιο το υπουργείο ότι θα τεθεί ως κριτήριο, ειναι η σχολική διαρροή. Πόσα παιδιά δηλαδή παρατούν το σχολείο πριν την ολοκλήρωση τους. Δεν λαμβάνει όμως υπόψη ότι υπάρχουν ειδικές συνθήκες σε κάποιες περιοχές, υπάρχει η νοοτροπία ότι τα παιδιά πρέπει να βοηθούν τους γονέις π.χ. στο μάζεμα των ελιών......

 

Επίσης, ό,τι στόχο και να θέσεις, δεν μπορεί να είναι συλλογικός! Δεν μπορείς να θέσεις ως στόχο να μάθουν τα παιδιά να διαβάζουν.....Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και έχει διαφορετικές ανάγκες, άρα πρέπει να τεθεί διαφορετικός στόχος για κάθε παιδί. Στην αξιολόγηση άραγε θα ζητήσουν όλους τους στόχους;;;; Κια μην ξεχνάμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα είναι τέτοιο που ο βασικός στόχος (που ελέγχεται και τώρα απότ ο υπουργείο) είναι να τελειώσει το βιβλίο! Άσχετα με το τι μαθαίνουν τα παιδιά!!!!!!

 

Θέλω να πω, ότι τα πράγματα στο σω΄ρο της εκπαιδευησς δεν είναι ξεκάθαρα....

Σε μια άλλη υπηρεσία μπορούν να μπουν μετρήσιμοι στόχοι (π.χ. να εκκαθαρίσω τόσες δηλώσεις μέσα σε 3 μήνες)...στην εκπαίδευση είναι πιο πολύπλοκα......

Θα πρέπει λίγο να διευκρινίσουμε τον όρο αξιολόγηση....δλδ μιλάμε για μια διαδικασία που εξετάζει τις στρατηγικές σου ως εκπαιδευτικού στην τάξη και έχει στόχο την ανατροφοδότηση ή για μια διαδικασία ελέγχου που θα ενεργοποιεί "ποινές" και "αμοιβές"?Να διευκρινίσω και εγώ ότι είμαι σαφώς υπέρ...με πολλές επιφυλάξεις όμωςγια το ποιος θα αξιολογεί και με βάση ποια κριτήρια.

Αυτό που εγώείχα εφαρμόσει ως μια ανοιχτή μορφή αξιολόγησης ήταν το να δέχομαι φοιτητές/τριες στην τάξη μου, οι οποίες κατέγραφαν σχεδόν τα πάντα και αμερόληπτα, αφού αυτή ήταν η δουλειά τους. Στο τέλος των ασκήσεων συζήταγα και μαζί τους,και με τις επόπτριές τους και με τις καθηγήτριές τους με αποτέλεσμα να νιώθω ότι υπάρχει ανατροφοδότηση και κατ' επεκταση έμπαινα σε διαδικασία αναστοχασμού. Μακάρι η αξιολόγηση να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση...

 

Αυτό θα ήταν η ιδανική αξιολόγηση. Αλλά δεν νομίζω ότι μιλάμε γι' αυτή την αξιολόγηση. Μιλάμε (το υπουργείο δηλαδή) για αξιολόγηση ώστε να ξεχωρήσουν οι "καλοί" και να φύγουν (=να απολυθούν) οι "κακοί".

δεν υπάρχουν πολλές υπηρεσίες που να είναι εύκολο να θέσεις στόχους και στις παραπάνω περιπτώσεις η επιτευξη των στόχων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που είναι εκτός ελέγχου, μπορεί καποιος να εξαρτάται από τον καιρό για παράδειγμα.

Αξιολογείται η προσπάθεια και εν-όψη κρίσης η "εφευριτικότητα".

Δεν είπα ότι πρέπει να έχεις τους ίδιους στόχους για τον κάθε μαθητή.

Μου φαίνεται ότι περισσότερη προσπάθεια γίνεται στο να εξηγούμε γιατί δεν μπορεί να δουλεψει η αξιολόγηση. Αυτό που θα περίμενα από τους εκπαιδευτικούς είναι επικοδομητικές εισηγήσεις για καλύτερη αξιολόγηση.

Κατ αρχήν η απορία μου είναι η εξής:

αυτοαξιολόγηση κάνετε?

Αν ναι πως την κάνετε? Ποια κριτήρια λαμβάνεται υπόψη?

Δεν θα θέλατε την άποψη των άμεσα εμπλεκόμενων τουλάχιστον σε αυτή?

δεν υπάρχουν πολλές υπηρεσίες που να είναι εύκολο να θέσεις στόχους και στις παραπάνω περιπτώσεις η επιτευξη των στόχων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που είναι εκτός ελέγχου, μπορεί καποιος να εξαρτάται από τον καιρό για παράδειγμα.

Αξιολογείται η προσπάθεια και εν-όψη κρίσης η "εφευριτικότητα".

Δεν είπα ότι πρέπει να έχεις τους ίδιους στόχους για τον κάθε μαθητή.

Μου φαίνεται ότι περισσότερη προσπάθεια γίνεται στο να εξηγούμε γιατί δεν μπορεί να δουλεψει η αξιολόγηση. Αυτό που θα περίμενα από τους εκπαιδευτικούς είναι επικοδομητικές εισηγήσεις για καλύτερη αξιολόγηση.

Κατ αρχήν η απορία μου είναι η εξής:

αυτοαξιολόγηση κάνετε?

Αν ναι πως την κάνετε? Ποια κριτήρια λαμβάνεται υπόψη?

Δεν θα θέλατε την άποψη των άμεσα εμπλεκόμενων τουλάχιστον σε αυτή?

 

 

 

Προσωπικά αιολογώ τον εαυτό μου κάθε μέρα όλη μέρα!!!!!!! Και για να γίνω καλύτερη τρέχω σε σεμινάρια και συνέδρια, αγοράζω βιβλία, που χρυσοπληρώνω από την τσέπη μου και γενικά ψάχνομαι......

 

Αλλά, όπως είπα, δεν μπορώ να δεχτώ ότι η μαμά που δεν έχει γνώσεις παιδαγωγικών και διδακτικής, που συγκρίνει το παιδί της με το παιδί της γειτόνισσας και που έρχεται τσαμπουκαλεμένη γιατί το παιδί της άλλης ξέρεις να διαβάζει ενώ το δικό της ακόμα δεν ξέρει, δεν μπορώ, λοιπόν, να δεχτώ ότι αυτός ο άνθρωπος θα παίξει ρόλο στην επαγγελματική μου εξέλιξη....

Επίσης, δεν μπορώ να δεχτώ ότι θα παίξει ρόλο στην εξέλιξη μου ο γονιός που έρχεται στο ΚΕΔΔΥ και απαιτεί γνωμάτευση δυσλεξίας για το παιδί του, για να δίνει προφορικά εξετάσεις, και ωρύεται όταν το παιδί του πάρει άλλη γνωμάτευση.....

Και δεν μπορώ να δεχτώ με την ίδια λογική να με αξιολόγήσει ο πανεπιστημιακός που δεν έχει μπει ποτέ σε τάξη και άρα δεν ξέρει πώς είναι να διδάσκεις σε 30 παιδιά, ή ο σύμβουλος που αντί να με συμβουλεύει τον συμβουλεύω......

Και φυσικά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι για την εκκλησία ή όλους τους άλλου που έσπευσαν να δηλώσουν συμμετοχή στο σώμα σξιολογητών των εκπαιδευτικών (ανέμσα τους και ο σύνδεσμος απόστρατων αξιωματικών)....

 

Ναι! Θέλω να αξιολογηθώ! Ναι! Θέλω να αποδείξω και επίσημα ότι αγαπάω τη δουλειά μου και ότι προσπαθώ! Αλλά θέλω αυτό να γίνει ΣΩΣΤΑ!!!!!!!

 

Όσο για την άποψη των άμεσα εμπλεκομένων.....Καλοδεχούμενη και επιθυμητή η καλοπροαίρετη κριτική!!!!!!!! Όμως, δυστυχώς, δεν είναι πάντα καλοπροαίρετη! Και είπα πάλι, δεν είναι σφάλμα των γονέων αυτό. Είναι λογικό να μην γνωρίζουν κάποια πράγματα και είναι επίσης λογικό να μην βλέπουν κάποια άλλα πράγματα....Μακάρι να ήταν όλοι καλοπροαίρετοι και μακάρι να είχαν όλοι τη διάθεση να ακούσουν! Όταν όμως δεν θέλουν να ακούσουν, συγνώμη αλλά οι άνθρωποι αυτοί, όσο και αν τους καταλαβαίνω και τους σέβομαι, δεν μπρούν να καθορίσουν τη δική μου επαγγελματική πορεία!

Να πω κατ' αρχάς ότι κατά τη γνώμη μου, παρόλο που δεν θεωρώ άχρηστους τους συμβούλους, δεν μπορεί ο καθηγητής/δάσκαλος να "βαθμολογείται" από ΕΝΑΝ σύμβουλο, ο οποίος παρίσταται στο μάθημα του ΜΙΑ φορά. Αυτό είναι λάθος. Για να βαθμολογηθείς έτσι θα πρέπει επαρκής αριθμός εξεταστών να παραστεί επαρκή αριθμό φορών στο μάθημα σου. Νομίζω ότι αυτό είναι ανέφικτο.

 

Η ουσία είναι ότι ξαναγυρνάμε στο ερώτημα: Ως προς TI θα αξιολογηθεί ο καθηγητής. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να απαντηθεί και νομίζω ότι κάνουμε κύκλους γιατί ουσιαστικά κανείς δεν απαντάει με σαφήνεια σε αυτήν την ερώτηση.

 

Βέβαια, το να λαμβάνονται υπόψην στην αξιολόγηση οι επιδόσεις των μαθητών σε αμερόληπτες εξετάσεις δεν είναι λάθος, αρκεί να επεξεργαστούν σωστά τα στοιχεία. Για παράδειγμα: έστω ότι σε ένα σχολείο οι βαθμοί των μαθητών στις πανελλήνιες στα μαθηματικά είναι κατά μέσο όρο 15 και αλλάζει ο καθηγητής, οπότε για τουλάχιστον 2 χρονιές οι βαθμοί γίνονται 18 ή 12. Αυτή η αλλαγή προφανώς κάτι σημαίνει, αλλά δεν μπορείς να βγάλεις κανένα συμπέρασμα (θετικό ή αρνητικό) μέσα σε μία μόνο χρονιά .

 

Γενικά, νομίζω ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κριθεί η απόλυση ενός δασκάλου από την αξιολόγηση μίας χρονιάς.

 

Καλά, για τους νηπιαγωγούς δεν το συζητώ καν. Δεν έχω ιδέα πώς θα μπορούσε να αξιολογηθεί ένας νηπιαγωγός. Νομίζω μόνο μέσω των παιδιών (επίπεδο ομιλίας, δεξιοτήτων, γνώσεων, συναισθηματικής ισορροπίας, ....), αλλά πρακτικά αυτό είναι ανεφάρμοστο.

Tην επόμενη φορά, γονείς και δάσκαλοι, ας φροντίσουμε να μάθουμε στα παιδιά τρόπους αξιολόγησης στην επιλογή της ψήφου.

Αλλά ξέχασα.

Αυτό θέλει κόπο.

Για άλλη μια φορά θα προωθηθεί το καλό κομματόσκυλο να το θυμάστε.

 

Η αξιολόγηση θα γίνει ως προς το πόσο καλός είναι κάποιος με τα παιδιά, δεν τους κάνει τη ζωή πατίνι και είναι δούλος σε κάθε επιθυμία τους, πόσο κάλο κάνει να φαίνεται τον εκάστοτε διευθυντή και αν ακολουθεί με θρησκευτική ευλάβεια το ανελέητο πρόγραμμα του υποργείου παιδείας.Άλλη μία δικαιολογία για απολύσεις στον βωμό των κομματικών συμφερόντων προκειμένου να βολευτούν τα "δικά τους" παιδιά.

Εύχομαι να βγω ψεύτρα.

 

σημείωση: μέχρι στιγμής οι σύμβουλοι που έχω συναντήσει παίζουν καθαρά τον ρόλο της διακοσμητικής γλάστρας.Ποιος ξέρει, μάλλον έπεσα στην περίπτωση

Tην επόμενη φορά, γονείς και δάσκαλοι, ας φροντίσουμε να μάθουμε στα παιδιά τρόπους αξιολόγησης στην επιλογή της ψήφου.

Αλλά ξέχασα.

Αυτό θέλει κόπο.

Για άλλη μια φορά θα προωθηθεί το καλό κομματόσκυλο να το θυμάστε.

 

Η αξιολόγηση θα γίνει ως προς το πόσο καλός είναι κάποιος με τα παιδιά, δεν τους κάνει τη ζωή πατίνι και είναι δούλος σε κάθε επιθυμία τους, πόσο κάλο κάνει να φαίνεται τον εκάστοτε διευθυντή και αν ακολουθεί με θρησκευτική ευλάβεια το ανελέητο πρόγραμμα του υποργείου παιδείας.Άλλη μία δικαιολογία για απολύσεις στον βωμό των κομματικών συμφερόντων προκειμένου να βολευτούν τα "δικά τους" παιδιά.

Εύχομαι να βγω ψεύτρα.

 

σημείωση: μέχρι στιγμής οι σύμβουλοι που έχω συναντήσει παίζουν καθαρά τον ρόλο της διακοσμητικής γλάστρας.Ποιος ξέρει, μάλλον έπεσα στην περίπτωση

 

 

Και φυσικά ποιός είναι ο καλύτερος εκπαιδευτικός;;;;

Αυτός που βάζει μεγάλους βαθμούς!!!!!!!!!

 

Πέρυσι πήγε μητέρα και ούρλιαζε στη δική μου μητέρα που ήταν φιλόλογος της κόρης της (η μαμά μου ήταν καθηγήτρια), γιατί στο πρώτο τετράμηνο δεν έβαλε στο παιδί 20 στην έκθεση, αλλά του έβαλε μόνο 19!!!!!!!!!!!!

Μάλιστα, την απείλησε ότι θα της κάνει αναφορά γιατί έχειβάλει το παιδί τηςβ στο μάτι........

Τώρα, από πότε μπαίνει 20 στην έκθεση....εγώ τόσα χρόνια δεν το έχω δει ποτέ....

 

Θα πέιτε 1 μητέρα δεν καθορίζει το σύνολο....Έλα, όμως, που τέτοιες "περιπτώσεις" πλέον δεν είναι μεμονομένες, αλλά πιο συχνές από ό,τι νομίζετε......

Και στα λεγόμενα "δευτερεύοντα" μαθήματα τα πράγματα είναι σχεδόν τραγικά.....Ο καθηγητής είναι σαν "υποχρεωμένος" από κάποιον άγραφο νόμο να βάλει 20άρια.....αλλιώς είναι κακός.....

 

Φαντάζεστε τι θα γίνει στην αξιολόγηση αυτών; Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω!

Καλά, για τους νηπιαγωγούς δεν το συζητώ καν. Δεν έχω ιδέα πώς θα μπορούσε να αξιολογηθεί ένας νηπιαγωγός. Νομίζω μόνο μέσω των παιδιών (επίπεδο ομιλίας, δεξιοτήτων, γνώσεων, συναισθηματικής ισορροπίας, ....), αλλά πρακτικά αυτό είναι ανεφάρμοστο.

 

Για να γίνει αυτό που λες, πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη ύλη που θα πρέπει να"βγει" κάθε χρόνο....

Όταν δεν υπάρχει ύλη, αλλά κάθε νηπιαγωγός δουλέυει τους τομείς που θεωρεί σημαντικούς με δραστηριότητες που κρίνει η ίδια κατάλληλες, δεν μπορούμε να μιλάμε για ίδιο επίπεδο σε δεξιότητες και γνώσεις ανάμεσα σε όλα τα παιδιά.... π.χ. μπορεί κάποιος να δουλέψει πολύ του σεισμούς, και κάποιος άλλος την ελιά....Τα μεν παιδιά θα μάθουν πιθανότατα άλλα πράγματα από τα δε....(χωρίς να υπονοώ ότι το ένα είναι πιο χρήσιμο από το άλλο).

Έχω τελειώσει "καθηγητική" σχολή και έχω κάνει αρκετά μαθήματα διδακτικής. Εκεί μάθαμε ότι τα γραπτά τεστ στο τέλος μιας διδακτικής ενότητας δίνονται για να αξιολογήσει ο εκπαιδευτικός το διδακτικό του έργο και όχι για να αξιολογήσει τους μαθητές. Το αποτέλεσμα αυτών των τεστ είναι να εντοπίσει αδυναμίες του εκπαιδευτικού του έργου, τι κατάλαβαν τα παιδιά, τι δεν κατάλαβαν, να επιμείνει σε κάποιες έννοιες που δεν κατανοήθηκαν σε επόμενη διδακτική ενότητα, κ.λπ.

 

Και όμως όλοι οι εκπαιδευτικοί που συνάντησα στη ζωή μου αλλά και οι εκπαιδευτικοί των παιδιών μου, δίνουν γραπτές ασκήσεις στα παιδιά μετά το τέλος μιας διδακτικής ενότητας για να αξιολογήσουν τα παιδιά. Με τεράστια έκπληξή μου η δασκάλα της κόρης μου έκανε σε εμένα παρατήρηση για το παιδί μου γιατί δεν απάντησε σωστά σε κάποιο τέτοιο ερωτηματολόγιο. Επίσης μου έκανε παράπονα γιατί δεν έχει καταλάβει κάποιες έννοιες στη γραμματική και τις έχει μάθει παπαγαλία. Έκανε σε εμένα παρατήρηση για την κόρη μου, γιατί ενώ γνωρίζει να εκτελεί πράξεις σωστά, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει έναν λογικό συλλογισμό για να λύσει ένα πρόβλημα μόνη της.:shock: Αποδίδει δηλαδή ευθύνη σε ένα παιδί για τις ξεκάθαρες δικές της αδυναμίες ως εκπαιδευτικός.

 

Όλοι αυτοί οι εκπαιδευτικοί όμως, σ' αυτό το σάπιο μη αξιοκρατικό σύστημα, όπως όλοι παραπάνω καταγράφουν με σαφήνεια, με συνδικαλιστικά παρασκήνια, προσωπικές σχέσεις που προωθούν συγκεκριμένους, κ.λπ., όλοι αυτοί λοιπόν αξιολογούν ήδη τα παιδιά μας και κάποιες φορές επηρεάζουν με ανεπανόρθωτο τρόπο την πορεία τους στο σχολείο.

 

Διαβάζοντας όλους τους προβληματισμούς για την μη αντικειμενική αξιολόγηση που μπορεί να υποστούν εκπαιδευτικοί που ποτέ δεν προβληματίστηκαν για την μη αντικειμενική αξιολόγηση που υφίστανται οι ίδιοι οι μαθητές τους, δεν μπορώ να συγκρατήσω ένα πικρό χαμόγελο.

 

Κλείνοντας να τονίσω ότι επίκεντρο του εκπαιδευτικού συστήματος πρέπει να είναι ο μαθητής και όχι η εξυπηρέτηση του εκπαιδευτικού. Οποιασδήποτε μορφή αξιολόγησης δεν μπορεί να είναι χειρότερη από την έλλειψη οποιασδήποτε αξιολόγησης που υπάρχει σήμερα.

Έχω τελειώσει "καθηγητική" σχολή και έχω κάνει αρκετά μαθήματα διδακτικής. Εκεί μάθαμε ότι τα γραπτά τεστ στο τέλος μιας διδακτικής ενότητας δίνονται για να αξιολογήσει ο εκπαιδευτικός το διδακτικό του έργο και όχι για να αξιολογήσει τους μαθητές. Το αποτέλεσμα αυτών των τεστ είναι να εντοπίσει αδυναμίες του εκπαιδευτικού του έργου, τι κατάλαβαν τα παιδιά, τι δεν κατάλαβαν, να επιμείνει σε κάποιες έννοιες που δεν κατανοήθηκαν σε επόμενη διδακτική ενότητα, κ.λπ.

 

Και όμως όλοι οι εκπαιδευτικοί που συνάντησα στη ζωή μου αλλά και οι εκπαιδευτικοί των παιδιών μου, δίνουν γραπτές ασκήσεις στα παιδιά μετά το τέλος μιας διδακτικής ενότητας για να αξιολογήσουν τα παιδιά. Με τεράστια έκπληξή μου η δασκάλα της κόρης μου έκανε σε εμένα παρατήρηση για το παιδί μου γιατί δεν απάντησε σωστά σε κάποιο τέτοιο ερωτηματολόγιο. Επίσης μου έκανε παράπονα γιατί δεν έχει καταλάβει κάποιες έννοιες στη γραμματική και τις έχει μάθει παπαγαλία. Έκανε σε εμένα παρατήρηση για την κόρη μου, γιατί ενώ γνωρίζει να εκτελεί πράξεις σωστά, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει έναν λογικό συλλογισμό για να λύσει ένα πρόβλημα μόνη της.:shock: Αποδίδει δηλαδή ευθύνη σε ένα παιδί για τις ξεκάθαρες δικές της αδυναμίες ως εκπαιδευτικός.

 

Όλοι αυτοί οι εκπαιδευτικοί όμως, σ' αυτό το σάπιο μη αξιοκρατικό σύστημα, όπως όλοι παραπάνω καταγράφουν με σαφήνεια, με συνδικαλιστικά παρασκήνια, προσωπικές σχέσεις που προωθούν συγκεκριμένους, κ.λπ., όλοι αυτοί λοιπόν αξιολογούν ήδη τα παιδιά μας και κάποιες φορές επηρεάζουν με ανεπανόρθωτο τρόπο την πορεία τους στο σχολείο.

 

Διαβάζοντας όλους τους προβληματισμούς για την μη αντικειμενική αξιολόγηση που μπορεί να υποστούν εκπαιδευτικοί που ποτέ δεν προβληματίστηκαν για την μη αντικειμενική αξιολόγηση που υφίστανται οι ίδιοι οι μαθητές τους, δεν μπορώ να συγκρατήσω ένα πικρό χαμόγελο.

 

Κλείνοντας να τονίσω ότι επίκεντρο του εκπαιδευτικού συστήματος πρέπει να είναι ο μαθητής και όχι η εξυπηρέτηση του εκπαιδευτικού. Οποιασδήποτε μορφή αξιολόγηση δεν μπορεί να είναι χειρότερη από την έλλειψη οποιασδήποτε αξιολόγησης που υπάρχει σήμερα.

 

Και, όμως, αν η μη ορθή αξιολόγηση απομακρύνει τον καλό εκπαιδευτικό από την τάξη, γιατί ίσως ανήκει στο λάθος πολιτικό χώρο ή γιατί δεν είναι αρεστός γιατί δουλεύει (ω ναι! Υπάρχουν και αυτά!!!), ο μόνος που θα βλαφτεί ακόμα περισσότερο είναι το ίδιο το παιδί.......

Και, όμως, αν η μη ορθή αξιολόγηση απομακρύνει τον καλό εκπαιδευτικό από την τάξη, γιατί ίσως ανήκει στο λάθος πολιτικό χώρο ή γιατί δεν είναι αρεστός γιατί δουλεύει (ω ναι! Υπάρχουν και αυτά!!!), ο μόνος που θα βλαφτεί ακόμα περισσότερο είναι το ίδιο το παιδί.......

 

Εμμάκι, σε κανέναν δεν αρέσει να αξιολογείται, αλλά όλοι αξιολογούμαστε.

Και φυσικά όσο πιο πολύ το ψάξει ο καθένας είμαι σίγουρη ότι μπορεί να βρει ένα σωρό αδυναμίες στον τρόπο που αξιολογείται.

 

Η αξιολόγηση όμως ως έννοια είναι αδιαπραγμάτευτη.

Εμμάκι, σε κανέναν δεν αρέσει να αξιολογείται, αλλά όλοι αξιολογούμαστε.

Και φυσικά όσο πιο πολύ το ψάξει ο καθένας είμαι σίγουρη ότι μπορεί να βρει ένα σωρό αδυναμίες στον τρόπο που αξιολογείται.

 

Η αξιολόγηση όμως ως έννοια είναι αδιαπραγμάτευτη.

 

 

Και επαναλαμβάνω η αξιολόγηση είναι απαραίτητη, αλλά η ΣΩΣΤΗ αξιολόγηση!!!!

 

Και το ξαναλέω, εγώ μπορεί να παιδεύομαι για να γίνω όσο πιο καλή μπορώ στη δουλειά μου και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Αν όμως δεν ανήκω στη 'σωστή" πολιτική παράταξη (που δεν ανήκω) ή δεν έχω τους "σωστούς" φίλους στη "σωστή" θέση (που δεν τους έχω) κινδυνεύω άμεσα στην πρώτη αξιολόγηση!

Όπως επίσης κινδυνεύω γιατί δεν συμφωνώ πάντα με το σύμβουλο ή γιατί προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου σωστά, ακόμα και αν αυτό εμένα μου κοστίζει σε χρόνο, χρήμα και κόπο.......

Και επαναλαμβάνω η αξιολόγηση είναι απαραίτητη, αλλά η ΣΩΣΤΗ αξιολόγηση!!!!

 

Και το ξαναλέω, εγώ μπορεί να παιδεύομαι για να γίνω όσο πιο καλή μπορώ στη δουλειά μου και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Αν όμως δεν ανήκω στη 'σωστή" πολιτική παράταξη (που δεν ανήκω) ή δεν έχω τους "σωστούς" φίλους στη "σωστή" θέση (που δεν τους έχω) κινδυνεύω άμεσα στην πρώτη αξιολόγηση!

Όπως επίσης κινδυνεύω γιατί δεν συμφωνώ πάντα με το σύμβουλο ή γιατί προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου σωστά, ακόμα και αν αυτό εμένα μου κοστίζει σε χρόνο, χρήμα και κόπο.......

 

...η αξιολόγηση είναι απαραίτητη τελεία. Όχι αλλά.

 

Επαναλαμβάνω ότι όλοι αξιολογούμαστε και 100% αδιάβλητη διαδικασία δεν υπάρχει πουθενά. Αυτός είναι λόγος να ζητάμε πιο δίκαια κριτήρια στην αξιολόγησή μας, όχι όμως για να την αποφεύγουμε.

 

Οι πολιτικές παρατάξεις και οι "σωστοί" φίλοι στη "σωστή" θέση δυστυχώς ισχύουν στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν ακυρώνει εντελώς όλες τις μορφές αξιολόγησης σ' αυτή τη χώρα! Με μια τέτοια διαδικασία αξιολόγησης περάσαμε οι περισσότεροι στο πανεπιστήμιο. Με μια άλλη διαδικασία αξιολόγησης πήραμε πτυχίο. Με κάποια άλλη προσληφθήκαμε.

 

Γιατί μόνο η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αποτελεί τόσο τεράστιο πρόβλημα χωρίς λύση και όχι όλων των υπολοίπων;

...η αξιολόγηση είναι απαραίτητη τελεία. Όχι αλλά.

 

Επαναλαμβάνω ότι όλοι αξιολογούμαστε και 100% αδιάβλητη διαδικασία δεν υπάρχει πουθενά. Αυτός είναι λόγος να ζητάμε πιο δίκαια κριτήρια στην αξιολόγησή μας, όχι όμως για να την αποφεύγουμε.

 

Οι πολιτικές παρατάξεις και οι "σωστοί" φίλοι στη "σωστή" θέση δυστυχώς ισχύουν στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν ακυρώνει εντελώς όλες τις μορφές αξιολόγησης σ' αυτή τη χώρα! Με μια τέτοια διαδικασία αξιολόγησης περάσαμε οι περισσότεροι στο πανεπιστήμιο. Με μια άλλη διαδικασία αξιολόγησης πήραμε πτυχίο. Με κάποια άλλη προσληφθήκαμε.

 

Γιατί μόνο η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αποτελεί τόσο τεράστιο πρόβλημα χωρίς λύση και όχι όλων των υπολοίπων;

 

 

Θεωρείς δηλαδή, ότι δεν είναι μεγάλο πρόβλημα να φύγει ο καλός δάσκαλος από το σχολείο του παιδιού σου γιατί δεν είχε τους σωστούς φίλους στη σωστή θέση και να μείνει ο άχρηστος, που όμως είχε τους κατάλληλους γνωστο'ύς......

 

Εγώ αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ!!!! Ίσως είμαι εγώ λάθος.....ίσως να μου έχει δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση γιατί σε περίπτωση αξιολόγησης θα είμαι η πρώτη που θα φύγει γιατί και δουλέυω, και προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη, και δεν έχω φίλους, και λόγω της φύσης της δουλειάς μου έχω προστριβές με τους γονείς (βλ. μη επιθυμητή διάγνωση).......

Θεωρώ, λοιπόν, άδικο να φύγω εγώ και να μείνει ο διπλανός, που έχει αράξει και μένει σε ό,τι γνώσεις απέκτησε στο πανεπιστήμιο πριν από 20 χρόνια, και εξιολογεί 1 παιδί την εβδομάδα και δίνει και ό,τι γνωμάτευση θέλει ο γονιός για να μην τους δυσαρεστήσει........

Οι πολιτικές παρατάξεις και οι "σωστοί" φίλοι στη "σωστή" θέση δυστυχώς ισχύουν στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν ακυρώνει εντελώς όλες τις μορφές αξιολόγησης σ' αυτή τη χώρα! Με μια τέτοια διαδικασία αξιολόγησης περάσαμε οι περισσότεροι στο πανεπιστήμιο. Με μια άλλη διαδικασία αξιολόγησης πήραμε πτυχίο. Με κάποια άλλη προσληφθήκαμε.

ναι, αλλα αυτες οι αξιλογησεις ηταν ολες σχετικες με το γνωστικο αντικειμενο. δεν ειχαν σχεση με το εκπαιδευτικο εργο. ποιες ειναι οι μορφες αξιλογησης στην ελλαδα; εχει πολλες; γιατι εγω δεν εχω δει καμια εκτος απο διαγωνισμους, εξετασεις, μοριοδοτησεις συμφωνα με τα τυπικα προσοντα.

 

θα συμφωνησω πολυ με την mariamb.

Θα πρέπει λίγο να διευκρινίσουμε τον όρο αξιολόγηση....δλδ μιλάμε για μια διαδικασία που εξετάζει τις στρατηγικές σου ως εκπαιδευτικού στην τάξη και έχει στόχο την ανατροφοδότηση ή για μια διαδικασία ελέγχου που θα ενεργοποιεί "ποινές" και "αμοιβές"?Να διευκρινίσω και εγώ ότι είμαι σαφώς υπέρ...με πολλές επιφυλάξεις όμωςγια το ποιος θα αξιολογεί και με βάση ποια κριτήρια.

αν η αξιλογηση εχει τιμωρητικο χαρακτηρα, εξυπηρετει αλλους σκοπους και θα επρεπε να εχει αλλο ονομα. Η αξιολογηση ως ανατροφοτηση ειναι κατι διαφορετικο και θα μπορουσε ισως να βγαλει κ απο το αδιεξοδο των πελατειακων σχεσεων που οχι μονο υπαρχουν, αλλα κυριαρχουν στα δημοσια σχολεια.

 

αλλα εδω μιλαμε για ενα μερος, ενα κομματακι της εκπαιδευτικης πολιτικης. δεν μπορει να διαφερει απο το συνολο, οσα δηλαδη βλεπουμε να γινονται εδω κ χρονια, με αποκορυφωμα τους τελευταιους μηνες.

Θα συμφωνήσω και με τις δύο.

Η αξιολόγηση είναι απαραίτητη.

Και του μαθητή και του καθηγητή και του φούρναρη και του χασάπη και του ταξιτζή και του εφοριακού και του βουλευτή (χα χα κάνω και χιούμορ) και του ταμία στο σουπερμάρκετ και όλων.

Όμως όταν πρόκειται για αξιολόγηση του μαθητή μπαίνουν στην πορεία πολλά ελαστικά και "παιδαγωγικά" κριτήρια, θεωρίες αντικρουώμενες μεταξύ τους. Ποια είναι η σωστή? Ποιο το αντικειμενικό κριτήριο?

Η αξιολόγηση του μαθητή, που θεωρείται πλέον δεδομένη, γίνεται σε σωστές βάσεις? Έχουν επιλυθεί όλα τα προβλήματά της τόσα χρόνια που εφαρμόζεται? Θεωρείται "αντικειμενική" ?

Μπα. Δεν νομίζω.

 

marandnik όσον αφορά την αξιολόγηση ("self evaluation" όπως δεν κατάφεραν να μεταφράσουν σωστά τον όρο οι ατσίδες του υπ. παιδείας) να ξέρεις ότι αλλού είναι το παιχνίδι και φυσικά για άλλη μια φορά αφορά τα φράγκα και ποιος θα φάει.Όσοι εκπαιδευτικοί έχουν κάνει τον κόπο να το ψάξουν λίγο παραπάνω ξέρουν σε ποιο πράγμα αναφέρομαι.

Το να κάτσω να εξηγήσω σε 2-3 γραμμές κάτι που σηκώνει ανάλυση είναι άσκοπο.

Το σάλιο σας χαλάτε, αλλού είναι το θέμα.Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν οδεύει προς το καλύτερο αλλά προς το χειρότερο.Κοιτάξτε και κατά αμερική μεριά να πάρετε μία ιδέα για το που οδεύουμε. Εκεί αξιολογούνται.(άλλο ανέκδοτο κι αυτό)

Η αξιολόγηση είναι επιτακτική ανάγκη κακά τα ψέμματα. Όμως υπό δύο προϋποθέσεις:

 

-Να αξιολογούνται όλες (μα όλες) οι παράμετροι της εκπαιδευτικής διαδικασίας (κτιριακό, παροχές, ηγεσία, πόροι, επάρκεια διδακτικού προσωπικού ως προς τον αριθμό, την κατάρτιση, την απόδοση, υποστήριξη από σύμβουλο, επιμόρφωση, δήμος κλπ). Κοινώς να αξιολογούνται όλοι από όλους για όλα.

 

-Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης να αξιοποιούνται για το στρατηγικό σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής (καλέ μη γελάτε σας βλέπω).

 

Όσο για τους γονείς θεωρώ τη συμμετοχή τους απαράβατο κανόνα. Και στην αξιολόγηση και στο σχεδιασμό και στην υποστήριξη (ε, μη λακίζουμε όταν αρχίζουν οι απαιτήσεις και οι υποχρεώσεις απέναντι στο σχολείο). Ειδικά το κομμάτι των γονέων και των αναγκών- απαιτήσεών τους καταλαμβάνει μεγάλο κομμάτι στο διδακτορικό μου οπότε θα επανέλθω εν καιρώ.

η αξιολογηση θα λυσει το προβλημα της εκπαιδευσης στην Ελλαδα; Η πληγη της εκπαιδευσης ειναι οι κακοι, ανενημερωτοι, αμορφωτοι εκπαιδευτικοι; Κακοι εκπαιδευτικοι υπαρχουν πολλοι λιγοι. Δουλευω 11 χρονια στη εκπαιδευση, λιγους κακους εκπαιδευτικους εχω συναντησει. Η πλειοψηφια δουλευει ευσυνειδητα, ισως δεν ειναι χαρισματικες προσωπικοτητες ομως ειναι επιστημονες που εχουν ευγενεις προθεσεις και κανουν τη δουλεια τους σωστα με διαθεση να προσφερουν.

Ποιος ειναι αυτος που θα ερθει να μας αξιολογησει; Το κρατος, που αφησε τα παιδια χωρις βιβλια λογω κακου προγραμματισμου;Που και τα ιδια αυτα βιβλια ειναι ανουσια και κακογραμμενα; Που στο βωμο της εξοικονομησης χρηματων, εκλεισε σχολεια, εκλεισε βιβλιοθηκες, εκοψε τη χρηματοδοτηση των πολιτιστικων, περιβαλοντικων και αλλων προγραμματων και περιμενει απο τον αποδυναμωμενο, κουρασμενο, μετακινουμενο, ξεριζωμενο, εξαθλιωμενο εκπαιδευτικο να τα κανει απο την καλη του την καρδια;

Με τι κουραγιο να θες να προσφερεις εργο; Με τι χρηματα να πας εστω στη διπλανη πολη να παρακολουθησεις σεμιναρια επιμορφωσης; Τωρα που μας εξαθλιωσαν μας ζητανε να γινουμε καλυτεροι, πιο μορφωμενοι και ορεξατοι για προσφορα; Εχει μπει κανεις απο αυτους που οραματιζονται την εκπαιδευση απο τα γραφεια τους σε κανενα σχολειο να δει τα σκυθρωπα προσωπα των εκπαιδευτικων που προβληματιζονται για την επιβιωση πλεον; Καθε μερα ακουμε χιλια οσα που μας δημιουργουν ανασφαλειες και δεν ξερουμε αν την αλλη μερα θα εχουμε δουλεια. Κι ομως μπαινουμε ακομη στην ταξη, και κανουμε το καλυτερο που μπορουμε!

Καθολου δεν νοιαζεται το κρατος για την αξιολογηση, ενδιαφερεται να βρει τροπο για να πεταξει απ'εξω μερικες χιλιαδες εκπαιδευτικους γιατι πλεοναζουμε! Καθολου δεν νοιαζεται το κρατος για την ποιοτητα της παρεχομενης εκπαιδευσης, γιατι αν νοιαζοταν θα εξοπλιζε τα σχολεια με υλικο, θα επιμορφωνε τους εκπαιδευτικους, θα εστελνε τα βιβλια στην ωρα τους στα σχολεια.

Οι νεοι εκπαιδευτικμοι ειναι μορφωμενοι, ειδικα οσοι εχουν περασει απο τη διαδικασια του ΑΣΕΠ, εχουν αναγκαστει να κανουν και σεμιναρια και να διαβασουν. Εχουν σε μεγαλο ποσοστο μεταπτυχιακα, ειναι γνωστες της τεχνολογιας και ειναι σαφως πιο ενημερωμενοι σε θεματα παιδαγωγικης και μεθοδολογιας, ευλικτοι και προθυμοι να δοκιμασουν νεες μεθοδους, δεκτικοι στο να δοκιμασουν καινουρια πραγματα.

Δεν ειμαι κατα της αξιολογησης. Ομως θα ηθελα το κρατος το υπουργειο να αξιλογησει το πλαισιο στο οπιο κινειται ο εκπαιδευτικος και οταν αυτο το πλαισιο φτασει σε προδιαγραφες ικανοποιητικες να αξιολογηθει και ο εκαπιδευτικος για το κατα ποσο ειναι ικανος να ανταποκριθει και να αξιοποιησει τις ευκαιριες που του δινονται!!

Αγαπω την εκπαιδευση, εγινα καθηγητρια γιατι το ηθελα, εκανα το καλυτερο που μπορουσα για να βελτιωσω τον εαυτο μου ωστε να υπηρετησω το επαγγελμα μου,τολμω να πω οτι εγινα καλυτερος ανθρωπος για να μορφωσω ανθρωπους αν γραφω σ'αυτο το forum ειναι γιατι ανεβαλα την αποκτηση παιδιου για να μην αμελησω τα καθηκοντα μου και εφτασα να κινδυνευω να μην κανω παιδια. Μεχρι περισυ, που τα πραγματα ηταν ικανοποιητικα μισθολογικα και ως προς τα θεσμικα ημουν υπερμαχος της αξιολογησης αλλα μετα τωρινα δεδομενα εχω θυμωσει πολυ!!Επιπλεον, ο στοχος δεν ειναι η αναβαθμιση της παρεχομενης παιδειας, ειναι το διωξιμο εκπαιδευτικων,το να καταστησουν το επαγγελμα μη ελκυστικο στον κοσμο, η μη αποδοση της μισθολογικης ωριμανσης, το κλεισιμο σχολικων μοναδων που δεν θα ειναι ανταγωνιστικες και αλλα πολλα! Σας κουρασα, ειναι σκεψεις που κανω εδω και καιρο γιατι πραγματικα εχω πληγωθει πολυ απο την καταντια μας!!